ΠΟΙΟΝ ΑΔΙΚΩ, λέει ο πλούσιος, προστατεύοντας αυτά που μου ανήκουν; Πες μου λοιπόν, τι σου ανήκει; Από που τα πήρες και τα έφερες στη ζωή σου; Δεν ήρθες στον κόσμο γυμνός; Γυμνός δεν θα επιστρέψεις στη γη; Που τα βρήκες αυτά που έχεις τώρα; Αν πιστεύεις ότι στα χάρισε η τύχη είσαι άθεος, δεν αναγνωρίζεις […]
Κάτω από : ασκητική | 2 Σχόλια »
Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου Δ ὲν εἶναι καθόλου εὔκολο νὰ βρεῖ κανεὶς τὴν ὑψη- λότερη ἀπ’ ὅλες τὶς ἀρετὲς καὶ νὰ τῆς δώσει τὸ πρωτεῖο καὶ τὸ βραβεῖο, ὅπως ἀκριβῶς δὲν εἶναι εὔκολο νὰ βρεῖ μέσα σ’ ἕνα ὁλάνθιστο καὶ μοσχοβόλο λιβάδι τὸ πιὸ ὡραῖο κι εὐωδιαστὸ λουλούδι, καθὼς πότε τὸ ἕνα καὶ πότε τὸ […]
Κάτω από : ασκητική, κοιν. ανισότητα | Δεν υπάρχουν σχόλια »
Τοῦ Γιάννη Καλιόρη Ἀπὸ τὸ βιβλίο «Ἡ κοινωνία τῆς ὀρθοπεταλιᾶς», ἐκδ. Ἁρμός, Ἀθήνα 2004, σελ. 437-439 Ὑ πάρχει μιὰ ὁρισμένη διαφάνεια ποὺ δὲν παραπληροφορεῖ, ἁπλῶς, ἀλλὰ κατὰ κανόνα εὐτελίζει − ὅταν δὲν ἐξευτελίζει. Πρόκειται γιὰ τὴ θεληματικὴ «αὐτοδιαφανοποίηση» μὲ τὶς δημόσιες ἐκμυστηρεύσεις, ὅπου ὅλα τὰ ἐν οἴκῳ ἐκτίθενται ἐν δήμῳ, ἐπωνύμως κι αὐτοπροσώπως, περιλαμβάνοντας καθ’ […]
Κάτω από : ασκητική, εαυτός | Δεν υπάρχουν σχόλια »
Τοῦ Δημητρίου Γ. Κουτρουμπῆ Ἀπὸ τὸ βιβλίο «Ἡ Χάρις τῆς Θεολογίας», ἐκδ. Δόμος. ΕΡΩΤΗΣΙΣ: Ἐὰν ὅλοι οἱ χριστιανοὶ ἠσπάζοντο τὴν πτωχείαν δὲν θὰ ἐβλάπτετο ἡ οἰκονομία; ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ: Ἐὰν ὅλοι οἱ χριστιανοὶ ἠσπάζοντο ἐλευ-θέρως καὶ οἰκειοθελῶς –ἀπὸ ἀγάπην πρὸς τὸν Χριστόν– τὴν πτωχείαν, θὰ ἦτο δυνατὸν νὰ συμβοῦν τρία τινά: Νὰ ἔλθῃ τὸ «τέλος» τοῦ κόσμου. Ὁ […]
Κάτω από : ασκητική, κοιν. ανισότητα | Δεν υπάρχουν σχόλια »
Τοῦ Σταύρου Ζουμπουλάκη Π αρέβαλον ἀδελφοὶ τῷ Ἀββᾷ Ἀντωνίῳ, καὶ λέγουσιν αὐτῷ⋅ εἶπε ἡμῖν λόγον, πῶς σωθῶμεν; λέγει αὐτοῖς ὁ γέρων⋅ ἠκούσατε τὴν γραφήν; καλῶς ὑμῖν ἔχει⋅ οἱ δὲ εἶπον⋅ καὶ παρὰ σοῦ θέλομεν ἀκοῦσαι, πάτερ⋅ εἶπε δὲ αὐτοῖς ὁ γέρων⋅ λέγει τὸ Εὐαγγέλιον⋅ Ἐὰν τίς σε ραπίσῃ εἰς τὴν δε ξιὰν σιαγόνα, στρέψον αὐτῷ […]
Κάτω από : ασκητική, μνημη θανατου | Δεν υπάρχουν σχόλια »
