ΜΥΘΟΣ πρώτος: Η ενασχόληση με τους υπολογιστές απαιτεί μια καλή γνώση των Μαθηματικών.
Πρόκειται για παραλλαγή του γνωστού μύθου, που καλλιεργείται σκόπιμα, ώστε να διατηρούνται τα «στεγανά» και ο μύθος του «ειδικού». Η γλώσσα προγραμματισμού Logo δεν βάζει καμιά προϋπόθεση. Το ίδιο το όνομά της φανερώνει και το περιεχόμενό της: λογική. Φυσικά, αυτό δεν σημαίνει πως δεν μπορούμε να κάνουμε αρκετά μαθηματικά με αυτήν. Γενικότερα, στη Logo μπορούμε να γράψουμε προγράμματα με τα οποία να πραγματοποιούμε προσομοιώσεις φυσικών φαινομένων (ταλάντωση ενός αντικειμένου, βολές, κίνηση σωματίου σε μαγνητικό πεδίο κ.α.), να επεξεργαζόμαστε δεδομένα, να κάνουμε γραφικές παραστάσεις κ.λ.π.
ΜΥΘΟΣ δεύτερος: Η γλώσσα Logo είναι ένα παιχνίδι Πληροφορικής, κατάλληλο μόνο για μαθητές του Δημοτικού σχολείου ή για παιδιά που συναντούν μαθησιακές δυσκολίες.
Πρόκειται για μια εσφαλμένη αντίληψη που οφείλεται σε ελλιπή πληροφόρηση. Η Logo δεν είναι ένα παιχνιδάκι, είναι μια γλώσσα προγραμματισμού πολύ υψηλού επιπέδου, πλούσια σε δυνατότητες και, ταυτόχρονα, απλή στην εκμάθηση. Το γεγονός ότι είναι γλώσσα υψηλού επιπέδου δεν επιτρέπει τη χρήση της σε μεγάλα πακέτα επαγγελματικών εφαρμογών, γιατί έχει χαμηλή ταχύτητα στην εκτέλεση των εντολών. Από την άλλη, τα γραφικά της χελώνας και ο προγραμματισμός με πολύ απλές εντολές εισάγουν τον αρχάριο (παιδί ή ενήλικα) στον κόσμο της Πληροφορικής και του «δομημένου» προγραμματισμού με απλό και ευχάριστο τρόπο. Με τη Logo μπορούμε να γράψουμε απλούστατα προγράμματα, τα οποία κάνουν αρκετά πολύπλοκα πράγματα σε μεγάλη γκάμα θεμάτων.
ΜΥΘΟΣ τρίτος: Ο υπολογιστής είναι μια μηχανή που «προγραμματίζει» το παιδί ή με άλλα λόγια, είναι μια διδακτική μηχανή απόγονος αυτής του Skinner.
Φυσικά, ο υπολογιστής είναι μια μηχανή που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σαν τις μηχανές μάθησης του Skinner. Αυτό εξαρτάται από τους στόχους που βάζει ο εκπαιδευτικός και όχι από τον υπολογιστή. Ο υπολογιστής, όπως κάθε εργαλείο, εξυπηρετεί τις προθέσεις αυτού που τον χρησιμοποιεί. Μπορεί να είναι εργαλείο εξερεύνησης, εργαλείο πρακτικής εξάσκησης, εργαλείο δημιουργίας. Ο υπολογιστής μπορεί να εξυπηρετήσει μια παιδαγωγική αυτονομίας και δημιουργίας (ανοιχτή) ή μια παιδαγωγική επανάληψης και απομνημόνευσης (κλειστή).
Με τη βοήθεια της Logo, ο υπολογιστής μπορεί να προσφέρει ένα εναλλακτικό περιβάλλον μάθησης, με μια αντίληψη διαμετρικά αντίθετη από αυτήν των οπαδών της «προγραμματισμένης διδασκαλίας».
Όταν μιλάμε για Logo, εννοούμε ένα περιβάλλον το οποίο συμπεριλαμβάνει:
-Τη γλώσσα προγραμματισμού Logo με τα γραφικά της χελώνας και τις δυνατότητες επεξεργασίας λίστας. Η γλώσσα είναι έτσι δομημένη ώστε να διευκολύνει το έργο του χρήστη ο οποίος προσπαθεί να αντιμετωπίσει προβλήματα κάθε είδους, με τη βοήθεια του υπολογιστή.
-Μια παιδαγωγική αντίληψη η οποία υιοθετεί τις αρχές της Πιαζετικής θεωρίας για την ανάπτυξη της νόησης (εξάλλου, ο δημιουργός της Logo, ο Seymour Papert υπήρξε για πολλά χρόνια συνεργάτης του J.Piaget στη Γενεύη).
Τα γραφικά της χελώνας εγγυώνται την εύκολη και γρήγορη εκμάθηση του προγραμματισμού, η δυνατότητα επεξεργασίας λίστας καθιστά τη Logo γλώσσα ισχυρή, με ρίζες στην Τεχνητή Νοημοσύνη, και η αποδοχή των αρχών του Piaget υπόσχεται ένα πλούσιο περιβάλλον μάθησης. Η κυρίαρχη υπόθεσή μας είναι ότι το περιβάλλον της Logo είναι ευνο?κό για τη δημιουργική μάθηση. Η επιλογή αυτής της γλώσσας δεν συνεπάγεται και επίλυση προβλημάτων της διδασκαλίας. Ένα από τα χαρακτηριστικά της είναι ότι δεν προτείνει μεθόδους διδασκαλίας. Συνιστά ένα ανοιχτό σύστημα το οποίο ο εκπαιδευτικός, με δική του πρωτοβουλία, μπορεί να αξιοποιήσει στην τάξη του, να πειραματιστεί μαζί με τους μαθητές του, να επαναπροσδιορίσει το ρόλο του στις νέες συνθήκες, να επανεξετάσει το περιεχόμενο της διδασκαλίας του. Από την άλλη μεριά, το περιβάλλον της Logo επιτρέπει στους μαθητές να οικοδομούν οι ίδιοι τις γνώσεις τους, να αισθάνονται την ευχαρίστηση να εργάζονται και να επιθυμούν να δημιουργούν.
Νίκος Δαπόντες
Αθήνα 1989