Μπριφ, μπροφ, μπραφ
Δυο παιδιά, στην ησυχία της αυλής, παίζουν και προσπαθούν να φτιάξουν μια δική τους γλώσσα για να μπορούν να μιλούν μεταξύ τους, χωρίς οι άλλοι να καταλαβαίνουν τίποτα.
- Μπριφ, μπραφ, είπε ο πρώτος.
- Μπραφ, μπροφ, απάντησε το δευτερό. Και γέλασαν δυνατά.
Σ’ένα μπαλκόνι του πρώτου ορόφου είναι ένας ηλικιωμένος καλός κύριος που διαβάζει εφημερίδα, και στο απέναντι παράθυρο μια ηλικιωμένη κυρία, ούτε καλή ούτε κακιά. - Τι ανόητα είναι αυτά τα παιδιά@ είπε η κυρία.
Αλλά ο καλός κύριος δεν ήταν σύμφωνος: - Εγώ δε τα βρίσκω ανόητα! είπε.
- Μη μου πείτε ότι καταλάβατε τι είπαν;
- Κι όμως τα κατάλαβα όλα. Το πρώτο είπε: Τι ωραία μέρα! Το δεύτερο απάντησε: Αύριο θα’ναι ακόμα πιο ωραία!
Η κυρία δεν είπε τίποτα, γιατί τα παιδιά άρχισαν να μιλάνε πάλι τη γλώσσα τους. - Μαράσκι, μπαραμαράσκι, πιπιριμόσκι, είπε το πρώτο.
- Μπρουφ, απάντησε το δεύτερο. Και να πάλι τα γέλια και τα δυο.
- Μη μου πείτε ότι καταλάβατε και τώρα, φώναξε θυμωμένη η ηλικιωμένη κυρία.
- Κι όμως τα κατάλαβα όλα, απάντησε χαμογελώντας ο κύριος. Το πρώτο είπε: πόσο τυχερά είμαστε που βρισκόμαστε στον κόσμο! Και το δεύτερο απάντησε: ο κόσμος είναι πολύ ωραίος!
- Μα είναι στ’αλήθεια ωραίος; Είπε η ηλικιωμένη κυρία.
- Μπριφ, μπρουφ, μπραφ! Απάντησε ο ηλικιωμένος κύριος.
Σωστό ή Λάθος;
| Τα παιδιά φτιάχνουν μια δική τους γλώσσα. | |
| Ο παππούς και η γιαγιά είναι ζευγάρι. | |
| Ο παππούς καταλαβαίνει αυτά που λένε τα παιδιά. | |
| Της γιαγιάς της αρέσει το παιχνίδι των παιδιών. | |
| Ο παππούς μιλάει κι αυτός στο τέλος με τη γλώσσα των παιδιών. |
Γιατί τα παιδιά φτιάχνουν μια δική τους γλώσσα;
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………
Παίζεις κι εσύ κανένα παρόμοιο παιχνίδι; Αν ναι, μπορείς να το περιγράψεις;
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………
Διάλεξε τρεις γραμμές από το παραπάνω κείμενο. Βάλε μπροστά από κάθε συλλαβή το –κι π.χ παιδιά- κι-παι-κι-δια.
Τώρα ξαναδιάβασε τις γραμμές που διάλεξες με αυτόν τον τρόπο. Δεν θα καταλάβει κανείς! Αυτά στα ελληνικά τα λέμε κορακίστικα, γιατί μοιάζουν με τη γλώσσα του κόρακα. Είναι ένας τρόπος για να μην καταλαβαίνουν οι άλλοι τι λέτε.
|
Ας παίξουμε…
Ένας από εσάς κάνει τον τουρίστα που μπαίνει σε ένα μαγαζί για ν’ αγοράσει κάτι. Όμωςο καταστηματάρχης δε μιλάει ελληνικά και πρέπει να δείξει τι θέλει! Μια τσίχλα, ένα τοστ, ένα βιβλίο… μπορεί να είναι οτιδήποτε!
Έχετε μόνο ένα λεπτό για να βρείτε τι σας ζητάει. ( παίξτε το με μέλη της οικογένειας σας)
Γρήγορα, γρήγορα, ο χρόνος κυλάει!
Τώρα ακούστε κι ένα τραγούδι