Σας ανακοινώνουμε ότι την Τρίτη, 16 Δεκεμβρίου, και ώρα 17.30 μμ θα πραγματοποιηθεί στο σχολείο μας ομιλία από την ψυχολόγο, κ. Σταματίνα Μαρουγκλιάνη, με θέμα τον σχολικό εκφοβισμό. Θα ακολουθήσει η επίδοση των ελέγχων προόδου για το Α τρίμηνο και παράλληλα θα γίνει ενημέρωση από τους εκπαιδευτικούς των τάξεων.
Στα πλαίσια του μαθήματος της «Γλώσσας» και της ενότητας «Πώς λέμε ΌΧΙ» αποφασίσαμε να δημιουργήσουμε το δικό μας παραμύθι. Η άσκηση έγινε ομαδικά απ’ όλη την τάξη. Όλοι μαζί αποφασίσαμε του ήρωες, την ιστορία και το τέλος αυτής. Τη γράψαμε σε ένα χαρτόνι και στο τέλος ο καθένας ζωγράφισε μια σκηνή ή έναν ήρωα από το παραμύθι μας που του άρεσε περισσότερο. Μια φορά και έναν καιρό λοιπόν…
Το μήνα Νοέμβριο στο μάθημα των εικαστικών αποφασίσαμε να ζωγραφίσουμε «το φθινόπωρο». Ακολουθήσαμε μικτή τεχνική και πέρα από ξυλομπογιές, μαρκαδόρους και παστέλ χρησιμοποιήσαμε φύλλα που μαζέψανε οι μαθητές/τριες αλλά –με πρωτοβουλία των μαθητών- και άλλα υλικά όπως πλαστελίνες, κολάζ από άλλα περιοδικά κ.α. Οι παρακάτω 6 δημιουργίες έγιναν συλλογικά από έξι ομάδες. Συγχαρητήρια σε όλες!
Σήμερα είναι η Παγκόσμια Ημέρα για τα ΑμεΑ. Και τι καλύτερο από το να γνωρίσουμε ένα παιδί της δικής μας ηλικίας που είναι άτομο με αναπηρία!!!
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή ….
Εμείς, οι μαθητές/τριες της Δ τάξης πραγματοποιούμε τη φετινή σχολική χρονιά ένα πρόγραμμα etwinning σχετικά με τα ΑμεΑ και συνεργαζόμαστε με πολλά σχολεία της Ελλάδας, της Πολωνίας, της Πορτογαλίας και της Τουρκίας. Στο σχολείο της Πορτογαλίας φοιτά ο David, ένα χαμογελαστό 9χρονο αγόρι που έχει εγκεφαλική παράλυση. Η δασκάλα του, η Ισαμπέλ, μάς έστειλε ένα βιντεάκι για να μας δείξει την καθημερινότητα του David στο σχολείο. Στο σημείο αυτό αξίζει να σημειώσουμε ότι στην χώρα του δεν υπάρχουν ειδικά σχολεία. Συνεπώς, ο David φοιτά στο σχολείο της γειτονιάς του.
Θέλετε να τον γνωρίσετε;
Και μας περίμενε και μία έκπληξη σήμερα στο σχολείο….
Εμείς άραγε τι να ετοιμάσουμε για το νέο μας φίλο;
Η παγκόσμια ημέρα για τα ΑμεΑ καθιερώθηκε από τη Γ.Σ. του Ο.Η.Ε. το 1992. Η 3η Δεκεμβρίου δεν είναι μία ημέρα για γιορτές και πανηγυρισμούς. Είναι μία ημέρα διεκδίκησης, μία ημέρα προβληματισμού. Στόχος της είναι η υπενθύμιση του αυτονόητου, ότι δηλαδή ο σεβασμός της αξιοπρέπειας του κάθε ανθρώπου και το δικαίωμα στην αξιοπρεπή ζωή είναι αδιαπραγμάτευτο για όλους/ες και δεν επιδέχεται εκπτώσεις!!!
Με αφορμή αυτή την ημέρα πραγματοποιήθηκε μία ομιλία από την ειδική παιδαγωγό του σχολείου μας, την κ. Καζάρα Ελένη στους μαθητές και τις μαθήτριες της ΣΤ τάξης. Η ομιλία σύντομη, αλλά περιεκτική είχε ως βασικό σκοπό την άρση στερεοτύπων και προκαταλήψεων. Έχοντας ως ‘οδηγό’ την παραπάνω παρουσίαση σε powerpoint έγινε μία πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση. Οι μαθητές/τριες συμμετείχαν με ενθουσιασμό και εξέφραζαν τις απόψεις τους.
Ιδιαίτερη στιγμή ήταν ότι τρεις μαθήτριες της ΣΤ τάξεις μάς παρουσίασαν μία συνέντευξη που είχανε πάρει την προηγούμενη χρονιά από τον Αλέξανδρο Ταξιλδάρη. Μάς είπανε πώς βίωσαν την εμπειρία αυτή, τι σκέφτονταν όταν πήγαιναν να πάρουν τη συνέντευξη, τι σκέφτονταν όταν τελείωσε η συνέντευξη κ.α.
Αυτό που μάς χαροποίησε ιδιαίτερα ήταν ότι οι μαθητές/τριες εξέφρασαν την επιθυμία να κάνουμε κάποια δραστηριότητα φέτος σχετικά με την τύφλωση ή την κώφωση. Και εμείς εννοείται ότι αποδεχτήκαμε με χαρά να ανανεώσουμε το ραντεβού μας.
Για να κλείσουμε ευχάριστα, βάλαμε τους μαθητές να γράψουν στον υπολογιστή. Τους περίμενε όμως μία πολύ ευχάριστη έκπληξη…. ενώ πατούσαν τα πλήκτρα κανονικά, στην οθόνη δεν εμφανίζονταν γράμματα, αλλά χειρομορφές στην Ελληνική Νοηματική Γλώσσα (ΕΝΓ).
Ξεκινήσαμε το πρόγραμμά μας με την προβολή ενός βίντεο που έχει ως θέμα τον σχολικό εκφοβισμό. Αφού συζητήσαμε για το θέμα αυτό, αποφασίσαμε να πραγματοποιήσουμε κατά τη φετινή σχολική χρονιά ένα πρόγραμμα με τίτλο: Αποδέχομαι το διαφορετικό – Λέω όχι στον σχολικό εκφοβισμό. Δραστηριότητες που έλαβαν χώρα τον μήνα Νοέμβριο:
Ιδεοκαταιγισμός: Είπαμε στους μαθητές τη φράση ‘σχολικός εκφοβισμός’ και αυτοί με τη σειρά τους μάς έλεγαν γρήγορα λέξεις που τους έρχονταν στο μυαλό (π.χ. σχολείο, μαθητές, τάξη, φόβος, κλαίω ….)
Μετά από τον ιδεοκαταιγισμό οι εκπαιδευτικοί ενημέρωσαν τους μαθητές για το πρόγραμμα που θα εκπονήσουν τη φετινή χρονιά. Ακολούθησε η δημιουργία ενός συμβολαίου με βασικούς κανόνες συνεργασίας και η ομαδοποίηση των μαθητών. Οι ομάδες αυτές δε θα μένουν σταθερές, αλλά θα αλλάζουν ανάλογα με τις δραστηριότητες.
Χωροταξική διευθέτηση της τάξης: όλοι οι μαθητές κάθισαν σε έναν κύκλο. Η θέση στην οποία έκατσε κάθε μαθητής ήταν αποτέλεσμα ενός μουσικού παιχνιδιού. Βάλαμε ένα τραγούδι και τα παιδιά έτρεχαν γύρω γύρω από τις καρέκλες. Όταν σταματούσε το τραγούδι, τα παιδιά κάθονταν στην καρέκλα που ήταν πιο κοντά τους. (το παιχνίδι αυτό θυμίζει τις μουσικές καρέκλες με τη διαφορά ότι κανένα παιδί δεν έμενε στο τέλος όρθιο)
Παίξαμε το «αλφάβητο του εκφοβισμού». Δώσαμε στις τρεις ομάδες από ένα κουτί με μαγνητικά γράμματα. Με αυτά τα γράμματα έπρεπε να φτιάξουν λέξεις σχετικές με τον εκφοβισμό και το σχολείο. Επειδή τα γράμματα δεν ήταν πολλά τους επιτρέψαμε να χρησιμοποιήσουν κεφαλαία και πεζά γράμματα μπερδεμένα.
Οι μαθητές κάθισαν σε κύκλο. Κάθε μαθητής δεν παρουσίασε τον εαυτό του, αλλά το διπλανό του λέγοντας το όνομα αυτού, αλλά και ένα θετικό χαρακτηριστικό του διπλανού του. Το να βρει και να πει κάποιος ένα θετικό σχόλιο για κάποιον άλλο και όχι για τον εαυτό του είναι πολύ σημαντικό!!!
Ξεκινήσαμε την ανάγνωση και την επεξεργασία ενός κειμένου που υπάρχει στο πακέτο δραστηριοτήτων από την ΕΨΥΠΕ. Το συγκεκριμένο κείμενο αναφερόταν σε τρεις μαθητές που βίωναν τον σχολικό εκφοβισμό.
Στο τέλος κάθε κύκλου δραστηριοτήτων ρωτούσαμε τα παιδιά τι τους άρεσε περισσότερο, τι τους δυσκόλεψε κ.α.
Ακολουθούν ορισμένες φωτογραφίες από κάποιες δραστηριότητες.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή
