Δράσεις την Ημέρα του Λευκού Μπαστουνιού

Την Τετάρτη, 15/10/2014, οι μαθητές και οι μαθήτριες της Α τάξης επισκέφτηκαν το τμήμα ένταξης του σχολείου μας. Εκεί, η ειδική παιδαγωγός τους μίλησε για την ιδιαίτερη αυτή ημέρα. Έγινε αναφορά στους τυφλούς, ότι κάποια άτομα γεννιούνται τυφλά, ενώ κάποια άλλα γεννιούνται βλέποντα αλλά γίνονται τυφλά σε κάποια στιγμή της ζωής τους λόγω κάποιας ασθένειας ή κάποιου ατυχήματος. Μίλησαν για το λόγο που το μπαστούνι των τυφλών είναι μόνο άσπρο/λευκό και για κάποια σκυλιά που λέγονται σκύλοι-οδηγοί. Τα παιδιά συμμετείχαν σε κάποια παιχνίδια ευαισθητοποίησης, όπως είναι η τυφλόμυγα και το παιχνίδι τυφλού και οδηγού. Ιδιαίτερη αναφορά έγινε στην εκπαίδευση των παιδιών αυτών και στο σύστημα γραφής και ανάγνωσης Braille. Τέλος συζήτησαν με αφορμή ένα βίντεο.

20141015_104506

20141015_120119

20141015_120248

20141015_120649

20141015_121423

20141015_121429

Απόσπασμα από την εκπομπή “Τι χρώμα έχει το σκοτάδι”

Υπεύθυνες εκπ/κοί:

Καζάρα Ελένη

Τσάντη Ελένη

Ημέρα Λευκού Μπαστουνιού

Η 15η Οκτωβρίου είναι γνωστή και ως Παγκόσμια/Διεθνής Ημέρα για τους Τυφλούς. Η ημέρα αυτή είναι κυρίως αφιερωμένη στην κινητικότητα των ατόμων αυτών, γι αυτό και λέγεται και ημέρα Λευκού Μπαστουνιού.

Οι άνθρωποι με πρόβλημα όρασης δεν διαφέρουν από όλους εμάς. έχουν τις ίδιες ικανότητες με εμάς, αλλά και τις ίδιες ανάγκες. Μπορούν  να μορφωθούν, να εργαστούν και να αποκτήσουν οικογένειες. Είναι λοιπόν πολύ σημαντικό όλοι εμείς (οι βλέποντες) να τους αποδεχόμαστε γι’ αυτό που είναι και να τους φερόμαστε ισάξια.

Στη συνέχεια ακολουθούν κάποιες γενικές οδηγίες που καλό θα ήταν να έχουμε κατά νου όποτε συναντάμε τυφλούς ή αμβλύωπες:

1. δεν τους συμπεριφερόμαστε σαν να είναι μωρά.

2. μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε άφοβα τις λέξεις ‘κοιτάζω’ και ‘βλέπω’, καθώς τις μεταχειρίζονται και οι τυφλοί. Όταν λένε ‘βλέπω’ εννοούν ‘καταλαβαίνω, αισθάνομαι’.

3. όταν μπαίνουμε σε ένα δωμάτιο ή όταν τους πλησιάζουμε μιλάμε για να καταλάβουν ακριβώς πού βρισκόμαστε. Δεν τους πιάνουμε απότομα από το χέρι.

4. δεν επιζητούν τον οίκτο μας, αλλά τη φιλία μας!!!

‘Ολοι  μας είμαστε μέλη της κοινωνίας και οφείλουμε να αποδεχόμαστε τους συνανθρώπους μας με τις όποιες ιδιαιτερότητές τους. Μπορούμε να ενώσουμε τις δυνάμεις μας για έναν καλύτερο κόσμο, όπου η ιδιαιτερότητα θα είναι χάρισμα και όχι ελάττωμα.

Δώστε μας το χέρι σας για να δούμε μαζί τον κόσμο με άλλο μάτι.