23 Απριλίου: Παγκόσμια Ημέρα Βιβλίου και Πνευματικών Δικαιωμάτων

                                                                       Ο Ύμνος του Βιβλίου

 

Πες μου κάτι, τι αξίζει πιο πολύ από φλουριά;
Πες μου κάτι, τι χαρίζει γέλιο, κέφι και χαρά;Έλα, πες μου τι γεμίζει παρηγόρια την καρδιά;
Έλα, πες μου, τι σκορπίζει την πιο μαύρη συννεφιά;Έλα, πες μου, τι ‘ναι εκείνο που με κάνει και δακρύζω,
Που με κάνει να γελάω, που με κάνει να ελπίζω;

Έλα, πες μου, τι ‘ναι εκείνο που με κάνει να γιορτάζω,
Που με κάνει να πετάω, στα ουράνια να καλπάζω;

Ένα βιβλίο! Ένα βιβλίο!
Ένα βιβλίο που μαγεύει, όνειρα στο νου φυτεύει
Και στο ταξίδι της ζωής, πιστά μας συντροφεύει!

                                                                                                                                                                               Ευγένιος Τριβιζάς
 

 

 

Αναβιώνοντας ένα πασχαλινό έθιμο!

Οι μικροί μας φίλοι από το νηπιαγωγείο του χωριού μας αναβίωσαν ένα πολύ ωραίο έθιμο. Στόλισαν με λουλούδια τα καλαθάκια τους και μαζί με τις νηπιαγωγούς και με μερικές μαμάδες γύρισαν το χωριό και τραγούδησαν τα κάλαντα του Λαζάρου. Οι φωνούλες τους ακούστηκαν παντού!!!  Ήταν πολύ όμορφη έκπληξη για τους συγχωριανούς μας, οι οποίοι μάλιστα γέμισαν τα καλαθάκια τους με κεράσματα.

Στον γυρισμό είπαν τα κάλαντα και σε εμάς, στο δημοτικό. Τους ευχαριστούμε μέσα από την καρδιά μας.

Και του χρόνου παιδιά!!!

Καλό Πάσχα!!!

Οι μαθητές/τριες και οι εκπαιδευτικοί του Δημοτικού Σχολείου Ποταμιάς σας εύχονται  ολόψυχα

Καλό Πάσχα!

(Α τάξη, ζωγραφίζοντας πασχαλινά αυγουλάκια, Υπ. Εκπ/κός: Πίσσιος Δημήτριος)

a3a33

a6

a11

a1

(Β τάξη, φτιάχνοντας καλαθάκια και αυγοθήκες, γράφοντας ευχές, Υπ. Εκπ/κός: Μυγδάλη Ευανθία)

b2

b3

b4

b5

b1

(Στ τάξη, φτιάχνοντας λαμπάδες, Υπ. Εκπ/κός: Βαής Πασχάλης)

st1

st2

st5

st a

(Τμήμα Ένταξης, φτιάχνοντας λαμπάδες, πασχαλίτσες και καλαθάκια για λιχουδιές, Υπ. Εκπ/κός: Καζάρα Ελένη)

τε2

τε5τε3

te1τε4

Κυκλοφορώ με ασφάλεια στο δρόμο

Με αφορμή μία ενότητα στη Γλώσσα οι μαθητές/τριες της ΣΤ τάξης του σχολείου μας έκαναν κάποιες δραστηριότητες σχετικά με την Κυκλοφοριακή Αγωγή. Μέσα από αφίσες και πινακίδες μάς εξηγούν το πώς πρέπει να φερόμαστε όταν κυκλοφορούμε στο δρόμο. Πρέπει όλοι μας να ακολουθούμε τις οδηγίες αυτές για να είμαστε ασφαλείς.

20140411_102949

20140411_103002

20140411_103018

20140411_103055

Υπεύθυνος εκπαιδευτικός:

Βαής Πασχάλης

2 Απριλίου: Ημέρα Παιδικού Βιβλίου – 1ο Ειδικό Δημοτικό Σχολείο Καβάλας

Η Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 2 Απριλίου. Η ημερομηνία αυτή δεν έχει επιλεγεί τυχαία, καθώς τότε (2 Απριλίου του 1805) γεννήθηκε ο πασίγνωστος Δανός συγγραφέας παιδικών βιβλίων/παραμυθιών Χανς Κρίστιαν Άντερσεν. Την ημέρα αυτή την καθιέρωσε η Διεθνής Οργάνωση Βιβλίων για τη Νεότητα (Ιnternational Board on Books for Young People – ΙΒΒΥ) το 1966. Από τότε, κάθε χρόνο, μία χώρα αναλαμβάνει να ετοιμάσει μία αφίσα και ένα μήνυμα, με σκοπό να τονίσουν την αξία των βιβλίων.

Το 2014 υπεύθυνη είναι η Ιρλανδία. Το μήνυμα που ακολουθεί το έγραψε η Ιρλανδή συγγραφέας Siobhán Parkinson και την αφίσα την φιλοτέχνησε η εικονογράφος Niamh Sharkey.

αρχείο λήψης

Μήνυμα 2014 από την Siobhán Parkinson

Γράμμα στα παιδιά του κόσμου

Συχνά οι αναγνώστες ρωτούν τους συγγραφείς πώς γίνεται και γράφουν τις ιστορίες τους – από πού έρχονται οι ιδέες; Από τη φαντασία μου, απαντάει ο συγγραφέας. Α, μάλιστα, μπορεί να πουν οι αναγνώστες. Αλλά πού είναι η φαντασία σας, κι από τι είναι φτιαγμένη, κι έχουν όλοι φαντασία; Α, λέει τότε ο συγγραφέας, η φαντασία είναι μέσα στο κεφάλι μου βέβαια και είναι φτιαγμένη από εικόνες και λέξεις, αναμνήσεις και ίχνη από άλλες ιστορίες και λέξεις, κομμάτια από πράγματα και μελωδίες και σκέψεις και πρόσωπα και τέρατα και σχήματα και λέξεις, κινήσεις και λέξεις, κύματα και αραβουργήματα και τοπία και λέξεις, αρώματα και αισθήματα και χρώματα και ρίμες και μικρούς ήχους και ξαφνικούς θορύβους και γεύσεις κι εκρήξεις ενέργειας και γρίφους και αύρες και λέξεις. Και στροβιλίζονται όλα εκεί μέσα και τραγουδούν κι αλλάζουν διαρκώς σαν τα βλέπεις από καλειδοσκόπιο κι αιωρούνται και κάθονται και σκέφτονται και τσιγκλούν το κεφάλι.  Βέβαια φαντασία έχει ο καθένας, διαφορετικά δε θα μπορούσαμε να ονειρευόμαστε. Η φαντασία του καθενός, ωστόσο, δεν έχει μέσα της το ίδιο υλικό. Στους μάγειρες ίσως περιέχει γεύσεις κυρίως και στους ζωγράφους χρώματα και σχήματα κυρίως. Όμως η φαντασία των συγγραφέων είναι γεμάτη κυρίως από λέξεις. Με λέξεις λειτουργεί επίσης και η φαντασία εκείνων που διαβάζουν ή ακούνε ιστορίες. Η φαντασία του συγγραφέα πλάθει και ανακατεύει και φτιάχνει ιδέες και ήχους και φωνές και χαρακτήρες και γεγονότα μέσα στην ιστορία και η ιστορία είναι φτιαγμένη από λέξεις και μόνο, στρατιές από κουλουριαστά σημαδάκια που γεμίζουν τις σελίδες. Έρχεται τότε ο αναγνώστης και τα σημαδάκια ζωντανεύουν. Μένουν στη σελίδα, εξακολουθούν να μοιάζουν με στρατιές, αλλά τρεχοβολούν και στη φαντασία του αναγνώστη και ο αναγνώστης τώρα σχηματίζει και συνδέει έτσι τις λέξεις, ώστε η ιστορία να εκτυλίσσεται μέσα στο δικό του ή στο δικό της το κεφάλι, όπως έκανε κάποτε στο κεφάλι του συγγραφέα. Αυτός είναι ο λόγος που ο αναγνώστης είναι εξίσου σημαντικός για την ιστορία με το συγγραφέα. Υπάρχει μόνο ένας συγγραφέας για κάθε ιστορία, υπάρχουν όμως εκατοντάδες ή χιλιάδες ή μπορεί και εκατομμύρια αναγνώστες, που διαβάζουν στη γλώσσα του συγγραφέα, ή σε άλλες γλώσσες στις οποίες μπορεί να έχει μεταφραστεί. Χωρίς τον συγγραφέα η ιστορία δε θα είχε γεννηθεί ποτέ. Αλλά χωρίς τις χιλιάδες των αναγνωστών σε όλο τον κόσμο, η ιστορία δεν θα είχε ζήσει όλες τις ζωές που θα μπορούσε να ζήσει. Κάθε αναγνώστης μιας ιστορίας έχει κάτι κοινό με κάθε άλλο αναγνώστη της. Ξεχωριστά ο καθένας, αλλά και μαζί κατά κάποιον τρόπο, ξαναδημιουργούν την ιστορία του συγγραφέα στη δική τους φαντασία – μια πράξη που είναι ταυτόχρονα ιδιωτική και δημόσια, προσωπική και κοινή, ατομική και διεθνής.  Κι αυτό ίσως είναι ό,τι καλύτερο μπορούν να κάνουν οι άνθρωποι.
Συνεχίστε να διαβάζετε!

Μετάφραση: Λότη Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου

 

Με χαρά διαβάσαμε μία δημοσίευση στο blog του 1ου Ειδικού Δημοτικού Σχολείου Καβάλας, η οποία μας άρεσε πολύ και γι’ αυτό σας την παραθέτουμε αυτούσια. Συγχαρητήρια σε όλο το προσωπικό του σχολείου και πρωτίστως στους/στις μαθητές/τριες.

Η ζωή μας χωρίς βιβλία είναι ένα δέντρο χωρίς λουλούδια. Όπως ανθίζει το δέντρο έτσι ανθίζει και το μυαλό μας όταν διαβάζουμε ένα βιβλίο. Κάθε φορά που διαβάζουμε ένα βιβλίο προσθέτουμε ένα ακόμη λουλούδι στο δέντρο μας. Το δέντρο μας έχει ήδη γεμίσει και σκοπός μας είναι να ανθίσουν όσο γίνεται πιο πολλά.

Το blog του 1ου Ειδικού Δημοτικού Σχολείου Καβάλας είναι: http://1oeidikokavalas.blogspot.gr. Μπορείτε εκεί να διαβάσετε περισσότερα!

Το άγαλμα “Νίκη της Σαμοθράκης”

Από τις 28 έως τις 31 Μαρτίου 2014 πραγματοποιήθηκαν εκδηλώσεις μνήμης που αφιερώθηκαν στη Νίκη της Σαμοθράκης. Τις εκδηλώσεις αυτές τις διοργάνωσε  η Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας Θράκης – περιφερειακή Ενότητα Έβρου, σε συνεργασία με την Επιτροπή Δράσεων για τη Νίκη της Σαμοθράκης και υπό την Αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού και της ΙΘ Εφορείας… Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων.

Με αφορμή λοιπόν αυτές τις εκδηλώσεις έγινε ένας διαγωνισμός, όπου μαθητές/τριες από όλη την Ελλάδα μπορούσαν να ζωγραφίσουν κάτι σχετικό.

Ακολουθούν ζωγραφιές των μαθητών της ΣΤ τάξης

αγαλμα νικης n

 

 

αγαλματα νικης 2

 

Υπεύθυνος εκπαιδευτικός:

Βαής Πασχάλης

Χώρες του κόσμου

Κάποιοι/ες  μαθητές/τριες της ΣΤ τάξης έγραψαν λίγα λόγια για την αγαπημένη τους χώρα. Αναφέρθηκαν σε γενικές πληροφορίες, όπως όνομα, κλίμα, πολιτική, θρησκεία, νόμισμα κ.α. και ζωγράφισαν και τις σημαίες τους.

χωρες

χωρες 2

Υπεύθυνος εκπαιδευτικός:

Βαής Πασχάλης

Χαϊκού!

Με αφορμή μία ενότητα στο μάθημα της Γλώσσας οι μαθητές/τριες της Γ τάξης του σχολείου μας έγραψαν τα δικά τους Χαϊκού ποιήματα. Τα Χαϊκού είναι ιαπωνικά ποιήματα με τα εξής χαρακτηριστικά: είναι μικρής έκτασης, περιγράφουν μία συγκεκριμένη εικόνα και αποτελούνται από τρεις στίχους και 17 συλλαβές.

 

Στο βράχο ανέβηκα

και όλο τον κόσμο

χαιρέτησα.

(Αλέξανδρος Τσουλκάνης)

 

Ένα κοχυλάκι βρήκα

μες την άμμο

θεέ μου πώς γελώ.

(Ειρήνη Νικολούδη Καρυτοπούλου)

 

Καλοκαιράκι έλα γρήγορα

για να κάνω

μπανάκι.

(Εμμανουέλα Ζόγκου)

 

 

Αχ καλοκαιράκι

πού ’σαι αστραφτερό

σαν αστεράκι;

(Αριστέα Γιάνναρου)

 

Ένα φύλλο έπεσε στη γη

και το έπιασε

πουλάκι.

(Δημήτρης Καρανικόλας)

 

Ένας σπουργίτης

πέταξε μακριά μου

Θε μου πώς πονώ.

(Άννα – Μαρία Ρούσσου)

 

Μια γάτα

ανέβηκε στο δέντρο

και έριξε το φύλλο.

(Φίλιππος Σαμιώτης)

 

Βγήκε ο ήλιος

φώτισε την πλάση

άνθισ’ όλη η γη.

(Παντελής Γκανάτσας)

 

Άνοιξη:

ένα βουνό χωρίς όνομα

μες την ομίχλη.

(Αναστασία Βασιλούδη)

 

Ημέρα παγωτού

θα πάρω το απόγευμα.

τέλεια!

(Διαμαντής Αγάς)

 

Το Πάσχα

βάφουμε τα αυγά

και τα τσουγκρίζουμε εμείς.

(Τζεσίκα Λένα)

 

Τα άλογα

φύγανε απ΄ τη στάβλο

και πήγαν στη λίμνη.

(Γιάννης Πιστόλας)

 

Ένα δελφινάκι

πήδηξε στο κύμα

γέμισε χαρά.

(Αποστολία Χαλκιά)

 

Καλοκαίρι  μου λαμπρό,

πόσο σ’αγαπώ

θέλω να παίζω.

(Οργκίτο Μπουζάνι)

 

Υπεύθυνος εκπαιδευτικός:

Λαφτσής Περικλής