Σήμερα η μέρα είχε ανάγνωση παραμυθιού, με έναν τρόπο παραστατικό και παιχνίδι …

Και τί να κάνει ο Φλεβάρης που γεννήθηκε με ένα ποδαράκι πιο Κοντούλη από το άλλο; Τί κι αν ήταν διαφορετικός; Μπορεί να μην μπορούσε να παίξει ή να τρέξει όπως τα άλλα παιδιά είχε όμως μια καρδιά τεράστια και ένα μυαλουδάκι γεμάτο φαντασία !!????????????Και σκέφτηκε παιχνίδια πολλά και μεταμφιέσεις και χαρτοπόλεμους και χαρταετούς για να μπορεί να παίξει με έναν τρόπο αλλιώτικο! Και όχι μόνο πέρασε αυτός καλά μα τα μοιράστηκε μαζί μας και επιτέλους… γέμισαν οι Κυριακές μας καρναβάλι και χαρτοπόλεμο και χαρταετούς… Φώτισε και την δική μας τη ζωή ο μικρός Φλεβάρης ο διαφορετικός… Ο πανέμορφος! Ο Φλεβάρης είχε ένα φίλο λοιπόν που λες τον άνεμο και κάθε φορά που χρειαζόταν βοήθεια του έλεγε «έλα να με βοηθήσεις» κι εκείνος έτρεχε και γρήγορα βοηθούσε και στήριζε το φίλο του που δε φοβόταν, δεν ντρεπόταν να ζητήσει βοήθεια.

Έτσι κι εμείς σήμερα ζητούσαμε βοήθεια ο ένας από τον άλλον αφού διαβάσαμε πρώτα την ιστοριούλα μας, αφού χαρήκαμε με το Φλεβάρη μας τον διαφορετικό όπως κάθε πλάσμα του κόσμου τούτου. 

Αν έπρεπε να βάλουμε ένα τίτλο σε αυτό που σήμερα κάναμε με τα παιδιά θα ήταν «μιλώ για την διαφορετικότητα, την αγκαλιάζω, προσπαθώ να την δω ολόκληρη, την σέβομαι και την ευγνωμονώ για όσα έχει να μου προσφέρει σε μένα και στον άλλον. Μαθαίνω να ζήτω βοήθεια… να προσφέρω βοήθεια, να κοιτώ στα μάτια και σιωπηλά να είμαι εδώ για εσένα».

Η Ιστοριούλα την οποία πήραμε ως αφορμή για να παίξουμε κ να μιλήσουμε ανήκει στην κυρία Λότι Πέτροβιτς Ανδριτσοπούλου.