Την Πέμπτη 6 Απριλίου 2023, οι μαθήτριες του σχολείου μας, σύμφωνα με το έθιμο μας τραγούδησαν τα κάλαντα του Λαζάρου. Όμορφα στολισμένα με λουλούδια καλάθια, χαρούμενες φωνούλες γέμισαν το χώρο του γραφείου των εκπαιδευτικών και έδωσαν μια διαφορετική διάσταση στη σχολική καθημερινότητα.Το έθιμο της Λαζαρίνας είναι πανελλήνιο και η περιγραφή της στολής τους δεν μπορεί να γίνει ενιαία. Σε γενικές γραμμές όμως μπορεί να ειπωθεί ότι τις Λαζαρίνες τις έντυναν και τις στόλιζαν οι μανάδες τους σαν μεγάλες κοπέλες για την ξεχωριστή γιορτή της άνοιξης. Ίσως αυτό, μαζί με όλη τη λειτουργία του εθίμου, να έκρυβε αδιατύπωτα τη διάθεση των μανάδων να παντρολογήσουν τα κορίτσια τους, μια και λίγο μετά το σχολείο τα περίμενε το προξενιό και ο αρραβώνας.Για τα κορίτσια που αποφάσιζαν να τραγουδήσουν και να χορέψουν τα λαζαριανά τραγούδια, η προετοιμασία τους κρατούσε όλη τη Μεγάλη Σαρακοστή. Έπρεπε πριν από όλα να βρουν το ταίρι τους, ή να συγκροτήσουν την παρέα τους, και στη συνέχεια να μάθουν τα τραγούδια και τους χορούς, αλλά και να ετοιμάσουν τη στολή τους.Αξιοσημείωτη είναι η περίπτωση ενός χωριού της Βισαλτίας, της Νικόκλειας. Όταν εύρισκαν το ταίρι τους, δεσμεύονταν με αμοιβαία υπόσχεση ότι δεν θα χαλούσαν τη συμφωνία τους. Αυτή η αμοιβαία υπόσχεση δινόταν με αυστηρά καθορισμένο τυπικό το Σάββατο των Αγίων Θεοδώρων. Στο σπίτι του ενός κοριτσιού από το ζευγάρι ετοίμαζαν μια πίτα και μπροστά της έδιναν την αμοιβαία υπόσχεσή τους. Στέκονταν στην αρχή γονατιστά μπροστά στο ταψί με την πίτα και τραγουδούσαν ένα λαζαριανό τραγούδι. Ύστερα έσκυβαν πάνω στην πίτα σαν να προσκυνούν και έδιναν συγχρόνως την υπόσχεση: << αν σ΄αφήσου συντρόφσα, αυτήν την πίτα να μι τυφλώσει>>Αυτό επαναλαμβανόταν τρεις φορές, με διαφορετικό λαζαριανό τραγούδι κάθε φορά και έκλεινε η συμφωνία τους.
Τα κάλαντα του Λαζάρου από τους «Ἀγερμούς»:
-Λάζαρε, πές μας τί εἶδες,
εἰς τὸν Ἅδη ποῦ ἐπῆγες;
-Εἶδα φόβους, εἶδα τρόμους,
εἶδα βάσανα καὶ πόνους.
Δῶστε μου λίγο νεράκι,
νὰ ξεπλύνω τὸ φαρμάκι.
Τῆς καρδούλας μου τὸ λέω,
καὶ μοιρολογῶ καὶ κλαίω.
Τοῦ χρόνου πάλι νά ῾ρθουμε,
μὲ ὑγεία νὰ σᾶς βροῦμε.
Στὸν οἶκο σας χαρούμενοι,
τὸν Λάζαρο νὰ ποῦμε.
Σὲ τοῦτο τ᾿ ἀρχοντόσπιτο
πέτρα νὰ μὴ ραΐσει.
Καὶ ὁ νοικοκύρης τοῦ σπιτιοῦ,
χρόνια πολλὰ νὰ ζήσει.
Νὰ ζήσει χρόνια ἑκατό,
καὶ νὰ τὰ ξεπεράσει.
