28 η Οκτωβρίου 1940.

Μια επέτειος, ένας θρύλος, μια μνήμη κι ένα χρέος. Μια ημερομηνία ορόσημο για την ιστορία της Ελλάδας.

Η επέτειος αυτή έχει μια ιδιομορφία. Δε  γιορτάζουμε τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου ή της γερμανικής κατοχής, όπως έχει καθιερωθεί σε άλλες  χώρες, αλλά την είσοδο της χώρας μας στον πόλεμο.

Την παραμονή, εορτή της σημαίας, παραδώσαμε τη σημαία στη σημαιοφόρο του σχολείου μας

και παρακολουθήσαμε το χρονικό της ημέρας από τους μικρούς μαθητές της Γ΄ τάξης που με χαρά και καμάρι απήγγειλαν τα ποιήματα και τραγούδησαν τα τραγούδια τους.

Στα πλαίσια της ενδοσχολικής επιμόρφωσης η κα. Γελαστοπούλου Δέσποινα , καθηγήτρια Αγγλικών, την Παρασκευή 27 Οκτωβρίου, μετά τις εορταστικές εκδηλώσεις για την Εθνική Επέτειο του  “ΟΧΙ” παρουσίασε στους συναδέλφους το πρόγραμμα ” Stop motion animation” Λέω μια ιστορία με εικόνες.

Αφού εγκαταστήσαμε το πρόγραμμα αυτό στα κινητά μας, μας έδειξε πως να τραβάμε  τις φωτογραφίες, τι πρέπει να προσέξουμε, ώστε να βγαίνουν φυσικές και ακολουθώντας τα βήματα όπως μας είχε υποδείξει, φτιάξαμε την πρώτη μας ιστορία εντελώς πρόχειρα…..

Το ταξίδι της αγάπης  για τα παιδιά και της αλληλεγγύης για τους συναδέλφους που πασχίζουν να στήσουν τα σχολεία  τους,  ξεκίνησε την Πέμπτη 28 Σεπτεμβρίου από το σχολείο μας.

Ετοιμάσαμε  τα κιβώτια με μεγάλη χαρά.

Γέμισαν με αθλητικό υλικό, γραφική ύλη, λογοτεχνικά βιβλία, εκπαιδευτικά παιχνίδια, τετράδια, μαρκαδόρους, ξυλομπογιές και ότι άλλο μπορεί να χρησιμοποιηθεί από μαθητές -τριες.

Ελπίζουμε πως  με την κίνησή μας αυτή, θα δώσουμε μεγάλη χαρά στα παιδιά του 3ου Δημοτικού Σχολείου Γιάννουλης στη Λάρισα.

Υιοθετήσαμε αυτό το σχολείο και θα συνεχίσουμε την επαφή μας μαζί τους με διάφορες δράσεις.

Ευχαριστούμε από καρδιάς όλα τα παιδιά και τους γονείς τους για αυτή τους την προσφορά αγάπης και αλληλεγγύης.

Επίσης τα μέλη του Πολιτιστικού Συλλόγου Καλού Χωριού , που πάντα είναι δίπλα στις δράσεις του σχολείου μας και την κα. Κουργιαντάκη Γεωργία ( ΑΛΦΑΒΗΤΑΡΙ) για τη συμμετοχή τους στη δράση μας αυτή.

Η Γενική Ταχυδρομική ανέλαβε  γενικά τη μεταφορά των κιβωτίων στον προορισμό τους από κάθε μέρος της Ελλάδας. Τους ευχαριστούμε πολύ για τη βοήθεια τους  αυτή.

Τέλος θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τη συνάδελφο νηπιαγωγό Μαρίνα Ζαχαρία που ξεκίνησε αυτή τη δράση και μας έδωσε τη χαρά να συνεισφέρουμε κι εμείς με τη σειρά μας και να δώσουμε χαρά σ αυτά τα παιδιά που έχασαν αρκετά πράγματα και που ακόμα δεν μπόρεσαν λόγω των ιδιαίτερων συνθηκών να βρεθούν στο σχολικό τους περιβάλλον.

Τους ευχόμαστε να πάνε όλα καλά και να βρεθούν στο σχολικό τους περιβάλλον γρήγορα!!!!

Αγαπητοί γονείς,

Θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε για μία δράση του σχολείου μας. Όλοι έχετε δει και πληροφορηθεί για τη θεομηνία που έπληξε αρκετές περιοχές της Θεσσαλίας, εικόνες αποκαρδιωτικές για τους ανθρώπους που ζουν σε αυτές τις περιοχές. Από τη μια στιγμή ως την άλλη χάθηκαν ζωές, βρέθηκαν ξεσπιτωμένοι, χωρίς  να έχουν ένα μέρος να μείνουν, έχασαν τις περιουσίες τους…

Με λύπη μας παρακολουθούμε τις εικόνες αυτές και η σκέψη μας είναι στραμμένη στους ανθρώπους , στα παιδιά και στους συναδέλφους μας που καλούνται πέρα από το προσωπικό τους κόστος να φροντίσουν  για τα σχολεία και τους μαθητές τους.

Μια υπέροχη δράση αγάπης, αλληλεγγύης και συμπαράστασης ξεκίνησε από μία νηπιαγωγό  και επεκτάθηκε και στα δημοτικά σχολεία των  πληγέντων περιοχών .

ΓΙΝΕ ΑΝΑΔΟΧΟΣ ΣΧΟΛΕΙΟΥ !

Έτσι ονομάστηκε η δράση αυτή. Σχολεία από διαφορετικές περιοχές της Ελλάδας γίνονται ανάδοχοι, συμπαραστάτες, βοηθοί σε σχολεία των πληγέντων περιοχών. Προσφέρουν από το απόθεμα της καρδιάς τους ότι μπορούν για να απαλύνουν τον πόνο των παιδιών και των συναδέλφων που παλεύουν καθημερινά για να επαναφέρουν στην καθημερινότητα και στην κανονικότητα το σχολείο τους. Προσπαθούν να δώσουν χαρά στους μαθητές τους και ελπίδα πως όλα θα γίνουν κάποια στιγμή όπως πρώτα.

Το σχολείο μας δεν μπορούσε να μείνει απέξω. Αμέσως χωρίς δεύτερη σκέψη δηλώσαμε συμμετοχή και με χαρά σας ανακοινώνουμε ότι γίναμε ΑΝΑΔΟΧΟΙ  στο 3^ο Δημοτικό Σχολείο Γιάννουλης του νομού Λάρισας .

Το 6/θέσιο 3o Δημοτικό Σχολείο Γιάννουλης βρίσκεται στον Δήμο Λάρισας, 4 χιλιόμετρα από την πόλη της Λάρισας, στον δρόμο Λάρισας – Κοζάνης, πίσω από τις Εργατικές Κατοικίες.  Το σχολείο χτίστηκε το 2003.

Σε τηλεφωνική επικοινωνία με τη Δ/ντρια του σχολείου μας ανέφερε ότι έχουν ανάγκη από αθλητικό υλικό. Αυτό θα το προσφέρει το σχολείο μας. Εμπλέκοντας τους μαθητές του σχολείου μας και κατ επέκταση εσάς τους γονείς θα θέλαμε να συνδράμετε όσο μπορείτε  και όσοι φυσικά το επιθυμείτε  προσφέροντας γραφική ύλη  (μολύβια, γόμες, τετράδια, μπλοκ ζωγραφικής, ψαλίδια, κόλλες κ.λ.π.) και  βιβλία λογοτεχνικά.

Θα τα συγκεντρώνουμε στο σχολείο μέχρι και την επόμενη Τετάρτη 27 Σεπτεμβρίου και μετά θα τα συσκευάσουμε και θα τα στείλουμε στο σχολείο.

Φυσικά οι δράσεις μας δε θα σταματήσουν εδώ, θα έχουμε επαφή με το σχολείο μέσω  τηλεδιάσκεψης, θα γνωριστούμε με τα παιδιά και τους συναδέλφους και όποτε είναι δυνατό θα προγραμματίσουμε κοινές δράσεις έστω κι εξ αποστάσεως.

Το σχολείο μας, αγαπητοί γονείς, είναι ένας χώρος ενσυναίσθησης, προσφοράς και αγάπης. Μέσα από τον εθελοντισμό προσπαθούμε να περάσουμε αξίες στα παιδιά και να τα κάνουμε ενεργούς πολίτες.

Έστω κι ένα παιδί να αλλάξει τρόπο σκέψης…. Υπάρχει ελπίδα για ένα καλύτερο ΑΥΡΙΟ!!!!

Η Δ/ντρια και οι εκπαιδευτικοί του σχολείου

Άλλη μια σχολική χρονιά έφτασε στο τέλος της και για μία ακόμα φορά με ιδιαίτερη συγκίνηση αποχαιρετούμε σήμερα τα παιδιά της ΣΤ τάξης,  που μετά από έξι ολόκληρα χρόνια ολοκληρώνουν τη φοίτησή τους στο Δημοτικό Σχολείο.

Μας αποχαιρέτησαν με το δικό τους,  μοναδικό τρόπο. Μέσα από τα κείμενα που διάβασαν, μέσα από τα χιουμοριστικά σκετσάκια και  τα τραγούδια τους εξέφρασαν την αγάπη τους για το σχολείο που τα φιλοξένησε 6 ολόκληρα χρόνια, χωρίς να λείψει η συγκίνηση και η ικανοποίηση ότι τα κατάφεραν.

Είναι πολλές οι αναμνήσεις από τότε που αμήχανα κι ανήσυχα εξάχρονα παιδάκια πρωτοβρέθηκαν  στο χώρο του σχολείου, σε ένα καινούργιο περιβάλλον, που σύντομα έγινε το δεύτερο σπίτι τους. Και ήταν η αγάπη των δασκάλων που γρήγορα τα  έκανε να νοιώσουν ασφάλεια και να προσαρμοσθούν στη σχολική ζωή, να ακολουθήσουν  δημιουργικά το δρόμο της γνώσης και της αρετής.

Τους μίλησαν για αξίες και ιδανικά (για ισότητα, κοινωνική δικαιοσύνη, αλληλεγγύη, ελευθερία, σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα).
Προσπάθησαν να αποκτήσουν  υπευθυνότητα, περιβαλλοντική συνείδηση, δημοκρατικό ήθος, αγάπη στον τόπο και σεβασμό στην πολιτιστική του κληρονομιά.

Ο δάσκαλος τους  ο κ. Περικλής  Ταλάσογλου που για 2 ολόκληρα χρόνια μοιράζονταν όμορφες μα και δύσκολες στιγμές, τους αποχαιρέτησε με ιδιαίτερη συγκίνηση. Γιατί τα παιδιά αυτά σηματοδοτούν και το τέλος της δικής του εκπαιδευτικής καριέρας, καθώς θα συνταξιοδοτηθεί τέλος Αυγούστου. 16 ολόκληρα εκπαιδευτικά χρόνια δάσκαλος στο σχολείου του Καλού Χωριού. Η συγκίνηση όλων μας έφτασε στο αποκορύφωμα.

Τη γιορτούλα παρακολούθησαν όλοι οι μαθητές του σχολείου, οι γονείς των μαθητών και εκπρόσωποι του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων.

Μυνήματα με τις ευχές τους έστειλαν και οι προηγούμενοι δάσκαλοι των παιδιών, η κα. Ανθούλα Κακαμπάκου και ο κ. Σινάπης Γιάννης, τονίζοντας πόσο καλά παιδιά και καλοί μαθητές ήταν.

Η Διευθύντρια του σχολείου τους ευχήθηκε από καρδιάς, να έχουν  υγεία και να  είναι  ευτυχισμένοι και καλότυχοι στη ζωή τους.  “Να μαθαίνουμε για σας τα καλύτερα και να χαιρόμαστε κι εμείς με τα επιτεύγματά σας. Να βάζετε στόχους υψηλούς και να αγωνίζεσθε για να τους πετύχετε. Να ακολουθείτε την προτροπή του Ν. Καζαντζάκη: «Φτάσε, όπου δεν μπορείς».

Οι μαθητές -τριες της Δ΄ τάξης μαζί με τη δασκάλα τους την κα. Δάφνη Καπούση μας αποχαιρετούν με ένα βίντεο  και με ένα υπέροχο τραγούδι.

Τους  ευχόμαστε ένα καλό και ξεκούραστο καλοκαίρι!!!!!!!!!

Ανανεώνουμε το ραντεβού μας για το Σεπτέμβρη !!!!!

Ελπίζουμε ότι βάλαμε ένα μικρό λιθαράκι στην ανάπτυξη της οικολογικής τους συνείδησης και πως θα συμμετέχουν ενεργά σε κάθε δράση περιβαλλοντική.

Έφτασε η ημέρα της τελικής μας εκδρομής. Ως σχολείο της φύσης  τι άλλο θα επιλέγαμε από μία εξόρμηση στη φύση!

Διαλέξαμε ένα μέρος κοντά στο Καλό Χωριό που δεν ήταν άλλο από το Κεφαλοβρύσι της Καλαμαύκας, ένα καταπράσινο μέρος μέσα στις πηγές, στα νερά και στα πλατάνια.

Ξεκινήσαμε το πρωί  από το σχολείο μας πηγαίνοντας από Ιεράπετρα για να συναντήσουμε πρώτα το φράγμα των Μπραμιανών.

Ένα έργο που άρχισε να κατασκευάζεται το 1986 για να καλύψει τις ανάγκες καλλιέργειας 30.000 στρεμμάτων της Ιεράπετρας. Βρίσκεται 5χ.μ. βορειοδυτικά από την πόλη της Ιεράπετρας,  έχει έκταση 1050 στρέμματα και χωρητικότητα 15 εκατομμύριων  κυβικών μέτρων, κάνοντας το τον τρίτο μεγαλύτερο υγροβιότοπο της Νότιας Ελλάδας, μετά το φράγμα των Ποταμών Αμαρίου και το φράγμα Αποσελέμη. Το νερό του προέρχεται από τις πηγές Κεφαλοβρυσίου της Καλαμαύκας, από το Σελάκανο και τις Μάλλες. Στο φράγμα έχει αρχίσει να φωλιάζει η πρασινοκέφαλη πάπια, η οποία είχε εξαφανιστεί από τη Κρήτη. Φθινόπωρο και άνοιξη κατακλύζεται από μεταναστευτικά πουλιά, ενώ το χειμώνα αποτελεί καταφύγιο για τα πουλιά που ξεχειμωνιάζουν εκεί.

Στη συνέχεια πήραμε το δρόμο για το Κεφαλοβρύσι. Βόρεια του οικισμού της Καλαμαύκας βρίσκονται οι πηγές του Κεφαλόβρυσου που αποτελούν πηγή ζωής όχι μόνο για το χωριό αλλά και για την ευρύτερη περιοχή. Πανύψηλα πλατάνια πλαισιώνουν τις πηγές από τις οποίες εξασφαλίζει ύδρευση και άρδευση η Καλαμαύκα ενώ το υπόλοιπο, άφθονο νερό καταλήγει μέσω του καλαμαυκιανού ποταμού στο φράγμα των Μπραμιανών. Οι πηγές έχουν αξιοποιηθεί και ως χώρος ανάπαυσης και χαλάρωσης κατοίκων και επισκεπτών.

Ήρθε όμως και η ώρα του φαγητού και της διασκέδασης.  Η ταβέρνα “Πανόραμα” είχε αναλάβει να μας περιποιηθεί. Η θέα και οι μυρωδιές των φαγητών μας άνοιξαν την όρεξη.

‘Ήταν μια ξεχωριστή εκδρομή! Μέσα στη φύση και στη δροσιά του νερού και των πλατάνων.

Και του χρόνου!!!!