Ξεκινήσαμε τις βιβλιοπαρουσιάσεις της Σχολικής μας Βιβλιοθήκης,  με ένα υπέροχο βιβλίο, γραμμένο από τη Δέσποινα Ηρακλέους, με  τα παιδάκια της Α΄ τάξης.

Τα γράμματα φταίνε…. κι όμως φταίνε!!!!!!

Ο μικρός ο Παναγιώτης ήθελε να πάει σε σχολείο μάγων, αλλά οι γονείς του τον πήγαν σε ένα κανονικό σχολείο. Σύντομα καταλαβαίνει ότι πρέπει να απαλλαγεί από το όνομά του, γιατί του δημιουργεί μεγάλους μπελάδες: τα γράμματα μεταμορφώνονται και κάνουν ζαβολιές πάνω στο χαρτί, που όμως δεν τις βλέπουν οι γονείς του, η δασκάλα του και η διευθύντρια του σχολείου , η κα. Πελαγία.

Ο Παναγιώτης, ένα παιδί γεμάτο αυθορμητισμό, δημιουργικότητα και ζωηρή φαντασία, αισθάνεται να μειονεκτεί μέσα σε αυτό το σχολείο. Τα γράμματα του δεν είναι ποτέ αρκετά καλά για να τον επιβραβεύσει η δασκάλα. Οι ιστορίες που σκαρφίζεται γράφοντας το όνομά του, δεν ενθουσιάζουν την αυστηρή διευθύντρια και οι γονείς του δεν έχουν ποτέ χρόνο να τους εξηγήσει τι συμβαίνει όταν ξεκινά να γράφει: πως δηλαδή τα γράμματα ζωντανεύουν πάνω στο χαρτί και μεταμορφώνονται σε πλάσματα της φαντασίας.

Ο Παναγιώτης τα βάζει με τον εαυτό του, με τους γονείς του που του έδωσαν τόσο μεγάλο όνομα και με τα γράμματα της αλφαβήτας που του παίζουν τέτοια περίεργα παιχνίδια. Καθώς δεν λαμβάνει ενθάρρυνση από κανένα, έχει καταλήξει να θεωρεί την εκπληκτική του δημιουργικότητα ελάττωμα.

Μέχρι που μια μέρα που έβρεχε και βροντούσε, θα γίνει ο ήρωας της τάξης…

Η ιστορία της Δέσποινα Ηρακλέους πραγματεύεται το θέμα της σχολικής εκπαίδευσης. Το σχολείο σαν ένας χώρος που δεν χωράει όλα τα παιδιά με τον ίδιο τρόπο. Σαν ένας χώρος, που πολλές φορές η ατομική δημιουργικότητα θεωρείται εμπόδιο στην εξέλιξη της τυπικής, εκπαιδευτικής διαδικασίας και η διαφορετικότητα δεν έχει χώρο και χρόνο να εκφραστεί.

Ο Παναγιώτης δεν έχει απορρίψει το σχολείο. Προσπαθεί να χωρέσει. Προσπαθεί να ταιριάξει. Προσπαθεί να ανταποκριθεί. Προσπαθεί να ψαλιδίσει τη φαντασία του, να τη χωρέσει στις γραμμές του τετραδίου του και στη έκταση του συμβατικού αλφάβητου. Δεν φταίνε όμως τα γράμματα για την αδυναμία του να ανταποκριθεί στις σχολικές απαιτήσεις. Και σίγουρα δεν φταίει ο ίδιος!

Αυτό που ζητήσαμε από τα παιδιά, ήταν να σχεδιάσουν  το αρχικό γράμμα του ονόματός  τους και στη συνέχεια  να του δώσουν μια διαφορετική μορφή.

Ελπίζουμε να το απόλαυσαν τα παιδιά, όσο κι εμείς!!!