Υπάρχουν και οι μέρες που αφήνω τη μοναξιά του γραφείου και τη μονοτονία της γραφειοκρατίας και αφού ζητήσω την άδεια των συναδέλφων, μπαίνω μέσα στις τάξεις και παρακολουθώ το μάθημα τους. Η κυρία “απρόσκλητη” ή η κυρία ” ενοχλητική ” που με αποκαλούν κάποιες φορές τα μικρούλια μας. Πόσα πολλά μαθαίνω από τα παιδιά, πόσες φρέσκιες ιδέες κλέβω από τους νέους συναδέλφους,!!! Πάντα κερδισμένη βγαίνω μέσα από μια τέτοια διαδικασία!!!
Αυτό έκανα την περασμένη Παρασκευή, ζήτησα την άδεια της κας. Δάφνης και μπήκα στη Β τάξη. Είχαν Γλώσσα. Κάθισα στο θρανίο σαν μικρή μαθήτρια κι εγώ, δίπλα στη Μαρισύλια.
Έμαθα εκ νέου κι εγώ τις πτώσεις των ουσιαστικών, γνώρισα τις κουτσομπόλες γειτόνισσες , “τις πτώσεις” που όλο ρωτάνε ποιος, ποιανού, ποιον….. φροντίζει βέβαια να τις ενημερώνει ο παππούς για τα νέα του χωριού κι αυτές με τη σειρά τους όλο ρωτάνε. Δεν ακούνε και καλά …. οπότε καταλαβαίνετε κι εσείς τι γίνεται .
Στη συνέχεια συνεργάστηκα με τη Μαρισύλια και κολλήσαμε τα χαρτάκια μας ακολουθώντας τις οδηγίες της κας. Δάφνης και μάθαμε πως να κλίνουμε το αρσενικό ουσιαστικό ” ο χτίστης” στον ενικό και στον πληθυντικό αριθμό. Νομίζω πως καλά τα καταφέραμε και στην παρουσίαση της εργασίας μας.
Το χαμόγελο της μικρής Μαρισύλιας τα λέει όλα!
Εκείνο που με ενθουσίασε ήταν το παιχνίδι. Η κα. Δάφνη έβαλε τα κουδουνάκια πάνω στο θρανίο, έδωσε το υλικό που θα χρησιμοποιούσαμε και αφού μπήκαμε στη σειρά ξεκινήσαμε το παιχνίδι ακολουθώντας τις οδηγίες της και τους κανόνες του παιχνιδιού.
Έπρεπε να κολλήσουμε στον πίνακα τα χαρτάκια με τα άρθρα και τα ουσιαστικά έτσι ώστε να κλίνουμε τα αρσενικά ουσιαστικά σωστά.
Βέβαια κέρδισε η άλλη ομάδα αλλά δεν πειράζει…την επόμενη φορά θα κερδίσουμε εμείς. Το να συνυπάρχεις με παιδιά είναι ότι καλύτερο !
Κυρία Δάφνη σας ευχαριστώ πολύ!!!
