Σήμερα στο σχολείο μας είχαμε τη χαρά και την τιμή να φιλοξενήσουμε τη συνάδελφο – συγγραφέα Ελένη Μπετεινάκη και να δουλέψουμε μαζί το βιβλίο της : “Μ ένα κόκκινο κουμπί”.

Η Ελένη Μπετεινάκη γεννήθηκε σε μια κωμόπολη του Ηρακλείου, τις Αρχάνες, και μεγάλωσε παρέα με «γιαγιάδες» που της έλεγαν ιστορίες και παραμύθια. Ήθελε να παραμείνει πάντα παιδί και γι’ αυτό σπούδασε Νηπιαγωγός, συνδυάζοντας την αγάπη της για τα παιδιά και τα παραμύθια. Αγαπάει πολύ το διάβασμα, τη θάλασσα και το… ποδήλατό της. Η τύχη την έφερε κοντά στα βιβλία, έτσι ώστε να τα διαβάζει από την πρώτη μέρα της κυκλοφορίας τους.
Εδώ και 3 δεκαετίες εργάζεται ως Νηπιαγωγός, ενώ στον ελεύθερο της χρόνο ασχολείται με τη διοργάνωση εκδηλώσεων για βιβλία, κυρίως παιδικά.   Διατηρεί  μία στήλη «Τα παραμύθια του Σαββάτου», με παρουσιάσεις και απόψεις για παιδικά βιβλία. Συχνά αφηγείται  ιστορίες και παραμύθια σε πολιτιστικούς χώρους, σε βιβλιοπωλεία και σχολεία.

Έτσι και σήμερα βρέθηκε στο σχολείο μας προσκεκλημένη μας  και απολαύσαμε το μοναδικό της τρόπο να αφηγείται και να δραματοποιεί τα βιβλία της.

“Με ένα κόκκινο κουμπί”

Μια τρυφερή ιστορία για την ευαισθητοποίηση απέναντι στους πρόσφυγες. Μια γνωριμία των μικρών αναγνωστών με το προσφυγικό θέμα.

Ο Ασίντ είναι ένα παιδί πρόσφυγας. Όταν ξεσπάει πόλεμος στην πατρίδα του, αρχίζει να φοβάται κι ας είναι ατρόμητος (Ασίντ σημαίνει λιοντάρι). Μια νύχτα, φεύγει εντελώς μόνος του και η βάρκα που τον μεταφέρει τον αφήνει σ’ ένα νησί.

Θα βρεθεί σε μια ακτή με μόνη συντροφιά του ένα κόκκινο κουμπί με δυο τρύπες που γίνεται φίλος του, παιχνίδι, παρέα του και μεταμορφώνεται κάθε φορά σε ό,τι του λείπει, ό,τι αγαπά, ό,τι χρειάζεται.

Εκεί έρχεται συχνά κι ένα θαλασσοπούλι κατάμαυρο, με ράμφος παράξενο και μακρύ. Είναι ο Αριστοτέλης ο θαλασσοκόρακας. Ώσπου ξαφνικά, ένα πρωί ο Ασίντ χάνει το κουμπί του…..

Μια ιστορία που έχει στόχο να ευαισθητοποιήσει τα παιδιά σε θέματα προσφύγων. Επίσης θα τα βοηθήσει να ξεχωρίσουν και να καταλάβουν έννοιες όπως πόλεμος, μετανάστης, πρόσφυγας. Θα νιώσουν και θα αντιληφθούν πως όλα τα πλάσματα της γης χρειάζονται αγάπη, φροντίδα, οικογένεια και φίλους.

Στη συνέχεια τα παιδιά ζωγράφισαν το κόκκινο κουμπί και το μεταμόρφωσαν σε ότι ήθελαν…..σε λουλούδι, σε πασχαλίτσα, σε παιχνίδι…

τα πιο μεγάλα παιδιά έγραψαν τις σκέψεις τους  και έβαλαν μέσα στη βαλίτσα του Ασίντ πράγματα που θα μπορούσε να είχε πάρει μαζί του φεύγοντας από τη χώρα του. Μας συγκίνησαν, γιατί μέσα στη βαλίτσα έβαλαν και ένα σακουλάκι  με χώμα ….που αυτό συμβολίζει το δέσιμο με την πατρίδα του, που άφησε πίσω. Συναισθήματα μοναδικά, που δείχνουν πόσο επηρέασε το βιβλίο αυτό τα παιδιά της Στ΄ τάξης,  που το δούλεψαν  μέσα στην τάξη τους με την κα. Γελαστοπούλου.

Στο τέλος η κα. Ελένη υπέγραψε τα βιβλία των παιδιών με μία προσωπική αφιέρωση. Αγκάλιασαν τις κούκλες του βιβλίου και φωτογραφήθηκαν μαζί της.

Η χαρά και η ευχαρίστηση των παιδιών ήταν μεγάλη. Πέρασαν μία υπέροχη ημέρα.

Η Υπεύθυνη της Σχολικής Δανειστικής Βιβλιοθήκης