Μια τρυφερή ιστορία για την ευαισθητοποίηση απέναντι στους πρόσφυγες. Μια γνωριμία των μικρών αναγνωστών με το προσφυγικό θέμα.

Ο Ασίντ είναι ένα παιδί πρόσφυγας. Όταν ξεσπάει πόλεμος στην πατρίδα του, αρχίζει να φοβάται κι ας είναι ατρόμητος (Ασίντ σημαίνει λιοντάρι). Μια νύχτα, φεύγει εντελώς μόνος του και η βάρκα που τον μεταφέρει τον αφήνει σ’ ένα νησί. Θα βρεθεί σε μια ακτή με μόνη συντροφιά του ένα κόκκινο κουμπί με δυο τρύπες που γίνεται φίλος του, παιχνίδι, παρέα του και μεταμορφώνεται κάθε φορά σε ό,τι του λείπει, ό,τι αγαπά,..

Αυτό το βιβλίο διαβάσαμε με τα παιδιά της Στ΄ τάξης του σχολείου μας. Στα πλαίσια των Εργαστηρίων Δεξιοτήτων είχαν δουλέψει αυτό το θέμα και φάνηκε να τους προβληματίζει αρκετά. Θελήσαμε με την κα. Γελαστοπούλου να το επεξεργαστούμε καλύτερα ως θέμα. Διαβάσαμε το βιβλίο  και προσκαλέσαμε τη συγγραφέα του να μας επισκεφτεί και να παρουσιάσει με  το μοναδικό τρόπο,  που εκείνη γνωρίζει,  το βιβλίο της.

Αγαπημένη μας Ελένη σε περιμένουμε……

To Μουσείο “ΛΥΧΝΟΣΤΑΤΗΣ” στο Λιμάνι Χερσονήσου, είναι ένας χώρος διατήρησης και προβολής της Παραδοσιακής ζωής και του Λαϊκού Πολιτισμού της Κρήτης. Πρόκειται για ένα Φυσιολαογραφικό Μουσείο.

https://www.lychnostatis.gr/index.php?page=the-museum&hl=el_GR

Το Μουσείο αυτό επισκέφτηκαν οι μαθητές -τριες των Α- Β- Δ τάξεων του σχολείου μας. Στόχος μας ήταν  τα παιδιά να ανακαλύψουν τον πλούτο του λαϊκού πολιτισμού της Κρήτης με απώτερο σκοπό  την ευαισθητοποίηση των νέων για τη διαφύλαξη και προβολή της νεότερης πολιτιστικής κληρονομιάς και ιστορικής μνήμης.

Ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μουσείου από τους υπεύθυνους του προγράμματος και γνώρισαν το εσωτερικό του κρητικού σπιτιού, με το διάκοσμο και τα απαραίτητα εργαλεία και σκεύη που χρησιμοποιούσαν οι γυναίκες εκείνης της εποχής. Έμαθαν για το λυχνοστάτη , από τον οποίο πήρε το όνομά του το Μουσείο, είδαν τον αργαλειό που ύφαιναν οι νοικοκυράδες τα υφάσματά και τα ρούχα της οικογένειας τους και όλα εκείνα  τα σκεύη που χρησιμοποιούσαν καθημερινά.

Τα παιδιά μέσα από το θεατρικό παιχνίδι, βίωσαν τον τρόπο ζωής των παππούδων και των γιαγιάδων εκείνης της εποχής. Είπαν μαντινάδες που γνώριζαν….και τους καμάρωσαν όλοι.

Μετά επισκέφτηκαν το χώρο του παλιού σχολείου, με τον μαυροπίνακα και τα ξύλινα θρανία…. ένα σχολείο μιας άλλης εποχής για  αυτή τη γενιά των μαθητών.

Όλα όσα είδαν και βίωσαν στο χώρο του μουσείου τα άφησαν ευχαριστημένα και επέστρεψαν στο σχολείο με ευχάριστες εντυπώσεις.

Την Παρασκευή 3 Μαρτίου επισκέφτηκαν το Παγκρήτιο Στάδιο στο Ηράκλειο τα παιδιά των Γ- Ε- ΣΤ τάξεων. Ήταν μία εκδρομή που την περίμεναν πως και πως.

Το Παγκρήτιο Στάδιο είναι ένα στάδιο που κατασκευάστηκε για τις ανάγκες των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004. Είναι το 5ο μεγαλύτερο στάδιο της Ελλάδας.

Βρίσκεται στο Ηράκλειο Κρήτης στη δυτική πλευρά της πόλης, 50 μέτρα από την ακτή. Είναι χωρητικότητας περίπου 26.000 θεατών και αποτελεί ένα από τα πλέον σύγχρονα στη χώρα. Η κατασκευή του ολοκληρώθηκε το Μάρτιο του 2004.

Τα παιδιά χωρίστηκαν σε ομάδες και η κάθε ομάδα με τη συνοδεία γυμναστών κατευθύνθηκαν στους χώρους εκγύμνασης του κάθε αθλήματος.  Στόχος αυτής της επίσκεψης ήταν οι μαθητές να ενισχύσουν την αγάπη τους για τον αθλητισμό μέσα από τις εμπειρίες που θα βίωναν μέσα σε ένα επιβλητικό στάδιο, να ξεναγηθούν στις εγκαταστάσεις του σταδίου και να συμμετέχουν βιωματικά σε πληθώρα αθλητικών δραστηριοτήτων, γνωρίζοντας αρκετά ολυμπιακά αθλήματα.

Ξεκίνησαν πρώτα με το πινγκ πογκ. Αφού πήραν τις απαραίτητες πληροφορίες  από τους γυμναστές άρχισαν το παιχνίδι τους.

Το επόμενο άθλημα ήταν η τοξοβολία.

Παιδιά και εκπαιδευτικοί εξασκήθηκαν στο άθλημα  με χαρά. Σειρά μετά είχε ο στίβος.

Φυσικά περάσαμε και από την αίθουσα της ενόργανης γυμναστικής. Μικροί μεγάλοι αθληθήκαμε…..άλλοι στους κρίκους, άλλοι στη δοκό.

Η ώρα πέρασε τόσο ευχάριστα. Τα παιδιά ούτε που το κατάλαβαν ότι έφτασε η ώρα της επιστροφής. Ήταν μία διδακτική επίσκεψη που την ευχαριστήθηκαν πολύ.