Κάποτε γνωρίσαμε τον πόλεμο, την ξένη κατοχή, την πείνα. Ήμαστε όλοι οι Έλληνες ενωμένοι, τα ξεπεράσαμε, νικήσαμε, λευτερωθήκαμε. Δεν είχαμε όμως γνωρίσει την ταπείνωση από το συμπατριώτη μας, το φόβο Έλληνα από Έλληνα, τη δικτατορία. Τι σημαίνει δικτατορία; Είναι το πολίτευμα στο οποίο η γνώμη του λαού δεν ακούγεται, ο λαός δεν εκλέγει τους αντιπροσώπους του, όπως στο δημοκρατικό πολίτευμα. Στις 21 Απριλίου 1967 μια ομάδα ανθρώπων πήραν με τη βοήθεια των όπλων την εξουσία στα χέρια τους. Κυβέρνησαν την Ελλάδα σαν τύραννοι για εφτά ολόκληρα μαρτυρικά χρόνια . Κανένας δεν μπορούσε να εκφράσει ελεύθερα τη γνώμη του, όλα λογοκρίνονταν. Η ιδεολογία του φασισμού οδήγησε πολλούς Έλληνες που αντιστάθηκαν αυτά τα χρόνια, στη φυλακή, στα βασανιστήρια, στο θάνατο. Κάθε χρόνο αυτή τη μέρα το μυαλό μας τρέχει στο Πολυτεχνείο, που ήταν το κέντρο των μεγάλων αποφάσεων για «ψωμί, παιδεία, ελευθερία».

Τιμώντας την εξέγερση του Πολυτεχνείου, φέτος οι μαθητές και οι μαθήτριες της Ε’ τάξης παρουσίασαν κάτι διαφορετικό…Πρόκειται για την Ντενεκεδούπολη, ένα έργο της Ευγενίας Φακίνου, που με έναν παιδικό τρόπο προσεγγίζει τα δεινά της δικτατορίας.

Η Διευθύντρια και ο Σύλλογος διδασκόντων του σχολείου μας νιώθουν την ανάγκη για ακόμη μία φορά να ευχαριστήσουν το Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων που στάθηκε αρωγός εξασφαλίζοντας έναν φορητό υπολογιστή για την διευκόλυνση του εκπαιδευτικού έργου.