Σήμερα ήρθε στο σχολείο, όπως μας είχε υποσχεθεί, ο κύριος Γιώργος Ολάνης, μπαμπάς της Νικολέτας. Ήρθε για να βάψει τις παλέτες που σχηματίζουν την περίφραξη της αυλίτσας που φτιάξαμε γύρω από τα μεγάλα πεύκα του προαυλίου μας. Θα θυμάστε πως ήταν ο ίδιος άνθρωπος που τοποθέτησε τις παλέτες…

Έφερε μαζί του και τον πατέρα του για να τον βοηθήσει και να του κάνει παρέα σε  μια δουλειά που αρχικά δε φαινόταν απαιτητική. Δυστυχώς, τα πράγματα εξελίχθηκαν δυσκολότερα από ό,τι προβλεπόταν. Οι παλέτες απορροφούσαν το χρώμα ανομοιόμορφα, ενώ το πιστόλι του χρωματισμού παρουσίαζε προβλήματα στη διαχείριση της μπογιάς.

Παρόλα αυτά, ο κύριος Ολάνης δεν εγκατέλειψε την προσπάθεια. Έμεινε στο σχολείο ολόκληρο το πρωινό, αφήνοντας πίσω τη δουλειά και τις υποχρεώσεις του για χάρη μας.

Είναι από τις περιπτώσεις που ένα “ευχαριστώ” είναι λίγο για να εκφράσουμε την ευγνωμοσύνη μας. Και ευτυχώς για μας είναι πολλές οι φορές που νιώθουμε έτσι μπροστά στη βοήθεια που απλόχερα μας προσφέρουν οι γονείς των μαθητών μας!