Τη υπερμάχω στρατηγώ τα νικητήρια,
´Ως λυτρωθείσα των δεινών ευχαριστήρια,
Αναγράφω σοι η Πόλις σου, Θεοτόκε.
Αλλ’ ως έχουσα το κράτος απροσμάχητον,
Εκ παντοίων με κινδύνων ελευθέρωσον.
´Ινα κράζω σοι. Χαίρε, Νύμφη Ανύμφευτε.
Τον 7ο αι. μ.Χ., όταν στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία ήταν βασιλιάς ο Ηράκλειος, οι Πέρσες, που ήταν εχθροί των Βυζαντινών, πήραν στην κατοχή τους από τους Αγίους Τόπους τον Σταυρό του Κυρίου μας. Ο Ηράκλειος, τότε, οργάνωσε εκστρατεία εναντίον τους, προκειμένου ο Σταυρός να επανέλθει στο μέρος που ανήκε. Πήρε, λοιπόν, πολύ στρατό και αφήνοντας την πρωτεύουσα, την Κωνσταντινούπολη, προχώρησε προς τα νότια.
Όταν το πληροφορήθηκαν αυτό οι Άβαροι, ένας λαός που ζούσε στα βόρεια σύνορα της Αυτοκρατορίας, κατευθύνθηκαν προς την Πόλη και άρχισαν την πολιορκία της. Η Κωνσταντινούπολη, βέβαια, είχε ισχυρά τείχη και δεν ήταν καθόλου εύκολο για οποιονδήποτε εχθρό να την καταλάβει. Ωστόσο, οι Άβαροι την είχαν περικυκλώσει από ξηρά και θάλασσα και η θέση των λίγων υπερασπιστών της γινόταν κάθε μέρα και δυσκολότερη. Σ’ αυτές τις δύσκολες ώρες ο πατριάρχης Σέργιος περιερχόταν τα τείχη, κρατώντας στα χέρια του την εικόνα της Παναγίας των Βλαχερνών και προσευχόταν να γλυτώσει την Πόλη από τον φοβερό κίνδυνο που την απειλούσε. Ενώ, λοιπόν, τα πράγματα γίνονταν δύσκολα, καθώς οι εχθροί ετοιμάζονταν για την τελική επίθεση και ο Ηράκλειος έλειπε μακριά, μέσα στο κατακαλόκαιρο, τη νύχτα της 7ης Αυγούστου, σηκώθηκε μεγάλος ανεμοστρόβιλος. Τα πλοία των Αβάρων διαλύθηκαν, ενώ οι Βυζαντινοί περνούσαν στην αντεπίθεση. Ο εχθρικός στρατός και στόλος διασκορπίσθηκαν και η Πόλη σώθηκε.
Η κατάληξη αυτή αποδόθηκε από τον πιστό λαό της Πόλης στη βοήθεια της Παναγίας μας. Έτσι, πλήθος λαού συγκεντρώθηκε στον ναό της Παναγίας των Βλαχερνών και έψαλαν τον ύμνο προς την Παναγία, την Υπέρμαχο Στρατηγό, που τους έσωσε από τον κίνδυνο. Καθώς ο ύμνος αυτός, γνωστός από παλιότερα στους χριστιανούς, στην περίπτωση αυτή ψάλθηκε με όρθιους όλους τους πιστούς, προς τιμή της Θεοτόκου, ονομάστηκε Ακάθιστος Ύμνος.
Ο Ακάθιστος Ύμνος αποτελείται από 24 Οίκους (στροφές), ο καθένας από τους οποίους αρχίζει με ένα γράμμα της αλφαβήτου.
Επειδή ο κάθε Οίκος της πρώτης δωδεκάδας αρχίζει με τη λέξη Χαίρε, το σύνολο της εκκλησιαστικής αυτής ακολουθίας, που απευθύνεται στην Παναγία μας, ονομάζεται Χαιρετισμοί της Θεοτόκου.