Την εποχή των ηρώων και των μύθων, ο βασιλιάς της Ιωλκού, ο Αίσονας, έφτασε μια σκοτεινή νύχτα στο βουνό Πήλιο μαζί με το μικρό του γιο, τον Ιάσονα. Ο αδερφός του, ο Πελίας, είχε αρπάξει το θρόνο του κι ο Αίσονας, επειδή φοβόταν για τη ζωή του γιου του, τον έφερε κρυφά στο Πήλιο στη σπηλιά του Κένταυρου Χείρωνα.
Ο Ιάσονας μεγάλωσε κοντά στον Κένταυρο Χείρωνα κι έγινε ένα πολύ έξυπνο και δυνατό παλικάρι. Όταν έγινε είκοσι χρονών, αποφάσισε να γυρίσει στην Ιωλκό, για να πάρει πίσω από τον Πελία το θρόνο του πατέρα του. Πηγαίνοντας προς την Ιωλκό, στην όχθη ενός ποταμού, συνάντησε μια γριούλα που τον παρακάλεσε να την περάσει απέναντι. Ήταν η θεά Ήρα μεταμορφωµένη, που ήθελε να δοκιµάσει την καλοσύνη του.
Πρόθυμα ο Ιάσονας την πήρε στους ώµους του. Προσπαθώντας όµως να περάσει το ποτάμι έχασε το ένα του σανδάλι κι έφτασε στην πόλη μονοσάνδαλος.
Ο θείος του όµως, ο Πελίας, είχε πάρει χρησμό από το µαντείο των Δελφών που του έλεγε: «να φοβάσαι το µονοσάνδαλο»!
Όταν λοιπόν είδε το παλικάρι με το ένα σανδάλι, κατάλαβε αµέσως ποιος ήταν και ταράχτηκε πολύ. Κι όταν ο Ιάσονας του ζήτησε το θρόνο του πατέρα του, του είπε ότι θα του τον έδινε, αν του έφερνε από την Κολχίδα το χρυσόµαλλο δέρας.
Ο Ιάσονας δέχτηκε κι αμέσως παρήγγειλε στον Άργο, που ήταν περίφηµος τεχνίτης, να του φτιάξει ένα γερό καράβι µε πενήντα κουπιά. Η Ήρα βοήθησε να φέρουν κορµούς πεύκων από το Πήλιο και µε τη βοήθεια της Αθηνάς ο Άργος έφτιαξε ένα πολύ γερό καράβι.
Η ίδια η Αθηνά κάρφωσε στην πλώρη του ένα κομμάτι ξύλο από την ιερή βελανιδιά του Δία στη Δωδώνη, που είχε ανθρώπινη μιλιά και προφήτευε το μέλλον.
Το καράβι ονομάστηκε Αργώ.
Τον Ιάσονα ήρθαν να βοηθήσουν πενήντα ακόµη ήρωες απ’ όλη την Ελλάδα. Ανάµεσά τους ήταν ο Ηρακλής, ο Θησέας και ο περίφηµος µουσικός, ο Ορφέας. Όλοι αυτοί ονοµάστηκαν Αργοναύτες.
Ταξιδεύοντας για την Κολχίδα, οι Αργοναύτες σταμάτησαν στη Θράκη.
Εκεί συνάντησαν το μάντη Φινέα, που τους φανέρωσε ότι θα συναντούσαν στο ταξίδι τους τις Συμπληγάδες πέτρες και τους συμβούλεψε, πριν περάσουν ανάμεσά τους, ν’ αφήσουν πρώτα ένα περιστέρι να περάσει. Αν περνούσε το περιστέρι, θα περνούσε και η Αργώ.
