Στην ενότητα της γλώσσας “ΔΙΑΤΡΟΦΗ” , οι μαθητές εμπνεύστηκαν από το ποίημα “Η ΛΑΙΜΑΡΓΗ ΦΑΛΑΙΝΑ” του Ευγένιου Τριβιζά και έγιναν κι αυτοί μικροί δημιουργοί .
Διαβάστε τα πολύ όμορφα ποιήματα που γράψανε ! Η υπέροχη ζωγραφιά είναι δημιουργία από τον μαθητή, Αντώνη Κούκο .
Η πολύ λαίμαργη αλεπού .
Μια αλεπού στο δάσος
κατάπιε όλα τα δέντρα ,
όλα τα λουλούδια και
τα μικρά πολύχρωμα μπουμπούκια !
Όλα τα χόρτα , όλα τα ζώα
τους λαγούς , τα κατσικάκια
και τα μικρά τα σκιουράκια .
Μα όταν συνάντησε την Κοκκινοσκουφίτσα
την έφαγε μονομιάς με μια σαλιαρίτσα !
Αχ η καημένη αλεπουδίτσα δεν μπορούσε να τρέξει ,
ούτε να παίξει !
Είδε μια μέρα ξαφνικά μια μαύρη φιγούρα να έρχεται,
Τρομοκρατήθηκε και σκέφτηκε ,
Να τη φάει κι αυτή!
Όταν την έτρωγε σιγά σιγά ,
σκέφτηκε για τα καλά ,
Μα τι φρίκη , τι μανία ,
έφαγα το δάσος με μία !
έφαγα τους φίλους μου και τη όμορφη φύση !
Αχ ! αυτή η αλεπού,
ίδια με τους ανθρώπους !
Κατερίνα Κωνσταντά , ΣΤ΄1
Η πολύ λαίμαργη καμηλοπάρδαλη
Η πολύ λαίμαργη καμηλοπάρδαλη
κατάπιε όλα τα φύλλα ,
τα ζουμερά μήλα.
Έφαγε τις μαϊμουδίτσες και
τις πονηρές αλεπουδίτσες .
Επειδή δε χόρτασε πολύ ,
έφαγε και τις χοντρές αρκουδίτσες .
Και πάλι δε χόρτασε !
Έφαγε τις ζέβρες , τα τιγράκια
και τα χοντρά ελεφαντάκια.
Για να χωνέψει έφαγε και του κόσμου
τα τρυφερά φύλλα .
Ξαφνικά είδε τους κυνηγούς
και έβγαλε λυγμούς ,
μονολόγησε ευθύς :
Αχ μανούλα , μου γλυκιά ,
μανούλα τα έφαγα όλα
και δεν έχω που να κρυφτώ !
Τέντωσε το μακρύ λαιμό της
και όλα τα ζώα τα έβγαλε μεμιάς !
Ξαφνικά είδε πόσο όμορφη ήταν η ζούγκλα !
Καλύτερα να μην ξαναφάω , παρά ο τόπος μου να καταστραφεί !
Και από τότε τρώει δυο δυο τα φύλλα
και τεντώνει το λαιμό της μιας και νιώθει όμορφα για τη γη !
Αθηνά Δασκάλου , ΣΤ ΄1
Η πολύ λαίμαργη αρκουδίτσα
Η πολύ λαίμαργη αρκουδίτσα,
έφαγε όλα τα δέντρα ,
όλα τα φύλλα ,
τους καρπούς , τα βελανίδια
και τα πεντανόστιμα τα μήλα .
Έφαγε τα κάστανα , τα φουντούκια
τα σαλιγκάρια , τα βατράχια
τις πέστροφες και όλα τα ποταμίσια ψάρια !
Έφαγε και το μέλι
από την υπέροχη κυψέλη !
Μα δε χόρτασε πολύ και έφαγε τα σκιουράκια
και τα μικρά τα λαγουδάκια
και με τα χέρια έφαγε όλα τα πτηνά !
Τα ΄χαψε όλα μεμιάς τα σοκολατάκια
και τα υπέροχα γλειφιτζουράκια !
Αχ! Αυτή η γλυκιά αρκουδίτσα ,
Ήταν τόσο λαίμαργη !
Μα τι φρίκη , έφαγα όλη την άγρια φύση !
Προτού με κάνουν λιώμα , οι άνθρωποι ,
Πρέπει να ξαναπρασινίσει το δάσος και η φύση .
Έκανε ένα ΜΠΑΜ! η αρκουδίτσα
και ξαναγέμισε με χαρά , η ΓΗ .
Φίλοι , ζώα και παιδιά ,
γίναν μια οικογένεια ξανά !
Θεοδώρα Ουζούνη , ΣΤ΄1
ΤΟ ΠΟΛΥ ΛΑΙΜΑΡΓΟ ΛΙΟΝΤΑΡΙ .
Το πολύ λαίμαργο λιοντάρι ,
έφαγε όλα τα ζώα του ζωικού βασιλείου !
Πρώτα έφαγε τις ψηλές καμηλοπαρδάλεις ,
μετά τις ζέβρες και τα μικρά τιγράκια .
Έφαγε τις μαϊμούδες , τα μαϊμουδάκια ,
τις γαζέλες και τα ιπποποταμάκια .
Χόρτασε και δεν μπορούσε να κουνηθεί!.
Είδε από μακριά κάποιους κυνηγούς
και πάγωσε λιγάκι !
Δεν μπορούσε να κουνηθεί
και είπε από μέσα του :
τι τρομάρα , τι τρεμούλα ,
τι θα κάνω τώρα μανούλα ;
του ήρθε μια ιδέα !
θα κάνω τον πεθαμένο ,
τον κυνηγό να ξεγελάσω .
Έτσι κι έγινε! Οι κυνηγοί τα έχασαν
τι θηρίο , χοντρό και πεθαμένο !
Τρέχουν μακριά να φύγουν .
Αχ καλή μανούλα σώθηκα ,
αλλά πρέπει να ορκιστώ
πως δε θα ξανατρώω τόσο .
Τους φίλους έβγαλε μεμιάς
και το στομαχάκι του έγινε καλά
και ζήσαν όλοι τους καλά !
ΚΑΚΟΓΛΟΥ ΕΛΛΗ , ΣΤ΄1
Το πολύ λαίμαργο λιοντάρι
Το λαίμαργο λιοντάρι ,
πεινούσε πολύ !
Εγώ είμαι ο βασιλιάς των ζώων
Θα φάω όσο θέλω ,
ότι θέλω !
Άρχισε να τρώει τα ελάφια
ζαρκάδια , τις γαζέλες
και τις μικρές ζέβρες .
Έφαγε ιπποπόταμους και ρινόκερους
Και όλους τους γατόπαρδους !
Ήπιε και όλο το νερό ,
και το θέαμα ήταν τρομακτικό !
Φοβήθηκε πολύ !
Τι θα κάνω τώρα
σε ποιον θα κάνω τον αρχηγό !
Μεμιάς έβγαλε όλα τα ζώα
η ζούγκλα ομόρφυνε ξανά
και μια μεγάλη συγγνώμη
τους είπε δυνατά !
Εμμανουήλ Λαπούσι, ΣΤ΄1
Ο πολύ λαίμαργος ιπποπόταμος
Μια φορά κι ένα καιρό
Ζούσε ιπποπόταμος ξεχωριστός
λαίμαργο τον φώναζαν
και όλοι τον κορόιδευαν !
ένα πρωινό ξύπνησε πεινασμένος
κολυμπώντας και κλωτσώντας
έφαγε όλο το ποτάμι
τα ψάρια , τα χορτάρια !
Είδε ένα ζευγάρι κροκοδειλάκια
Και ένα κοπάδι λιονταράκια
Τα ΄χαψε μεμιάς και για να δροσιστεί
έφαγε ψαράκια
φύκια και αυγουλάκια !
Έφαγε τις ψηλές καμηλοπαρδάλεις
και όμορφες λεοπαρδάλεις!
Κάθισε στο στεγνό ποτάμι
Και μονολόγησε δυνατά :
« Τώρα που τα έφαγα όλα ,
Δεν μπορώ να κουνηθώ
και από το πολύ φαγητό
Έγινα σαν θωρηκτό !
Ώρα να χωνέψω!»
Τότε είδε από μακριά
τρεις – τέσσερις λαθροκυνηγούς
με δίκανα , πολύ τολμηρούς!
Ωχ! Όχι , όχι , θα μου πάρουν
τα δόντια για κολιέ
και το κρέας για φαγητό.
Εκείνη τη στιγμή άνοιξε το στόμα του
και όλα όσα έφαγε βγήκαν με ορμή
και παρέσυραν μακριά
τους λαθροκυνηγούς !
Από τότε τρώει μόνο χορταράκι
και κανένα κροκοδειλάκι !
Αντώνης Κούκος , ΣΤ΄1
Το πολύ λαίμαργο λιοντάρι
Ζούσε κάποτε στη ζούγκλα
λαίμαργο λιοντάρι.
Έτρωγε ζώα κάθε μέρα
ο αχόρταγος !
μια μέρα χλαπάκιασε μια ντουζίνα ελαφάκια
δέκα βουβαλάκια ,
ζέβρες και γαζέλες !
Μόνο με ζώα σε χορταίνω !
Έφαγε ένα χωριό ,
δρόμους σπίτια και ανθρώπους !
Έφαγε μια πόλη , πλοία , αεροπλάνα
και δεν έκανε χατίρι στα υδροπλάνα!
Φώναξε τότε δυνατά :
«Εγώ είμαι ο βασιλιάς της Γης».
Τον άκουσε ένας δράκος .
Τον δράκο της φωτιάς ,
είδε ξαφνικά μπροστά του
και σκέφτηκε μεμιάς :
Τι θέλω εγώ να πλέκω σε τσακωμούς ! ,
Άνοιξε ευθύς , το στόμα το μεγάλο
και όλα έγιναν μεμιάς, όλα όπως πρώτα !!!
Λευτέρης Βαρελάς , ΣΤ΄1
