Μέσα από τις σελίδες ενός βιβλίου , μπορούμε να ταξιδέψουμε, να ονειρευτούμε , να μάθουμε !
Παιδιά , ο καλύτερος τρόπος για να γνωρίσουμε και να μάθουμε για τα γεγονότα του Πολυτεχνείου, τους αγώνες των Ελλήνων ενάντια στη Χούντα και να ανακαλύψουμε τις αξίες της δημοκρατίας και της ισότητας, είναι τα βιβλία !
Υπάρχουν πολλά βιβλία για παιδιά που αναφέρονται στον αγώνα των φοιτητών κατά της δικτατορίας και υπέρ της ελευθερίας. Τα πιο σημαντικά είναι :
- Η εξέγερση του Πολυτεχνείου , του Φίλιππου Μανδηλαρά
Με απλά στιχάκια, μαθαίνουμε τα σπουδαία γεγονότα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου στις 17 Νοέμβρη του 1973.
απαγορεύσεις, φύλακές να μην τις φοβηθεί.
Γιατί το γνωρίζει πως πάλευε για την ελευθερία,
στον τόπο μας για να ξανάρθει η δημοκρατία.
- Η κυρά Δημοκρατία , της Κωνσταντίνας Αρμενιακού
Το βιβλίο αυτό της Κωνσταντίνας Αρμενιακού εξηγεί με απλό τρόπο στα μικρά παιδιά την αξία της ελευθερίας και της δημοκρατίας.
Η κυρά Δημοκρατία φυλακίζεται από την Ρία τη Δικτατορία και τους 21 φύλακές της. Την επόμενη μέρα η Ρία βάζει τους δικούς της νόμους στο χωριό και οι χωριανοί σιγά σιγά ξεχνούν τη δημοκρατία. Ένα παιδί θυμάται το όμορφο τραγούδι της και οι κάτοικοι θυμούνται την κυρά Δημοκρατία και επαναστατούν, ξεσηκώνονται. Η Ρία διατάζει τους φύλακές της να επιτεθούν στους κατοίκους αλλά τελικά εκείνοι αρνούνται και ενώνονται μαζί τους. Η Δημοκρατία ελευθερώνεται και η Δικτατορία φεύγει από το χωρίο.
- Στο δάσος – της Σοφίας Ζαραμπούκα
Είναι ένα παραμύθι με πρωταγωνίστρια την κουκουβάγια που είναι το πιο σοφό πουλί. Διαβάζει, μελετάει, μιλάει τις γλώσσες των ζώων και των ανθρώπων. Έτσι, τα ζώα τη διάλεξαν για αρχηγό τους. Η κουκουβάγια με τη σοφία της κατάφερε να σώσει τα ζώα πολλές φορές και με τη βοήθεια του ελέφαντα, να απομακρύνει τους επικίνδυνους κυνηγούς από το δάσος. Μόνο που τώρα ο ελέφαντας, μεγάλος και δυνατός, πιστεύει πως μπορεί εκείνος να είναι ο αρχηγός των ζώων. Βγάζει λοιπόν με το ζόρι την κουκουβάγια και κάθεται στη θέση της. Φυσικά τα ζώα όταν διαπιστώνουν πόσο ανίκανος είναι ο δυνατός ελέφαντας ετοιμάζουν τις βαλίτσες για άλλο δάσος. Μόνο που ήρθαν ξανά κυνηγοί στο δάσος και τώρα δεν υπήρχε η σοφία της κουκουβάγιας για να τους σώσει.
- Ο Φωκίων δεν είναι ελάφι , του Μάνου Κοντολέων
Ο Φωκίων είναι ένα παλικάρι που μοιάζει με ελάφι. Έρχεται από μια φανταστική χώρα, όπου οι άνθρωποι συνομιλούν με τα ζώα. Ο Φωκίων συνειδητοποιεί πως υπάρχουν τόποι όπου κάποιοι στερούν την ελευθερία και την αξιοπρέπεια των άλλων κατοίκων. Και αποφασίζει να δράσει. Οι περιπέτειες οι δικές του και των φίλων του φέρνουν στον νου μας συνθήκες παρόμοιες με αυτές που έχουμε ζήσει και στον τόπο μας όπως η χούντα των συνταγματαρχών, η εξέγερση του Πολυτεχνείου, η τουρκική εισβολή στην Κύπρο, αλλά και σε άλλα μέρη της γης. Ο Φωκίων είχε μάθει από τους γονείς του να είναι ελεύθερος και να κρίνει όσα βλέπει. Ο Φωκίων παρόλο που ζούσε σε μια κοινωνία που δεν την κατανοούσε, δεν τον εξέφραζε, ήταν ωστόσο ελεύθερος. Έπαιρνε πρωτοβουλίες, σκεφτόταν. Όσο και να θέλεις να καταπιέσεις ένα ελεύθερο πνεύμα, μια καρδιά που χτυπά στους ρυθμούς της Ελευθερίας, της δικαιοσύνης, της ισότητας, δεν θα το πετύχεις. Ο Φωκίων είναι μοναδικός, διαφορετικός, σπάνιος και παράλληλα γρήγορος, ενεργεί χωρίς φραγμούς και θέλει να παρατηρεί τα πάντα.
- Τα μαγικά μαξιλάρια , του Ευγένιου Τριβιζά
Ο βασιλιάς Αρπατίλαος στύβει τους υπηκόους του σαν λεμονόκουπες, για να δουλεύουν όλο και περισσότερο και να γεμίζουν το στέμμα του πετράδια. Με μια σειρά από μέτρα, απαγορεύσεις και νόμους που προάγουν την εργασία και τα εργοστάσια, έχει μετατρέψει τη ζωή των πολιτών της Ουρανούπολης σε μια γκρίζα κόλαση. Όπως είναι φυσικό όλοι τον μισούν γι’ αυτό, και στρώνουν στο δρόμο του μπανανόφλουδες για να πέφτει. Τότε και κείνος, συγκαλεί την Τρόικα των συμβούλων του, που καταλήγει σε ένα καταχθόνιο σχέδιο: Να κατασκευάσουν για τους Ουρανουπολίτες μαγικά μαξιλάρια που θα τους στερήσουν τα όμορφά τους όνειρα και θα τους γεμίσουν με απαίσιους εφιάλτες.
- Ντενεκεδούπολη , της Ευγενίας Φακίνου
Στη διάσημη αυτή ιστορία της Ευγενίας Φακίνου, που αγαπήθηκε από χιλιάδες παιδιά, η Ντενεκεδούπολη είναι μια πολιτεία αλλιώτικη απ’ τις άλλες. Δεν είναι φτιαγμένη από τούβλα, πέτρες, τσιμέντο ή γυαλί. Είναι ολόκληρη φτιαγμένη από ντενεκέδες. Και μένουν σ’ αυτή, φυσικά, τενεκεδάκια. Άδεια, σκουριασμένα, παλιά τενεκεδάκια. Βρέθηκαν όλα πεταμένα σ’ ένα σκουπιδότοπο κι αποφάσισαν να φτιάξουν τη δική τους πολιτεία, για να μένουν μόνα τους και να ‘χουν την ησυχία τους.
Τα τενεκεδάκια που μένουν εδώ έχουν περίεργα ονόματα: Σαρδέλας, Μηλίτσα, Βουτυρένιος, Σοφός, Οκέυ-μπαμ-μπαμ. Ο Σαρδέλας είχε πριν τον πετάξουν σαρδέλες, η Μηλίτσα είχε κομπόστα μήλο, ο Βουτυρένιος βούτυρο, ο Οκέυ-μπαμ-μπαμ είχε κόκα-κόλα κι ο Σοφός είχε μέσα του καφέ.
