Αγαπητό ημερολόγιο,
Το πιστεύεις ότι έφτασε Μάιος; Ούτε εγώ το πίστευα, μέχρι να ακούσω το πρώτο «ιιιιιιιιιιιι» από κουνούπι μέσα στο αυτί μου. Τότε λέω εδώ είμαστε… Καλοκαιράκι!
Πότε πέρασε μια ολόκληρη χρονιά; Σχολική εννοείται, αφού το 2021 έχει ακόμα αρκετούς μήνες να μας βασανίσει. Μια ολόκληρη χρονιά και ζήτημα να έχουμε πάει δύο μήνες σχολείο. Καλά θα μου πεις, που να καταλάβεις ότι πέρασε η χρονιά, αφού στο μεγαλύτερο μέρος της κοιμόσουν. Όχι, όχι, ψέματα… Βασικά ξέρεις τι; Δεν θα έχω καλά ξεμπερδέματα, αν αυτό το ημερολόγιο πέσει στα χέρια κανενός καθηγητή, αλλά θα γίνω η φωνή της αλήθειας… Σαν τους ύπνους του Webex δεν έκανε κανείς ποτέ!
Τουλάχιστον δεν θα γράψουμε εξετάσεις! Αν και λογικά θα πάμε τουρίστες του χρόνου στην Τρίτη Λυκείου, αλλά δεν πειράζει… Στην τελική, παρακαλούσα τόσο καιρό να ξαναγυρίσουμε στο σχολείο, και τι κατάλαβα; Πιο πολλά self test κάναμε από ό,τι ώρες μαθήματος.
Πάλι καλά έρχεται το καλοκαίρι… Κορωνοκαλοκαίρι vol2 ή κάτι πιο φυσιολογικό; Για να δούμε… Θα πάω θάλασσα μονάχα παρέα με τα κιλά της καραντίνας ή θα καταφέρω να κανονίσω διακοπές; Και αν τελικά πάμε διακοπές, θα πρέπει πάλι να επικοινωνώ με ταχυδρομικό περιστέρι με το άλλο μισό της παρέας που θα βρίσκεται σε τραπέζι ένα χιλιόμετρο μακριά;
Λοιπόν, αγαπητό ημερολόγιο, σου έχω άσχημα νέα. Ξεκίνησα να σου γκρινιάζω γιατί δεν είχα και κάτι άλλο να κάνω τόσους μήνες καραντίνας (ίσως και γιατί δεν άντεχε κανένας άλλος να με ακούει), αλλά νομίζω πως ήρθε πια ο καιρός να χωρίσουν οι δρόμοι μας… Θα σου λείψω, το ξέρω… Αλλά ποιος ξέρει; Μπορεί κάποια στιγμή να συναντηθούμε ξανά…
