Δεν γνοιάστηκα ποτέ μου ν’ αρέσω στο πλήθος. Γιατί
αγνόησα εκείνο που του άρεσε.
Εκείνο που εγώ ήξερα,
ξεπερνούσε πάρα πολύ την αντίληψη του πλήθους.
«Οὐδέποτε ὠρέχθειν τοῖς πολλοῖς ἀρέσκειν.
ἅ μὲν γὰρ ἐκείνοις ἤρεσκεν, οὐκ ἔμαθον.
ἅ δ’ ᾔδειν ἐγώ,
μακρὰν ἦν τῆς ἐκεἰνων αἰσθήσεως.»
Επίκουρος, απ. Β΄43. (Έκδοση Cyril Bailey, Οξφόρδη 1926)
Αφήστε μια απάντηση