Σήμερα, 13/11/2024 υποδεχθήκαμε στο νηπιαγωγείο μας την ομάδα του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού. Η κα Μαρία Μοντεσάτου (νοσηλεύτρια- εκπαιδεύτρια) αρχικά εξήγησε τι κάνει ο Ερυθρός Σταυρός και γιατί ονομάστηκε έτσι. Η κα Μαρία μέσα από ένα κατατοπιστικό βίντεο μας εξήγησε την σπουδαιότητα της υγιεινής διατροφής και της άσκησης για τον οργανισμό μας.
Τέλος παίξαμε ένα παιχνίδι με καρτέλες κατά το οποίο δείχναμε αν το τρόφιμο της κάρτας είναι υγιεινό ή ανθυγιεινό . Τα πήγαμε περίφημα και ανυπομονούμε για την επόμενη επίσκεψη του Ερυθρού Σταυρού
Ύστερα από πρόσκληση από το We4All 11 Νοεμβρίου συμμετέχουμε στην 5η Πανελλήνια Εθελοντική Φύτευση! Καθώς δεν μπορούμε να είμαστε στον Λόφο Αγίων Σαράντα Μαρτύρων στις Αχαρνές αποφασίσαμε να φυτεύσουμε στον χώρο του σχολείου διάφορα φυτά στις ζαρντινιέρες μας .Τα παιδιά υποσχέθηκαν, φυσικά να τα φροντίζουν και να τα περιποιούνται. Ο πλανήτης μας χρειάζεται και είμαστε παρόντες!
Καθώς το Παγκόσμιο Σχολικό Πρωτάθλημα συνεχίζεται δυναμικά και το 2025, ανακυκλώνουμε μπαταρίες και συλλέγουμε πλαστικά καπάκια για φιλανθρωπικό σκοπό.
Συνεχίζουμε τώρα τέλος Απριλίου με την φροντίδα των αρωματικών φυτών που είχαμε φυτεύσει την προηγούμενη χρονιά στον κήπο . Πρώτα ξεχορτάριασμα , δημιουργία λάκκου, τοποθέτηση γεώπανου και χαλικιού και τέλος πότισμα.
Το Παγκόσμιο Σχολικό Πρωτάθλημα Καλών Πράξεων 2024-2025 ολοκληρώθηκε 1 Μαϊου με μεγάλη επιτυχία! 246 συμμετοχές από σχολεία όλης της Ελλάδας και του εξωτερικού άφησαν ένα θετικό αποτύπωμα τόσο στο περιβάλλον όσο και στην κοινωνία μας! Συμμετείχαν σχολεία όλων των βαθμίδων από: Αττική, Θεσσαλονίκη, Εύβοια, Κέρκυρα, Ρόδο, Μαγνησία, Ρέθυμνο, Ηράκλειο, Χανιά, Λασίθι, Ικαρία, Δράμα, Βόλο Βοιωτία, Μεσσηνία, Αχαΐα, Ηλεία, Πέλλα, Έβρο, Αιτωλοακαρνανία, Ημαθία, Κορινθία, αλλά και από την Κένυα και τη Νιγηρία! Συνολικά υλοποιήθηκαν 590 δράσεις!
Σίγουρα θα συμμετέχουμε και θα προσπαθήσουμε να διεκδικήσουμε τις κορυφαίες θέσεις στο επόμενο Παγκόσμιο Σχολικό Πρωτάθλημα Καλών Πράξεων, που ξεκινά με τη νέα σχολική χρονιά 2025-2026. Συνεχίζουμε μαζί με το We4All κάνοντας τον κόσμο μας καλύτερο με κάθε καλή πράξη! 🌍❤️
Παραλάβαμε τη βεβαίωση συμμετοχής μας στο Παγκόσμιο Σχολικό Πρωτάθλημα Καλών Πράξεων 2024-2025.
Σήμερα 11/11/2024 πραγματοποιήσαμε την πρώτη άσκηση σεισμού στο σχολείο μας. Αρχικά έγινε διερεύνηση όσων γνώριζαν οι μαθητές μας για τους σεισμούς. Μετά η Ελληνική Ομάδα Διάσωσης Μαγνησίας μας έδειξε ένα εκπαιδευτικό βίντεο παρουσιάζοντας το φυσικό φαινόμενο του σεισμού και μας μίλησε για τον σωστό τρόπο αντιμετώπισης και συμπεριφοράς σε περίπτωση σεισμού. Τα παιδιά έμαθαν με βιωματικό τρόπο τι πρέπει να κάνουν όταν συμβεί σεισμός με σύνθημα ‘σκύβω, καλύπτομαι , κρατιέμαι και που πρέπει να συναντηθούμε για να είμαστε ασφαλείς όταν τελειώσει. Μιλήσαμε για τα τηλέφωνα έκτακτης ανάγκης , ετοιμάσαμε το βαλιτσάκι σεισμού και είμαστε προετοιμασμένοι για την αντιμετώπισή του.
Όταν αρχίζει ο σεισμός σε μια μακρινή πόλη με πολλά ψηλά κτίρια…
Ενημερώνουμε τους γονείς για το φετινό σχέδιο δράσης τονίζοντας τους στόχους που έχουμε θέσει . Συμπληρωματικά μοιράζουμε κάποια έντυπα ώστε να μας δώσουν παραπάνω πληροφορίες για τα παιδιά τους ως προς την προσωπικότητα τους.
Αποφασίζουμε όλοι μαζί να δημιουργήσουμε το συμβόλαιο της τάξης, ώστε να περνάμε όμορφα και ευχάριστα στο νηπιαγωγείο μας. Δεσμευτήκαμε , βάζοντας την υπογραφή μας ότι θα τηρούμε αυτούς τους κανόνες που εξάλλου προέκυψαν από τα ίδια τα παιδιά. Βρίσκουμε το τραγούδι της ομάδας το οποίο μας αντιπροσωπεύει. https://youtu.be/kHPxgSLras0?si=Ubvu6nKu9mpUGMt3
Παίζουμε με τον φίλο μας για να μπορέσουμε να τον γνωρίσουμε καλύτερα. Τα παιδιά συναντούν ένα φίλο και συνεργάζονται ώστε να ακουμπήσει ο ένας τον άλλον σύμφωνα με την εντολή.
Ένας τροχός με τα ονόματά μας δημιουργήθηκε ώστε να αναγνωρίζουμε τα ονόματα των συμμαθητών μας. Παίζουμε το γνωστό παιχνίδι ” Ποιος είμαι;” με τις φωτογραφίες των συμμαθητών μας. Κάνουμε ερωτήσεις σχετικά με τα χαρακτηριστικά των παιδιών και προσπαθούμε να μαντέψουμε σωστά.
Χορεύουμε όλοι μαζί , όταν σταματήσει η μουσική γίνομαι ζευγάρι με κάποιον. Ύστερα βρίσκω άλλους δύο φίλους και χορεύω μαζί τους . Τέλος χορεύουμε όλοι με διαφορετικούς τρόπους.
Ορίζουμε τους “καθημερινούς χαιρετισμούς”. Κάθε μέρα το πρωί ένα παιδί στέκεται στην πόρτα και διαλέγει να χαιρετήσει τους φίλους του με διάφορους τρόπους ( αγκαλιά, κόλλα πέντε, χειραψία, μπουνίτσες)
Παίζουμε διαδικτυακό παιχνίδι γνωριμίας και ενίσχυσης της ομάδας.
Αποφασίσαμε με τα παιδιά να μάθουμε περισσότερα πράγματα για τους φίλους μας . Ποιο είναι το αγαπημένο μας χρώμα, ποιο φαγητό μας αρέσει , ποιοι είναι οι αγαπημένοι μας φίλοι, ποιο άθλημα προτιμάμε…
Με το σώμα μας δείχνουμε τις προτιμήσεις μας και αντιλαμβανόμαστε ποιοι φίλοι μας έχουν τις ίδιες με εμάς.
Βλέπουμε το παρακάτω βίντεο «Έλα να χτίσουμε γέφυρες». Μία ιστορία για τις πρώτες μέρες στο σχολείο. Ο Τίτο δεν θέλει να πάει σχολείο. Ο λόγος είναι ότι δυσκολεύεται να προσεγγίσει τα παιδιά με αποτέλεσμα να προκύπτουν μεταξύ τους συγκρούσεις. Με την βοήθεια της μαμάς, της δασκάλας και της Όλγας ο Τίτο τελικά μαθαίνει πώς να “χτίσει” γέφυρες και να κάνει καινούριους φίλους. Παρατηρούμε κάποιες κάρτες και αποφασίζουμε να τις ακολουθούμε για να λύνουμε τις διαφορές μας.
Επιπλέον διαμορφώσαμε “γωνιά ηρεμίας” στην οποία τα ίδια τα παιδιά έβαλαν μέσα σε ένα κουτί αγαπημένα αντικείμενα, με τα οποία περνούν όσο χρόνο χρειάζονται μέχρι να ηρεμήσουν. Επίσης ένα φυλλάδιο με οδηγίες χαλάρωσης. Επίσης στήθηκε “γωνιά συμφιλίωσης” στην οποία καταφεύγουν τα παιδιά που έχουν διαφωνίες και συζητούν απαντώντας σε καίρια ερωτήματα: τι συνέβη, πώς ένιωσες, τι μπορεί να γίνει. Χρησιμοποιώντας τις κάρτες επίλυσης προβλημάτων προσπαθούν να λύσουν τις διαφορές τους και να επανέλθουν στην “παρεούλα” περιορίζοντας την παρέμβαση του εκπαιδευτικού ή των άλλων παιδιών.
Μερικές από τις κάρτες που χρησιμοποιούνται.
Φτιάχνουμε τα καπελάκια του καλού φίλου για τη σύσφιξη σχέσεων μεταξύ των παιδιών που έχουν έρθει σε σύγκρουση με το σύνθημα ” ΔΕΝ ΜΑΛΩΝΩ ΑΛΛΟ ΠΙΑ ΜΑΖΙ ΣΟΥ , ΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΜΟΥ ΣΟΥ ΧΑΡΙΖΩ”. Υπήρξαν φορές που σίγουρα τα παιδιά είχαν διαφορές. Πρώτα περάσανε από τη “γωνιά συμφιλίωσης” και μετά φόρεσαν τα καπέλα τους για να θυμηθούνε ξανά ποιος είναι ο καλός φίλος. Τα κρεμάσαμε ψηλά και ελπίζουμε να μην χρειαστεί να τα φορέσουμε!
Καταλήγουμε στο ότι παρά τις διαφορές μας μπορούμε να είμαστε όλοι φίλοι και μάλιστα αγαπημένοι!!! Τέλος οι μικροί φίλοι σχεδιάζουν καρδίες με μηνύματα αγάπης!!! Και χορεύουν όλοι μαζί ” Οι διαφορές μας δεν έχουν σημασία”
Έτοιμοι και οι τροχοί με τις προτιμήσεις μας και τα αγαπημένα μας!!! Αφού μάθαμε τους φίλους μας καλύτερα φτιάξαμε και το παζλ της τάξης μας.
Φορέσαμε όλοι τα ίδια προσωπεία και κοιτάξαμε ο ένας τον άλλον. Πόσο βαρετό θα ήταν αν όλοι είχαμε το ίδιο πρόσωπο!!! Τι είναι αυτό που μας κάνει να ξεχωρίζουμε από τον άλλον;
Μα φυσικά τα μοναδικά μας χαρακτηριστικά!!!
Ποιο είναι το πολυτιμότερο δώρο; Ποιος είναι ο μεγαλύτερος θησαυρός που πρέπει να τον φροντίζουμε και να τον προσέχουμε; Μα φυσικά ο εαυτός μας !!!!
Για να επιχειρήσουμε να ζωγραφίσουμε ανά δύο… Τάγκραμ ένα παιχνίδι για δύο!
Παίζουμε το παιχνίδι εμπιστοσύνης και συνεργασίας ‘Πιάσε τα μπαλάκια”. Τα παιδιά είναι σε ζευγάρια και πρέπει να συνεργαστούν και να συντονιστούν μεταξύ τους προκειμένου να πιάσουν τα μπαλάκια με τα ποτήρια. Σε αυτό το παιχνίδι κερδίζει το ζευγάρι.
Χωριζόμαστε σε τριάδες και παίρνουμε μία μολυβοθήκη και ένα χαρτί και συνεργαζόμαστε με σκοπό να κάνουμε μια κοινή ζωγραφιά. Τέλος την παρουσιάζουμε στην άλλη ομάδα. Τα καταφέραμε και η συνεργασία ήταν ΑΨΟΓΗ και ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ!!!
Καινούριο παιχνίδι : το κάθε ζευγάρι πρέπει να μεταφέρει το μαλακό κουκλάκι , χωρίς να το πιάνει και να το αφήσει μέσα στο κουτί. Ύστερα παίξαμε ανά δύο ζευγάρια , τώρα έπρεπε να είμαστε και πιο γρήγοροι. Όσα ζευγάρια δεν τα κατάφεραν , είχαν την ευκαιρία να ξαναπαίξουν.
Συνεργαζόμαστε για να καταφέρουμε να βρούμε τα όμοια ζευγάρια στα παιχνίδια μνήμης .
Μοιραζόμαστε τον ίδιο πίνακα και δημιουργούμε μια κοινή ζωγραφιά. Μπράβο! Τέλειο αποτέλεσμα και τέλεια συνεργασία ! Ξεφύγαμε από το ζευγάρι…
Παίζουμε τρίλιζα; Ένα παιχνίδι για δύο!
Τελικά η τρίλιζα έγινε από τα αγαπημένα μας παιχνίδια!. Όποιος κερδίζει παίρνει πόντο και όποιος δεν καταφέρνει να πάρει ξαναπαίζει. Αποφασίσαμε κάθε Παρασκευή να κάνουμε τουρνουά τρίλιζας. Θα παίζουμε όλοι με όλους!!!
Αφού ζεσταθήκαμε πρώτα με το στεφάνι, περάσαμε σε ένα δύσκολο αλλά διασκεδαστικό παιχνίδι ισορροπίας και συνεργασίας. Τα παιδιά σε ζευγάρια πρέπει να μεταφέρουν το στεφάνι μόνο με το σώμα τους, με στόχο να φτάσουν στο τουβλάκι , χωρίς να τους πέσει. Για να δούμε θα τα καταφέρουμε;
Παίζουμε το παιχνίδι ‘ Γάτα και ποντίκι’ , το οποίο χρειάζεται πολύ καλή συνεργασία και συντονισμό από την ομάδα.
Παίζουμε σε ζευγάρια΄ Μαντάλωσε την μπλούζα’. Ο κάθε παίκτης πρέπει να πάρει όσα πιο πολλά μανταλάκια και να τα μανταλώσει στην μπλούζα του. Για να δούμε ποιος θα κερδίσει; Βρήκαμε ευκαιρία να κάνουμε και μαθηματικά!!!
Το απόλυτο παιχνίδι της συνεργασίας. Αφού πρώτα έχουμε εξοικειωθεί με το άνοιγμα – κλείσιμο από το μανταλάκι, τώρα θα παίξουμε ομαδικά. Πρέπει να μεταφέρουμε το ΄μανταλωμένο’ ποτήρι από τον έναν στον άλλον χωρίς να πέσει κάτω. Δεν πρέπει να ανοίξω το δικό μου μανταλάκι πριν βεβαιωθώ ότι το έχει κλείσει ο διπλανός μου.
Παραλλαγή του παιχνιδιού ‘Το μανταλωμένο ποτήρι΄, τα παιδιά έχουν από δύο μανταλάκια και είναι χωρισμένα σε δύο ομάδες. Μανταλώνω το πρώτο μανταλάκι και περνάω το πιάτο από χέρι σε χέρι . Μόλις φτάσει στον τελευταίο, μανταλώνει το δεύτερο μανταλάκι και το περνάει πάλι στο διπλανό του, από την αντίθετη κατεύθυνση. Κερδίζει η ομάδα που τελειώνει πρώτη.
Ακόμη ένα ομαδικό παιχνίδι . Τα παιδιά κινούν την μπάλα από χέρι σε χέρι ακολουθώντας με απόλυτη προσοχή τις διαφορετικές οδηγίες. Σκοπός είναι να μην μπερδευτεί και γίνει λάθος γιατί τότε χάνει όλη η ομάδα.
Παίζουμε ένα χαλαρωτικό παραδοσιακό παιχνίδι ‘Το μαντηλάκι’
Ώρα για ένα ομαδικό απόλυτης συνεργασίας παιχνίδι με το μαντήλι. Οι παίχτες πρέπει να το μεταφέρουν από τον έναν στον άλλο, στηρίζοντας το σε ένα μαρκαδόρο. Δεν πρέπει κανείς να βιαστεί και να περιμένει ο διπλανός του να τοποθετήσει κάτω από το μαντήλι το μαρκαδόρο του.
Αγαπημένο παιχνίδι! Ας το ξανά παίξουμε!
Σκουριασμένο τηλέφωνο! Προσοχή να μην ακουστεί η λέξη !!!!
Έχουμε και τα αποτελέσματα του τουρνουά τρίλιζας! Οι χαμένοι χάρηκαν με την νίκη του πρώτου και ο νικητής έδειξε σεβασμό και εν συναίσθηση προς τους χαμένους. Μπράβο σε όλους για την προσπάθεια και για την ευγενή άμιλλα!!!
Κάποιος είχε την ιδέα να κάνουμε μια αφίσα με το αποτύπωμα του χεριού μας και ένα μήνυμα που μας αντιπροσωπεύει. ‘Αγάπη μόνο!!!΄
Με αφορμή τη δημιουργία της αφίσας είδαμε ένα animation μικρού μήκους που ξέρει να ξυπνά συναισθήματα. Προκαλεί ένα δυνατό καρδιοχτύπι στην καρδιά αυτού που το παρακολουθεί, το οποίο τον παρακινεί να συμμετέχει στην πραγματοποίηση ενός ονείρου: στη δημιουργία ενός κόσμου ανοιχτού σε όλους, ενός κόσμου στον οποίο όλοι θα έχουν την ίδια πρόσβαση στη χαρά, στην ευτυχία και στο παιχνίδι. Ο Ian γεννήθηκε με εγκεφαλική παράλυση. Όπως όλοι οι άνθρωποι όμως, θέλει να έχει φίλους. Όπως επίσης όλοι οι υπόλοιποι, χρειάζεται να δουλέψει σκληρά για να τους αποκτήσει. Η διάκριση, η προκατάληψη, το bullying και η αδιαφορία τον κρατούν μακριά από την αγαπημένη μου παιδική χαρά. Αλλά ο Ian δεν θα τα παρατήσει τόσο εύκολα και θα καταφέρει κάτι καταπληκτικό. Ο Ian δεν είναι μόνος. Η ενσωμάτωση είναι βασική ανάγκη για την κοινωνία μας.
Ολοκαίνουριο παιχνίδι ! Τα παιδιά προσπαθούν να βάλουν μέσα στα ποτήρια ταυτόχρονα το ίδιο χρώμα πον πομ.
Ας παίξουμε και εμείς το παιχνίδι των προπονητών ‘Ο κλέφτης΄. Μέσα σε ένα στεφάνι έχουμε βάλει μια μαλακιά μπάλα και τα παιδιά σε κύκλο προσπαθούν να εμποδίσουν το παιδί που είναι από έξω να την κλέψει.
Ορίζουμε το δέντρο “αγκαλιάς” στην αυλή για όποιον έχει ανάγκη μια τρυφερή αγκαλιά κατά τη διάρκεια του διαλείμματος.
Σκεφτήκαμε να δημιουργήσουμε το παγκάκι ‘ Έλα να τα βρούμε’ στο διάλειμμα γιατί και κατά τη διάρκεια του διαλείμματος υπάρχουν συγκρούσεις και παρεξηγήσεις. Το παιδί που παίρνει το λόγο κρατάει ένα ραβδί , μόλις τελειώσει το δίνει στον διπλανό του για να εκφράσει κι αυτός την άποψη του.
-Τι θα γίνω άραγε όταν μεγαλώσω, πως φαντάζομαι τον εαυτό μου μεγάλο… -Πώς μοιάζει ο ιδανικός φίλος για μένα…
-Διαφέρουν τα κορίτσια από τα αγόρια… -Τι θαυμάζω σε ένα κορίτσι … -Τι θαυμάζω σε ένα αγόρι…( φύλλα εργασίας από το βιβλίο: Εγώ είμαι Εγώ … και μου αρέσω!)
Καθώς οι φιλίες δυναμώνουν ,δημιουργούμε ένα flippy βιβλιαράκι με τίτλο “Μπορώ να είμαι φιλαράκι παντού και πάντα”
Παρακολουθούμε το επόμενο βραβευμένο animation μικρού μήκους Cuerdas (Χορδές) του σκηνοθέτη Pedro Solis που παρουσιάζει τη φιλία ανάμεσα στη Μαρία και στο Νικόλα, ένα αγόρι με εγκεφαλική παράλυση.Οι μικροί μαθητές μας καλούνται να περιγράψουν αρχικά τι συμβαίνει και στη συνέχεια, να μιλήσουν και να επεξεργαστούν τις σκέψεις τους ή τα συναισθήματα που τους δημιουργούνται. Με τις κατάλληλες ερωτήσεις (τι μπορεί να συνέβη πριν ή μετά , τι σκέφτονται οι πρωταγωνιστές, τι αισθάνονται, τι σχέση έχουν μεταξύ τους) παροτρύνουμε τα παιδιά να μιλήσουν και να εκφραστούν.
Η ώρα του “κύκλου της ειρήνης”, ενθαρρύνοντας τα παιδιά να μιλούν για τα προβλήματά- παράπονα τους σε ένα ασφαλές πλαίσιο. Ορίστηκε κάθε Παρασκευή μια ομαδική συζήτηση με τη ψυχολόγο του σχολείου μας.
-Ποιοι είναι οι φίλοι μου; -Τι χρώμα θα είχε το όνομά τους; – Τι νιώθω για αυτούς;
Η Αισιόδοξη Ζωγραφιά . Ζωγραφίζω κάτι που θα μου προσφέρει χαρά με τα πιο όμορφα χρώματα.
Υπάρχουν φορές που θυμώνουμε με κάποιον , με κάτι…..και είναι απόλυτα φυσιολογικό. Συζητάμε με τα παιδιά τι γίνεται κατά το θυμό, πως νοιώθει το σώμα μας , πως τον ξεπερνάμε. Μετά ζωγραφίζουμε την μάσκα του θυμού , το χρώμα που έχει και γράφουμε τι με θυμώνει περισσότερο.
Πλησιάζοντας προς το τέλος της χρονιάς παίρνουμε τα καπελάκια του “καλού φίλου” , δεν θα τα χρειαστούμε πια.
Πρώτα μιλήσαμε για τα γεγονότα και τους πρωταγωνιστές της 28ης Οκτωβρίου 1940. Μετά παίξαμε με το ιστορικό ΟΧΙ ανασυνθέτοντας τα γράμματα και τέλος φτιάξαμε διάφορες κατασκευές.
Τα παιδιά ζωγραφίζουν κάτι που χαρακτηρίζει τον πόλεμο και την ειρήνη. Ύστερα παρακολουθούμε μια παρουσίαση με εικόνες σε περίοδο ειρήνης και πολέμου. Αποφασίζουμε με το σώμα και το πρόσωπο μας να δείξουμε πως είμαστε όταν έχουμε ειρήνη και πως όταν έχουμε πόλεμο.
Τέλος , αφού καταλήξαμε ότι προτιμούμε την ΕΙΡΗΝΗ δημιουργούμε μια αφίσα όπου τα πολεμικά αεροπλάνα αντί να ρίχνουν βόμβες σκορπίζουν πάνω από την πόλη κατακόκκινες καρδιές.
Ευχαριστούμε πολύ τον κ. Σπύρο Ξυπνητό για την καταπληκτική παράσταση. Επίσης εξήγησε στα παιδιά πως γίνονται οι σκιές και πως λειτουργεί το θέατρο σκιών. Τέλος μας έδειξε τις φιγούρες του θεάτρου και τις διαφορές που έχουν οι παλιές με τις καινούριες. Ήταν μια γεμάτη μέρα και τα παιδιά διασκέδασαν πολύ!
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή
