……………………Θα ήθελα να µε πάρει ένα πλοίο, να µε πάει σ’ ένα µακρινό νησί και να µε
πετάξει στην ακτή. Μακριά απ’ τον κόσµο, µακριά απ’ όλα· και ιδιαίτερα µακριά απ’
τον πόλεµο.
Όσο για τον πόλεµο τώρα, αυτός ήταν απ’ τη µια µεριά και η µαµά µου απ’ την
άλλη. Τώρα γιατί η µαµά µου δε σταµατούσε να µου λέει πράγµατα που τα ήξερα ήδη
δεν πρόκειται ποτέ να το καταλάβω.
Καθόµασταν οι δυο µας στο µπαλκόνι. Βοµβάρδισαν το σπίτι των γειτόνων µας
κι ένας τους σκοτώθηκε… Είδαµε το σπίτι να γκρεµίζεται, ένα σώµα να πετάγεται στον
αέρα και να προσγειώνεται στο δρόµο. Φαντάζεστε τι έγινε µετά στην οικογένεια.
Τέλειωσε εδώ η ιστορία; Όχι βέβαια……..
Αλάα Χατζάζ από τη συνοικία Αλ Σουζάια της Γάζας (έτος γέννησης 1996)
Ο πόλεµος ήταν ένα µαύρο φάντασµα που σκέπαζε τις µέρες και τις νύχτες…..
Επέβαλε τη δική του κόλαση στους ανθρώπους, στη γη, στον ουρανό και στον
αέρα που αναπνέουµε.
Μετά τον πόλεµο κατέρρευσα. Ένα µεγάλο, άγριο κύµα σκέπασε την ψυχή µου.
Πίστεψα πως δε θα µπορούσα ποτέ να ξαναβγώ στον αφρό.
Αµάνι Α Σοράφα από τη συνοικία Αλ Ριµάλ (έτος γέννησης 1992)
Αν περνούσε απ’ το χέρι µου, θα προσπαθούσα, όσο είναι δυνατόν, να µειώσω
τους πολέµους, το θάνατο, τη βία. Κάθε στάλα αίµατος που χύνεται στη γη είναι
ντροπή. Μισώ τη σιωπή και την απάθεια των ανθρώπων·
«Αρκετάααααααααααααααα!»
Ο Άµτζαντ Άµπου Γιασίν από τον καταυλισµό Αλ Σάατε (έτος γέννησης 1993)
Πηγή http://www.theatroedu.gr
Όσα φέρνει ο πόλεμος…..
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ
Όσα φέρνει ο πόλεμος, Δύο φορές ξένος, ….και έφαγαν αυτοί καλύτερα…, Συνήγορος του Παιδιού ,..είμαι παιδί έχω δικαίωμα…, Τα παιδιά του πολέμου ζητούν μια ευκαρία για ειρήνη, Αφιερωμένο σ’όλα τα παιδιά…
Ετικέτες: Δικαιώματα του παιδιού, Όπου υπάρχουν άνθρωποι...
Αφήστε μια απάντηση