Σήμερα το σχολείο μας γέμισε χαρά και γιορτινή διάθεση! Τα παιδιά στόλισαν το χριστουγεννιάτικο δέντρο μας και το κάθε στολίδι βρήκε τη δική του ξεχωριστή θέση στο δέντρο. Το αποτέλεσμα; Ένα δέντρο γεμάτο χρώματα, λάμψη και παιδικά χαμόγελα!

Και του Χρόνου!

Πόλεμος και ειρήνη

Πώς ζούσαν τα παιδιά τον καιρό του πολέμου το 1940; Πως ζούμε εμείς σήμερα σε καιρό ειρήνης; Ζωγραφίσαμε τα παιδιά στον πόλεμο και τα παιδιά στην ειρήνη. Ποια χρώματα θα διαλέγαμε, πώς ένιωθαν τότε και πώς νιώθουμε σήμερα που ζούμε ειρηνικά; Να πώς τα ζωγραφίσαμε ……

Δημιουργήσαμε μια αφίσα για τον πόλεμο και την ειρήνη με πίνακες ζωγραφικής που απεικονίζουν σκηνές πολέμου (όπως η Γκουέρνικα του Πικάσο) και πίνακες για την ειρήνη (όπως το «Κορίτσι και το περιστέρι» του Πικάσο)

Δραματοποίηση παραμυθιού για τον πόλεμο του 1940

«Σαν παραμύθι» της Γαλάτειας Σουρέλη (Ο γίγαντας κι ο νάνος)

Ένα τραγούδι για τα ΝΑΙ και τα ΟΧΙ μας.

Φτιάξαμε το δικό μας τραγούδι για αυτά που λέμε ΝΑΙ και για αυτά που λέμε ΟΧΙ.

ΝΑΙ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΙΚΡΑ

Λήψη αρχείου

Halloween

Γνωρίσαμε το Halloween με την κυρία Κέλλυ, την δασκάλα των Αγγλικών.

Πώς πέρασε κιόλας ένας μήνας! Το σχολείο μας, το νηπιαγωγείο μας το αγαπάμε πολύ. Και να  γιατί :

Γνωριστήκαμε με παιχνίδια γνωριμίας, όπως η αραχνούλα: «Είμαι μια μικρή αραχνούλα που όμως είμαι μοναχούλα. Χάρισε μου το όνομα σου για να γίνω φίλη σου»

Παίξαμε παιχνίδια συνεργασίας όπως πέρνα το μπαλόνι στο φίλο σου χωρίς να πέσει κάτω.

Και περπάτα μαζί μου προσεκτικά ακολουθώντας το ρυθμό μου, μην πέσει το μπαλόνι.

Κράτα με να σε κρατώ να μπορώ να σηκωθώ.

Ο Τσέστερ το μικρό ρακούν έφερε το μαγικό φιλάκι με τα γλυκά λογάκια της μαμάς και του μπαμπά στο σχολείο μας για να μας συντροφεύουν κάθε μέρα :

Συζητήσαμε για τους κανόνες που θα τηρούμε, τους ζωγραφίσαμε και υπογράψαμε το συμβόλαιο της τάξης μας :

Ο βασιλιάς θα βρει το δρόμο για το κάστρο του μόνο ακολουθώντας το μονοπάτι της καλής συμπεριφοράς. Συμπεριφορές όπως χτυπάω, σπρώχνω, κοροϊδεύω, κάνω τους φίλους μου να κλαίνε κ.α. δεν οδηγούν πουθενά.

Βρίσκω το μολύβι με το όνομα μου

Ο Εμμανουήλ Α. Μπακακούλης (της Μαριανίνας Κριεζή) θέλει να μάθει το Α. τι σημαίνει στο όνομα του

κι εμείς ανακαλύπτουμε το αρχικό γράμμα του ονόματος μας και το ζωγραφίζουμε και παίζουμε μαζί του. Όλα τα αρχικά μας ενωμένα  γίνονται ένα μαγικό χαλί αλλά

και το πορτρέτο μας

Σε μια τούρτα από άμμο τα κεράκια με το όνομα μας είναι αναμμένα και όταν βρούμε ποιο είναι το δικό μας, το βάζουμε στην τούρτα-μήνα που έχουμε τα γενέθλια μας.

Σαν μικροί αρχαιολόγοι ανακαλύπτουμε το όνομα μας στην άμμο, ψάχνοντας με το πινέλο μας.

Στις 27 Σεπτεμβρίου 2024  11^η Πανελλήνια Ημέρα Σχολικού Αθλητισμού κι εμείς μιλήσαμε για τα αγαπημένα μας αθλήματα και αφού τα γνωρίσαμε μέσα από  φωτογραφίες , αποφασίσαμε να παίξουμε τόσο έξω στην αυλή ….

Αγώνας δρόμου με εμπόδια. Έτοιμοι;

Φύγαμε !!!!

Άρση Βαρών (γιατί όχι;)

αλλά και στην αίθουσα πολλαπλών χρήσεων με διαδρομές, αναπτύσσοντας συνάμα  ψυχοκινητικές δεξιότητες προσανατολισμού στο χώρο όπως πάνω από …., κάτω από …, ανάμεσα από …., μέσα, έξω και πλάι από …., καθώς και κατάκτηση κινητικών προτύπων όπως βάδισμα, άλματα και ρίψη μπάλας

Και βέβαια, ακολούθησε η απονομή των μεταλλείων  σε όλα τα παιδάκια, γιατί κερδίζει πάντα αυτός που χαίρεται το παιχνίδι.

Κάθε μέρα της εβδομάδας, μια ομάδα έχει υπηρεσία την τάξη να προσέχει όλα στην θέση τους να μπουν, αφού τελειώσει το παιχνίδι. Πώς θα φτιάξουμε τις ομάδες μας; Η Βάγια, η κουκουβάγια θα βοηθήσει. Έφερε στην τάξη μας μια επιστολή για τον καθένα και την καθεμιά μας.

Ο φάκελος έχει ένα κομμάτι παζλ από τις κουκουβάγιες-ημέρες. Όσοι έχουν κομμάτι με  το ίδιο χρώμα κουκουβάγιας συνθέτουν το παζλ και ταυτόχρονα την ομάδα υπηρεσίας της ημέρας αυτής.

ΠΑΓΚΟΣΜΙΕΣ ΗΜΕΡΕΣ

1η Οκτωβρίου Παγκόσμια Ημέρα για τους ηλικιωμένους και μιλήσαμε για τη γιαγιά και τον παππού. Ποιοι είναι; Πόσο τους αγαπάμε και τι μας αρέσει να κάνουμε μαζί;

Γνωρίσαμε κάποιους πίνακες ζωγραφικής Ελλήνων και ξένων ζωγράφων όπως π.χ. «Τα πρώτα βήματα» του Γ. Ιακωβίδη και στην συνέχεια παίξαμε παζλ με δύο από αυτούς.

Φτιάξαμε όμως και μια κάρτα για τη γιαγιά και τον παππού χαρίζοντας τους μαζί με την αγάπη μας κι ένα τραγουδάκι:  Έχω μια γλυκιά γιαγιά που πολύ με αγαπά ….. έναν παππούλη γελαστό, τρυφερό και στοργικό ….

4 Οκτωβρίου  Παγκόσμια ημέρα των ζώων

«Ποτέ δεν θα πειράξω τα ζώα τα καημένα …» από το ποίημα του Ι. Πολέμη

Ένα από τα αγαπημένα μας ζωάκια είναι και οι γατούλες.

ΟΜΑΔΙΚΕΣ ΕΡΓΑΣΙΕΣ

«Πάμε σχολείο πάνω στην πλάτη ενός λιονταριού»  εμπνευσμένοι από το παραμύθι «Πώς να κρύψεις ένα Λιοντάρι στο Σχολείο» της Helen Stephens.

Το βάζο  το γεμίσαμε με τα γλυκά μας λογάκια, αφού διαβάσαμε το βιβλίο «Οι λέξεις δεν είναι για να πληγώνουμε» της Elizabeth Verdick.

«Τα χέρια δεν χτυπάνε, τα χέρια αγαπάνε» ένα βιβλίο από τα παιδιά του 1^ου Νηπιαγωγείου Παλαιοκάστρου.

ΟΜΑΔΙΚΕΣ ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΔΥΟ ΟΛΟΗΜΕΡΑ ΤΜΗΜΑΤΑ

Ζωγραφίσαμε και τις δικές μας ασπίδες απέναντι στα κακά λογάκια και την κακή συμπεριφορά.

Το κάστρο των κακών και το κάστρο των καλών ιπποτών ενώνονται με μια γέφυρα αγάπης. Από το παραμύθι του Αντώνη Παπαθεοδούλου «Οι καλοί και οι κακοί ιππότες»

Η αφίσα μας για την παγκόσμια ημέρα ζώων.

ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΜΑΥΡΟ ΚΑΛΑΜΑΡΑΚΙ ΚΑΙ ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ της Κλαίρης Γεωργέλλη

Το πρώτο παραμύθι που δραματοποιήσαμε, ένα παραμύθι για την αξία της φιλίας.

Την Τρίτη 24 Μαΐου 2022 κάναμε την πρώτη μας εκδρομή , μετά από πολύ καιρό, προς το ναυτικό μουσείο.

Πριν από την επίσκεψη μιλήσαμε για το τι είναι μουσείο , για ποια είδη μουσείων υπάρχουν και ποιους κανόνες πρέπει να ακολουθούμε μέσα στο μουσείο. Ζωγραφήσαμε το αγαπημένο μας μουσείο και γράψαμε έναν κανόνα που πρέπει να ακολουθούμε στο μουσείο.

Η διαδρομή έγινε με τα πόδια μέχρι εκεί, με συνοδεία γονέων που είχαν την δυνατότητα να μας βοηθήσουν σε αυτό το παράτολμο επιχείρημα. Τα παιδιά ήταν πολύ συνεργάσιμα και γεμίσαμε όλοι μας με πολύ όμορφες εικόνες.

Το Ναυτικού Μουσείο Χίου στεγάζεται σε ένα χαρακτηριστικό διώροφο νεοκλασικό αρχοντικό με εσωτερικό κήπο και η έμπνευση για την ίδρυση του μουσείου προήλθε από τους απογόνους του Αναστάσιου και Μαρουκώς Πατέρα. Όταν φτάσαμε στο μουσείο μας καλωσόρισαν οι υπεύθυνοι του μουσείου και έπειτα περάσαμε στο εσωτερικό του μουσείο. Τα παιδιά κάθισαν και άκουσαν όλες τις πληροφορίες που μας είπε η κ. Άννα Σιταρά στην κεντρική αίθουσα του μουσείου.

Έπειτα περιηγηθήκαμε με προσοχή στις αίθουσες χωρισμένοι στα τμήματά μας. Εντυπωσιαστήκαμε με το ακρόπρωρο.

Και με τα εντυπωσιακά ταβάνια του παλαιού αρχοντικού.

Κάποια από τα εκθέματα, (μοντέλα πλοίων) :

Επειδή ήμασταν πολύ φρόνιμα παιδιά, μας επέτρεψαν να γίνουμε καπετάνιοι και ναύτες και να οδηγήσουμε με το τιμόνι.

Μετά το τέλος της περιήγησης στο μουσείο καθίσαμε έξω στην αυλή να φάμε το δεκατιανό μας και έπειτα ζωγραφίσαμε στα μπλοκ μας της έρευνας και της παρατήρησης , τι  μας άρεσε πιο πολύ από αυτό που είδαμε στο μουσείο.

Αφού τελειώσαμε τις ζωγραφιές μας περιηγηθήκαμε στην αυλή του μουσείου και είδαμε μια μεγάλη προπέλα πλοίου και ένα μνημείο ναυτικό με αυτούς τους ναύτες που έχουν χαθεί στην θάλασσα. Στην αυλή λοιπόν εκεί σταθήκαμε και παίξαμε τρία παιχνίδια. Κάναμε το σχοινί μας ότι είναι κύμα και έπρεπε να περάσουμε από πάνω του χωρίς να μας ακουμπήσει και  βραχούμε. Έπειτα δώσαμε στο σχοινί το σχήμα της Χίου και ανάλογα το παράγγελμα , Χίος μπαίνουμε μέσα στο νησί, θάλασσα πηδάμε απέξω από το σχοινί, και τέλος κάναμε δύο δύο ζευγαράκια και είπαμε το «βγαίνει η βαρκούλα του ψαρά».

Ύστερα κατευθυνθήκαμε προς τον κήπο της Χίου, είδαμε το σιντριβάνι και το άγαλμα του Κωνσταντίνου Κανάρη. Μέσα στον κήπο ξεκινήσαμε την εξερεύνηση. Επειδή ασχολούμαστε με τα φυτά και τα ζώα, κάναμε έρευνα του χώρου του παρατηρούμε γύρω μας. Κάθε τι που βλέπαμε το σημειώναμε.

Στο τέλος ζωγραφίσαμε τι μας άρεσε και πήραμε τον δρόμο του γυρισμού, με γέλια , τραγούδια και χαρά, παρ’ όλη την κούραση μας. Τα περάσαμε όμορφα , όμορφα!!!

Ένα μεγάλο ευχαριστώ στους υπεύθυνους του μουσείου , καθώς επίσης και σε όλους τους γονείς που είχαν την καλοσύνη να μας συνοδεύσουν τόση ώρα , ακούραστα , με διάθεση και μεγάλη προθυμία. Όπως είπαν και εκείνοι αισθάνθηκαν και πάλι παιδιά.

Ευχαριστούμε !!!