Την Τρίτη 24 Μαΐου 2022 κάναμε την πρώτη μας εκδρομή , μετά από πολύ καιρό, προς το ναυτικό μουσείο.

Πριν από την επίσκεψη μιλήσαμε για το τι είναι μουσείο , για ποια είδη μουσείων υπάρχουν και ποιους κανόνες πρέπει να ακολουθούμε μέσα στο μουσείο. Ζωγραφήσαμε το αγαπημένο μας μουσείο και γράψαμε έναν κανόνα που πρέπει να ακολουθούμε στο μουσείο.

Η διαδρομή έγινε με τα πόδια μέχρι εκεί, με συνοδεία γονέων που είχαν την δυνατότητα να μας βοηθήσουν σε αυτό το παράτολμο επιχείρημα. Τα παιδιά ήταν πολύ συνεργάσιμα και γεμίσαμε όλοι μας με πολύ όμορφες εικόνες.

Το Ναυτικού Μουσείο Χίου στεγάζεται σε ένα χαρακτηριστικό διώροφο νεοκλασικό αρχοντικό με εσωτερικό κήπο και η έμπνευση για την ίδρυση του μουσείου προήλθε από τους απογόνους του Αναστάσιου και Μαρουκώς Πατέρα. Όταν φτάσαμε στο μουσείο μας καλωσόρισαν οι υπεύθυνοι του μουσείου και έπειτα περάσαμε στο εσωτερικό του μουσείο. Τα παιδιά κάθισαν και άκουσαν όλες τις πληροφορίες που μας είπε η κ. Άννα Σιταρά στην κεντρική αίθουσα του μουσείου.

Έπειτα περιηγηθήκαμε με προσοχή στις αίθουσες χωρισμένοι στα τμήματά μας. Εντυπωσιαστήκαμε με το ακρόπρωρο.

Και με τα εντυπωσιακά ταβάνια του παλαιού αρχοντικού.

Κάποια από τα εκθέματα, (μοντέλα πλοίων) :

Επειδή ήμασταν πολύ φρόνιμα παιδιά, μας επέτρεψαν να γίνουμε καπετάνιοι και ναύτες και να οδηγήσουμε με το τιμόνι.

Μετά το τέλος της περιήγησης στο μουσείο καθίσαμε έξω στην αυλή να φάμε το δεκατιανό μας και έπειτα ζωγραφίσαμε στα μπλοκ μας της έρευνας και της παρατήρησης , τι  μας άρεσε πιο πολύ από αυτό που είδαμε στο μουσείο.

Αφού τελειώσαμε τις ζωγραφιές μας περιηγηθήκαμε στην αυλή του μουσείου και είδαμε μια μεγάλη προπέλα πλοίου και ένα μνημείο ναυτικό με αυτούς τους ναύτες που έχουν χαθεί στην θάλασσα. Στην αυλή λοιπόν εκεί σταθήκαμε και παίξαμε τρία παιχνίδια. Κάναμε το σχοινί μας ότι είναι κύμα και έπρεπε να περάσουμε από πάνω του χωρίς να μας ακουμπήσει και  βραχούμε. Έπειτα δώσαμε στο σχοινί το σχήμα της Χίου και ανάλογα το παράγγελμα , Χίος μπαίνουμε μέσα στο νησί, θάλασσα πηδάμε απέξω από το σχοινί, και τέλος κάναμε δύο δύο ζευγαράκια και είπαμε το «βγαίνει η βαρκούλα του ψαρά».

Ύστερα κατευθυνθήκαμε προς τον κήπο της Χίου, είδαμε το σιντριβάνι και το άγαλμα του Κωνσταντίνου Κανάρη. Μέσα στον κήπο ξεκινήσαμε την εξερεύνηση. Επειδή ασχολούμαστε με τα φυτά και τα ζώα, κάναμε έρευνα του χώρου του παρατηρούμε γύρω μας. Κάθε τι που βλέπαμε το σημειώναμε.

Στο τέλος ζωγραφίσαμε τι μας άρεσε και πήραμε τον δρόμο του γυρισμού, με γέλια , τραγούδια και χαρά, παρ’ όλη την κούραση μας. Τα περάσαμε όμορφα , όμορφα!!!

Ένα μεγάλο ευχαριστώ στους υπεύθυνους του μουσείου , καθώς επίσης και σε όλους τους γονείς που είχαν την καλοσύνη να μας συνοδεύσουν τόση ώρα , ακούραστα , με διάθεση και μεγάλη προθυμία. Όπως είπαν και εκείνοι αισθάνθηκαν και πάλι παιδιά.

Ευχαριστούμε !!!