Η δυσάρεστη είδηση της εκδημίας του μακαριστού Μητροπολίτη Γλυφάδος κυρού Παύλου έγινε αμέσως γνωστή το πρωινό της Τρίτης 19 Φεβρουαρίου 2019 και μας γέμισε με θλίψη. Τα προβλήματα που αντιμετώπιζε με την υγεία του ήταν γνωστά σε εκείνον πάρα πολλά χρόνια και το πάλευε γενναία δίδοντας έτσι το παράδειγμα και στο ποίμνιό του. Είχε θέληση και πυγμή. Είχε όρεξη και αποφασιστικότητα. Γνώριζε τα πάντα. Δεν το έβαζε κάτω και παρά τα προβλήματα υγείας ήταν πάντα παρών. Παρών σε όλες τις θρησκευτικές λειτουργίες και τελετές, παρών σε εκδηλώσεις, παρών σε δημοτικά συμβούλια, παρών με ανακοινώσεις της Μητροπόλεως. Ήταν ένας Μητροπολίτης που δεν έμενε αμέτοχος και απαθής. Σε κάποιους αυτό μπορεί να κακοφαινόταν. Μπορεί να χαλούσε τα σχέδια τους. Εκείνος όμως πάντα ήξερε πότε έπρεπε να επέμβει και για πόσο. Η παρουσία του ενέπνεε ένα σεβασμό, συνάμα όμως ήταν πολύ προσιτός και με ώτα ανοιχτά.
Ο κατά κόσμον Ευστράτιος Τσαούσογλου γεννήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου του 1943 στην Ερμούπολη της Σύρου, καταγόμενος από πατρός εκ Σμύρνης. Ο μακαριστός Μητροπολίτης ήταν πτυχιούχος της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, τελειόφοιτος της Νομικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στις Ηνωμένες Πολιτείες του Παγκόσμιου Συμβουλίου Εκκλησιών (εισήγηση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος) στην Ποιμαντική- Κοινωνιολογία και Ψυχολογία για νέους. Ήταν γνώστης της αγγλικής γλώσσας. Υπήρξε υπότροφος του Ελληνικού Κράτους στην Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και της Βιομηχανίας “Γιώτης”.
Χειροτονήθηκε διάκονος το 1966 και πρεσβύτερος το 1969. Στις 11 Οκτωβρίου 2002, εξελέγη από την Ιεραρχία της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος Μητροπολίτης Γλυφάδας, χειροτονήθηκε στις 14 του ίδιου μηνός και ενθρονίσθηκε την 1η Δεκεμβρίου 2002. Υπηρέτησε ως μητροπολίτης Γλυφάδας μέχρι την εκδημία του στις 19 Φεβρουαρίου 2019.
Πρώτιστο μέλημα στην ποιμαντική διακονία του μακαριστού Ποιμενάρχη ήταν πάντα η λατρεία της Εκκλησίας, η συνεχής μυστηριακή ζωή και το κήρυγμα του Θείου Λόγου.
Ήταν ένας Μητροπολίτης που έκανε έργο και πρόσφερε χωρίς να το διατυμπανίζει. Προσπάθησε επί θητείας του να αφήσει έργο, το αποτύπωμά του και το κατάφερε. Είχε βέβαια αρωγούς του επιφανείς πολίτες της περιοχής μας όπως η οικογένεια Μαρτίνου, οι οποίοι συνέδραμαν το έργο της εκκλησίας και του μακαριστού Μητροπολίτου.
Κατάφερε με πολύ κόπο να δημιουργήσει το Κειμηλιαρχείο, τα εγκαίνια του οποίου έγιναν το Μάιο του 2017. Το Κειμηλιαρχείο οικοδομήθηκε με δαπάνες της οικογένειας Αθανασίου και Μαρίνης Μαρτίνου και στεγάζει προσωπικά κειμήλια και εκκλησιαστικά αντικείμενα του μακαριστού Μητροπολίτη κυρού Παύλου, των Ιερών Ναών της Ιεράς Μητροπόλεως, καθώς και πιστών. Στον εκθεσιακό του χώρο που απλώνεται σε τέσσερις αίθουσες, περιλαμβάνονται τέσσερις θεματικές ενότητες: βυζαντινές εικόνες, ξυλόγλυπτα, άμφια και ιερά σκεύη.
Το 2015 βρέθηκε στη Μητρόπολη Αχρίδος μετά από πρόσκληση του Αρχιεπισκόπου Αχρίδος κ. Ιωάννη. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του ο μακαριστός Μητροπολίτης επισκέφθηκε μοναστήρια και ναούς στα Σκόπια, και μεταξύ αυτών τη Μονή του Αγίου Παντελεήμονα στο Νερεζί και του Αγίου Ανδρέα στην Μάτκι, τη Μονή του Αγίου Ναούμ, την εκκλησία της Αγίας Σοφίας και της Παναγίας Περιβλέπτου στην Οχρίδα, και στην Πρέσπα την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου. Σύμφωνα με την ανακοίνωση της Αρχιεσπικοπής Αχρίδος, ο μακαριστός Μητροπολίτης Γλυφάδος εξέφρασε τον ενθουσιασμό για την ιστορική κληρονομιά, αλλά την ίδια στιγμή εξέφρασε τη λύπη του για το γεγονός ότι αυτός ο πλούτος μετατρέπετε σε εστιατόρια είτε λόγω αμέλειας είτε για άλλους λόγους.
Πάντα είχε στην τσέπη του εικονάκια και τα έδιδε στους πιστούς, μαζί με την ευλογία του. Το έργο του στις φυλακές ήταν επίσης ορατό. Βοηθούσε τους φυλακισμένους, τους συνανθρώπους μας που λοξοδρόμησαν και τους έβαζε να παράγουν έργο το οποίο μετά ο ίδιος δώριζε στο ποίμνιό του. Πάντα είχε στην τσέπη του σταυρουδάκια, μπρελόκ, ημερολόγια και άλλα είδη που τα είχαν φτιάξει οι φυλακισμένοι και τα χάριζε.
Η Μητρόπολη της Γλυφάδας είχε δράση και εξωστρέφεια. Δεν ήταν ένας Μητροπολίτης με παρωπίδες, ακριβώς το αντίθετο θα λέγαμε. Πολλά παιδιά πήγαιναν στο Βρεφονηπιακό Σταθμό της Μητροπόλεως «Η Αγία Ειρήνη» που βρίσκεται στην Τερψιθέα. Πολλά επίσης αθλούνταν στον Αθλητικό Οργανισμό «Ο Άγιος Νέστωρ» που ιδρύθηκε τον Οκτώβριο του 2003 με πρωτοβουλία του μακαριστού Μητροπολίτου κυρού Παύλου. Στη Μητρόπολη επίσης υπήρχε Σχολή Βυζαντινής Εκκλησιαστικής Μουσικής, αναγνωρισμένη από το Υπουργείο Πολιτισμού.
Από τότε που χειροτονήθηκε μέχρι και την εκδημία του προσπαθούσε να εξαπλώνει την εκκλησία. Πραγματοποίησε τα θυρανοίξια σε πολλούς ναούς της Μητροπόλεως του, όπως στην Παναγία την Φανερωμένη στη Βουλιαγμένη, τον Ιερό Ναό Προφήτου Ηλιού στο Κόρμπι Βάρης και τον Κοιμητηριακό Ναό στο νέο κοιμητήριο της Γλυφάδας. Ήταν πάντα αρωγός σε μεγάλα προβλήματα που αντιμετώπιζε η τοπική κοινωνία και πολλές φορές οι τοπικές αρχές είχαν προσπαθήσει να κερδίσουν την εκτίμησή του, κολακεύοντάς τον. Ο ίδιος όμως, έχοντας το Θείο Λόγο κατάφερνε να ξεπερνά τα εμπόδια.
Κύριο πρόβλημα που αντιμετώπιζε η νεοσυσταθείσα Μητρόπολη το 2002 και το οποίο παραμένει άλυτο μέχρι και σήμερα ήταν η έλλειψη Επισκοπείου και Γραφείων. Επί διάστημα πλέον των δύο μηνών από της Ενθρονίσεώς του ο μακαριστός Μητροπολίτης διέμενε εις την Μονή Πετράκη. Τελικά προσωρινώς – και ουδέν μονιμότερο του προσωρινού – βρέθηκε στέγη στην Ιερά Μονή Αγίου Νεκταρίου Τερψιθέα Γλυφάδας, σε μια πτέρυγα αυτής, στην οποία εγκαταστάθηκε από τις 2 Φεβρουαρίου 2003 αφού την ανακαίνισε με ιδίαις αυτού δαπάνες και στην οποία διέμενε μέχρι και την εκδημία του.
