Ο Σεπτέμβριος είναι ο μήνας προσαρμογής στο νηπιαγωγείο και ο πρώτος γιος του Φθινοπώρου. Γεμάτος νέες ιδέες, χρώματα, υποσχέσεις, και …φύλλα!

Η Μάγισσα Χρωματούσα μπήκε πρώτη στην τάξη μας θέλοντας να μας μάθει όλα τα Χρώματα του Φθινοπώρου. Κόκκινο, κίτρινο, πράσινο, καφέ, πορτοκαλί. Βγήκαμε στην αυλή, μυρίσαμε το χώμα, τον αέρα. Αφουγκραστήκαμε τα δέντρα που μας είπαν ιστορίες για την Γη και τα συναισθήματα τους. Μέσα στην τάξη πειραματιστήκαμε με τέμπερες, νερομπογιές, ξυλομπογιές και μαρκαδόρους και άχρηστο υλικό, φτιάχνοντας ένα δάσος. Χωριστήκαμε σε ομάδες και φτιάξαμε ένα μεγάλο δέντρο, η κάθε μια, για το δάσος της Χρωματούσας.

Φτιάξαμε την γωνιά της Φύσης τους βοηθούς της κάθε μέρας, το παρουσιολόγιό μας και το Συμβόλαιο της Τάξης, για τις υποχρεώσεις μας και τους κανόνες. Φυσικά στο τέλος, το υπογράψαμε.

Χωροχρονικές έννοιες ( πάνω, κάτω), πίνακες καιρού, ημερολόγιο, και βιβλιοθήκη. Και την τελευταία του μέρα ο Σεπτέμβρης μας αποχαιρέτησε κρατώντας το κουτί με όλες τους τις αναμνήσεις που του χαρίσαμε να τις πάρει μαζί του!

Ο αγαπημένος Σεπτέμβριος, το πρώτο παιδί του φθινοπώρου, έφτασε και μαζί του έφερε το πρώτο μας κουδούνι! Γλυκιές φωνούλες γέμισαν την τάξη μας κι ο Καφετούλης δεν μπορούσε να περιμένει άλλο! Ήταν η στιγμή να βγει από τη φωλίτσα του για να συναντήσει τα φιλαράκια του! Κάποιες φωνούλες του ήταν γνώριμες! Άλλες, όμως, τις άκουγε για πρώτη φορά! Ήθελε πάρα πολύ να γνωρίσει και τα νέα μέλη της όμορφης παρέας μας! Γι αυτό και είχε μια ωραία ιδέα! Να παίξουμε όσο περισσότερα παιχνίδια μπορούμε ώστε να γνωριστούμε καλύτερα μεταξύ μας! Έτσι κι έγινε, λοιπόν! Οι πρώτες μέρες στο νηπιαγωγείο, εκτός από την εξοικείωση με τους χώρους του σχολείου, τα παιχνίδια και τα υλικά της τάξης μας, είχαν πολλά παιχνίδια γνωριμίας,  παιχνίδια ώστε να συνδεθούμε καλύτερα, να έρθουμε πιο κοντά ο ένας με τον άλλον, να γίνουμε ομάδα δυνατή!

Άλλωστε, η τάξη μας είναι η δεύτερη οικογένειά μας! Αυτό μας θύμισε και το βιβλίο που διαβάσαμε «Όλη η τάξη μια οικογένεια» ( Σάνον Όλσεν & Σάντι Σόνκι, εκδόσεις Μεταίχμιο). «Οικογένεια δεν είναι μόνο οι συγγενείς σου. Είναι όσοι και όσες σε αγαπούν, σε σέβονται και σε φροντίζουν.» Όπως κάθε οικογένεια, όμως, έτσι και η τάξη μας έχει ανάγκη από κανόνες ώστε όλοι μας να είμαστε χαρούμενοι και να περνάμε όμορφα την κάθε μας ημέρα! Γι αυτόν τον λόγο, τα παιδιά συζήτησαν με τον Καφετούλη για επιθυμητές και μη επιθυμητές συμπεριφορές και στο τέλος εργάστηκαν σε ομάδες με στόχο να αποτυπωθούν τα συμπεράσματα της συζήτησης σε μια ομαδική εργασία! Τι όμορφα αποτελέσματα που δίνουν οι ομάδες! Άλλωστε είναι καλό να θυμόμαστε ότι «..μπορούμε να καταφέρουμε πολλά όλοι μαζί. Ο ένας στηρίζει τον άλλο. Γιατί όλη η τάξη είμαστε μια οικογένεια!»

Ήρθε ο Σεπτέμβριος, ξεκίνησαν τα σχολεία και ακούστηκαν πάλι φωνούλες στο σχολείο μας! Η τάξη μας στολίστηκε για να υποδεχτεί τα παιδιά. Κόβοντας τους πρώτους μας κύκλους, διακοσμήσαμε τα παράθυρα με το αγαπημένο μας παιχνίδι. Τι άλλο;;; Τις πολύχρωμες σαπουνόφουσκες!

Και η νεράιδα που μας στέλνει μικρούς θησαυρούς, μας έστειλε μια μαγική συνταγή, ώστε να φτιάξουμε μόνοι μας το μίγμα για σαπουνόφουσκες, αφού δεν είχαμε. Και ανακατέψαμε τα υλικά και όντως πέτυχε! Παίξαμε έξω στην αυλή, τις κυνηγήσαμε, τις πιάσαμε…

Όμως το άνοιγμα των σχολείων, πέρα από χαρά, μας προκαλεί και λίγο άγχος κάποιες φορές. Αποχωριζόμαστε τους γονείς μας, άγνωστο περιβάλλον, νέα πρόσωπα. Για αυτό, διαβάσαμε το σχετικό παραμύθι με τίτλο «Το βήμα που μπορώ» της Φρόσως Φωτεινάκη, που μιλάει για το σχολικό άγχος και τους τρόπους που μπορούμε να το διαχειριστούμε. Συζητήσαμε κι εμείς για ό,τι μας προβληματίζει, φουσκώσαμε ένα μπαλόνι και βάλαμε μέσα τα δικά μας άγχη και τους φόβους και το φυσήξαμε να φύγει μακριά, ζωγραφίσαμε ό,τι μας αγχώνει και το βάλαμε μέσα σε «χρωματιστές φούσκες» για να μην μας ενοχλεί πια!