Κάθε χρόνο στις 2 Απριλίου, ημέρα γενεθλίων του Χανς Κρίστιαν ‘Aντερσεν, γιορτάζεται η Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου με σκοπό να τονώσει την αγάπη για το διάβασμα και να στρέψει την προσοχή στα παιδικά βιβλία. Η ημέρα καθιερώθηκε από τη Διεθνή Οργάνωση Βιβλίων για τη Νεότητα (ΙΒΒΥ – International Board on Books for Young people) το 1996.
Από τότε, κάθε χρόνο, ένα διαφορετικό εθνικό τμήμα της οργάνωσης αυτής ετοιμάζει ένα μήνυμα και μια αφίσα, που διανέμονται σε όλο τον κόσμο, με σκοπό να τονίσουν την αξία των βιβλίων και της ανάγνωσης και να ενθαρρύνουν τη διεθνή συνεργασία για την ανάπτυξη και τη διάδοση της λογοτεχνίας για παιδιά και νέους. Το 2025 υπεύθυνο για το υλικό του εορτασμού είναι το τμήμα των Κάτω Χωρών. Το μήνυμα γράφτηκε από τη συγγραφέα και ποιήτρια Rian Visser. Το 2022, η Rian Visser κέρδισε το Zilveren Griffel και το Gouden Poëziemedaille («Χρυσό μετάλλιο ποίησης»).
Janet Ippenbourg
Το εικαστικό της αφίσας φιλοτεχνήθηκε από τη συγγραφέα και εικονογράφο Janneke Ipenburg, έργα της οποίας ήταν υποψήφια, στη ευρεία λίστα, των World Illustration Awards.
Σε όλες τις χώρες, τα παιδιά, οι συγγραφείς, οι εικονογράφοι, οι μεταφραστές, οι βιβλιοθηκονόμοι, οι εκδότες και οι εκπαιδευτικοί γιορτάζουν την παγκόσμια αυτή ημέρα με διάφορες εκδηλώσεις σε σχολεία, βιβλιοθήκες, βιβλιοπωλεία, πλατείες και άλλους χώρους, δείχνοντας έτσι την αγάπη και το ενδιαφέρον τους για τα βιβλία και το διάβασμα.
Στην Ελλάδα, όπως κάθε χρόνο, το Ελληνικό Τμήμα της ΙΒΒΥ – Κύκλος του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου φρόντισε να μεταφραστεί το μήνυμα από τα ολλανδικά από την Μαργαρίτα Μπονάτσου, η οποία εργάστηκε εθελοντικά, και παροτρύνει τους φορείς οι οποίοι ενδιαφέρονται για τα παιδιά και τα βιβλία τους να συμβάλλουν στον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Παιδικού Βιβλίου.
Το μήνυμα για την
Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου 2025
Η γλώσσα των εικόνων
Rian Visser / Ριάν Φίσερ
Μπορείς να ζωγραφίσεις κάτι
για τα λόγια
και για τα πράγματα που λέω;
Μετά να ζωγραφίσεις
ένα κενό στην ημέρα,
το κρύο,
τον αέρα,
έναν κόμπο στον λαιμό
ή μια ώρα κακή,
τον βήχα και
τον αναστεναγμό,
τη μυρωδιά απ’ το ζεστό ψωμί,
τον χρόνο,
μια στιγμή,
το τέλος μα και του ονείρου
την αρχή
τον τόπο όπου κάποτε,
τον τόπο όπου ποτέ,
τον τόπο όπου σύντομα
κάτι μεγάλο θα συμβεί,
τον πόνο από μια πληγή,
της θάλασσας τη γεύση
αλμυρή.
Είναι πολλά, πάρα πολλά,
αυτά που θα ήθελα να δω,
τον έρωτα,
μια μέρα που θα ’ρθει
κάποτε, μπορεί.
Φτιάξε εικόνες
από το ποίημά μου,
ελεύθερα να αισθανθείς,
κι αν από εμένα προέρχονται
τα λόγια αυτά
είναι δικά σου
τώρα πια.