της μαθήτριας Καραβά Αγγελίνας (Γ1)
Το καθημερινό πρόγραμμα ενός ανθρώπου διαμορφώνεται με βάση πολλούς παράγοντες. Ο καθένας μας εκτελεί συγκεκριμένες δραστηριότητες οι οποίες έχουν ως σκοπό να καλύψουν κάποιες ανάγκες μας. Αυτές οι ανάγκες έχουν προκύψει από το περιβάλλον στο οποίο ζει κάθε άνθρωπος. Ωστόσο παρουσιάζονται με διαφορετικό τρόπο στον καθένα μας. Για παράδειγμα όλοι μας χρειαζόμαστε τροφή και νερό. Το ποσοστό, όμως ,που προσλαμβάνει ο καθένας μας είναι διαφορετικό. Ακόμη ,όλοι θέλουμε να εξασφαλίσουμε μια ασφαλή στέγη και ευνοϊκές συνθήκες ζωής. Ο τρόπος όμως που το αντιλαμβάνεται ο καθένας μας διαφοροποιείται. Για να καλύπτονται οι ανάγκες μας ,πρέπει να γίνονται οι αντίστοιχες δραστηριότητες!Για παράδειγμα για να καταναλώσω νερό, πρέπει πρώτα να το αγοράσω. Για να συμβεί αυτό πρέπει πρώτα να έχω το αναγκαίο χρηματικό ποσό .Για να έχω αυτό το χρηματικό ποσό πρέπει να εργάζομαι. Η εργασία ,λοιπόν είναι η βασική προϋπόθεση για την κάλυψη των αναγκών μου. Αν δεν εργάζομαι ,δεν έχω την οικονομική δυνατότητα να καλύψω τις ανάγκες μου.
Όλοι ,λοιπόν ,οι άνθρωποι ενδιαφέρονται για την εξασφάλιση μιας δουλειάς, που θα τους δίνει τη δυνατότητα να ικανοποιήσουν τις ανάγκες τους! Για να καταφέρουμε ,όμως ,να εργαστούμε προσφέροντας ενεργά στην κοινωνία χρειάζονται κάποιες γνώσεις ,προσόντα και ικανότητες ,τις οποίες αναπτύσσουμε κυρίως κατά την παιδική-εφηβική μας ηλικία. Από την παιδική μας ηλικία μαθαίνουμε πράγματα χρήσιμα και αξιοποιήσιμα για όλη μας τη ζωή. Άρα, οι προσπάθειες για δημιουργία γνώσης ξεκινούν από τα πρώτα κιόλας χρόνια της ζωής μας και τελειώνουν με το θάνατο μας. Επομένως ,το κάθε άτομο ξεχωριστά καθορίζει την ποιότητα ζωής του ανάλογα των προσπαθειών του. Και επειδή ,φυσικά ,όλοι μας αναζητούμε το καλύτερο για τον εαυτό μας ,βάζουμε τα δυνατά μας για να το αποκτήσουμε. Θέλουμε να αισθανόμαστε ικανοποιημένοι με αυτά που κατέχουμε και δε θέλουμε να στερούμαστε. Μας ενδιαφέρει πάνω απ’ όλα να είμαστε χαρούμενοι έχοντας τον ιδανικό τρόπο ζωής. Γνωρίζουμε ,όμως πως όλοι αυτοί μας οι στόχοι δεν είναι πραγματοποιήσιμοι και απαιτούνται θυσίες για να φτάσουμε στο ”υψηλότερο σημείο” .Γι’ αυτό ,προσπαθούμε από μικροί να επιβληθούμε στα ”θέλω” μας με σκοπό να επικρατήσουν τα ”πρέπει”.
Έτσι ένας κακός βαθμός σε ένα διαγώνισμα στο σχολείο ή ένας υποβιβασμός μας στο χώρο εργασίας ,ένα άσχημο αποτέλεσμα σε μια εξέταση ή ένας τσακωμός με ένα φιλικό μας πρόσωπο σημαίνει πολλά για εμάς.
Καταρχάς ,αποδεικνύει την αποτυχία ,μια λέξη που θεωρούμε ότι δεν έχει θέση στο ανθρώπινο λεξιλόγιο. Μας προειδοποιεί πως δεν κατορθώσαμε να επιβληθούμε στον εαυτό μας, χάνοντας ως ενός σημείου τον έλεγχο. Τότε, είναι η στιγμή που αναθεωρούμε τα λόγια αλλά και τις πράξεις μας,αναζητώντας τι πήγε στραβά. Προκειμένου να αναγνωρίσουμε το λάθος μας ,απαιτείται χρόνος και θέληση. Γι’ αυτό το λόγο ,θεωρούμε ότι ο άνθρωπος είναι μια πολύπλοκη μηχανή που δεν παύει ποτέ να αναπτύσσεται!