Το χρονικό του Πολυτεχνείου με λίγα λόγια για να καταλάβουν τα παιδιά:Το Πολυτεχνείο είναι ένα πανεπιστήμιο που βρίσκεται στην Αθήνα. Εκεί πηγαίνουν νέοι και νέες και σπουδάζουν. Τους ονομάζουμε φοιτητές. Από το 1967, η Ελλάδα ζούσε σε δικτατορία. Κάποιοι άνθρωποι πήραν με την βία την εξουσία κι έγιναν αυτοί κυβερνήτες της Ελλάδας. Τους ονόμασαν δικτάτορες, τους ονόμασαν με μια λέξη Χούντα. Κάποιοι αντέδρασαν αλλά τους περίμενε φυλακή ,εξορία βασανιστήρια και πολλές φορές και ο θάνατος. Οι νέοι, που πάντα έχουν περισσότερο ενθουσιασμό, έδειξαν πολλές φορές την περιφρόνησή τους προς αυτούς που κυβερνούσαν. Τραγούδι: “Τα παιδιά ζωγραφίζουν στον τοίχο”
Όμως τον Νοέμβρη του 1973 δεν περίμενε κανείς πως οι φοιτητές θα ξεσηκώνονταν έτσι. Οι φοιτητές άρχισαν να οργανώνονται.
Η αρχή έγινε στη Νομική ακολούθησε το Πολυτεχνείο. Οι φοιτητές κλείστηκαν μέσα και άρχισαν να καλούν τον κόσμο να ενωθεί μαζί τους, να σηκώσει το κεφάλι, να σταματήσει να δέχεται την καταπίεση της χούντας. Οι φοιτητές κατάφεραν να φτιάξουν ένα ραδιοσταθμό και μ’ αυτόν μπορούσαν να ακουστούν στα ραδιόφωνα όλης της Αθήνας. Έτσι μπορούσαν να επικοινωνήσουν και να στείλουν τα μηνύματά τους. Τραγούδι: “Ο δρόμος” Μάνος Λοϊζος
Κι ανταποκρίθηκαν πολλοί. Αφήνουν τις δουλειές τους και ενώνουν τη φωνή τους με τη φωνή των φοιτητών. Γεμίζουν οι πλατείες, οι γύρω δρόμοι με κόσμο. Με κόσμο που άφησε για λίγο πίσω τον φόβο για την χούντα, ξέχασε τους κινδύνους.
Κυριότερο σύνθημα: ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Γίνονται συγκρούσεις ανάμεσα σε πολίτες και αστυνομικούς.Την τρίτη ημέρα αποφασίζουν να δώσουν μια τελειωτική λύση.
Να στείλουν τα τανκ για να κτυπήσουν τους φοιτητές. Οι αστυνομικοί ρίχνουν δακρυγόνα στην αυλή του Πολυτεχνείου και πυροβολισμούς. Τραγούδι: “Όταν σφίγγουν το χέρι”Μίκης Θεοδωράκης Οι φοιτητές μέσα από το ραδιοφωνικό σταθμό ζητούν βοήθεια.Σάββατο 17 Νοεμβρίου 1973: Τα τανκ φτάνουν στην πύλη του Πολυτεχνείου που πάνω στη σιδερένια πόρτα υπάρχουν φοιτητές.Ρίχνουν την πόρτα κάτω και μαζί όσα παιδιά ήταν σκαρφαλωμένα. Το Πολυτεχνείο στάθηκε η αρχή για το τέλος της Χούντας. Τραγούδι: “Ένα το χελιδόνι” Μίκης Θεοδωράκης