«Γονιός είναι ένα επάγγελμα με αμοιβή τα φιλάκια, τις μύξες, τα δάκρυα και τις αγκαλιές. Είναι ένας ρόλος που πρέπει να διατηρηθεί όλη τη ζωή. Οι γονείς πρέπει να κατέχουν πάμπολλες γνώσεις για να αντεπεξέλθουν, όπως ιατρικές, εκπαιδευτικές, μηχανικές και ραπτικές, να έχουν απίστευτα πολλές αρμοδιότητες, όπως διευθυντικές, οργανωτικές, αστυνομικές και άλλες».
 

Τι είναι o γονιός;

Γονιός είναι η διαδικασία της παροχής, προώθησης και υποστήριξης της φυσικής, συναισθηματικής, κοινωνικής και νοητικής ανάπτυξης ενός παιδιού από τη βρεφική ηλικία μέχρι την ενήλικη ζωή. Η λέξη Γονιός αναφέρεται στο «ανάγιωμα» ενός παιδιού και λιγότερο στη βιολογική σχέση. Στον «ανθρώπινο κόσμο» το ρόλο του γονιού έχουν τις περισσότερες φορές οι βιολογικοί γονείς, παρόλο που η κοινωνία ως δομή/σύστημα διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στη διαδικασία αυτή. Σε κάποιες περιπτώσεις παιδιών το ρόλο αυτό αναλαμβάνουν θετοί γονείς, ανάδοχες οικογένειες ή ιδρύματα. Οι στόχοι του γονεϊκού ρόλου είναι συχνά συζητήσιμοι. Συνήθως οι γονείς καλύπτουν τις φυσικές και τις συναισθηματικές ανάγκες των παιδιών, προστατεύουν και παρέχουν τα εργαλεία και τις ηθικές αρχές σε αυτά μέχρι να ενηλικιωθούν. Στο ζωικό βασίλειο η διαδικασία αυτή είναι πιο μικρής διάρκειας και λιγότερο πολύπλοκη.

 

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΓΟΝΕΑ

 

Ως ένδειξη αγάπης, σεβασμού και εκτίμησης για τον πολύ σημαντικό ρόλο που διαδραματίζουν οι γονείς στη ζωή μας, η 1η Ιουνίου κάθε έτους με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ από το 2012 είναι αφιερωμένη στους γονείς (A/RES/66/292), ως φόρος τιμής στους γονείς όλου του κόσμου.

 

Το σχετικό ψήφισμα του ΟΗΕ αναγνωρίζει το ρόλο των γονέων στην ανατροφή των παιδιών και καλεί τα κράτη – μέλη να γιορτάσουν την Παγκόσμια Ημέρα Γονέων (World Day of Parents) σε πλήρη συνεργασία με την κοινωνία των πολιτών και με τη συμμετοχή των νέων και των παιδιών.

 

Ο ΟΗΕ στο ψήφισμά του επισημαίνει ότι η οικογένεια έχει την πρωταρχική ευθύνη για την ανατροφή και την προστασία των παιδιών και για την πλήρη και αρμονική ανάπτυξη της προσωπικότητάς τους τα παιδιά θα πρέπει να μεγαλώνουν σ’ ένα οικογενειακό περιβάλλον, όπου κυριαρχεί η ευτυχία, η αγάπη και η κατανόηση.

 

Η απόφαση του να γίνει κάποιος γονιός τον φέρνει αντιμέτωπο με ένα νέο κόσμο για τον οποίο δεν ήταν προετοιμασμένος. Η σχέση γονέα παιδιού είναι σχέση ζωής και δε σταματάει ποτέ. Έχει ευθύνες, χαρές, απογοητεύσεις, λύπες, δυσκολίες και απαιτεί υπομονή, αγάπη και ψυχική ισορροπία. Είναι λοιπόν σημαντικό η γέννηση ενός παιδιού να είναι μια συνειδητή απόφαση και να μη γίνεται κατόπιν πίεσης από τον κοινωνικό περίγυρο ή από “τα χρόνια που περνάνε”. Μόνο έτσι θα διατηρηθεί η αρμονία μέσα στη νέα οικογένεια και θα μπορούν όλα τα μέλη να βιώνουν θετικά συναισθήματα.

 

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΑΙΔΙΟΥ

 

Η Συνθήκη για τα Δικαιώματα των Παιδιών του ΟΗΕ ορίζει ως παιδί «κάθε ανθρώπινο ον μικρότερο της ηλικίας των 18 ετών, εκτός εάν ο ισχύων νόμος για τα παιδιά ορίζει την ενηλικίωση νωρίτερα». Βιολογικά παιδί είναι ο κάθε άνθρωπος που βρίσκεται στο αναπτυξιακό στάδιο της παιδικής ηλικίας, μεταξύ της βρεφικής ηλικίας και της ενηλικίωσης.

 

Εκτός από τη Παγκόσμια Ημέρα Παιδιού που καθιερώθηκε από τη Γενική Συνέλευση το ΟΗΕ και γιορτάζεται στις 20 Νοεμβρίου, η 1η Ιουνίου έχει καθιερωθεί ως Παγκόσμια ημέρα του παιδιού το 1925 από τη Παγκόσμια Συνέλευση για την ευημερία του παιδιού της Γένοβας.

Εκατομμύρια παιδιά, σε ολόκληρο τον κόσμο, ζουν σε συνθήκες, όπως είναι η φτώχεια και ο κοινωνικός αποκλεισμός, αναφέρει η Επίτροπος Προστασίας των Δικαιωμάτων του Παιδιού, Λήδα Κουρσουμπά, σε μήνυμά της με την ευκαιρία της Παγκόσμιας Ημέρας Παιδιού, όπως καθιερώθηκε η 1η Ιουνίου.

Η παιδική εργασία αποτελεί παραβίαση των θεμελιωδών δικαιωμάτων του παιδιού και έχει αποδειχθεί ότι εμποδίζει την ανάπτυξη τους, οδηγώντας τα δυνητικά σε δια βίου σωματική ή ψυχολογική βλάβη.

Έρευνες δείχνουν ότι υπάρχει μία ισχυρή σχέση μεταξύ φτώχειας και παιδικής εργασίας, ενώ η παιδική εργασία με τη σειρά της διαιωνίζει τη φτώχεια κρατώντας τα παιδιά των φτωχών μακριά από την εκπαίδευση και την προοπτική για κοινωνική άνοδο.

Αυτή η μείωση του ανθρώπινου κεφαλαίου έχει συνδεθεί με την επιβράδυνση της οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης.

Πρόσφατη μελέτη της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας έδειξε ότι η εξάλειψη της παιδικής εργασίας και η ανάπτυξη της οικονομίας θα μπορούσαν να δημιουργήσουν οικονομικά οφέλη σχεδόν επτά φορές μεγαλύτερα από το κόστος, ως επί το πλείστον συνδεδεμένα με επενδύσεις σε καλύτερη εκπαίδευση και κοινωνικές υπηρεσίες.

 

Ένα παιδί χρειάζεται την φροντίδα και την αμέριστη αγάπη των γονέων αλλά ταυτόχρονα και ένα σημαντικό βαθμό αυτονομίας. Απαιτείται λοιπόν μια ισορροπία και σαφή όρια. Ο αποτελεσματικός γονέας είναι αυτός που είναι ψυχικά και συναισθηματικά ισορροπημένος μέσα σε όλους τους ρόλους που καλείται ως ενήλικας να αναλάβει. Ο χρόνος που θα αφιερώνεται στο παιδί θα πρέπει να είναι κυρίως ποιοτικός και εμπλουτισμένος με θετικά συναισθήματα και όχι με εξάντληση ή θυμό.

Η Χάρτα των δικαιωμάτων του παιδιού αναφέρει:

 

“Το παιδί θα απολαμβάνει όλα τα δικαιώματα … χωρίς διάκριση φυλής, χρώματος, φύλλου, γλώσσας, θρησκείας, πολιτικών ή άλλων πεποιθήσεων, εθνικής ή κοινωνικής καταγωγής, περιουσίας, οικογενειακής προέλευσης ή άλλης κοινωνικής θέσης του ίδιου του παιδιού ή της οικογενείας του”. Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα του Παιδιού (1959), Αρχή Πρώτη.

Ο Δεκάλογος των δικαιώματων του παιδιού

  1. Δικαιούμαι να έρθω στη ζωή. Δικαιούμαι να υπάρξω.

  2. Δικαιούμαι να μεγαλώσω σε έναν κόσμο χωρίς βία και φτώχεια.

  3. Δικαιούμαι να ζήσω σε έναν κόσμο που σέβεται και προστατεύει το φυσικό περιβάλλον.

  4. Δικαιούμαι να έχω ελεύθερη πρόσβαση στον μαγικό κόσμο της γνώσης.

  5. Δικαιούμαι να έχω ελεύθερο χρόνο και χώρο για να παίζω.

  6. Δικαιούμαι να μάθω τί είνα καλό για την σωματική και ψυχική μου υγεία.

  7. Δικαιούμαι να περνάω αρκετό χρόνο με τους γονείς μου.

  8. Δικαιούμαι να ζήσω με αθωότητα και ανεμελιά τα παιδικά μου χρόνια.

  9. Δικαιούμαι να ζήσω σε μιά κοινωνία που προστατεύει τα προσωπικά μου δεδομένα.

  10. Δικαιούμαι έναν κόσμο ανθρώπινο, δίκαιο και ειρηνικό. ΄Εναν κόσμο στον οποίο θα μεγαλώσουν αύριο τα δικά μου παιδιά. (Πηγή UNICEF)