Με αφορμή την Πρωταπριλιά, αδράξαμε  την ευκαιρία να μιλήσουμε για την αξία της τιμιότητας, μιας από τις πολύτιμες αξίες του ανθρώπου. Κατά την 1η Απριλίου, συνηθίζεται να λέγονται καλοπροαίρετα ψέματα λόγω εθίμου. Τα ψέματα της Πρωταπριλιάς είναι ένα έθιμο που μας έχει έρθει από την Ευρώπη. Υπάρχουν  διάφορες εκδοχές με τον χρόνο και τον τόπο που γεννήθηκε το έθιμο αυτό. Μια εκδοχή είναι ότι ξεκίνησε από τους Κέλτες και μια δεύτερη ότι ξεκίνησε από τη Γαλλία. Το έθιμο ήρθε στην Ελλάδα και διαφοροποιήθηκε. Λέμε μικρά ψεματάκια με σκοπό να ξεγελάσουμε τον άλλον και να υποδεχτούμε με χαμόγελο και πειράγματα τον Απρίλιο. Σε κάποιες περιοχές, θεωρούν ότι όποιος καταφέρει να ξεγελάσει τον άλλο, θα έχει την τύχη με το μέρος του όλη την υπόλοιπη χρονιά. Όταν ρωτήθηκαν εάν ξέρουν κάποιον μεγάλο ψεύτη , όλα με μια φωνή απάντησαν : «Τον Πινόκιο».                                                                                                                                                                             Αναλύσαμε . τη διαφορά του αστείου, της πλάκας που γίνεται ως έθιμο της ημέρας  για την 1^η Απριλίου, από τα ψέματα, σχολιάζοντας  γεγονότα από την καθημερινή ζωή των παιδιών μεταξύ τους.  Και μια και το καλούσε η μέρα ζωγράφισαν και τον Πινόκιο, ο οποίος πλαστικοποιήθηκε και για μύτη πήρε ένα καλαμάκι για να αυξομειώνεται στο σπίτι  τους, ανάλογα με τα ψεματάκια που θα έλεγαν.

Διαβάσαμε το παραμύθι για τον άλλο μεγάλο ψεύτη τον βοσκό.

Συζητήσαμε για τον λόγο που έπαθε το μεγάλο κακό  ο βοσκός και αν θα θέλαμε έναν φίλο που να μας λέει ψέματα.         Σίγουρα όχι απάντησαν και πως δεν θα υπήρχε εμπιστοσύνη απέναντί του. Ρωτήθηκαν για ποιο λόγο λέμε ψέματα και κάποιες από τις απαντήσεις ήταν , να μην στενοχωρήσουμε τους άλλους  ή γιατί φοβόμαστε να μην μας μαλώσουν ή γιατί θέλουμε να κοροϊδέψουμε τους άλλους και να γελάσουμε. Τελικά όμως πως νιώθουμε όταν  μας λένε ψέματα; Απάντησαν ότι αισθάνονται άσχημα, θυμό, στενοχώρια.

Το να είσαι τίμιος και να είσαι ειλικρινής κάνει τους άλλους να αισθάνονται ότι είσαι αξιόπιστος και είναι ένα πολύ γερό θεμέλιο για να χτίσεις γερά τις σχέσεις σου με τους άλλους. Όταν είμαστε ειλικρινείς αισθανόμαστε χαρούμενοι και υπερήφανοι για τον εαυτό μας  . Άκουσαν και χόρεψαν το τραγούδι τα «ψέματα»

Κατόπιν παίξαμε ένα παιχνίδι με βάση το παραπάνω τραγούδι : Αλήθεια ή Ψέματα; Ένα παιδί έλεγε κάποια φράση από το τραγούδι ή κάποια δική του πρόταση (όπως : είμαι διαστημόπλοιο , είδα μια αρκούδα κλπ) και τα υπόλοιπα παιδιά καλούνταν να σηκώσουν μια από τις καρτέλες  «ψέματα ή «αλήθεια».

Διαβάσαμε την ιστορία : «Οι σπόροι του αυτοκράτορα» που αναφέρεται στην αξία της τιμιότητας και της αλήθειας.                           Ο σπόρος του Αυτοκράτορα

Αφού κάνανε αναδιήγηση την ζωγράφισαν.

Είδαμε και το παρεμφερές   με την προηγούμενη ιστορία βίντεο «Το αβγό του Σίλα»

και το δραματοποιήσαμε.

Παίξανε και κρυφτό. όμως ο Αλέξανδρος δεν έπαιξε τίμια γιατί κρυφοκοίταζε  που κρυβόντουσαν τα παιδιά.

Ο Γιαννάκης όμως  φύλαγε κανονικά παίζοντας τίμια , σεβόμενος τους κανόνες του παιχνιδιού

Πως θα ένιωθαν αν έχαναν κάποιο αγαπημένο τους αντικείμενο; Σίγουρα θα στενοχωριόντουσαν απάντησαν. Όπως στενοχωρημένη είναι και η Σοφία που έχασε το δαχτυλίδι της. Η Έφη το βρήκε και δεν της το έδωσε. Είναι τίμιο αυτό;

 

Ο Αλέξανδρος αντίθετα της παρέδωσε αυτό που έχασε, γιατί του αρέσει η τιμιότητα.

Σε ένα φύλλο εργασίας ζωγράφισαν τι θα έκαναν αν έβρισκαν πολλά  χρήματα στο δρόμο.

Τέλος παίξαμε ένα ακόμα παιχνίδι. Σε δύο Πινόκιο θα βάζαμε διαφορετικού χρώματος  μύτες ,ανάλογα αν τα παιδιά μας έλεγαν ψέματα ή αλήθεια. Δυστυχώς βγήκαν νικητές τα ψεματάκια.

Ένα ακόμα βίντεο με παραμύθι του Αίσωπου ώστε να εμπεδώσουν ακόμα περισσότερο την αξία της αλήθειας και της τιμιότητας ,,μαθαίνοντας παράλληλα την παροιμία “Ο ψεύτης και ο κλέφτης τον πρώτο χρόνο χαίρονται”.

 

Τα παιδάκια μας με το που έκαναν κάποια ζαβολιά εφεξής ,μόλις άκουγαν την λέξη τιμιότητα, έλεγαν την αλήθεια και σταμάτησαν να προφέρουν τη συνηθισμένη φράση “Όχι εγώ” ως απάντηση στην ερώτηση “Ποιός έκανε την ζαβολιά ή την άσχημη πράξη”.

Και οι γονείς πήραν τη σκυτάλη, συζήτησαν με τα παιδιά τους στο σπίτι , συνεργάστηκαν και μας απάντησαν