ΟΛΟΗΜΕΡΟ ΤΜΗΜΑ-Το Λιοντάρι και το Ποντίκι (ηχογράφηση ιστορίας)
Οι μικροί μαθητές εμπνεύστηκαν από το βιβλίο του Jerry Pinkney και ηχογράφησαν την ιστορία τους!
Πρόκειται για ένα βραβευμένο (Caldecott Medal, 2011) στις ΗΠΑ βιβλίο χωρίς κείμενο (wordless book). Στα πλαίσια των εκπαιδευτικών διερευνήσεων με γνώμονα τα Νέα Προγράμματα Σπουδών, επεξεργαστήκαμε τις θεματικές ενότητες (και υποενότητες):
* Παιδί και επικοινωνία – Γλώσσα, Προφορική επικοινωνία (i. Κατανόηση και παραγωγή προφορικών κειμένων ii. Μεταγλωσσική επίγνωση), Γραπτή Επικοινωνία (iii. Έννοιες και συμβάσεις γραπτού κειμένου)
* Παιδί, Σώμα, Δημιουργία και Έκφραση – Τέχνες, Εικαστικές Τέχνες (ii. Εικαστικό περιεχόμενο)
Αφορμή γι αυτό ήταν το υπέροχο wordless βιβλίο “The lion and the mouse” που αποτελεί μια ρηξικέλευθη αναγνωστική πρόταση. Η απουσία γραφής από τις σελίδες του, ενεργοποιεί μια σειρά γνωστικών, συναισθηματικών διεργασιών και μετασχηματίζει τις στάσεις των μικρών – και μεγαλύτερων- αναγνωστών ως τη δύναμη του μηνύματος ενός βιβλίου, που αποκτά πλέον πανανθρώπινο χαρακτήρα, μακριά από τις πολιτιστικές συμβάσεις του λόγου και της γραφής.
Η επιλογή του συγκεκριμένου βιβλίου, μεταξύ άλλων παρόμοιων, έγινε και για το αισθητικό αποτύπωμα στον αναγνώστη. Tο βιβλίο αρχικά εκδόθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το βιβλίο αποτελείται από 17 «σαλόνια» εικονογραφημένα με ενιαία ή ξεχωριστή ανά φύλλο θεματολογία.
H ιδιαιτερότητα αυτού του βιβλίου έγκειται σε δύο παράγοντες. Αφενός η εικονογράφηση είναι αριστουργηματική και θυμίζει πίνακες ζωγραφικής. Παρότι πρόκειται για παιδικό βιβλίο δεν αναπαράγει τα κλισέ της -κόμικ-καρικατούρα- «παιδιάστικης» εικονογράφησης αλλά αισθητικά αποδίδει ένα εικαστικό περιβάλλον, με αρκετά έξυπνες λεπτομέρειες και με «οπτική» γλαφυρότητα, χωρίς, ωστόσο να κουράζει τη ματιά του αναγνώστη.
Η δεύτερη ιδιαιτερότητα αφορά στο γεγονός ότι το βιβλίο δεν έχει λόγια. Πέρα από τη σελίδα με τα στοιχεία του βιβλίου στην αρχή και το σημείωμα του συγγραφέα στο τέλος του, δεν υπάρχει κείμενο ή αριθμοί που να συνοδεύουν τις εικόνες. Μονάχα κάποιες ηχοποιητικές λέξεις, που αποδίδονται στα ζώα και όσους συμμετέχουν στην ιστορία και γίνονται οργανικό μέρος της εικονογράφησης. Ο συγγραφέας αναφέρει πως η επιλογή αυτή, της απουσίας κειμένου, δεν ήταν διόλου τυχαία και σχετιζόταν με το να επιτρέψει στα οπτικά ερεθίσματα, από κοινού με τη φαντασία του αναγνώστη, να διαμορφώσουν την «αφήγηση» (The lion and the mouse, 2010).
Το αποτέλεσμα είναι εκπληκτικό!
Συγχαρητήρια παιδιά!
