Άρθρα κατηγορίας ΓΟΝΕΙΣ

Μένουμε στο σπίτι παρέα με τα παραμύθια

Αγαπητοί γονείς

Κάποτε ήσασταν και ήμασταν παιδιά αλλά ακόμα και σήμερα αγαπάμε όλοι μας το παραμύθι!

Τι θα μπορούσαμε να σας προτείνουμε στο πλαίσιο του παραμυθιού σε πέντε απλά βήματα;

1…δημιουργούμε μια γωνιά

Οπουδήποτε μπορώ να κάτσω με το παιδί μου: να αισθάνομαι άνετα, να υπάρχει ησυχία, να είμαι κοντά στο παιδί μου, να μπορώ να έχω επαφή με το βλέμμα για να μπορώ να του μεταδώσω τη μαγεία της φωνής μου κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης.

2…πώς διαβάζω το παραμύθι;

Διαβάζω αργά με σταθερή φωνή που αλλάζει χρώματα καθώς μπαίνω στη φωνή του κάθε ήρωα όταν αυτός μιλάει! Δεν  βιάζομαι, κάνω μικρές στάσεις καθώς διαβάζω, ώστε να δώσω χρόνο στο παιδί να απολαύσει την ιστορία. Χρειάζεται πολλές φορές να παίξω και με το ύψος της φωνής, για παράδειγμα όταν κάποιος ήρωας πει κάτι σημαντικό εγώ να δώσω ένταση στα λόγια του.

3…προσπαθούμε να εκμεταλλευτούμε την εικονογράφηση!

Γυρνάμε αργά την κάθε σελίδα. Δίνουμε χρόνο να την επεξεργαστεί το βλέμμα του παιδιού, καθώς διαβάζουμε το κείμενο που έχει πάνω σε αυτή. Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τις εικόνες ή κάποια από τις εικόνες ως αφορμή για συζήτηση με το παιδί μας με σκοπό να το προκαλέσουμε να περιγράψει ή να εξηγήσει μια σκηνή της ιστορίας.

4…θα ήταν πολύ όμορφη η ιδέα να παίξετε το παραμύθι με το παιδί σας. Πάρτε τη θέση των ηρώων και διασκεδάστε! Αλλάξτε ρόλους! Αυτοσχεδιάστε!

5…εντάξει κι η ζωγραφική μας δίνει ευκαιρίες να αναπαραστήσουμε κάτι από την ιστορία. Αλλά θα ήταν πολύ αστείο αν αυτό το κάτι προσπαθούσατε να το αναπαραστήσετε με έναν τρόπο πιο δημιουργικό, πιο αστείο. Για παράδειγμα γιατί να μην προσθέσουμε στο λύκο της κοκκινοσκουφίτσας  ένα πατίνι καθώς την κυνηγάει, ενώ εκείνη οδηγεί ένα αυτοκίνητο;Ίσως θα μπορούσατε να ζωγραφίσετε τα 3 γουρουνάκια σε ένα αερόστατο κλπ Κάντε τις δικές σας ανατροπές αφού κεντρίσετε τη φαντασία του παιδιού σας.

Βέλκου Κυριακή

ΣΕΕ Π60

 

 

τι έμαθα στο νηπιαγωγείο, του Robert Fulghum

τι έμαθα στο νηπιαγωγείο

Το απόσπασμα που ακολουθεί, είναι από το υπέροχο βιβλίο του Robert Fulghum με τον ομώνυμο τίτλο. Ο συγγραφέας έφτασε σε μεγάλη ηλικία για να καταλάβει πως όλα τα εφόδια που απέκτησε στη ζωή του, τα έμαθε στο νηπιαγωγείο. Ρίξτε μια ματιά και ίσως στα λόγια του βρείτε τον εαυτό σας ή και το ίδιο σας το παιδί.

Όσα πραγματικά πρέπει να ξέρω για το πώς να ζω, τι να κάνω και πώς να είμαι, τα έμαθα στο νηπιαγωγείο. Η σοφία δε βρισκόταν στην κορυφή του σχολικού βουνού, αλλά εκεί, στα βουναλάκια από άμμο, στο νηπιαγωγείο.

Αυτά είναι τα πράγματα που έμαθα:

  1. Να μοιράζεσαι τα πάντα.
    2. Να παίζεις τίμια.
    3. Να μη χτυπάς τους άλλους.
    4. Να βάζεις τα πράγματα πάλι εκεί που τα βρήκες.
    5. Να καθαρίζεις τις τσαπατσουλιές σου.
    6. Να μην παίρνεις τα πράγματα που δεν είναι δικά σου.
    7. Να λες συγγνώμη, όταν πληγώνεις κάποιον.
    8. Να πλένεις τα χέρια σου πριν από το φαγητό.
    9. Να κοκκινίζεις.
    10. Ζεστά κουλουράκια και κρύο γάλα κάνουν καλό.
    11. Να ζεις μια ισορροπημένη ζωή, να μαθαίνεις λίγο, να σκέπτεσαι λίγο, να σχεδιάζεις, να
    ζωγραφίζεις, να τραγουδάς, να χορεύεις, να παίζεις και να εργάζεσαι κάθε μέρα από λίγο.
    12. Να παίρνεις έναν υπνάκο το απόγευμα.
    13. Όταν βγαίνεις έξω στον κόσμο, να προσέχεις την κίνηση, να κρατιέσαι από το χέρι και να
    μένεις μαζί με τους άλλους.
    14. Να αντιλαμβάνεσαι τα θαύματα. Να θυμάσαι το μικρό σπόρο μέσα στο δοχείο από φελιζόλ.
    Οι ρίζες πάνε προς τα κάτω και το φυτό προς τα πάνω. Κανείς πραγματικάδεν ξέρει πώς
    και γιατί, αλλά όλοι μας μοιάζουμε σ’ αυτό.
    15. Τα χρυσόψαρα, τα χάμστερς, τα άσπρα ποντίκια, ακόμη κι ο μικρός σπόρος μέσα στο πλαστικό δοχείο, όλα πεθαίνουν. Το ίδιο κι εμείς. Να θυμάσαι τελικά τα βιβλία και την πρώτη λέξη που έμαθες την πιο μεγάλη απ’ άλλους: τη λέξη ΚΟΙΤΑ.

Όλα όσα πρέπει να ξέρετε βρίσκονται κάπου εδώ μέσα. Ο χρυσός κανόνας, η αγάπη και οι βασικές αρχές υγιεινής, η οικολογία, η πολιτική, η ισότητα και η υγιεινή ζωή.
Πάρτε μια απ’ αυτές τις συμβουλές, εκφράστε την με επιτηδευμένη ορολογία ενηλίκων και εφαρμόστε τη στην οικογενειακή σας ζωή, στην εργασία σας, στην κυβέρνησή σας, στον κόσμο σας και θα παραμείνει αληθινή, ξεκάθαρη, σταθερή.

Σκεφτείτε πόσο καλύτερος θα ήταν ο κόσμος, αν όλοι εμείς οι άνθρωποι τρώγαμε γάλα με κουλουράκια γύρω στις τρεις το απόγευμα και μετά ξαπλώναμε κάτω από τις κουβέρτες για έναν υπνάκο. Ή, αν όλες οι κυβερνήσεις είχαν ως βασική αρχή να βάζουν πάντα τα πράγματα εκεί που τα βρήκαν και να καθαρίζουν τις τσαπατσουλιές τους.

Είναι ακόμη αλήθεια, ανεξάρτητα από την ηλικία σας, πως όταν βγαίνετε έξω στον κόσμο είναι καλύτερα να κρατιέστε από το χέρι και να μένετε μαζί με άλλους.