«Πες μου, πόσο βαριά είναι μια νιφάδα χιονιού;» ρώτησε η ελατοπαπαδίτσα το άγριο περιστέρι.
«Είναι ένα τίποτα», απάντησε αυτό.
«Τότε, πρέπει να σου πω μια εκπληκτική ιστορία», είπε η ελατοπαπαδίτσα.
«Καθόμουν στο κλαδί ενός ερυθρού έλατου, κοντά στον κορμό, όταν άρχισε να χιονίζει.
Δεν χιόνιζε βαριά όπως σε μια θύελλα, όχι, αλλά όπως σε ένα όνειρο, αθόρυβα και χωρίς βαρύτητα.
Μιας και δεν υπήρχε τίποτα καλύτερο να κάνω, μετρούσα τις νιφάδες του χιονιού που έπεφταν στις βελόνες του κλαδιού, καθώς κολλούσαν εκεί.
Ακριβώς 2,741.953.
Όταν η 2.741.954ή νιφάδα, ελαφριά σαν τίποτα, έπεσε, το κλαδί έσπασε.»
Και έτσι η ελατοπαπαδίτσα πέταξε μακριά.
Ελατοπαπαδίτσα* (coal tit)
εικόνα: http://www.ppetrou.gr/gallery/?level=picture&id=665
Μην πιστεύετε ότι τα «μικρά πράγματα» δεν έχουν σημασία.
Τι μπορεί να κάνει ένα άτομο;
Μην θεωρείτε κάτι μικροπράγματα.
Οι κόκκοι της άμμου κάνουν τα βουνά!
Τα λεπτά κάνουν έναν ολόκληρο χρόνο!
Φευγαλέες, στιγμιαίες σκέψεις κάνουν αιώνιες πράξεις!
***
Από την εισαγωγή του βιβλίου: ANIMAL WELFARE IN CLASS
* Η ελατοπαπαδίτσα συναντάται και στα δάση της Ελλάδας. Είναι ένα πτηνό στο μέγεθος σπουργιτιού, μαυροκέφαλο με πράσινη πλάτη και ξεχωρίζει για την χαρακτηριστική επαναλαμβανόμενη κραυγή του τικ-τικ.
