Κάτω από τον βροχερό ουρανό της Παρασκευής της 16ης Νοεμβρίου του 2018, μαθητές και εκπαιδευτικοί παρακολούθησαν τον εορτασμό της 45ης επετείου της εξέγερσης του Πολυτεχνείου.

            Οι μαθητές παρουσίασαν τα γεγονότα της εποχής με ένα διαφορετικό τρόπο.

Μουσική, χορός, αφηγήσεις, ζωντανή παρουσίαση τύπου PP, πανώ. Όλα, δοσμένα με τρόπο θεατρικό συγκίνησαν μαθητές κι εκπαιδευτικούς.

Αψηφώντας τις αντίξοες καιρικές συνθήκες όλοι ήταν στις θέσεις τους. Οι μαθητές που δημιούργησαν τη γιορτή και εμπνεύστηκαν από τα γεγονότα του Πολυτεχνείου, κουβαλώντας θρανία και καρέκλες για να στήσουν το σκηνικό τους, οι μαθητές που έπαιζαν μουσική, οι μαθητές που χόρεψαν, οι μαθητές που τραγούδησαν, οι καθηγητές που οδήγησαν τα παιδιά σε αυτήν την  παρουσίαση, οι μαθητές και οι εκπαιδευτικοί θεατές. Όλοι ήταν εκεί. Η βροχή δεν στάθηκε εμπόδιο σε κανέναν. Ομπρέλες και αυτοσχέδια αδιάβροχα επιστρατεύτηκαν.

Το αποτέλεσμα ήταν απλά εξαιρετικό. Και αυτό γιατί όλοι έδωσαν την ψυχή τους για να θυμίσουν στους άλλους τη φοιτητική αντίδραση ενάντια στο στρατιωτικό καθεστώς και για να τιμήσουν αυτούς που χάθηκαν για την ελευθερία του λόγου, την ελευθερία της πολιτικής σκέψης και της έκφρασής της, τις δημοκρατικές ελευθερίες.

“Δεν υπάρχουν τέλειοι γονείς. Δεν υπάρχουν τέλεια παιδιά. Υπάρχουν όμως τέλειες στιγμές.”

Έτσι έκλεισε τη διάλεξη του, στο 3ο Γυμνάσιο Πύργου, ο Διδάκτορας Ψυχολογίας και πρώην σχολ. σύμβουλος, Δημήτριος Αλεξόπουλος το Σάββατο 13 Οκτωβρίου, σε μια εκδήλωση που συνδιοργάνωσε το σχολείο και ο σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων.

Στην κατάμεστη αίθουσα της βιβλιοθήκης, γονείς και εκπαιδευτικοί, παρακολούθησαν με αμείωτο ενδιαφέρον την τρίωρη διάλεξη με θέμα: «Γονεϊκότητα και εφηβεία: συγκρουσιακή ή συνεργατική σχέση;»

Ο ομιλητής παρουσίασε με επιστημονική τεκμηρίωση θέματα όπως γονεϊκοί τύποι και οι συνέπειες της συμπεριφοράς τους στη διαμόρφωση της προσωπικότητας των παιδιών τους, η ψυχολογία  και οι ανάγκες των εφήβων, άγχος και αρνητικά συναισθήματα γονέων και παιδιών. Με γοητευτικό λόγο και διαλογική συζήτηση ο κ. Αλεξόπουλος ανέλυσε τις αιτίες και τους τρόπους διαχείρισης του θυμού στην οικογένεια όπως και της αποφυγής συγκρούσεων των δυο πλευρών. Τόνισε ιδιαίτερα το θετικό ρόλο που παίζει ο ποιοτικός χρόνος που περνούν οι γονείς με τα παιδιά τους, ο διάλογος, η ενασχόληση των νέων με δραστηριότητες που τους ευχαριστούν. Κύριος άξονας της φιλοσοφίας της διάλεξης ήταν η σημασία του συναισθηματικού πλαισίου της όποιας γονεϊκής συμπεριφοράς και η ανεκτικότητα, η κατανόηση και η πλήρης αποδοχή του έφηβου. Ιδιαίτερα τονίστηκε ότι τα ευτυχισμένα παιδιά δεν καταφεύγουν σε εξαρτήσεις και εθιστικές συμπεριφορές, όπως διαδίκτυο, μέσα κοινωνικής δικτύωσης, χρήση ουσιών, γιατί υπάρχει πλήρης συναισθηματική κάλυψη που αποτρέπει από τέτοιες συμπεριφορές. Τέλος τονίστηκε ότι και το εκπαιδευτικό σύστημα φέρει ένα μέρος της ευθύνης για την έλλειψη επαρκούς καλλιέργειας της ανάπτυξης του συναισθηματικού κόσμου των μαθητών, που μοιραία τους οδηγεί σε  συναισθηματικό μαρασμό και αγχωτικές  ή επιθετικές συμπεριφορές.

Η εκδήλωση έκλεισε με διαλογική συζήτηση και  πλήθος ερωτήσεων που υποβλήθηκαν στον ομιλητή. Το αίσθημα ότι καλύτερος γονιός δε γεννιέσαι αλλά γίνεσαι, ήταν έντονο με το πέρας της εκδήλωσης, όπως και η προσδοκία για επανάληψη τέτοιων αξιόλογων δράσεων που μπορούν πραγματικά να προσφέρουν πολύτιμη βοήθεια στους γονείς και τους εκπαιδευτικούς στον κοινό αγώνα τους για πιο υγιή και ευτυχισμένα παιδιά. Στον αγώνα τους για μια πιο υγιή και ευτυχισμένη κοινωνία.