Γκόλφω και Τάσος
μονόπρακτα με τίτλο
<<ζευγάρια που άφησαν εποχή>>
της Άννας Σαντορινιού
τα πρόσωπα
αφηγητής 1
αφηγητής 2
Γκόλφω
Τάσος
Σταυρούλα
Μπαίνουν μέσα οι αφηγητές τραγουδώντας και χορεύοντας
<<Σε γέλασε ο Τάσος Γκόλφω μου
σε γέλασε ο Τάσος Γκόλφω μου
Σου ‘πε πως θα σε πάρει μα δεν παντρεύεσαι
Σου ‘πε πως θα σε πάρει μα δεν παντρεύεσαι>>
Αφηγητής 1 Ήταν που λέτε λίγο πριν το 1900!
Αφηγητής 2 Η Γκόλφω ήτανε γλυκιά καλή χωριατοπούλα!
αφ . 1 Ο Τάσος νέος όμορφος δουλευταράς λεβέντης!
αφ. 2 Αυτή, στο τσέλιγκα η μικρή φτωχή, ξενοδουλεύει!
αφ. 1 Κι αυτός τσοπάνος στα βουνά, ολημερίς παλεύει!
αφ. 2 Μια μέρα συναντήθηκαν .Πολύ αγαπηθήκαν!
αφ. 1 Μα αν κι αρραβωνιάστηκαν
ποτέ δεν παντρευτήκαν!
αφ. 2 Γιατί τους χώρισαν μαθές τα πλούτη της Σταυρούλας της όμορφης και στρουμπουλής . ξανθιάς τσελιγκοπούλας.
αφ. 1 Για λέγε πως εγίνανε .Πες μου τα γεγονότα!
αφ. 2 Να ! Κοίτα !
(εμφανίζονται η Γκόλφω και ο Τάσος)
Γκόλφω Τάσο μου !Πόσο σ’αγαπώ!
Μες την καρδιά μου σ’ έχω!
Τάσος Κι εγώ χαρά μ’ στα μάτια μου καμμιά άλλη δεν έχω! Έλα σ ‘αρραβωνιάζουμε .Θα γίνουμι ζιγάρι.
Γκόλφω Αχ Τάσο μ’ είνι όνειρο αγάπης όρκο δίνου!
Τάσος Κι ‘γω μαρ’ τσούπρα σ’ άγαπώ
. ποτέ μου δε σ ‘ αφήνω!(την αγκαγιάζει απότους ώμους)
Γκόλφω Μα ποιά είνι αυτούνη πούρχετι !Τι θέλει εδώ πέρα;
(μπαίνει η Σταυρούλα)
Σταυρούλα Είμ’ η Σταυρούλα του γνωστού του τσέλιγκα καμάρι .
Και δίνω σάκκους τα φλουριά γι αυτόν τον
. κανακάρη .(κρατάει ένα σακκουλάκι)
(ο Τάσος ενθουσιάζεται και τρέχει προς το μέρος της με απλωμένα χέρια)
Σταυρούλα Τέλος η φτώχια λεβιντιά μ’ έλα μ’ !Πολύ σι θέλου !
(Ανοίγει το σακκουλάκι και καμαρώνει τα φλουριά)
Γκόλφω Τάσοοοοο… (υστερικά) Φύγε αμέσως απ’ αυτήν ! Μόλις εδώκαμ’ όρκο!
Τάσος Άιντε μαρή να μου χαθείς !
. Μου τά ‘πανε στο χάνι !
. σι θελ’ ο γυιός του τσέλιγκα.
. Σι βλέπει και τα χάνει!
Γκόλφω (παρακλητικά)
. Τάσο μου γάμο μου ‘ταξες .
. Μη μ’ τα γυρίζεις τώρα!
Τάσος Αϊ μαρή φτωχολογιά την πλούσια θα πάρω!
. Πάρι κι συ του τσέλιγκα και βάνιμι κουμπάρο!
(εδώ οι 2 γυναίκες τραβολογούν τον Τάσο και μόλις βγαίνουν οι αφηγητές μένουν παγωμένη εικόνα)
Αφ. 1 Και ύστερα τι έγινε !Λέγε !Εγίναν γάμοι;
Αφ. 2 Όχι !Γάμοι δε γίνανε!
Αφ. 1 Τι έγινε στο τέλος;
Αφ. 2 Το τέλος το αφήνουμε να το σκεφτούν οι φίλοι!
Μη φύγει το χαμόγελο και η χαρά απ’ τα χείλη!
τέλος
(μπαίνουν στη σειρά υποκλίνονται)