Το σχολείο μας εφαρμόζει αυτή τη σχολική χρονιά 2015-16, σε όλα τα τμήματά του, το πρόγραμμα “Υιοθετώντας την αλληλεγγύη” με τη συνεργασία των εκπαιδευτικών των τμημάτων και των ειδικών του κέντρου πρόληψης “ΔΙΟΔΟΣ”.
Το πρόγραμμα στοχεύει στην ευαισθητοποίηση όλων των εμπλεκομένων στη συναισθηματική έκφραση και στο αίσθημα ασφάλειας στην τάξη και το σχολείο.
ΓΝΩΜΗ
Η ΡΟΔΙΑΚΗ
Μερικά παραδείγματα από τις εργασίες των παιδιών κατά την υλοποίηση του προγράμματος παρουσιάζονται στη συνέχεια:
Ένα παραμύθι για τη φιλία
Μια φορά και έναν καιρό ήταν η ομάδα μας. Στην αρχή η συνεργασία ήταν λίγο δύσκολη, αλλά τελικά τα καταφέραμε.
Παίξαμε την μπάλα με τις τρύπες, συνεργαστήκαμε και γνωριστήκαμε, επίσης παίξαμε τις καρέκλες για να ενισχύσουμε τη γνωριμία μας. Κάναμε τον τυφλό και τον μουγκό και αναρωτηθήκαμε για την εμπιστοσύνη που έχουμε ή δεν έχουμε ο ένας στον άλλο. Παίξαμε τα νησάκια της φιλίας, για να μάθουμε ο ένας τον άλλο και να τον βοηθήσουμε αν χρειαστεί. Συμπαρασταθήκαμε ο ένας στον άλλο, πάνω σε μια γέφυρα.
Με το θερμόμετρο των συναισθημάτων ανακαλύψαμε πότε νιώθουμε λύπη ή χαρά. Καταλάβαμε ότι η φιλία και η αγάπη είναι το πιο σημαντικό πράγμα στον κόσμο. Μάθαμε ότι η φιλία μοιράζετε.
Διασκεδάσαμε, δυσκολευτήκαμε, μοιράσαμε την καρδιά μας στους φίλους που γνωρίσαμε. Ήταν σαν να γνωρίσαμε νέους φίλους ενώ μερικούς τους ξέραμε από παλιά. Αναρωτηθήκαμε αν τελικά τους ξέρουμε όλους. Γίναμε ένα!
Ευχόμαστε όλα αυτά να μείνουν στην καρδιά και την ψυχή μας για πάντα.
Οι μαθητές της Δ΄1 τάξης
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ο τυφλός και ο μουγκός και χρειάζονταν ο ένας την βοήθεια του άλλου.
Ο μουγκός έπρεπε να πάρει τη θέση του τυφλού, έπρεπε να επικοινωνήσει μαζί του χωρίς να μιλάει. Μόνο με συνεργασία….
Μια μέρα εμείς οι μαθητές της Δ΄2 τάξης παίξαμε αυτούς τους ρόλους. Μπήκαμε στη θέση αυτών των ανθρώπων. Καταλάβαμε τη σημασία της εμπιστοσύνης. Τι σπουδαίο πράγμα η εμπιστοσύνη!
Να μπορώ να ακουμπήσω στον άλλο, να αφεθώ πάνω του και να πάω εκεί που μόνος μου εγώ δεν μπορώ. Μας ενθουσίασε!
Παίξαμε κι άλλα παιχνίδια. Το παιχνίδι με τις καρέκλες.
Σε αυτό το παιχνίδι γνωριστήκαμε ξανά από την αρχή.
Δυναμώσαμε τη φιλία μας. Μάθαμε να κάνουμε πράγματα και έξω από το σχολείο. Παράδειγμα κάποιος από εμάς βοήθησε έναν άγνωστο ηλικιωμένο κύριο να πάει σπίτι του, γιατί είχε χαθεί.
Το συγκεκριμένο παιδί ένιωσε μεγάλη χαρά γι ‘ αυτό που έκανε.
Κάθε μέρα ανεβαίνουμε ένα καινούριο σκαλί!
Κάθε μέρα μαθαίνουμε νέα πράγματα και νιώθουμε ότι μεγαλώνουμε.
Κάθε μέρα όλοι μας έχουμε μέσα μας συναισθήματα και φροντίζουμε να τα ελέγχουμε . Αναζητάμε τον Δράκο της χαράς και της λύπης. Προτιμάμε τον Δράκο της χαράς γιατί με αυτόν νικάμε την λύπη.
Σε ένα άλλο παιχνίδι , με ‘’το Θερμόμετρο των Συναισθημάτων’’, ανακαλύψαμε ότι όταν δίπλα μας έχουμε φίλους νιώθουμε πολύ καλύτερα.
Οι περισσότεροι από εμάς, θέλουμε να κάνουμε και νέους φίλους. Όχι μόνο από το Δ1 τμήμα, αλλά και από όλο το σχολείο.
Έτσι μπορούμε να φανταστούμε ότι γινόμαστε όλοι συγκάτοικοι σε έναν φανταστικό τόπο. Στο ‘’νησί της Φιλίας και της Αγάπης’’. Έτσι ονομάζουμε αυτόν τον τόπο. Εκεί δεν αισθανόμαστε μόνοι. Μοιραζόμαστε συναισθήματα και σαν συγκάτοικοι βάζουμε νέους στόχους, τέτοιους που θα μας κάνουν πιο δημιουργικά και χαρούμενα παιδιά. Ώστε να ζήσουν όλοι καλά και εμείς καλύτερα!
Οι μαθητές της Δ΄2 τάξης
