Η Παγκόσμια Ημέρα Αναπηρίας είναι η αφορμή… (γιατί στ’ αλήθεια, τι σημαίνει “παγκόσμια ημέρα”; )

Κάθε χρόνο, μια μέρα της πρώτης εβδομάδας του Δεκεμβρίου, αφιερώνουμε το πρωινό μας πρόγραμμα σε δράσεις, παιχνίδια, αφηγήσεις, προβολές συζητήσεις, βιωματικές δραστηριότητες, κατασκευές με θέμα την αναπηρία, αλλά και τη διαφορετικότητα, την ισότητα, τον σεβασμό. Επίσημα. Ανεπίσημα, αυτό το κάνουμε καθημερινά…

Αυτή τη χρονιά, μια ομάδα εκπαιδευτικών του σχολείου μας, ο κύριος Γιώργος, η κυρία Μαρία, η κυρία Δώρα και η κυρία Δήμητρα, σχεδίασαν και υλοποίησαν ένα πρόγραμμα, στο οποίες συμμετείχαν κυκλικά όλες οι τάξεις, με δραστηριότητες προσαρμοσμένες στην ηλικία των παιδιών και με θέμα α) τύφλωση  β)κινητικές αναπηρίες  γ) κώφωση  δ) αυτισμός.  Πώς αντιλαμβάνεται τον κόσμο ένα παιδί με προβλήματα όρασης; Ποιες οι δυσκολίες ενός ατόμου με κινητικές δυσκολίες; Πώς γράφω το όνομά μου στη γραφή Braille; Και πώς λέω το όνομά μου στη νοηματική; Ποια τα χαρακτηριστικά και ποιες οι ικανότητες του αυτισμού; Τι είναι “το θαύμα” του Palacio;

Και όταν έφτασε η μέρα στο τέλος της και τέλειωσαν τα παιχνίδια και οι συζητήσεις, η απάντηση στην ερώτηση “μια λέξη για τη σημερινή μέρα” ήρθε αβίαστα: “όλοι μαζί, κυρία.”