Νοιαζόμαστε…

Μιλάμε για τις μέλισσες, μιλάμε για τη ζωή μας στον πλανήτη και γινόμαστε οι μελισσοπράκτορες των Κυκλάδων!

Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα στο Σχολείο : ” Γύρη, γύρη όλοι”

Στόχος του συγκεκριμένου προγράμματος είναι να φέρουμε τους μαθητές πιο κοντά στην έννοια της επικονίασης, προκειμένου να αντιληφθούν γιατί αυτός ο μικρός επικονιαστής είναι τόσο σημαντικός στη ζωή μας αλλά και στον τρόπο που επηρεάζει την τροφή μας. Τα παιδιά θα φορέσουν τις μελισσοστολές τους, θα μεταμορφωθούν σε μέλισσες και με βιωματικούς τρόπους θα μάθουν για την οργανωμένη κοινωνία των μελισσών. Θα ανακαλύψουν την ύπαρξη των “μοναχικών μελισσών” και το σημαντικό ρόλο που διαδραματίζουν στην ζωή μας, τους κινδύνους που διατρέχουν και στη συνέχεια θα βρουν λύσεις  προκειμένου να τις προστατέψουν. Αυτό θα γίνει με την κατασκευή ενός ξενοδοχείου εντόμων, μιας χειροποίητης ξύλινης κατασκευής που αποτελεί καταφύγιο για τις μοναχικές μέλισσες αλλά και με τη δημιουργία “σποροβόμβας”, μπάλες από πηλό, χώμα και σπόρους, τροφή για όλες τις μέλισσες.

Δράση στο Κοινό – Πάρκο Μεταμόρφωσης : Οι μαθητές του σχολείου, αφού έχουν αποκτήσει όλα τα απαραίτητα εργαλεία από την δράση μας στο σχολείο, καλούνται να “εκπαιδεύσουν” το κοινό σε ζητήματα που αφορούν την προστασία της μέλισσας. Το κοινό θα μπορεί να μεταφερθεί σε τρεις σταθμούς. 1. Σταθμός κατασκευής ξενοδοχείου εντόμων : όπου θα μάθουμε πως κατασκευάζεται ένα ξενοδοχείο εντόμων και γιατί είναι σημαντική η ύπαρξή του για τους επικονιαστές. 2. Σταθμός σποροβόμβας : όπου θα μάθουμε να φτιάχνουμε σποροβόμβες προκειμένου να δώσουμε τροφή στους μικρούς αυτούς επικονιαστές.  3. Σταθμός μελισσοκομικών φυτών : όπου θα παίξουμε παιχνίδια αναγνώρισης των μεσογειακών – μελισσοκομικών φυτών, χρησιμοποιώντας όλες μας τις αισθήσεις.

Ένα από τα βιβλία που περιλαμβάνεται κάθε χρόνο στις δράσεις της Βιβλιοθήκης μας είναι το υπέροχο βιβλίο του Βαγγέλη Ηλιόπουλου “Το σπίτι το δικό μας” (είχαμε γράψει ξανά γι’αυτό σε προηγούμενο άρθρο). Μιλάει για το θέμα των αστέγων, χωρίς εύκολα τεχνάσματα και εκβιασμούς της συγκίνησης – μιλά απλά και καθαρά. Κάθε φορά η παρουσίαση και οι δράσεις που τη συνοδεύουν τελειώνουν με την ίδια ερώτηση: “Τι σημαίνει για σένα “σπίτι”;

Τις απαντήσεις του τα παιδιά, αυτή τη φορά, τις ζωγράφισαν και τις στείλαμε στον διαγωνισμό του περιοδικού ΣΧΕΔΙΑ. Όχι για τον διαγωνισμό που δεν ήταν παρά η αφορμή, αλλά για να παρουσιάσουμε στα παιδιά το έργο της ΣΧΕΔΙΑΣ και για να δείξουμε την εκτίμησή μας στη βοήθεια που προσφέρει. Ανεξάρτητα από τα αποτελέσματα, εμείς νιώθουμε ήδη κερδισμένοι…

Στην εικόνα είναι το έργο που πρώτευσε στον περσινό διαγωνισμό παιδικού σκίτσου της «σχεδίας», της μαθήτριας Μαριλένας Μαλαματά

Μάθετε για την ΣΧΕΔΙΑ: https://www.shedia.gr/

Στις 3 Δεκεμβρίου είναι η Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία. Την γιορτάσαμε λίγες μέρες αργότερα, στις 9 Δεκεμβρίου, έχοντας αποφασίσει α) πως δεν μας ενθουσιάζουν οι παγκόσμιες ημέρες, αλλά το μήνυμά τους και β) πως θα αφιερώσαμε ολόκληρο το πρωινό.

Κι έτσι η ομάδα μας έφτιαξε τρία διαφορετικά εργαστήρια για τις κινητικές, αισθητηριακές και αναπτυξιακές αναπηρίες με δραστηριότητες διαφοροποιημένες ανά ηλικία, που παρακολούθησαν όλα τα παιδιά κυκλικά.

Τι κάναμε; Παρακολουθήσαμε ταινιάκια και animation και μετά συζητήσαμε. Γνωρίσαμε τη γραφή braille και γράψαμε σε αυτή. Μιλήσαμε με νοηματική,  μάθαμε κι ολόκληρο τραγούδι! Παίξαμε παιχνίδια στην αυλή και στην τάξη, ακολουθήσαμε την ρουτίνα ενός ειδικού σχολείου, κατασκευάσαμε αφίσες.

Τι κερδίσαμε (πέρα από μια μέρα χαρούμενη); ίσως, μια μικρή, μικρούτσικη αλλαγή στον τρόπο που βλέπουμε τον κόσμο και τους ανθρώπους του…

Σύντομα θα δείτε (κυρίως) και θα ακούσετε (δευτερευόντως) το τραγουδάκι μας…