To ταξίδι της Β’ Λυκείου έφτασε στο τέλος και μας έμαθε πολύτιμα πράγματα:
Η αγάπη των γονιών παραμένει μεγάλη και ανεξάντλητη …φτάνει ακόμα και στην υπέρβαση μέσα σε πολύωρο βραδινό ταξίδι για να βρεθούν δίπλα στα παιδιά τους, χωρίς να υπολογίσουν κίνδυνο και κούραση.
Όπως και των συμμαθητών, που μπορούν να θυσιάσουν ακόμα και μια μέρα ξενάγησης για να μην εγκαταλείψουν συμμαθητή τους μόνο.
Αυτό είναι και ένα μάθημα …μια μαρτυρία της ζωής. Οι πράξεις αυτές είναι μια απόδειξη, ότι οι άνθρωποι μπορούν να αγαπήσουν βαθιά και να ζήσουν βαθιά, να κοπούν και να θεραπευτούν και να συνεχίσουν να ζουν …. να συνεχίσουν να αγαπούν μέσα στις οικογενειακές και φιλικές σχέσεις. Και ο σύνδεσμος αυτός είναι ισχυρότερος από την αρχική σχέση, που υπήρχε μέχρι τώρα.
Οι πράξεις μας είναι μαρτυρία της ζωής.
Ποτέ δεν ξέρεις τι θα προκαλέσει την μοναξιά, την θλίψη. Μπορεί να είναι ένα τραγούδι, μια φωτογραφία, μια διασταύρωση δρόμου, η μυρωδιά του τσαγιού….. Μπορεί να είναι σχεδόν τα πάντα … και το κύμα έρχεται συντρίβοντας σε. Αλλά ανάμεσα στα κύματα, υπάρχει ζωή. Και η ζωή είναι ότι δεν είσαι μόνος/η σου.
Οι γονείς σου είναι πάντα εδώ να τρέξουν και να σε στηρίξουν με κάθε κόστος.
Έτσι όταν το κύμα περάσει από πάνω σου, ξέρεις ότι με κάποιο τρόπο θα βγεις και πάλι στην άλλη πλευρά. Βρεγμένος, οργισμένος, ακόμα να κρατιέσαι σε κάποιο μικροσκοπικό κομμάτι από τα συντρίμμια, αλλά θα βγεις. Με την στήριξη των γονιών σου και όσων σε αγαπούν αληθινά.
Τα κύματα στην ζωή δεν θα σταματήσουν ποτέ να έρχονται και με κάποιο τρόπο δεν θες πραγματικά να έρθουν. Αλλά μαθαίνεις ότι θα επιβιώσεις. Και άλλα κύματα θα έρθουν. Και θα επιβιώσεις και από αυτά.
Αυτοί που μας αγαπούν ποτέ δεν μας αφήνουν μόνους και μάχονται για εμάς άφοβοι στον χώρο και στον χρόνο.
Και το σχολείο μαζί με την οικογένεια, είναι ο χώρος που δεν δημιουργεί δειλούς, φοβισμένους και υποταγμένους:
Δειλός είναι κάποιος που δεν μπορεί να δείξει αγάπη…. ίσως γιατί αυτό είναι προνόμιο αποκλειστικά των γενναίων.
Έτσι, να είστε υπερήφανοι για το ταξίδι σας αυτό, για την αγάπη που έχει η καρδιά των γονιών σας και την παντοτινή στήριξη τους !!!
Με εκτίμηση
Διονύσης Αναστασόπουλος Δρ.