Σύμφωνα με μερικούς ερευνητές, οι Χριστουγεννιάτικες δοξασίες και παραδόσεις, αποτελούν ένα μίγμα από κατάλοιπα της λατρείας του Σατούρνο (μιας θεότητας που ταυτίζεται με τον Κρόνο) κι άλλων δοξασιών που αναμίχθηκαν με τις χριστιανικές, για να ξεχαστεί στο πέρασμα των αιώνων η αρχική τους προέλευση.

Το δέντρο, σαν χριστουγεννιάτικο σύμβολο, χρησιμοποιήθηκε μετά τον 8ο αιώνα. Εκείνος που καθιέρωσε το έλατο σαν χριστουγεννιάτικο δέντρο ήταν, σύμφωνα με την παράδοση, ο ‘Aγιος Βονιφάτιος, που για να σβήσει την ιερότητα που απέδιδαν οι ειδωλολάτρες στη δρυ, έβαλε στη θέση του το έλατο, σαν σύμβολο χριστιανικό και ειδικότερα σαν σύμβολο των Χριστουγέννων. Φυσικά, στο πέρασμα των αιώνων, το νόημα του χριστουγεννιάτικου δέντρου πήρε αναρίθμητες μορφές.Κι αρχικά, για να συμβολίσει την ευτυχία που κρύβει για τον άνθρωπο η γέννηση του Χριστού, άρχισε να γεμίζει το δέντρο-σύμβολο με διάφορα χρήσιμα είδη- κυρίως φαγώσιμα κι αργότερα ρούχα κι άλλα είδη καθημερινής χρήσης, συμβολίζοντας έτσι πρακτικά την προσφορά των Θείων Δώρων, για να εξελιχτεί προοδευτικά σ’ ένα απαραίτητο διακοσμητικό είδος της μέρας αυτής, που αργότερα πήρε και τη θέση της ” Δωροθήκης “- του χώρου δηλαδή που σ’ αυτόν τοποθετούσαν οι συγγενείς και φίλοι τα δώρα τους ο ένας για τον άλλο.Ο Τσαρλς Ντίκενς για την Αγγλία, ο συγγραφέας εκείνης της εποχής, φρόντισε να ξαναπάρουν τα Χριστούγεννα την παλιά χαρούμενη γιορταστική μορφή τους, όσο κανένας άλλος. Κι αν σήμερα σ’ ολόκληρο τον κόσμο το χριστουγεννιάτικο δέντρο θυμίζει αυτή τη μέρα, αυτό σίγουρα οφείλεται στον Ντίκενς, που σε διάφορα έργα του και πιο πολύ ακόμα στις χριστουγεννιάτικες ιστορίες του, το προβάλλει σαν βασικό χριστουγεννιάτικο σύμβολο.Στην πατρίδα μας, το χριστουγεννιάτικο δέντρο το έφεραν για πρώτη φορά στην Αθήνα οι Βαυαροί, και από τότε συνηθίζεται να προτιμάται στις ορεινές περιοχές αντί του νησιώτικου καθιερωμένου καραβιού.Πηγή-www.christmaspathfinder.gr

Αποκλείεται να μην έχετε ξανακούσει για την ανορεξία. Μπορεί να μην ξέρετε τι είναι αλλά την λέξη αυτή την ακούμε συνεχώς να συνδέεται με αστέρια του κινηματογράφου, τα πιο γνωστά μοντέλα ανά το παγκόσμιο, τραγουδιστές και άλλους διάσημους.
Στην πραγματικότητα όμως η ανορεξία δεν βρίσκεται μόνο στον κόσμο των “αστεριών” αλλά υπάρχει παντού και είναι τόσο κοντά μας που μπορεί να την συναντήσουμε και στο ίδιο μας το σπίτι.
Τι είναι η ανορεξία;
Η ανορεξία είναι μια ασθένεια που δεν προκαλείται από κανένα ιό ή μικρόβιο αλλά από το ίδιο το ανθρώπινο μυαλό! Η ολοκληρωμένη ονομασία της είναι νευρική ανορεξία.
Συμβαίνει συνήθως σε γυναίκες και κορίτσια νεαρής ηλικίας, τα οποία θεωρούν τον εαυτό τους χοντρό, είτε είναι στην πραγματικότητα είτε όχι. Αναπτύσσουν μια αποτροπή προς το φαγητό και γυμνάζονται ασταμάτητα με την προσδοκία να φτάσουν το “ιδανικό βάρος”.
Αντί όμως να φτάσουν στο βάρος που είναι ιδανικό για τις ίδιες, ανάλογα με το σώμα τους (βλέπε άρθρο: “Ιδανικό Βάρος”), συνεχίζουν τις δίαιτες μέχρι που φτάνουν στο σημείο να τρώνε π.χ. μόνο ένα μήλο την ημέρα ή και καθόλου έτσι ώστε να θέτουν σε κίνδυνο την ίδια τους τη ζωή!
Γιατί έχουν αυτή την εντύπωση για τον εαυτό τους; Γιατί δεν βλέπουν στον καθρέφτη αυτό που τους δείχνει πραγματικά, ότι είναι απόλυτα φυσιολογικές; Κι αν είναι λίγο “γεματούλες” γιατί δεν μπορούν να αποδεχτούν τον εαυτό τους όπως είναι ή έστω να χάσουν λίγο βάρος ώστε να φτάσουν στο πραγματικά φυσιολογικό τους βάρος και όχι να λιμοκτονήσουν;
Αυτά είναι κάποια από τα ερωτήματα που ακόμη και οι επιστήμονες δυσκολεύονται να απαντήσουν! Ποιοί είναι οι λόγοι που το μυαλό αρχίζει να καθοδηγεί το σώμα προς την αυτοκαταστροφή;
Αυτό που επηρεάζει περισσότερο τα κορίτσια αυτά είναι ο συνεχής συσχετισμός του “λεπτού” με το “ωραίο”. Τα μοντέλα που υποτίθεται αποτελούν το πρότυπο ομορφιάς, γίνονται όλο και πιο λεπτά έτσι ώστε να χαρακτηρίζεται κανείς όμορφος μόνο όταν είναι λεπτός.
Αν δούμε όμως τα μοντέλα αυτά με μάτια ορθάνοιχτα θα καταλάβουμε πως δεν είναι τίποτα άλλο παρά “κινούμενα κόκαλα”!
Επίσης, άτομα που ασχολούνται με αθλητισμό, μπαλέτο, πατινάζ έχουν την τάση να χάνουν βάρος αφού ξέρουν πως όλοι παρακολουθούν το σώμα τους και πιστεύουν πως χάνοντας βάρος μπορούν να γίνουν ακόμη πιο τέλειοι.
Τι γίνεται όταν κάποιος έχει ανορεξία;
Τα άτομα που πάσχουν από αυτή την ψυχική ασθένεια αρχίζουν να μισούν το φαγητό, αρνούνται την πείνα, αποφεύγουν τα γεύματα βρίσκοντας διάφορες δικαιολογίες και εξασκούνται συνεχώς με πολύ έντονους ρυθμούς προσπαθώντας να καταναλώσουν ακόμη και εκείνα τα λίγα που έφαγαν.
Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα το σώμα να μην παίρνει την ενέργεια που χρειάζεται για να λειτουργεί κανονικά.
Γι’ αυτό και τα άτομα που πάσχουν από ανορεξία έχουν συχνά πονοκέφαλους, κρυώνουν ενώ η θερμοκρασία είναι κανονική, η πίεση του αίματος χαμηλώνει, τα νύχια αδυνατούν και ραγίζουν εύκολα, τα μαλλιά αρχίζουν να πέφτουν και σε κάποιο στάδιο αρχίζουν να παθαίνουν βλάβες οι νεφροί, το συκώτι και η καρδία!
Φανταστείτε λοιπόν να αδυνατίσουμε τόσο πολύ το σώμα μας ώστε να αρχίσουν να πέφτουν τα μαλλιά μας… Είμαστε τώρα λεπτοί αλλά καταφέραμε να φτάσουμε το “πρότυπο ομορφιάς” μας χωρίς να έχουμε μαλλιά;
Εκτός όμως από αυτό, επειδή τα άτομα αυτά ξέρουν πως ο τρόπος σκέψης και η συμπεριφορά τους δεν είναι κανονική, νιώθουν τύψεις με αποτέλεσμα όχι μόνο να μην επανέρχονται πίσω σε φυσιολογική κατάσταση, αλλά να παθαίνουν κατάθλιψη και να απομακρύνονται από την οικογένεια και τους φίλους τους.
Το πιο σημαντικό είναι ότι 20% των ατόμων που πάσχουν από ανορεξία οδηγούνται στον θάνατο επειδή φτάνουν στο σημείο να έχουν αδυνατίσει τόσο πολύ το σώμα τους ώστε να μην μπορεί πια να λειτουργήσει.
Τι κάνουμε αν πιστεύουμε πως βρισκόμαστε σε μια κατάσταση επικίνδυνη;
Το πρώτο και πιο σημαντικό βήμα είναι να αναγνωρίσουμε πως κάτι δεν πάει καλά. Το επόμενο είναι να μιλήσουμε με τους γονείς μας και να ζητήσουμε επαγγελματική βοήθεια.
Το να επανέλθει κάποιος από κατάσταση ανορεξίας πίσω σε μια φυσιολογική ζωή είναι αρκετά δύσκολο αλλά όχι και “mission impossible” (αποστολή αδύνατη)!
Πώς θα αποφύγουμε την ανορεξία;
Το καλύτερο είναι να αποδεχτείτε τον εαυτό σας ακριβώς όπως είναι. Δεν μπορούμε όλοι να είμαστε οι ίδιοι… φανταστείτε πόσο ανιαρός θα ήταν ο κόσμος εάν είχαμε όλοι το ιδανικό σώμα και τα ίδια εντελώς συμμετρικά πρόσωπα…
Είναι αλήθεια πως τα άτομα που έχουν το φυσιολογικό βάρος για το σώμα τους βρίσκονται σε καλύτερη κατάσταση υγείας παρά τα άτομα που είναι παχύσαρκα (και εδώ δεν μιλούμε για
1- 2 κιλάκια παραπάνω!) αλλά όχι και να λιμοκτονήσουμε για να είμαστε… υγιείς!
Αν οι φίλοι σας έχουν ως θέμα συζήτησης το πώς θα χάσουν βάρους ή αν ακόμη σας κοροϊδεύουν για τα επιπλέον κιλά που ίσως έχετε ή νομίζουν πως έχετε, προσπαθήστε πολύ απλά να αποφύγετε το θέμα ή να βρείτε καινούργιους φίλους που να έχουν πιο… ενδιαφέροντα θέματα συζητήσεων!
Αν γνωρίζετε κάποιον που έχει ανορεξία, δεν υπάρχει λόγος να τον αποφύγετε διότι η ανορεξία δεν είναι μεταδοτική, δεν υπάρχει περίπτωση να “κολλήσετε”. Αντίθετα, αυτό που χρειάζονται περισσότερο απ’ όλα τα άτομα που πάσχουν από αυτή την ασθένεια, είναι η υποστήριξη των φίλων και της οικογένειας.
Προσπαθήστε να μιλήσετε με το άτομο αυτό, ή ακόμη καλύτερα να το αφήσετε να μιλήσει σε εσάς για αυτά που νιώθει και να του δώσετε έξυπνες συμβουλές.
Με το να βοηθήσετε κάποιον άλλο με υποστήριξη να ξεπεράσει το πρόβλημα του, ενδυναμώνεται και τον εαυτό σας!

Ζούμε στο 2009. Μια πάρα πολύ ωραία εποχή. Θες απο τεχνολιγία ? Θες απο επιστήμη ? Θες απο κουτσομπολιά στη Λαμπίρη το μεσημέρι ? Η εποχή αυτή καθεαυτή είναι μια χαρά. Το πρόβλημά μου όμως εμένα είναι τι υπάρχουν ορισμένες λέξεις οι οποίες έχουν αρχίσει να χάνουν απο λίγο έως πολύ το νόημά τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ? Οι λέξεις “φίλος” και “φιλία”.

Δεν ξέρω τι είναι αυτό που φταίει αλλά έχουμε αρχίσει να μπερδεύουμε λίγο τη λέξη “φίλος” με τη λέξη “γνωστός”. Φιλόλογοι δεν είμαστε ολοι (και πραγματικά χαίρομαι για αυτό) αλλά με μια πρώτη ματιά όλοι μπορούμε να κταλάβουμε οτι γνωστός είναι κάποιος τον οποίο απλά έχουμε συναντήσει μία, άντε δύο φορές. Το πολύ τρεις και κλείσαμε !  Φίλοι όμως ειναι οι άνθρωποι στους οποίους πάντα μπορείς να υπολογίζεις όταν δεν έχεις κανέναν άλλο. Αυτή είναι η βασική διαφορά των λέξεων, τωρα γιατι μπερδεύουμε τις έννοιες ?? Αυτό είναι το ερώτημα του 2009 και όπως πάει και του 2010…!!!

Γιατί μπερδεύουμε τους ανθρώπους που μας αγαπάνε με αυτούς που απλά μας μιλάνε ? Γιατί δίνουμε την ίδια αξία σε αυτούς που θα έκαναν τα πάντα για να μην πληγωθούμε και σε αυτούς που είναι έτοιμοι να μας πληγώσουν ?

Γιατι είμαστε ΛΑΧΑΝΑΚΙΑ ΤΟΥ ΘΕΡΜΟΚΗΠΙΟΥ ! Για αυτό ! Το ίδιο IQ με αυτά έχουμε όταν κάνουμε τόσο τραγικά λάθη. Οι φίλοι μας είναι η μεγαλύτερη περιουσία που έχουμε και αυτό μπορώ να το εξηγήσω. Σίγουρα όλοι ανεξάρτητα απο την ηλικία σας έχετε νιώσει μερικές φορές οτι δεν αντέχετε άλλο. Ότι αν γίνει το παραμικρό δεν θα αντέξετε και μετά απο λίγο συνήθως κάποιος φιλος θα σας θυμίσει, οτι ακόμα και αν όλος ο κόπος και οι προπάθειές σας ήταν σαν τα κάστρα στην παραλία που μόλις γκρεμίστηκαν, εσείς έχετε κάποιον να το μοιραστείτε (τώρα τι σοι τηλεπάθεια ειναι αυτή… δεν ξέρω. Πάντως τύφλα να ‘χουνε οι Mentalist….!). Και μόνο στη σκέψη ηρεμείτε και αισθάνεστε μια περίεργη ανακούφιση. Δεν είναι όμορφο αυτό το συναίσθημα ? Λοιπόν είναι υπέροχο συναίσθημα και είναι λίγοι οι άνθρωποι που μπορούν να μας το προσφέρουν και ΜΟΝΟ αυτοί αξίζουν να λέγονται φίλοι μας.

Χωρίς να θέλω να θίξω κανέναν, είμαστε άνθρωποι, θεωρητικά το πιο έξυπνο πλάσμα στον πλανήτη (θεωρητικά πάντα…), και για να πούμε αυτό που σκεφτόμαστε μπορούμε να βρούμε χιλιάδες λέξεις. Με την ίδια λογική όταν αγαπάμε κάποιους ανθρώπους μπορούμε να βρούμε και 1000 τρόπους να τους κάνουμε να γελάσουν και να αιστανθούν καλύτερα. Και αυτό μπορείτε να το ονομάσετε φιλία. Γιατι όταν βλέπεις ένα φίλο να μην είναι καλά προσπαθείς με όλη τη δύναμη που έχεις, να τον κάνεις να νιώσει καλύτερα, και τη δύναμη αυτή δεν την βρίσκεις στον αέρα (είπαμε έξυπνο ον, αλλά μην το παρακάνουμε κιόλας…), την αντλείς απο την αγάπη που νιώθεις για τους φίλους σου.

Ελπίζω να καταλάβατε λίγο τη διαφορά του “φίλου” απο το “γνωστό” και την επόμενη φορά που θα σας ρωτήσουν για κάποιον/κάποια, πριν απαντήσετε και πείτε “Τον ξέρω είναι φίλος μου”, σκεφτείτε το λίγο. Ίσως η λέξη “γνωστός” να ταιριάζει καλύτερα στο συγκεκριμένο πρόσωπο. Οι φίλοι ειναι σημαντικοί και καλό θα ήταν να έιμαστε κάπως επιλεκτικοί μαζί τους γιατί λίγοι είναι εκείνοι που αξίζουν.

Τώρα σηκωθείτε όλοι απο το PC και καθίστε να σκεφτείτε λίγο ποιοί είναι οι φίλοι σας. Σε περίπτωση που μυρίσει καμμένο σταματήστε αμέσως ! Πάει να πει πως η σκεψη δεν είναι το δυνατό σας σημείο…. Βρείτε τους φίλους σας και μπορείτε να τους στειλετε αυτό το αρχείο (βλέπε στο τέλος της δημοσίευσης) για να τους θυμίσετε κάποια πράγματα, και με την πρώτη ευκαιρία να τους τα πείτε και απο κοντά. Η ζωή είναι σύντομη για να χαλάμε το χρόνο μας.  Περνάμε μεγάλο μέρος της καθημερινότητάς μας κάνοτνας πράγματα και πετώντας σπόντες και υπονοούμενα. Γιατι δεν λέμε αυτό που πραγματικά θέλουμε ? Γιατι δεν λέμε στους φίλους μας αυτό που θέλουμε απλά και κατανοητά ?  2 κουβέντες είναι όλες και όλες. “Σε θεωρώ φίλο μου, χαίρομαι και μόνο που σε γνωρίζω και έχεις αλλάξει πολλά στη ζωή”

Βρε μπας και ντρέπεσαι ???????????????????????????????????

  Γεωργιάδη Ανθή Γ1′

  Τα παιδιά πηγαίνουν στα σχολεία για να μάθουν πράγματα που θα τους φανούν χρήσιμα στη ζωή τους. Γραμματική, Ανάγνωση, Αριθμητική, πηγαίνουν όμως για να μάθουν και άλλα πράγματα. Πηγαίνουν για να μάθουν να σέβονται τους συνανθρώπους τους, να μάθουν να δημιουργούν διάλογο μεταξύ τους, να μάθουν να ακούν, και γενικότερα να μάθουν να λειτουργούν μέσα σε ένα οργανωμένο (λέμε τώρα…) κοινωνικό σύνολο, για να μπορέσουν μια ημέρα να ανταποκριθούν στις κοινωνικές ανάγκες της ενήλικης ζωής τους.

Ένα φαινόμενο όμως που παρατηρείται συχνά στο σχολικό προαύλιο είναι η βίαιη συμπεριφορά των νέων μεταξύ τους. Χτυπούν ο ένας τον άλλον, φωνάζουν, βρίζουν, και οι καθηγητές να προσπαθούν με κάποιο τρόπο να τους σταματήσουν και να τους εξηγήσουν οτι υπάρχει και άλλος τρόπος να λύσεις τις διαφορές σου με τους άλλους. Αλλα δεν φαίνετε να πετυχαίνουν και πολλά. Το ερώτημα είναι γιατί να επιλέγουν να χτυπιούνται ? Και άμα τους ρωτήσεις κιόλας θα σου πούνε “Παίζουμε…”. Παίζουνε ! Εκεί έχει φτάσει η “πολιτισμένη” κοινωνία των ανθρώπων της σύγχρονης εποχής, η βία να θεωρείται παιχνίδι. Και όμως εγώ δεν νομίζω οτι απλά παίζουνε. Το ξύλο πλέον έχει καταντήσει να θεωρείται γλώσσα επικοινωνίας. Η μόνη γλώσσα επικοινωνίας των ανθρώπων γιατι ας μην ξεχνάμε πως η βία δεν είναι μόνο σωματική, υπάρχει και λεκτική.  Παιχνιδι ειναι το κρυφτό, το κυνηγητό, το μπάσκετ, το βόλεϊ, το ποδόσφαιρο αλλά όχι το να πλακώσω στις φάπες το διπλανό μου ή να τον βρίζω. Τα παιδιά μιμούνται τους μεγάλους. Αυτό βλέπουν να συμβαίνει γύρω τους. Βλέπουν ανθρώπους που αντιμετωπίζουν τις δυσκολίες με το χειρότερο τρόπο. Βλέπουν ανθρώπους που δε χαμογελάνε πια, που το μόνο που κάνουν είναι να μαζεύουν συνεχώς αρνητικά συναισθήματα μέσα τους και τελικά να τα ξεσπάνε σε ανθρώπους που αγαπούν. Μια σειρά απο τέτοιες συγκρούσεις με δικούς μας ανθρώπους το μόνο που μπορεί να μας επιφέρει είναι η μοναξιά. Όταν πλέον θα τους έχουμε απομακρύνει όλους απο κοντά μας στο τέλος μια δύσκολης ημέρας δεν θα έχουμε κανέναν να μας χαμογελάσει και να μας πει πως όλα θα πάνε καλά, κανέναν να μας δώσει δύναμη για να συνεχίσουμε. Οι άνθρωποι πλέον δεν ενδιαφέρονται πλέον για κανέναν αν δεν είναι φίλος ή οικογένειά τους. Όλα αυτά ξεκινούν απο τους μεγάλους και όμως περνάνε και στα παιδιά τα οποια επηρεάζονται και ξεκινούν να έχουν μια τέτοια στάση απο τα 15 τους χρόνια, γιατί όλη αυτή τη συμπεριφορά έχουμε φτάσει να τη λέμε “οργανωμένη κοινωνία”. Έχω μια φράση να σας πω τι είναι αλλά το άρθρο είναι για σχολική εφημερίδα και δεν θα ηταν σωστό να εκφραστώ έτσι.

Να μου επιτρεψετε τώρα να πω κάτι στους νέους ανθρώπους. (Ελάτε τώρα, αφού το ξέρω όλοι με το που ακούσατε “νέους” θα διαβάσετε και παρακάτω…) 

Πιαδια, παρά τον όλο χαμό που επικρατεί αυτή τη στιγμή στις ανθρώπινες κοινωνίες, όλοι μας μπορούμε να κάνουμε μια αλλαγή. Εμείς είμαστε αυτοί που πρέπει να κάνουμε την αλλαγή, να αρχίσουμε να λύνουμε τις διαφορές μας πολιτισμένα. Πρέπει να αρχίσουμε να φροντιζουμε τους συνανθρώπους μας ανεξάρτητα απο την ηλικία, το χρώμα και τη θρησκεια τους (γιατί ας μην ξεχνάμε οτι κάποιοι κάποιοι δεν είναι ρατσιστές καλέ, απλά δεν θέλουν σε καμία περίπτωση να κάνουνε παρέα με έναν αλλόθρησκο και έναν αλλοεθνή). Έτσι είναι. Εμείς είμαστε αυτοί που καλούμαστε να βρούμε τον “πολιτισμό”, που κάποτε οι άνθρωποι φτιάξανε για να πάψουν να είναι πια πρωτόγονοι και που κάποιοι άλλοι πριν απο εμάς φρόντισαν να τον χάσουμε, γιατι αν δεν το κάνουμε θα συνεχίσουμε να βλέπουμε για πολλά χρόνια ακόμα παιδια και νέους ανθρωπους που θεωρούν τη βία παιχνίδι και που η μόνη λύση για όλα είναι οι φωνές και το ξέσπασμα σε άλλους ανθρώπους. Θα συνεχίσουμε να βλέπουμε μια κοινωνία που για να πετύχει κάποιος είναι έτοιμος να κατασπαράξει τον άλλον για να πάρει τη θέση του. Μόνο που αυτό το τελευταίο είναι κοινωνία λιονταριών και όχι κοινωνία ανθρώπων. Μόνο τα λιοντάρια σκοτώνουν το ένα το άλλο για να δουνε πιο τελικά θα επικρατήσει στην αγελη. Αν δεν αλλάξουμε όλοι μας κάτι τέτοιο θα είμαστε. Κάτι που απεχει πολύ απο τον άνθρωπο, ή μάλλον απο τον άνθρωπο με ΚΑΡΔΙΑ ! ΠΟΥ ΧΤΥΠΑΕΙ !

Θα ήθελα να σας παρακαλέσω όλους όσους το διαβάζετε, μαθητες και καθηγητές να αφήσετε σχολια (comments) στο άρθρο (μια που το blog μας δινει αυτή τη δυνατότητα)  για να δημιουργηθεί μια συζήτηση, και να μοιραστούμε όλοι τις απόψεις μας επι του θέματος.

Πηγές : Δεν υπήρχαν συγκεκριμένες πηγές. Μόνη μου το έγραψα το άρθρο λαμβάνοντας υπ’ όψη μου το μάθημα της Κοινωνικής και Πολιτικής Αγωγής, και τις συζητήσεις που κάναμε με την κ. Μπρούσαλη.

Γεωργιαδη Ανθη, Γ1′

Όλοι μας όταν δούμε κάτι πολύ αστείο, ή όταν μας πούνε ένα ανέκδοτο γελάμε. Το ερώτημα είναι γιατί γελάμε ? Είναι σημαντικό το γέλιο στη ζωή μας ? Και αν ναι πόσο θετικές επιδράσεις μπορεί να έχει στην υγεία μας ???

Γιατί γελάμε ? 

Γελάμε όταν θέλουμε να εκφράσουμε μια σειρά από συναισθήματα και ίσως όχι πάντα θετικά για αυτό και υπάρχουν διάφορα είδη γέλιου, το αυθόρμητο, το ειρωνικό, το γεμάτο αγάπη, το «σκληρό» και πάει λέγοντας…. Λοιπόν στο ερώτημα γιατί γελάμε υπάρχουν διάφορες θεωρίες, αλλά εγώ δεν θα σταθώ σε αυτές γιατι, η δική μου θεωρία είναι ότι ένας άνθρωπος δεν χρειάζεται λόγο ούτε και θεωρίες για να γελάσει, αρκεί να υπάρχει διάθεση για ζωή ! Άλλωστε μόλις διαβάσετε πόσο καλό μπορεί να κάνει το γέλιο στη ζωή σας, δεν θα σασ απασχολεί πιά αυτό το ερώτημα !

Είναι σημαντικό το γέλιο στη ζωή μας ? Και αν ναι πόσο θετικές επιδράσεις μπορεί να έχει στην υγεία μας ???

Ναι παιδιά το γέλιο είναι σημαντικό στη ζωή μας ! Το γέλιο είναι υπεραρκετό για να δυναμώσει το σύστημα άμυνας του οργανισμού και να κάνει τον άνθρωπο πιο ανθεκτικό στον πόνο. Μάλιστα τα τελευταία χρόνια έχει αρχίσει να χρησιμοποιείται σαν μέθοδος για την ταχύτερη ανάρρωση των ασθενών. Το γέλιο μειώνει στο αίμα τις ορμόνες του στρες όπως η αδρεναλίνη, η κορτιζόνη, η επινεφρίνη και η ντοπαμίνη. Παράλληλα αυξάνει τα επίπεδα ορμονών που προάγουν την υγεία όπως οι ενδορφίνες και οι νευροδιαβιβαστές. Το διάφραγμα και οι κοιλιακοί μυς όπως επίσης και άλλοι μυς του σώματος ασκούνται καλά κατά τη διάρκεια του γέλιου. Έτσι αυτό επιπρόσθετα από τα άλλα ωφέλιμα που προσφέρει, δίνει την ευκαιρία για σωματική άσκηση που βοηθά την καρδία και το αγγειακό σύστημα. Η ψυχολογική και σωματική χαλάρωση που μας προσφέρει το γέλιο είναι γνωστή. Απομακρύνει την προσοχή από πράγματα που προκαλούν θυμό, ενοχές, στρες και άλλα αρνητικά συναισθήματα. Μας επιτρέπει να βλέπουμε δύσκολες καταστάσεις με μια νέα προοπτική, περισσότερο σαν μια πρόκληση παρά σαν μια απειλή. Σε κοινωνικό επίπεδο, το γέλιο και το χιούμορ, δημιουργεί δεσμούς και καλύτερες σχέσεις με άλλους. Επίσης επειδή το γέλιο είναι μεταδοτικό, εάν στη ζωή μας εισαγάγουμε περισσότερο γέλιο αυτό σημαίνει ότι θα βοηθούμε και τους άλλους στο περιβάλλον μας να γελούν περισσότερο, γεγονός που θα έχει θετικές προεκτάσεις σε πολλά επίπεδα. Ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζουμε τις καθημερινές δυσκολίες και αντιξοότητες της ζωής, μπορεί να έχει καθοριστική σημασία στην ψυχολογική και σωματική μας υγεία. Αντί να παραπονιόμαστε, είναι καλύτερα στο μέτρο του δυνατού να τις βλέπουμε με άλλη οπτική γωνία, με άλλο φακό και να προσπαθούμε να βλέπουμε με χιούμορ τα γεγονότα. Έρευνες έχουν δείξει ότι ακόμη και όταν δεν υπάρχει πραγματικό γέλιο αλλά γίνεται προσπάθεια από τους ανθρώπους για να γελούν, τα αποτελέσματα είναι θετικά. Μάλιστα υπάρχουν ειδικοί που συστήνουν στους ανθρώπους περισσότερο χαμόγελο με προσποίηση γέλιου διότι αυτό μπορεί να οδηγήσει σε πραγματικό γέλιο, με σημαντικό όφελος για την υγεία τους. Επίσης θα ηταν χρήσιμο να γνωρίζετε οτι σύμφωνα με ορισμένες Αμερικανικές Έρευνες το γέλιο αυξάνει τη μακροζωία…(Για αυτο σου λέω… άμα θές να φτάσεις στα 100, γέλα !!!)

Πηγές :

Όταν το διαστημικό εξερευνητικό όχημα της ΝΑSΑ,Voyager 1, πέρασε από γιγαντιαίο πλανήτη Δία, το 1979, η κάμερα του  απαθανάτισε τον δορυφόρο του Δια, την Ιό. Οι φωτογραφίες αποκαλύπτουν στάχτες απο τεράστιες ηφαιστειακές εκρείξεις, που έφτασαν εκατοντάδες χιλιόμετρα μακρία στο διάστημα. Η δραστηριότητα αυτού του δορυφόρου οφείλεται στην παλιρροιακή ενέργεια-το αποτέλεσμα των αλληλεπιδράσεων της βαρύτητας ανάμεσα στο Δία,την Ιό και ένα απο τους αλλους δοριφόρους,την Ευρώπη. Το διαστημόπλοιο της NASA/ESA Cassini-Huygens εκτοξεύτηκε στις 15/10/1997. Αυτό το μη επανδρωμένο διαστημικό όχημα,το οποίο εχει βάρος 5,655 χλγ.είναι το βαρύτερο όχημα,που έχει εκτοξευθεί ποτέ στο μακρινό Ηλιανό Σύστημα.

(Από τις μαθήτριες: Βάθη Χριστιάνα και Ανδρουλή Μαριάννα)

Στην Κοπεγχάγη οι ηγέτες από ολόκληρο τον πλανήτη θα διαπραγματευτούν κάτι περισσότερο από μία συνθήκη, θα εργαστούν για την ίδια τη σωτηρία του πλανήτη και την επιβίωση εκατοντάδων εκατομμυρίων συνανθρώπων μας.Χρειαζόμαστε μία φιλόδοξη, δίκαιη και δεσμευτική συμφωνία στην Κοπεγχάγη, για να αποτρέψουμε τις καταστροφικές επιπτώσεις της αλλαγής του κλίματος. Σε αυτή την προσπάθεια, πρέπει να δουλέψουμε όλοι μαζί για το κλίμα για να τα καταφέρουμε.

Στο δρόμο για την Κοπεγχάγη, η Greenpeace και το WWF Ελλάς ενώνουν τις δυνάμεις τους για να ενημερώσουν και να κινητοποιήσουν τους Έλληνες πολίτες. Συνεργαζόνται για να πείσουν την Ελληνική Κυβέρνηση ότι η επίτευξη μιας πραγματικά φιλόδοξης συμφωνίας για το κλίμα είναι η μόνη επιλογή για την Ελλάδα.

Η Ελλάδα είναι μια ανεπτυγμένη χώρα που ήδη πλήττεται από τις καταστροφικές συνέπειες της κλιματικής αλλαγής. Μία φιλόδοξη συμφωνία στην Κοπεγχάγη, όχι μόνο θα αποτρέψει τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, αλλά θα είναι η καλύτερη απάντηση στην οικονομική κρίση, αυξάνοντας την απασχόληση και την ανταγωνιστικότητα. Η μείωση των εκπομπών και η στροφή στις ανανεώσιμες πηγές και την εξοικονόμηση είναι το εθνικό συμφέρον για τη χώρα μας

Η αντιπροσωπεία της Ελλάδας στην Κοπεγχάγη υπό την ηγεσία του Πρωθυπουργού μας, πρέπει να πιέσει για μια καλή συμφωνία και να υποστηρίξει το στόχο μείωσης των εκπομπών από τις ανεπτυγμένες χώρες κατά 40% έως το 2020. Μόνο αυτός ο στόχος μπορεί να διαβεβαιώσει ότι η αύξηση της παγκόσμιας θερμοκρασίας δεν θα υπερβεί τους 2oC, σε σύγκριση με τα προβιομηχανικά επίπεδα.

(Το θέμα ανέβασε ο Γ.Ι.)

 Βάζω στοίχημα ότι όλοι από την ημέρα που φάγατε την πρώτη σας σοκολάτα καταλάβατε ότι είναι η αποθέωση της απόλαυσης ! Από εκείνη την ημέρα όμως αρχίσανε και να σας λένε ότι η σοκολάτα παχαίνει, η σοκολάτα κάνει κακό στα δόντια, η σοκολάτα, η  σοκολάτα, η σοκολάτα. Ε όχι ρε παιδιά δεν είναι δυνατόν να φταίει για όλα αυτή η έρμη η σοκολάτα ! Όλο και κάτι καλό θα έχει πάνω της…. Και πιο συγκεκριμένα μετά από ψάξιμο όλο το Σαββατοκύριακο κατάλαβα ότι η σοκολάτα έχει και τα θετικά της !

Όταν τρώμε σοκολάτα σε λογικές πάντα ποσότητες, τα οφέλη της για τον οργανισμό είναι πολλά. Παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε κάποια χρήσιμα συστατικά που προσφέρει η σοκολάτα στον άνθρωπο. 

• Πρωτεΐνες: Είναι απαραίτητες στο μεταβολισμό των κυττάρων.
• Λιπαρές ουσίες: Περιέχει μέχρι 50% κορεσμένα λίπη.
• Βιταμίνη Ε: Είναι μια λιποδιαλυτή πρωτεΐνη σημαντική για τη δομή των μεμβρανών των κυττάρων.
• Ασβέστιο, φωσφόρο, μαγνήσιο: Είναι ανόργανα στοιχεία που παίζουν καθοριστικό ρόλο στο μεταβολισμό των οστών και των δοντιών.
• Σίδηρος: Είναι απαραίτητος για τη σύνθεση της αιμοσφαιρίνης η οποία μεταφέρει το οξυγόνο μέσα στα ερυθρά αιμοσφαίρια του αίματος.
• Χαλκός: Συμβάλλει στο μεταβολισμό του σίδηρου, βοηθά στη σύνθεση της μελανίνης στο δέρμα, στα μαλλιά και βοηθά στη λειτουργία του κεντρικού νευρικού συστήματος.
• Καφεΐνη: Είναι ένα διεγερτικό για το κεντρικό νευρικό σύστημα.
• Φυτικές ουσίες με αντί-οξειδωτικές ιδιότητες: Το κακάο από το οποίο κατασκευάζεται η σοκολάτα, περιέχει περισσότερες από 600 φυτικές ουσίες, όπως οι πολυφαινόλες, οι οποίες έχουν αντί-οξειδωτικές ιδιότητες. Οι ουσίες αυτές εξουδετερώνουν τις ελεύθερες ρίζες του οξυγόνου που δημιουργούνται από το φυσιολογικό μεταβολισμό.

Αξίζει να σημειώσουμε ότι οι αντί-οξειδωτικές ουσίες που περιέχει το κακάο μπορούν να προστατέψουν τον οργανισμό από τις καρδιακές παθήσεις και τον καρκίνο. Ακόμα χρήσιμο θα ήταν να αναφέρουμε ότι η μαύρη σοκολάτα, παρά το γεγονός ότι είναι το δηλητήριο στερεοποιημένο, και το γεγονός ότι είναι το χειρότερο “γλυκό” που έχω δοκιμάσει ποτέ μου (γιατί πολύ απλά μόνο γλυκό δεν ήτανε…) λόγο του ότι έχει μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε κακάο, περιέχει περισσότερες πολυφαινόλες.

Γιατί όμως η κατανάλωση της σοκολάτας έχει συσχετισθεί με διάφορες αρνητικές συνέπειες; Ας δούμε αρχικά τη σχέση της σοκολάτας με την παχυσαρκία.
Σίγουρα όλοι θα έχετε ακούσει τη μαμάκα σας να λέει πως η σοκολάτα παχαίνει. Ε λοιπόν λάθος ! Δεν είναι η σοκολάτα που παχαίνει αλλά το γεγονός ότι όταν πάμε να αγοράσουμε σοκολάτα σηκώνουμε όλο το περίπτερο ! Η σοκολάτα είναι μια τροφή πλούσια σε λιπαρά και για να το καταλάβετε καλύτερα 100 gr σοκολάτας είναι περίπου 500 θερμίδες, όσες δηλαδή έχει και ένα μεσαίο κομμάτι παστίτσιο, αλλά δεν έχω ακούσει τη μάνα μου να μου λέει “Μη φας παστίτσιο” ίσα ίσα το αντίθετο…. Η σοκολάτα από μόνη της δεν παχαίνει όπως δεν παχαίνει και το παστίτσιο, αρκεί να το πάρουμε απόφαση και να βάλουμε το μέτρο στη ζωή μας.

Η σοκολάτα προκαλεί ακμή και σπυριά;

Ως έφηβοι που ήδη έχετε αρχίσει να έχετε πρόβλημα με την ακμή ακούτε και αυτό το φοβερό ότι η σοκολάτα την προκαλεί και σταματάτε να τρώτε σοκολάτα νομίζοντας ότι έτσι σώζετε την κατάσταση. Αμ δε…! Ψέματα είναι όλα ! Μην τους πιστεύετε, σαμποτάζ κάνουνε στη Lacta και την ION. Είναι απλά άλλη μια φτηνή δικαιολογία για να μας πείσουν να μη φάμε σοκολάτα ! Ανεξάρτητα από τα όσα σας λέει η μάνα σας, η θεία σας, η γιαγιά σας και ο 3^ος ξάδερφος από τα Γιούρκα ρε παιδιά ανοίξτε και καμιά εγκυκλοπαίδεια…! Είπαμε να είμαστε μικροί και να μην καταλαβαίνουμε αλλά να είμαστε και ηλίθιοι να πιστεύουμε αυτά που μας λένε ? Για το όνομα, αυτό δεν το θέλει ούτε ο Θεός !  Η σοκολάτα μπορεί να φταίει για ότι άλλο σας κάνει κέφι αλλά για τα σπυράκια δεν φταίει ! Κανένας επιστήμονας δεν μπορεί να αποδείξει κάτι τέτοιο. Δηλαδή συγγνώμη εσύ τώρα θα τα βάλεις με την επιστήμη ?? Δεν ξέρουν οι επιστήμονες και ξέρεις εσύ ? Αυτό θες να μου πεις ??

Με λίγα λόγια παιδάκια, ξεκολλάτε απ’ τη ζωή σας ! Οι ενήλικοι σε λίγο θα μας πούνε ότι η σοκολάτα ευθύνεται και για την Τρύπα του Όζοντος. Αλλά και να μας το πούνε πρέπει να το πιστέψουμε ???? Η σοκολάτα δεν κάνει τόσο κακό όσο νομίζετε (υπό την προϋπόθεση ότι καταναλώνεται με μέτρο). Aλλά ακόμα και αν ξέραμε ότι η σοκολάτα είναι η απόλυτη καταστροφή θα συνεχίζαμε να την τρώμε, γιατί είμαστε άνθρωποι, και οι άνθρωποι σε ορισμένα θέματα λειτουργούν όπως όταν ήταν 5 χρονών. Τι νόημα έχει να πείτε στο 5χρονο παιδί σας να μην πλησιάσει τα βάζα στο σαλόνι αφού το ξέρετε ότι μέσα στα επόμενα 5 λεπτά τα βάζα θα αποτελούν παρελθόν ?

Ανεξάρτητα από όλα αυτά όμως, παιδιά υπάρχει κάτι που είναι γεγονός.

Η ΣΟΚΟΛΑΤΑ ΚΟΣΤΙΖΕΙ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΜΙΑ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΟΝ ΨΥΧΑΝΑΛΥΤΗ ΣΑΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΡΑΝΤΕΒΟΥ !

Πηγές :

Γεωργιαδη Ανθη Γ1′

Ασφαλώς, αυτό που κυρίως βιώνουν οι μαθητές των ελληνικών Γυμνασίων και Λυκείων είναι μεταξύ άλλων ένα απάνθρωπο εξεταστικό σύστημα, που φορτώνει τους μαθητές με δυσβάσταχτο άγχος, που εξοντώνει τον προσωπικό τους χρόνο και τη δημιουργικότητα, που πνίγει δηλαδή κάθε χαρά της εφηβικής ηλικίας.

Γι’ αυτό και ασφαλώς πρέπει να αλλάξει. Ομως δεν είναι μόνο το εξεταστικό σύστημα που αρρωσταίνει τα παιδιά στο σχολείο. Το ίδιο το ελληνικό σχολείο είναι ένα άρρωστο σχολείο, που παράγει καπνιστές, παχύσαρκους, σωματικά αδρανείς και μελλοντικά άρρωστους πολίτες.

Σύμφωνα με τα ευρήματα της πανευρωπαϊκής έρευνας Kidscreen, που πραγματοποιούμε τα τελευταία χρόνια, διαπιστώσαμε ότι οι Ελληνες μαθητές ηλικίας 12-18 ετών ξεπερνούν τους άλλους Δυτικοευρωπαίους συνομηλίκους τους στο κάπνισμα και στην παχυσαρκία, ενώ υπολείπονται σε κρίσιμους τομείς, όπως είναι η ψυχική υγεία, η σωματική ευρωστία, η συναισθηματική ισορροπία, η αυτονομία και οι σχέσεις με γονείς και συνομηλίκους.

Σε ό,τι αφορά τους γονείς, ένας στους τέσσερις εφήβους δηλώνει ότι οι γονείς του δεν έχουν αρκετό χρόνο να ασχοληθούν μαζί του και ένας στους πέντε ότι δεν διαθέτουν ούτε καν τον απαραίτητο χρόνο για να μιλήσουν μαζί του! Είναι φανερό πως η ελληνική οικογένεια, ένας από τους πιο ισχυρούς θεσμούς της ελληνικής κοινωνίας, φθίνει χρόνο με το χρόνο και μαζί της φθίνει η ιδιαίτερα προστατευτική δράση που ασκούσε επί χρόνια στη σωματική και ψυχική υγεία των μελών της. Γι’ αυτό και ο ρόλος του σχολείου, που αποτελεί το έτερο φυτώριο ανάπτυξης αξιών, στάσεων και συμπεριφορών και βασικό φορέα εγκοινωνισμού των νέων, γίνεται όλο και πιο αποφασιστικός για την υγεία των παιδιών μας. Ετσι κι αλλιώς, η ανάπτυξη προγραμμάτων και υπηρεσιών υγείας στο σχολικό περιβάλλον είναι η πιο σημαντική επένδυση στην υγεία που μπορεί να κάνει μια οργανωμένη κοινωνία.

Παρ’ όλα αυτά, το υπουργείο Παιδείας δεν έθεσε ποτέ τα θέματα υγείας σε προτεραιότητα. Ναι μεν καταρτίστηκαν τα τελευταία 15 χρόνια εκπαιδευτικοί, αλλά λίγοι. Διορίστηκαν υπεύθυνοι Αγωγής Υγείας, με ανεπαρκή όμως υποστήριξη. Υλοποιήθηκαν προγράμματα Αγωγής Υγείας, αλλά περιορισμένα σε αριθμό και διάρκεια. Και, επιπλέον, τα προγράμματα Αγωγής Υγείας στα σχολεία είναι προαιρετικά και απευθύνονται σε μικρές ομάδες μαθητών (συνήθως 15-30) και εκπαιδευτικών (1-2), εκτός ωρολογίου προγράμματος, απογεύματα ή Σαββατοκύριακα, δηλαδή λειτουργούν απαγορευτικά για τους περισσότερους μαθητές. Στο υπουργείο Παιδείας δεν υπάρχει συμβουλευτικό όργανο που να σχεδιάζει παρεμβάσεις με βάση τις ανάγκες και τα ιδιαίτερα προβλήματα του σχολικού περιβάλλοντος. Η αναιμική διεύθυνση Αγωγής Υγείας που υπήρχε ενσωματώθηκε στην Περιβαλλοντική Αγωγή, συρρικνούμενη ακόμα περισσότερο. Στο δε ΕΣΠΑ 2007-2013 δεν υπάρχει εμφανής άξονας για τη χρηματοδότηση της Αγωγής Υγείας, δράσεις της οποίας εντάσσονται αποσπασματικά και περιστασιακά σε άλλους άξονες, χωρίς να διασφαλίζονται έτσι οι αναγκαίοι πόροι.

Είναι όμως εθνική ανάγκη το ελληνικό σχολείο να πάψει να είναι ένα άρρωστο σχολείο. Τα θέματα υγείας θα πρέπει να καταστούν μέρος, και μάλιστα σημαντικό, της καθημερινής ζωής της σχολικής κοινότητας. Και αυτό προϋποθέτει την ένταξη της Αγωγής Υγείας στο αναλυτικό πρόγραμμα, ώστε όλοι οι μαθητές να έχουν την ευκαιρία πολλαπλής συμμετοχής. Ετσι μόνο η υπόθεση της υγείας θα μπορέσει να τεθεί στον πυρήνα της καθημερινής ζωής του σχολείου.

Πηγή :

Το άρθρο μας έστειλε ο κ. Στέργιος Ντουμάνης.