Σύμφωνα με μερικούς ερευνητές, οι Χριστουγεννιάτικες δοξασίες και παραδόσεις, αποτελούν ένα μίγμα από κατάλοιπα της λατρείας του Σατούρνο (μιας θεότητας που ταυτίζεται με τον Κρόνο) κι άλλων δοξασιών που αναμίχθηκαν με τις χριστιανικές, για να ξεχαστεί στο πέρασμα των αιώνων η αρχική τους προέλευση.

Το δέντρο, σαν χριστουγεννιάτικο σύμβολο, χρησιμοποιήθηκε μετά τον 8ο αιώνα. Εκείνος που καθιέρωσε το έλατο σαν χριστουγεννιάτικο δέντρο ήταν, σύμφωνα με την παράδοση, ο ‘Aγιος Βονιφάτιος, που για να σβήσει την ιερότητα που απέδιδαν οι ειδωλολάτρες στη δρυ, έβαλε στη θέση του το έλατο, σαν σύμβολο χριστιανικό και ειδικότερα σαν σύμβολο των Χριστουγέννων. Φυσικά, στο πέρασμα των αιώνων, το νόημα του χριστουγεννιάτικου δέντρου πήρε αναρίθμητες μορφές.Κι αρχικά, για να συμβολίσει την ευτυχία που κρύβει για τον άνθρωπο η γέννηση του Χριστού, άρχισε να γεμίζει το δέντρο-σύμβολο με διάφορα χρήσιμα είδη- κυρίως φαγώσιμα κι αργότερα ρούχα κι άλλα είδη καθημερινής χρήσης, συμβολίζοντας έτσι πρακτικά την προσφορά των Θείων Δώρων, για να εξελιχτεί προοδευτικά σ’ ένα απαραίτητο διακοσμητικό είδος της μέρας αυτής, που αργότερα πήρε και τη θέση της ” Δωροθήκης “- του χώρου δηλαδή που σ’ αυτόν τοποθετούσαν οι συγγενείς και φίλοι τα δώρα τους ο ένας για τον άλλο.Ο Τσαρλς Ντίκενς για την Αγγλία, ο συγγραφέας εκείνης της εποχής, φρόντισε να ξαναπάρουν τα Χριστούγεννα την παλιά χαρούμενη γιορταστική μορφή τους, όσο κανένας άλλος. Κι αν σήμερα σ’ ολόκληρο τον κόσμο το χριστουγεννιάτικο δέντρο θυμίζει αυτή τη μέρα, αυτό σίγουρα οφείλεται στον Ντίκενς, που σε διάφορα έργα του και πιο πολύ ακόμα στις χριστουγεννιάτικες ιστορίες του, το προβάλλει σαν βασικό χριστουγεννιάτικο σύμβολο.Στην πατρίδα μας, το χριστουγεννιάτικο δέντρο το έφεραν για πρώτη φορά στην Αθήνα οι Βαυαροί, και από τότε συνηθίζεται να προτιμάται στις ορεινές περιοχές αντί του νησιώτικου καθιερωμένου καραβιού.Πηγή-www.christmaspathfinder.gr

Ζούμε στο 2009. Μια πάρα πολύ ωραία εποχή. Θες απο τεχνολιγία ? Θες απο επιστήμη ? Θες απο κουτσομπολιά στη Λαμπίρη το μεσημέρι ? Η εποχή αυτή καθεαυτή είναι μια χαρά. Το πρόβλημά μου όμως εμένα είναι τι υπάρχουν ορισμένες λέξεις οι οποίες έχουν αρχίσει να χάνουν απο λίγο έως πολύ το νόημά τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ? Οι λέξεις “φίλος” και “φιλία”.

Δεν ξέρω τι είναι αυτό που φταίει αλλά έχουμε αρχίσει να μπερδεύουμε λίγο τη λέξη “φίλος” με τη λέξη “γνωστός”. Φιλόλογοι δεν είμαστε ολοι (και πραγματικά χαίρομαι για αυτό) αλλά με μια πρώτη ματιά όλοι μπορούμε να κταλάβουμε οτι γνωστός είναι κάποιος τον οποίο απλά έχουμε συναντήσει μία, άντε δύο φορές. Το πολύ τρεις και κλείσαμε !  Φίλοι όμως ειναι οι άνθρωποι στους οποίους πάντα μπορείς να υπολογίζεις όταν δεν έχεις κανέναν άλλο. Αυτή είναι η βασική διαφορά των λέξεων, τωρα γιατι μπερδεύουμε τις έννοιες ?? Αυτό είναι το ερώτημα του 2009 και όπως πάει και του 2010…!!!

Γιατί μπερδεύουμε τους ανθρώπους που μας αγαπάνε με αυτούς που απλά μας μιλάνε ? Γιατί δίνουμε την ίδια αξία σε αυτούς που θα έκαναν τα πάντα για να μην πληγωθούμε και σε αυτούς που είναι έτοιμοι να μας πληγώσουν ?

Γιατι είμαστε ΛΑΧΑΝΑΚΙΑ ΤΟΥ ΘΕΡΜΟΚΗΠΙΟΥ ! Για αυτό ! Το ίδιο IQ με αυτά έχουμε όταν κάνουμε τόσο τραγικά λάθη. Οι φίλοι μας είναι η μεγαλύτερη περιουσία που έχουμε και αυτό μπορώ να το εξηγήσω. Σίγουρα όλοι ανεξάρτητα απο την ηλικία σας έχετε νιώσει μερικές φορές οτι δεν αντέχετε άλλο. Ότι αν γίνει το παραμικρό δεν θα αντέξετε και μετά απο λίγο συνήθως κάποιος φιλος θα σας θυμίσει, οτι ακόμα και αν όλος ο κόπος και οι προπάθειές σας ήταν σαν τα κάστρα στην παραλία που μόλις γκρεμίστηκαν, εσείς έχετε κάποιον να το μοιραστείτε (τώρα τι σοι τηλεπάθεια ειναι αυτή… δεν ξέρω. Πάντως τύφλα να ‘χουνε οι Mentalist….!). Και μόνο στη σκέψη ηρεμείτε και αισθάνεστε μια περίεργη ανακούφιση. Δεν είναι όμορφο αυτό το συναίσθημα ? Λοιπόν είναι υπέροχο συναίσθημα και είναι λίγοι οι άνθρωποι που μπορούν να μας το προσφέρουν και ΜΟΝΟ αυτοί αξίζουν να λέγονται φίλοι μας.

Χωρίς να θέλω να θίξω κανέναν, είμαστε άνθρωποι, θεωρητικά το πιο έξυπνο πλάσμα στον πλανήτη (θεωρητικά πάντα…), και για να πούμε αυτό που σκεφτόμαστε μπορούμε να βρούμε χιλιάδες λέξεις. Με την ίδια λογική όταν αγαπάμε κάποιους ανθρώπους μπορούμε να βρούμε και 1000 τρόπους να τους κάνουμε να γελάσουν και να αιστανθούν καλύτερα. Και αυτό μπορείτε να το ονομάσετε φιλία. Γιατι όταν βλέπεις ένα φίλο να μην είναι καλά προσπαθείς με όλη τη δύναμη που έχεις, να τον κάνεις να νιώσει καλύτερα, και τη δύναμη αυτή δεν την βρίσκεις στον αέρα (είπαμε έξυπνο ον, αλλά μην το παρακάνουμε κιόλας…), την αντλείς απο την αγάπη που νιώθεις για τους φίλους σου.

Ελπίζω να καταλάβατε λίγο τη διαφορά του “φίλου” απο το “γνωστό” και την επόμενη φορά που θα σας ρωτήσουν για κάποιον/κάποια, πριν απαντήσετε και πείτε “Τον ξέρω είναι φίλος μου”, σκεφτείτε το λίγο. Ίσως η λέξη “γνωστός” να ταιριάζει καλύτερα στο συγκεκριμένο πρόσωπο. Οι φίλοι ειναι σημαντικοί και καλό θα ήταν να έιμαστε κάπως επιλεκτικοί μαζί τους γιατί λίγοι είναι εκείνοι που αξίζουν.

Τώρα σηκωθείτε όλοι απο το PC και καθίστε να σκεφτείτε λίγο ποιοί είναι οι φίλοι σας. Σε περίπτωση που μυρίσει καμμένο σταματήστε αμέσως ! Πάει να πει πως η σκεψη δεν είναι το δυνατό σας σημείο…. Βρείτε τους φίλους σας και μπορείτε να τους στειλετε αυτό το αρχείο (βλέπε στο τέλος της δημοσίευσης) για να τους θυμίσετε κάποια πράγματα, και με την πρώτη ευκαιρία να τους τα πείτε και απο κοντά. Η ζωή είναι σύντομη για να χαλάμε το χρόνο μας.  Περνάμε μεγάλο μέρος της καθημερινότητάς μας κάνοτνας πράγματα και πετώντας σπόντες και υπονοούμενα. Γιατι δεν λέμε αυτό που πραγματικά θέλουμε ? Γιατι δεν λέμε στους φίλους μας αυτό που θέλουμε απλά και κατανοητά ?  2 κουβέντες είναι όλες και όλες. “Σε θεωρώ φίλο μου, χαίρομαι και μόνο που σε γνωρίζω και έχεις αλλάξει πολλά στη ζωή”

Βρε μπας και ντρέπεσαι ???????????????????????????????????

  Γεωργιάδη Ανθή Γ1′

  Τα παιδιά πηγαίνουν στα σχολεία για να μάθουν πράγματα που θα τους φανούν χρήσιμα στη ζωή τους. Γραμματική, Ανάγνωση, Αριθμητική, πηγαίνουν όμως για να μάθουν και άλλα πράγματα. Πηγαίνουν για να μάθουν να σέβονται τους συνανθρώπους τους, να μάθουν να δημιουργούν διάλογο μεταξύ τους, να μάθουν να ακούν, και γενικότερα να μάθουν να λειτουργούν μέσα σε ένα οργανωμένο (λέμε τώρα…) κοινωνικό σύνολο, για να μπορέσουν μια ημέρα να ανταποκριθούν στις κοινωνικές ανάγκες της ενήλικης ζωής τους.

Ένα φαινόμενο όμως που παρατηρείται συχνά στο σχολικό προαύλιο είναι η βίαιη συμπεριφορά των νέων μεταξύ τους. Χτυπούν ο ένας τον άλλον, φωνάζουν, βρίζουν, και οι καθηγητές να προσπαθούν με κάποιο τρόπο να τους σταματήσουν και να τους εξηγήσουν οτι υπάρχει και άλλος τρόπος να λύσεις τις διαφορές σου με τους άλλους. Αλλα δεν φαίνετε να πετυχαίνουν και πολλά. Το ερώτημα είναι γιατί να επιλέγουν να χτυπιούνται ? Και άμα τους ρωτήσεις κιόλας θα σου πούνε “Παίζουμε…”. Παίζουνε ! Εκεί έχει φτάσει η “πολιτισμένη” κοινωνία των ανθρώπων της σύγχρονης εποχής, η βία να θεωρείται παιχνίδι. Και όμως εγώ δεν νομίζω οτι απλά παίζουνε. Το ξύλο πλέον έχει καταντήσει να θεωρείται γλώσσα επικοινωνίας. Η μόνη γλώσσα επικοινωνίας των ανθρώπων γιατι ας μην ξεχνάμε πως η βία δεν είναι μόνο σωματική, υπάρχει και λεκτική.  Παιχνιδι ειναι το κρυφτό, το κυνηγητό, το μπάσκετ, το βόλεϊ, το ποδόσφαιρο αλλά όχι το να πλακώσω στις φάπες το διπλανό μου ή να τον βρίζω. Τα παιδιά μιμούνται τους μεγάλους. Αυτό βλέπουν να συμβαίνει γύρω τους. Βλέπουν ανθρώπους που αντιμετωπίζουν τις δυσκολίες με το χειρότερο τρόπο. Βλέπουν ανθρώπους που δε χαμογελάνε πια, που το μόνο που κάνουν είναι να μαζεύουν συνεχώς αρνητικά συναισθήματα μέσα τους και τελικά να τα ξεσπάνε σε ανθρώπους που αγαπούν. Μια σειρά απο τέτοιες συγκρούσεις με δικούς μας ανθρώπους το μόνο που μπορεί να μας επιφέρει είναι η μοναξιά. Όταν πλέον θα τους έχουμε απομακρύνει όλους απο κοντά μας στο τέλος μια δύσκολης ημέρας δεν θα έχουμε κανέναν να μας χαμογελάσει και να μας πει πως όλα θα πάνε καλά, κανέναν να μας δώσει δύναμη για να συνεχίσουμε. Οι άνθρωποι πλέον δεν ενδιαφέρονται πλέον για κανέναν αν δεν είναι φίλος ή οικογένειά τους. Όλα αυτά ξεκινούν απο τους μεγάλους και όμως περνάνε και στα παιδιά τα οποια επηρεάζονται και ξεκινούν να έχουν μια τέτοια στάση απο τα 15 τους χρόνια, γιατί όλη αυτή τη συμπεριφορά έχουμε φτάσει να τη λέμε “οργανωμένη κοινωνία”. Έχω μια φράση να σας πω τι είναι αλλά το άρθρο είναι για σχολική εφημερίδα και δεν θα ηταν σωστό να εκφραστώ έτσι.

Να μου επιτρεψετε τώρα να πω κάτι στους νέους ανθρώπους. (Ελάτε τώρα, αφού το ξέρω όλοι με το που ακούσατε “νέους” θα διαβάσετε και παρακάτω…) 

Πιαδια, παρά τον όλο χαμό που επικρατεί αυτή τη στιγμή στις ανθρώπινες κοινωνίες, όλοι μας μπορούμε να κάνουμε μια αλλαγή. Εμείς είμαστε αυτοί που πρέπει να κάνουμε την αλλαγή, να αρχίσουμε να λύνουμε τις διαφορές μας πολιτισμένα. Πρέπει να αρχίσουμε να φροντιζουμε τους συνανθρώπους μας ανεξάρτητα απο την ηλικία, το χρώμα και τη θρησκεια τους (γιατί ας μην ξεχνάμε οτι κάποιοι κάποιοι δεν είναι ρατσιστές καλέ, απλά δεν θέλουν σε καμία περίπτωση να κάνουνε παρέα με έναν αλλόθρησκο και έναν αλλοεθνή). Έτσι είναι. Εμείς είμαστε αυτοί που καλούμαστε να βρούμε τον “πολιτισμό”, που κάποτε οι άνθρωποι φτιάξανε για να πάψουν να είναι πια πρωτόγονοι και που κάποιοι άλλοι πριν απο εμάς φρόντισαν να τον χάσουμε, γιατι αν δεν το κάνουμε θα συνεχίσουμε να βλέπουμε για πολλά χρόνια ακόμα παιδια και νέους ανθρωπους που θεωρούν τη βία παιχνίδι και που η μόνη λύση για όλα είναι οι φωνές και το ξέσπασμα σε άλλους ανθρώπους. Θα συνεχίσουμε να βλέπουμε μια κοινωνία που για να πετύχει κάποιος είναι έτοιμος να κατασπαράξει τον άλλον για να πάρει τη θέση του. Μόνο που αυτό το τελευταίο είναι κοινωνία λιονταριών και όχι κοινωνία ανθρώπων. Μόνο τα λιοντάρια σκοτώνουν το ένα το άλλο για να δουνε πιο τελικά θα επικρατήσει στην αγελη. Αν δεν αλλάξουμε όλοι μας κάτι τέτοιο θα είμαστε. Κάτι που απεχει πολύ απο τον άνθρωπο, ή μάλλον απο τον άνθρωπο με ΚΑΡΔΙΑ ! ΠΟΥ ΧΤΥΠΑΕΙ !

Θα ήθελα να σας παρακαλέσω όλους όσους το διαβάζετε, μαθητες και καθηγητές να αφήσετε σχολια (comments) στο άρθρο (μια που το blog μας δινει αυτή τη δυνατότητα)  για να δημιουργηθεί μια συζήτηση, και να μοιραστούμε όλοι τις απόψεις μας επι του θέματος.

Πηγές : Δεν υπήρχαν συγκεκριμένες πηγές. Μόνη μου το έγραψα το άρθρο λαμβάνοντας υπ’ όψη μου το μάθημα της Κοινωνικής και Πολιτικής Αγωγής, και τις συζητήσεις που κάναμε με την κ. Μπρούσαλη.

Γεωργιαδη Ανθη, Γ1′

Όλοι μας όταν δούμε κάτι πολύ αστείο, ή όταν μας πούνε ένα ανέκδοτο γελάμε. Το ερώτημα είναι γιατί γελάμε ? Είναι σημαντικό το γέλιο στη ζωή μας ? Και αν ναι πόσο θετικές επιδράσεις μπορεί να έχει στην υγεία μας ???

Γιατί γελάμε ? 

Γελάμε όταν θέλουμε να εκφράσουμε μια σειρά από συναισθήματα και ίσως όχι πάντα θετικά για αυτό και υπάρχουν διάφορα είδη γέλιου, το αυθόρμητο, το ειρωνικό, το γεμάτο αγάπη, το «σκληρό» και πάει λέγοντας…. Λοιπόν στο ερώτημα γιατί γελάμε υπάρχουν διάφορες θεωρίες, αλλά εγώ δεν θα σταθώ σε αυτές γιατι, η δική μου θεωρία είναι ότι ένας άνθρωπος δεν χρειάζεται λόγο ούτε και θεωρίες για να γελάσει, αρκεί να υπάρχει διάθεση για ζωή ! Άλλωστε μόλις διαβάσετε πόσο καλό μπορεί να κάνει το γέλιο στη ζωή σας, δεν θα σασ απασχολεί πιά αυτό το ερώτημα !

Είναι σημαντικό το γέλιο στη ζωή μας ? Και αν ναι πόσο θετικές επιδράσεις μπορεί να έχει στην υγεία μας ???

Ναι παιδιά το γέλιο είναι σημαντικό στη ζωή μας ! Το γέλιο είναι υπεραρκετό για να δυναμώσει το σύστημα άμυνας του οργανισμού και να κάνει τον άνθρωπο πιο ανθεκτικό στον πόνο. Μάλιστα τα τελευταία χρόνια έχει αρχίσει να χρησιμοποιείται σαν μέθοδος για την ταχύτερη ανάρρωση των ασθενών. Το γέλιο μειώνει στο αίμα τις ορμόνες του στρες όπως η αδρεναλίνη, η κορτιζόνη, η επινεφρίνη και η ντοπαμίνη. Παράλληλα αυξάνει τα επίπεδα ορμονών που προάγουν την υγεία όπως οι ενδορφίνες και οι νευροδιαβιβαστές. Το διάφραγμα και οι κοιλιακοί μυς όπως επίσης και άλλοι μυς του σώματος ασκούνται καλά κατά τη διάρκεια του γέλιου. Έτσι αυτό επιπρόσθετα από τα άλλα ωφέλιμα που προσφέρει, δίνει την ευκαιρία για σωματική άσκηση που βοηθά την καρδία και το αγγειακό σύστημα. Η ψυχολογική και σωματική χαλάρωση που μας προσφέρει το γέλιο είναι γνωστή. Απομακρύνει την προσοχή από πράγματα που προκαλούν θυμό, ενοχές, στρες και άλλα αρνητικά συναισθήματα. Μας επιτρέπει να βλέπουμε δύσκολες καταστάσεις με μια νέα προοπτική, περισσότερο σαν μια πρόκληση παρά σαν μια απειλή. Σε κοινωνικό επίπεδο, το γέλιο και το χιούμορ, δημιουργεί δεσμούς και καλύτερες σχέσεις με άλλους. Επίσης επειδή το γέλιο είναι μεταδοτικό, εάν στη ζωή μας εισαγάγουμε περισσότερο γέλιο αυτό σημαίνει ότι θα βοηθούμε και τους άλλους στο περιβάλλον μας να γελούν περισσότερο, γεγονός που θα έχει θετικές προεκτάσεις σε πολλά επίπεδα. Ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζουμε τις καθημερινές δυσκολίες και αντιξοότητες της ζωής, μπορεί να έχει καθοριστική σημασία στην ψυχολογική και σωματική μας υγεία. Αντί να παραπονιόμαστε, είναι καλύτερα στο μέτρο του δυνατού να τις βλέπουμε με άλλη οπτική γωνία, με άλλο φακό και να προσπαθούμε να βλέπουμε με χιούμορ τα γεγονότα. Έρευνες έχουν δείξει ότι ακόμη και όταν δεν υπάρχει πραγματικό γέλιο αλλά γίνεται προσπάθεια από τους ανθρώπους για να γελούν, τα αποτελέσματα είναι θετικά. Μάλιστα υπάρχουν ειδικοί που συστήνουν στους ανθρώπους περισσότερο χαμόγελο με προσποίηση γέλιου διότι αυτό μπορεί να οδηγήσει σε πραγματικό γέλιο, με σημαντικό όφελος για την υγεία τους. Επίσης θα ηταν χρήσιμο να γνωρίζετε οτι σύμφωνα με ορισμένες Αμερικανικές Έρευνες το γέλιο αυξάνει τη μακροζωία…(Για αυτο σου λέω… άμα θές να φτάσεις στα 100, γέλα !!!)

Πηγές :

 Βάζω στοίχημα ότι όλοι από την ημέρα που φάγατε την πρώτη σας σοκολάτα καταλάβατε ότι είναι η αποθέωση της απόλαυσης ! Από εκείνη την ημέρα όμως αρχίσανε και να σας λένε ότι η σοκολάτα παχαίνει, η σοκολάτα κάνει κακό στα δόντια, η σοκολάτα, η  σοκολάτα, η σοκολάτα. Ε όχι ρε παιδιά δεν είναι δυνατόν να φταίει για όλα αυτή η έρμη η σοκολάτα ! Όλο και κάτι καλό θα έχει πάνω της…. Και πιο συγκεκριμένα μετά από ψάξιμο όλο το Σαββατοκύριακο κατάλαβα ότι η σοκολάτα έχει και τα θετικά της !

Όταν τρώμε σοκολάτα σε λογικές πάντα ποσότητες, τα οφέλη της για τον οργανισμό είναι πολλά. Παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε κάποια χρήσιμα συστατικά που προσφέρει η σοκολάτα στον άνθρωπο. 

• Πρωτεΐνες: Είναι απαραίτητες στο μεταβολισμό των κυττάρων.
• Λιπαρές ουσίες: Περιέχει μέχρι 50% κορεσμένα λίπη.
• Βιταμίνη Ε: Είναι μια λιποδιαλυτή πρωτεΐνη σημαντική για τη δομή των μεμβρανών των κυττάρων.
• Ασβέστιο, φωσφόρο, μαγνήσιο: Είναι ανόργανα στοιχεία που παίζουν καθοριστικό ρόλο στο μεταβολισμό των οστών και των δοντιών.
• Σίδηρος: Είναι απαραίτητος για τη σύνθεση της αιμοσφαιρίνης η οποία μεταφέρει το οξυγόνο μέσα στα ερυθρά αιμοσφαίρια του αίματος.
• Χαλκός: Συμβάλλει στο μεταβολισμό του σίδηρου, βοηθά στη σύνθεση της μελανίνης στο δέρμα, στα μαλλιά και βοηθά στη λειτουργία του κεντρικού νευρικού συστήματος.
• Καφεΐνη: Είναι ένα διεγερτικό για το κεντρικό νευρικό σύστημα.
• Φυτικές ουσίες με αντί-οξειδωτικές ιδιότητες: Το κακάο από το οποίο κατασκευάζεται η σοκολάτα, περιέχει περισσότερες από 600 φυτικές ουσίες, όπως οι πολυφαινόλες, οι οποίες έχουν αντί-οξειδωτικές ιδιότητες. Οι ουσίες αυτές εξουδετερώνουν τις ελεύθερες ρίζες του οξυγόνου που δημιουργούνται από το φυσιολογικό μεταβολισμό.

Αξίζει να σημειώσουμε ότι οι αντί-οξειδωτικές ουσίες που περιέχει το κακάο μπορούν να προστατέψουν τον οργανισμό από τις καρδιακές παθήσεις και τον καρκίνο. Ακόμα χρήσιμο θα ήταν να αναφέρουμε ότι η μαύρη σοκολάτα, παρά το γεγονός ότι είναι το δηλητήριο στερεοποιημένο, και το γεγονός ότι είναι το χειρότερο “γλυκό” που έχω δοκιμάσει ποτέ μου (γιατί πολύ απλά μόνο γλυκό δεν ήτανε…) λόγο του ότι έχει μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε κακάο, περιέχει περισσότερες πολυφαινόλες.

Γιατί όμως η κατανάλωση της σοκολάτας έχει συσχετισθεί με διάφορες αρνητικές συνέπειες; Ας δούμε αρχικά τη σχέση της σοκολάτας με την παχυσαρκία.
Σίγουρα όλοι θα έχετε ακούσει τη μαμάκα σας να λέει πως η σοκολάτα παχαίνει. Ε λοιπόν λάθος ! Δεν είναι η σοκολάτα που παχαίνει αλλά το γεγονός ότι όταν πάμε να αγοράσουμε σοκολάτα σηκώνουμε όλο το περίπτερο ! Η σοκολάτα είναι μια τροφή πλούσια σε λιπαρά και για να το καταλάβετε καλύτερα 100 gr σοκολάτας είναι περίπου 500 θερμίδες, όσες δηλαδή έχει και ένα μεσαίο κομμάτι παστίτσιο, αλλά δεν έχω ακούσει τη μάνα μου να μου λέει “Μη φας παστίτσιο” ίσα ίσα το αντίθετο…. Η σοκολάτα από μόνη της δεν παχαίνει όπως δεν παχαίνει και το παστίτσιο, αρκεί να το πάρουμε απόφαση και να βάλουμε το μέτρο στη ζωή μας.

Η σοκολάτα προκαλεί ακμή και σπυριά;

Ως έφηβοι που ήδη έχετε αρχίσει να έχετε πρόβλημα με την ακμή ακούτε και αυτό το φοβερό ότι η σοκολάτα την προκαλεί και σταματάτε να τρώτε σοκολάτα νομίζοντας ότι έτσι σώζετε την κατάσταση. Αμ δε…! Ψέματα είναι όλα ! Μην τους πιστεύετε, σαμποτάζ κάνουνε στη Lacta και την ION. Είναι απλά άλλη μια φτηνή δικαιολογία για να μας πείσουν να μη φάμε σοκολάτα ! Ανεξάρτητα από τα όσα σας λέει η μάνα σας, η θεία σας, η γιαγιά σας και ο 3^ος ξάδερφος από τα Γιούρκα ρε παιδιά ανοίξτε και καμιά εγκυκλοπαίδεια…! Είπαμε να είμαστε μικροί και να μην καταλαβαίνουμε αλλά να είμαστε και ηλίθιοι να πιστεύουμε αυτά που μας λένε ? Για το όνομα, αυτό δεν το θέλει ούτε ο Θεός !  Η σοκολάτα μπορεί να φταίει για ότι άλλο σας κάνει κέφι αλλά για τα σπυράκια δεν φταίει ! Κανένας επιστήμονας δεν μπορεί να αποδείξει κάτι τέτοιο. Δηλαδή συγγνώμη εσύ τώρα θα τα βάλεις με την επιστήμη ?? Δεν ξέρουν οι επιστήμονες και ξέρεις εσύ ? Αυτό θες να μου πεις ??

Με λίγα λόγια παιδάκια, ξεκολλάτε απ’ τη ζωή σας ! Οι ενήλικοι σε λίγο θα μας πούνε ότι η σοκολάτα ευθύνεται και για την Τρύπα του Όζοντος. Αλλά και να μας το πούνε πρέπει να το πιστέψουμε ???? Η σοκολάτα δεν κάνει τόσο κακό όσο νομίζετε (υπό την προϋπόθεση ότι καταναλώνεται με μέτρο). Aλλά ακόμα και αν ξέραμε ότι η σοκολάτα είναι η απόλυτη καταστροφή θα συνεχίζαμε να την τρώμε, γιατί είμαστε άνθρωποι, και οι άνθρωποι σε ορισμένα θέματα λειτουργούν όπως όταν ήταν 5 χρονών. Τι νόημα έχει να πείτε στο 5χρονο παιδί σας να μην πλησιάσει τα βάζα στο σαλόνι αφού το ξέρετε ότι μέσα στα επόμενα 5 λεπτά τα βάζα θα αποτελούν παρελθόν ?

Ανεξάρτητα από όλα αυτά όμως, παιδιά υπάρχει κάτι που είναι γεγονός.

Η ΣΟΚΟΛΑΤΑ ΚΟΣΤΙΖΕΙ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΜΙΑ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΟΝ ΨΥΧΑΝΑΛΥΤΗ ΣΑΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΡΑΝΤΕΒΟΥ !

Πηγές :

Γεωργιαδη Ανθη Γ1′

Ασφαλώς, αυτό που κυρίως βιώνουν οι μαθητές των ελληνικών Γυμνασίων και Λυκείων είναι μεταξύ άλλων ένα απάνθρωπο εξεταστικό σύστημα, που φορτώνει τους μαθητές με δυσβάσταχτο άγχος, που εξοντώνει τον προσωπικό τους χρόνο και τη δημιουργικότητα, που πνίγει δηλαδή κάθε χαρά της εφηβικής ηλικίας.

Γι’ αυτό και ασφαλώς πρέπει να αλλάξει. Ομως δεν είναι μόνο το εξεταστικό σύστημα που αρρωσταίνει τα παιδιά στο σχολείο. Το ίδιο το ελληνικό σχολείο είναι ένα άρρωστο σχολείο, που παράγει καπνιστές, παχύσαρκους, σωματικά αδρανείς και μελλοντικά άρρωστους πολίτες.

Σύμφωνα με τα ευρήματα της πανευρωπαϊκής έρευνας Kidscreen, που πραγματοποιούμε τα τελευταία χρόνια, διαπιστώσαμε ότι οι Ελληνες μαθητές ηλικίας 12-18 ετών ξεπερνούν τους άλλους Δυτικοευρωπαίους συνομηλίκους τους στο κάπνισμα και στην παχυσαρκία, ενώ υπολείπονται σε κρίσιμους τομείς, όπως είναι η ψυχική υγεία, η σωματική ευρωστία, η συναισθηματική ισορροπία, η αυτονομία και οι σχέσεις με γονείς και συνομηλίκους.

Σε ό,τι αφορά τους γονείς, ένας στους τέσσερις εφήβους δηλώνει ότι οι γονείς του δεν έχουν αρκετό χρόνο να ασχοληθούν μαζί του και ένας στους πέντε ότι δεν διαθέτουν ούτε καν τον απαραίτητο χρόνο για να μιλήσουν μαζί του! Είναι φανερό πως η ελληνική οικογένεια, ένας από τους πιο ισχυρούς θεσμούς της ελληνικής κοινωνίας, φθίνει χρόνο με το χρόνο και μαζί της φθίνει η ιδιαίτερα προστατευτική δράση που ασκούσε επί χρόνια στη σωματική και ψυχική υγεία των μελών της. Γι’ αυτό και ο ρόλος του σχολείου, που αποτελεί το έτερο φυτώριο ανάπτυξης αξιών, στάσεων και συμπεριφορών και βασικό φορέα εγκοινωνισμού των νέων, γίνεται όλο και πιο αποφασιστικός για την υγεία των παιδιών μας. Ετσι κι αλλιώς, η ανάπτυξη προγραμμάτων και υπηρεσιών υγείας στο σχολικό περιβάλλον είναι η πιο σημαντική επένδυση στην υγεία που μπορεί να κάνει μια οργανωμένη κοινωνία.

Παρ’ όλα αυτά, το υπουργείο Παιδείας δεν έθεσε ποτέ τα θέματα υγείας σε προτεραιότητα. Ναι μεν καταρτίστηκαν τα τελευταία 15 χρόνια εκπαιδευτικοί, αλλά λίγοι. Διορίστηκαν υπεύθυνοι Αγωγής Υγείας, με ανεπαρκή όμως υποστήριξη. Υλοποιήθηκαν προγράμματα Αγωγής Υγείας, αλλά περιορισμένα σε αριθμό και διάρκεια. Και, επιπλέον, τα προγράμματα Αγωγής Υγείας στα σχολεία είναι προαιρετικά και απευθύνονται σε μικρές ομάδες μαθητών (συνήθως 15-30) και εκπαιδευτικών (1-2), εκτός ωρολογίου προγράμματος, απογεύματα ή Σαββατοκύριακα, δηλαδή λειτουργούν απαγορευτικά για τους περισσότερους μαθητές. Στο υπουργείο Παιδείας δεν υπάρχει συμβουλευτικό όργανο που να σχεδιάζει παρεμβάσεις με βάση τις ανάγκες και τα ιδιαίτερα προβλήματα του σχολικού περιβάλλοντος. Η αναιμική διεύθυνση Αγωγής Υγείας που υπήρχε ενσωματώθηκε στην Περιβαλλοντική Αγωγή, συρρικνούμενη ακόμα περισσότερο. Στο δε ΕΣΠΑ 2007-2013 δεν υπάρχει εμφανής άξονας για τη χρηματοδότηση της Αγωγής Υγείας, δράσεις της οποίας εντάσσονται αποσπασματικά και περιστασιακά σε άλλους άξονες, χωρίς να διασφαλίζονται έτσι οι αναγκαίοι πόροι.

Είναι όμως εθνική ανάγκη το ελληνικό σχολείο να πάψει να είναι ένα άρρωστο σχολείο. Τα θέματα υγείας θα πρέπει να καταστούν μέρος, και μάλιστα σημαντικό, της καθημερινής ζωής της σχολικής κοινότητας. Και αυτό προϋποθέτει την ένταξη της Αγωγής Υγείας στο αναλυτικό πρόγραμμα, ώστε όλοι οι μαθητές να έχουν την ευκαιρία πολλαπλής συμμετοχής. Ετσι μόνο η υπόθεση της υγείας θα μπορέσει να τεθεί στον πυρήνα της καθημερινής ζωής του σχολείου.

Πηγή :

Το άρθρο μας έστειλε ο κ. Στέργιος Ντουμάνης.

Τις πιο ανθυγιεινές και παχυντικές τροφές επιλέγουν οι μαθητές να τρώνε στο σχολείο, παρά το γεγονός ότι τα κυλικεία είναι πλέον υποχρεωμένα να διαθέτουν συγκεκριμένα τρόφιμα, τα οποία δεν βλάπτουν την υγεία και δεν παχαίνουν. Έτσι όταν τα παιδιά δεν μπορούν να βρουν τις τροφές που θέλουν στα κυλικεία, ψωνίζουν από τα κοντινά -εκτός σχολείου- καταστήματα τσιπς, σάντουιτς, παγωτά και γλυκά, τα οποία συνήθως περιέχουν μεγάλες ποσότητες από λιπαρές ουσίες.  Αποτέλεσμα της κατάστασης αυτής είναι η χώρα μας να έχει το τρίτο μεγαλύτερο ποσοστό υπέρβαρων παιδιών στην Ευρώπη μετά την Ιταλία και την Ισπανία, γεγονός που οφείλεται κατά κύριο λόγο στις κακές διατροφικές συνήθειες που απέκτησαν τα παιδιά (σ.σ.: και οι γονείς τους), στη μειωμένη δραστηριότητα και σε ψυχολογικούς παράγοντες. Η παιδική παχυσαρκία έχει φτάσει σε ανησυχητικά επίπεδα και γι αυτό τον λόγο πέρυσι το υπουργείο Παιδείας είχε ξεκινήσει μια σχετική έρευνα όσον αφορά τους μαθητές, τα αποτελέσματα της οποίας όμως δεν ανακοινώθηκαν, ούτε και ποια μέτρα προτίθεται να πάρει η Πολιτεία προκειμένου να ενημερώσει την κοινή γνώμη και να προστατεύσει τους μαθητές από τη μάστιγα της εποχής, που έχει πάρει διαστάσεις επιδημίας τόσο στη χώρα μας αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο. Το φαινόμενο δεν είναι μόνο ελληνικό, αφού, σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες, τα τελευταία 15 χρόνια τα ποσοστά των παχύσαρκων ατόμων παγκοσμίως έχουν αυξηθεί κατά 50%, ενώ, όπως αποκάλυψε η Ομάδα Μελέτης της διεθνούς Παχυσαρκίας σε ολόκληρο τον πλανήτη, πάνω από 1,7 δισεκατομμύρια άτομα είναι υπέρβαρα ή παχύσαρκα.

ΠΟΙΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΤΑ ΚΥΛΙΚΕΙΑ

                Κυλικεία Γυμνασίων – Λυκείων – Νυχτερινών Σχολείων

• Όλα τα είδη που παρέχουν τα κυλικεία των δημοτικών και επιπλέον:
• Ξηροί καρποί, ανάλατοι, σε ατομική συσκευασία (έως 50g).
• Μέλι, σε ατομική συσκευασία.
• Χαλβάς – παστέλι, σε ατομική συσκευασία (έως 50g).
• Σοκολάτα υγείας και γάλακτος, χωρίς γέμιση, σε συσκευασία έως 30g.

ΝΙΚΟΛ. ΤΡΙΓΚΑ 
ntriga@pegasus.gr

Απαραίτητα το πρωινό και η φυσική δραστηριότητα

Σύμφωνα με τον διαιτολόγο Τάσο Παπαλαζάρου, τα Ελληνόπουλα τρώνε κυρίως, εκτός σπιτιού, φαγητά πλούσια σε λίπος και αλάτι, το οποίο είναι μεν νόστιμο αλλά παράλληλα ιδιαίτερα θερμιδογόνο. Σε μεγάλο βαθμό αυτός είναι ο κυριότερος λόγος της παχυσαρκίας. Στα σχολεία υπάρχει η νομοθετική ρύθμιση για τα κυλικεία, αλλά δεν τηρείται αυστηρά και τα παιδιά αγοράζουν σοκολάτες, παγωτά κ.ά. Έτσι και στο σχολείο υπερκαταναλώνουν θερμίδες. Πολλές έρευνες έχουν δείξει ότι όταν οι νέοι δεν τρώνε πρωινό μετά στο σχολείο τρώνε παχυντικές τροφές. Συνεπώς το πρωινό είναι απαραίτητο, αλλά και οι γονείς πρέπει να ετοιμάζουν στα παιδιά κάτι καλό για να το παίρνουν μαζί τους στο σχολείο. Το δεύτερο πρόβλημα είναι η μειωμένη φυσική δραστηριότητα. Τα παιδιά ολοένα και πιο πολύ κάθονται μπροστά σε υπολογιστή και τηλεόραση και δεν κινούνται καθόλου. Ταυτόχρονα και οι γονείς έχουν κακές διατροφικές συνήθειες, αφού δεν μαγειρεύουν στο σπίτι. Συνεπώς και οι γονείς πρέπει ν αλλάξουν διατροφική συμπεριφορά και να βάζουν στο τραπέζι ψάρια, όσπρια, σαλάτες και φρούτα και να τρώνε όλοι μαζί στο τραπέζι, γιατί αυτό βοηθάει πολύ τα παιδιά.

Πηγή :

το άρθρο μας το έστειλε ο κ. Στέργιος Ντουμάνης

Το 70-90% των ενήλικων καπνιστών – όπως δείχνουν οι στατιστικές – έχουν αρχίσει το τσιγάρο πριν από την ηλικία των 18 χρόνων. Έξι στα δέκα αγόρια στην Ελλάδα – σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα – αρχίζουν να καπνίζουν στα 15-18 χρόνια τους και ένα στα τέσσερα πριν από τα 15.

Η κρίσιμη ηλικία που τα παιδιά δοκιμάζουν το κάπνισμα είναι τα 12-13 χρόνια, όπως προκύπτει από ελληνικές και ξένες έρευνες. «Το τραγικό είναι ότι οι δοκιμές αυτές μπορεί να έχουν ως αποτέλεσμα τον εθισμό στη νικοτίνη, γιατί είναι πια αποδεδειγμένο ότι η νικοτίνη είναι έντονα εθιστική και εξαρτησιογόνος ουσία», τονίζει η επίκουρη καθηγήτρια Παιδιατρικής του Πανεπιστημίου Αθηνών και αντιπρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Εφηβικής Ιατρικής κ. Πόπη Αναστασέα-Βλάχου.

«Διάφορες μελέτες δείχνουν ότι στην ηλικία των 12-13 χρόνων λίγα μόνο τσιγάρα προκαλούν εθισμό. Παλιότερα πιστεύαμε ότι χρειάζεται πολύ περισσότερος χρόνος για να δημιουργηθεί εθισμός. Αυτό το εύρημα παραξένεψε και τους ερευνητές, που δεν πίστευαν τα αποτελέσματά τους».

Η Αμερικανική Πνευμονολογική Εταιρεία αναφέρει ότι οι περισσότεροι από τους εφήβους που έχουν καπνίσει 100 τσιγάρα θα ήθελαν να το κόψουν, αλλά είναι πλέον ανίκανοι να το κάνουν _ έχουν ήδη εθισθεί. «Αναμφίβολα πρόκειται για χρήση ενός σκληρού ναρκωτικού», λέει ο πνευμονολόγος, αναπληρωτής καθηγητής Φυσιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής για το Κάπνισμα «Σ. Δοξιάδης και Γ. Γεννηματάς» κ. Παναγιώτης Μπεχράκης.

«Η νικοτίνη, εισπνεόμενη περνά από τους πνεύμονες στο αίμα και φτάνει σχεδόν αμέσως στον εγκέφαλο, όπου ενεργοποιεί την ίδια ακριβώς νευροβιολογική διεργασία που διεγείρουν και τα αλκαλοειδή (μορφίνη, ηρωίνη) και η κοκαΐνη».

Σε αυτόν τον κατ’ εξοχήν φαρμακευτικό μηχανισμό εξάρτησης προστίθεται και η επανάληψη των στερεότυπων τις οποίες συνηθίζει ο νέος καπνιστής: ο ερεθισμός των χειλιών και του στόματος, η σύνδεση του καπνίσματος με ψυχολογικές διακυμάνσεις της καθημερινότητας (χαρά, λύπη, θυμός, αδημονία, αγωνία κ.λπ.) και με βιολογικές διεργασίες (φαγητό, σεξ) κ.ά.

«Πολύ σημαντικό για τους νέους είναι το λεγόμενο life style, όπου το κάπνισμα γίνεται μέρος της προσωπικότητας του καπνιστή ή της καπνίστριας και χρησιμοποιείται ως μέσο επικοινωνίας και συναναστροφής στη διασκέδαση», προσθέτει ο κ. Μπεχράκης. «Με βάση τα παραπάνω, είναι προφανές ότι πρόκειται για ένα τεραστίων διαστάσεων πρόβλημα εξάρτησης, με νευροβιολογικές και ψυχολογικές συνιστώσες».

Οι μελέτες προειδοποιούν και για μια άλλη επικίνδυνη παράμετρο: «Φαίνεται ότι τα νεαρά άτομα που άρχισαν το τσιγάρο στην εφηβεία τους είναι πιο ευάλωτα στο να δοκιμάσουν οινοπνευματώδη ποτά και ναρκωτικά, αλλά και να έχουν σεξουαλική συμπεριφορά υψηλού κινδύνου», επισημαίνει η κ. Βλάχου.

Γιατί αρχίζουν

Γιατί όμως αρχίζουν τα παιδιά το κάπνισμα; «Οι παραστάσεις του περιβάλλοντος παίζουν κυρίαρχο ρόλο», απαντά ο κ. Μπεχράκης. «Το κάπνισμα των γονέων είναι πολύ σημαντικό, όπως σημαντικός είναι και ο ρόλος των χώρων διασκέδασης. Η καφετέρια, το Ίντερνετ καφέ, οι χώροι νυκτερινής διασκέδασης των εφήβων, αλλά και οι τουαλέτες των σχολείων αποτελούν χώρους παραγωγής νέων καπνιστών».

Άλλος σημαντικός παράγοντας είναι η διαφήμιση, δηλαδή η ανεξέλεγκτη γιγαντοαφίσα. «Σε πρόσφατη ανακοίνωση του Πανεπιστημίου Κρήτης (Κ. Βαρδαβάς και συνεργάτες) αποδεικνύεται ότι κάθε μαθητής της πόλης του Ηρακλείου εκτίθεται κατά μέσον όρο σε 108 γιγαντοαφίσες που διαφημίζουν τσιγάρο και κάπνισμα κατά την καθημερινή μετάβασή του από το σπίτι στο σχολείο και αντίστροφα».

Οι κίνδυνοι

Οι επιδράσεις του καπνίσματος στο αναπνευστικό σύστημα των εφήβων είναι _ όπως προειδοποιεί ο κ. Μπεχράκης _ τεράστιες και αποδεδειγμένες:

_ Συχνά επεισόδια βρογχίτιδας

_ Μειωμένη άμυνα

_ Μειωμένη λειτουργικότητα

_ Υπολειπόμενη ανάπτυξη του αναπνευστικού συστήματος

«Ιδίως εάν υπάρχει ιστορικό ασθματικής βρογχίτιδας σε μικρότερη παιδική ηλικία ή ακόμη και στην οικογένεια, οι επιπτώσεις είναι πολύ μεγαλύτερες», λέει ο κ. Μπεχράκης. «Και δυστυχώς παραγνωρίζονται τόσο από τον ίδιο τον έφηβο όσο και από το περιβάλλον του, που πολλές φορές εμμένει ακόμα καθηλωμένο στην αναχρονιστική θεώρηση ότι το κάπνισμα είναι φυσική εξέλιξη της ενηλικίωσης».

Οι επιπτώσεις στα κορίτσια

«Πρέπει να τονίσουμε ότι οι κοπέλες που αρχίζουν να καπνίζουν πριν από τα 18 χρόνια τους διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο στειρότητας ή και αποβολών», λέει η κ. Βλάχου. « Εάν οι κοπέλες αυτές μείνουν έγκυες, οι επιπτώσεις στο έμβρυο αρχίζουν από την εμβρυική κιόλας ηλικία. Το πιο σωστό είναι να αποφασίσουν να διακόψουν το τσιγάρο πριν μείνουν έγκυες. Αλλιώς το μωρό μπορεί να γεννηθεί με μικρότερο βάρος γέννησης για την ηλικία κύησης και με μικρότερη περίμετρο κεφαλής. Και ο πατέρας όμως που καπνίζει έχει συμβολή στα προβλήματα υγείας του μωρού και ιδίως στο αναπνευστικό σύστημά του».

Κατά τον θηλασμό, οι κίνδυνοι για το παιδί είναι εξίσου σοβαροί. «Όταν η θηλάζουσα μητέρα καπνίζει, η νικοτίνη συγκεντρώνεται στο γάλα δύο φορές περισσότερο από όσο στο αίμα της μητέρας και περνά άμεσα στο μωρό», εξηγεί η κ. Βλάχου.«Αυτό συμβαίνει κυρίως τις πρώτες ώρες μετά το τελευταίο τσιγάρο».

Δηλητήριο για τα παιδιά τα αποτσίγαρα

Αμαρτίες γονέων παιδεύουσιν τέκνα. «Όταν και οι δύο γονείς καπνίζουν, το παιδί μπαίνει 5-7 φορές πιο συχνά σε νοσοκομείο για αναπνευστικά προβλήματα, κυρίως βρογχικό άσθμα», τονίζει η κ. Βλάχου. «Πρέπει να γνωρίζουν ακόμα ότι ο παθητικός καπνιστής εισπνέει το μεγαλύτερο μέρος της νικοτίνης του καπνιστή, ο οποίος εισπνέει κυρίως τις άλλες ουσίες του καπνού».

Προσοχή! Είναι πολύ σημαντικό να μην αφήνετε αποτσίγαρα σε τασάκια μέσα στο σπίτι, ιδίως ύστερα από μια κοινωνική εκδήλωση. «Εάν ένα παιδάκι πάρει και μασήσει ένα αποτσίγαρο, αυτό μπορεί σε 24 ώρες να του προκαλέσει τον θάνατο», προειδοποιεί η κ. Βλάχου. «Θα αισθάνεται ζάλη, θα κάνει εμέτους, θα έχει διαταραχή συνείδησης και θα πεθάνει, εάν δεν προφτάσουν να το πάνε στο νοσοκομείο για πλύση στομάχου».

Αρχίζουμε στο Λύκειο

Στο Λύκειο αρχίζουν οι περισσότεροι Έλληνες και Ελληνίδες να καπνίζουν. Πρόσφατη μελέτη (Δεκέμβριος 2008) δείγματος 1.000 ανθρώπων, που μελετήθηκαν στην περιοχή Αττικής από τον καθηγητή Ε. Πανά και συνεργάτες του στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Πειραιά, καταλήγει στα εξής συμπεράσματα:

_ Οι άνδρες σε ποσοστό 24,4% αρχίζουν το κάπνισμα πριν από την ηλικία των 15 ετών, ενώ στις γυναίκες το ποσοστό είναι 7,8%.

_ Το ποσοστό των γυναικών τριπλασιάζεται από τα 15 έως τα 18 έτη της ηλικίας τους.

_ 57,1% των ανδρών αρχίζει το κάπνισμα σε ηλικία 15 έως 18 ετών.

«Οι παρατηρήσεις αυτές σε συνδυασμό με αυτές του καθηγητή Ι. Κυριόπουλου και των συνεργατών του στην Εθνική Σχολή Δημόσιας Υγείας δείχνουν ότι, ενώ έχει γίνει σημαντική πρόοδος στη διακοπή του καπνίσματος σε σχετικά μεγάλη ηλικία, το πεδίο των εφήβων έχει παραμείνει ανέπαφο από πλευράς παρέμβασης, με αποτέλεσμα την πολύ μεγάλη και ανεξέλεγκτη έναρξη σε ηλικίες μεταξύ 15 και 18 ετών, όπου διαμορφώνεται το ένα τρίτο των καπνιστών», τονίζει ο κ. Μπεχράκης.

Η πρόσφατη μελέτη του καθηγητή Ι. Κυριόπουλου σε πανελλαδικό δείγμα 4.000 ανθρώπων ηλικίας 18 ετών και άνω και η μελέτη του Οικονομικού Πανεπιστημίου Πειραιά δείχνουν ότι:

_ 80% των καπνιστών είναι ηλικίας κάτω των 56 ετών, με αιχμή τα 36 έως 45 χρόνια.

_ Η μεγαλύτερη ημερήσια κατανάλωση φτάνει τα 27,5 τσιγάρα ημερησίως στις ηλικίςς μεταξύ 46 και 65 ετών.

_ Οι απόφοιτοι Λυκείου εμφανίζουν το μεγαλύτερο ποσοστό καπνιζόντων, ενώ οι απόφοιτοι Δημοτικού είναι πρώτοι στην ημερήσια κατανάλωση.

_ Οι αγρότες και οι άνεργοι της Αττικής καπνίζουν σε μεγαλύτερο ποσοστό από τον υπόλοιπο πληθυσμό.

«Παρατηρείται στην Ελλάδα ακόμη μία πρωτότυπη πρωτιά εξαιρετικά μεγάλου ποσοστού καπνίσματος μεταξύ των γιατρών, γεγονός που δυσχεραίνει σημαντικά τον ενεργό ρόλο του ιατρικού σώματος στην προσπάθεια για μείωση του καπνίσματος», επισημαίνει ο κ. Μπεχράκης.

Διεθνής πρωτιά για τις Ελληνίδες καπνίστριες

Τα στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας δείχνουν ότι είμαστε οι πρώτοι καπνιστές σε παγκόσμιο επίπεδο, με 38,4% καπνίσματος στο συνολικό πληθυσμό μας άνω των 15 ετών.

«Η θλιβερή αυτή πρωτιά αναλυμένη κατά φύλο αναδεικνύει τον ανδρικό πληθυσμό δεύτερο παγκοσμίως (με 46%) και τον γυναικείο πληθυσμό πρώτο (με 31,3%)», υπογραμμίζει ο κ. Μπεχράκης.

«Εντυπωσιακό είναι επίσης ότι κατά τη δεκαπενταετία 1990-2005 παρατηρείται μια αξιόλογη μείωση του ποσοστού των καπνιστών στους άνδρες, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό στις γυναίκες εμφανίζει τεράστια αύξηση. Και όλα αυτά συμβαίνουν στη χώρα μας το ίδιο χρονικό διάστημα κατά το οποίο οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες εμφανίζουν σημαντική μείωση του καπνίσματος και στα δύο φύλα».

Τρεις διαδεδομένοι μύθοι

Ο κ. Μπεχράκης καταρρίπτει τους διαδεδομένους μεταξύ των εφήβων μύθους για το κάπνισμα:

* Τα στριφτά τσιγάρα, το πούρο και ο ναργιλές βλάπτουν λιγότερο από το κλασικό τσιγάρο.

Η αλήθεια είναι ότι κάθε είδος καπνίσματος βλάπτει. Το αναπνευστικό σύστημα του ανθρώπου έχει δομηθεί για να εισπνέει καθαρό αέρα. Η εισπνοή κάθε μορφής καπνού ξεπερνά τις φυσικές αντοχές του ανθρωπίνου σώματος. Για το «στριφτό» είναι μύθος ότι είναι καλύτερο, όπως μύθος είναι ότι το πούρο βλάπτει λιγότερο, μύθος είναι και ο «ασφαλής» ναργιλές. Ειδικά για τον τελευταίο, υπάρχουν σαφή αποτελέσματα από ευρωπαϊκό HELP, που με μετρήσεις στην Ελλάδα απέδειξε ότι προκαλεί τεράστια αύξηση του εκπνεόμενου μονοξειδίου του άνθρακα.

* Τα «ελαφρά» τσιγάρα είναι πιο ασφαλή.

Οι ενδείξεις για «ελαφρά» τσιγάρα ή για «ασφαλές» κάπνισμα πίπας ή «φίλτρου» που κάνει το κάπνισμα ακίνδυνο, δεν είναι παρά εμπορικά επινοήματα για προώθηση συγκεκριμένων προϊόντων με τη διαδικασία της «απενοχοποίησης» του καπνιστή απέναντι στον εαυτό του, τον οποίον έτσι δήθεν προστατεύει. Το Εθνικό Ινστιτούτο Καρκίνου των ΗΠΑ αναφέρει ότι όσοι αντικαθιστούν τα κανονικά τσιγάρα με «ελαφρά», εισπνέουν πιθανότατα την ίδια ποσότητα επικίνδυνων ουσιών και παραμένουν σε υψηλό κίνδυνο για ανάπτυξη καρκίνου.

* Το παιδί αντιμετωπίζει το άγχος με το τσιγάρο κι έτσι δεν θα καταφύγει σε άλλα ναρκωτικά.

Κανένα άγχος δεν αντιμετωπίζεται με το κάπνισμα, εκτός από αυτό που προκαλεί η ίδια η έλλειψη της νικοτίνης. Και οι εξαρτήσεις δεν δρουν ανταγωνιστικά η μία στην άλλη. Οι περισσότεροι αλκοολικοί είναι και καπνιστές, όπως και καπνιστές είναι σχεδόν όλοι οι χρήστες ηρωίνης.

Τέσσερα βήματα βοήθειας για εφήβους καπνιστές

1. Ενημέρωση και ήρεμος διάλογος

2. Σωματική άσκηση

3. Υγιεινή διατροφή

4. Εάν χρειάζεται, ψυχολογική βοήθεια

* Τα ειδικά φάρμακα δεν συνιστώνται (απευθύνονται αποκλειστικά σε ενηλίκους)

Ο ρόλος του γιατρού και του δασκάλου

Καθώς η αγωγή υγείας στα ελληνικά σχολεία ουσιαστικά δεν υπάρχει, ο ρόλος του κάθε γιατρού και του κάθε δασκάλου είναι καθοριστικός.

«Είναι διαπιστωμένο, όχι μόνο εμπειρικά αλλά και επίσημα στατιστικά, ότι ο ρόλος της ιατρικής κοινότητας στη μείωση του καπνίσματος, αν και είναι δυνητικά πολύ σημαντικός, δεν έχει ακόμη μπει σε ικανοποιητική τροχιά στην χώρα μας», επισημαίνει ο κ. Μπεχράκης. «Δεν είναι μόνο το παράδειγμα του καπνιστή γιατρού, που ουσιαστικά εξασθενίζει αυτή την προσπάθεια. Είναι και η έλλειψη μεθοδικής ενεργοποίησης της γνώσης».

Στη μελέτη του Οικονομικού Πανεπιστημίου του Πειραιά, φαίνεται ότι περίπου οι μισοί καπνιστές που ερωτήθηκαν, όταν είχαν επισκεφθεί τον γιατρό τους, δεν πήραν καμία οδηγία για διακοπή του καπνίσματος. «Η λήψη καπνιστικού ιστορικού και η άμεση διασύνδεση του νοσήματος με το κάπνισμα, για το οποίο προσέρχεται το παιδί στον γιατρό, αποτελούν τον αποτελεσματικότερο τρόπο παρέμβασης του κάθε γιατρού και ιδίως του παιδιάτρου», λέει ο κ. Μπεχράκης. «Η μεταφορά στοιχείων γνώσης από τον γιατρό στο παιδί εγγράφεται και λειτουργεί όχι μόνο άμεσα, αλλά και πολλαπλασιαστικά από το ένα παιδί στο άλλο».

Εξίσου σημαντικός _ ίσως και σημαντικότερος _ είναι ο ρόλος του δασκάλου. «Ο κάθε δάσκαλος ή καθηγητής οποιασδήποτε βαθμίδας, οφείλει _ χωρίς να περιμένει καμία συντονισμένη ειδική δράση _ να αναζητήσει στο διαδίκτυο τη σχετική γνώση και με τον δικό του προσωπικό τρόπο να τη μεταφέρει στους μαθητές του, παρεμβαίνοντας έτσι στην απόφασή τους για κάπνισμα ή μη κάπνισμα», τονίζει ο κ. Μπεχράκης. «Μία τέτοια δραστηριότητα είναι εύκολη και απαιτεί μόνο ελάχιστο χρόνο και το σχετικό ενδιαφέρον».

Οι παιδίατροι είναι πιο κοντά στην ελληνική οικογένεια από κάθε άλλο γιατρό. «Καλό είναι, από την πρώτη επίσκεψη του παιδιού, να εξηγούν τα ολέθρια αποτελέσματα του τσιγάρου και να συνιστούν στους γονείς να μην καπνίζουν στο σπίτι ή να διακόψουν το κάπνισμα», συνιστά η κ. Βλάχου. «Οι παιδίατροι πρέπει να συνεχίζουν την πληροφόρηση σε κάθε επίσκεψη και να συμβουλεύουν τους γονείς να μην επιτρέπουν ούτε στους επισκέπτες τους να καπνίζουν μπροστά στα παιδιά τους».

Εάν το παιδί σας έχει την ακόλουθη συμπεριφορά, θα πρέπει να υποψιασθείτε ότι καπνίζει κρυφά και να είστε σε εγρήγορση:

-Έχει κακή απόδοση στα μαθήματα.

– Kάνει σκασιαρχεία.

– Έχει επιθετική συμπεριφορά.

«Εάν μάθετε ότι το παιδί σας καπνίζει, χρειάζεται ψυχραιμία και ήρεμος διάλογος», συμβουλεύει η κ. Βλάχου. «Αυτός άλλωστε, πρέπει να αρχίζει από τη νηπιακή ηλικία και να συνεχίζεται χωρίς διακοπή».

(Πηγή :ΤΑ ΝΕΑ Ένθετο Υγεία, δημοσίευση: 28-5-2009 μας το έστειλε ο κ. Στέργιος Ντουμάνης

Η φωτογραφία είναι παρμένη από ένα άρθρο με τίτλο «Η Σωτήρια Αγκαλιά». Το άρθρο περιγράφει την πρώτη εβδομάδα της ζωής διδύμων. Αρχικά το κάθε βρέφος είχε τοποθετηθεί σε ξεχωριστή θερμοκοιτίδα, αλλά μόνο για το ένα υπήρχε η ελπίδα να επιζήσει.

Η προϊσταμένη νοσοκόμα της μονάδας, ενεργώντας ενάντια στους κανονισμούς του νοσοκομείου, αποφάσισε να τοποθετήσει μαζί τις δύο αδελφές, στην ίδια θερμοκοιτίδα. Αυτό που συνέβη ήταν καταπληκτικό και εντυπωσιακό!

Το υγιές μωρό, άπλωσε το χεράκι του και αγκάλιασε την αδελφούλα του που πέθαινε. Οι χτύποι της καρδιάς του αδύναμου μωρού σταθεροποιήθηκαν και η θερμοκρασία του σώματος του αυξήθηκε στα κανονικά επίπεδα…

Ας μη ξεχνάμε να αγκαλιάζουμε αυτούς που αγαπάμε …

(από το περιοδικό «Ευροκλύδων» τ. 41)

(Πηγή: Περιοδικό “η Αγκαλιά”  www.unborn.gr, μας το έστειλε η κ. Κίννα Ανθούλα) 

 από το Σωτήριο Μπάρδα (Παλιότερη Δημοσίευση)

Έχουν γραφτεί τόσα πολλά για την αφή του Αγίου Φωτός στον Ναό της Αναστάσεως στην Ιερουσαλήμ. 

Σύμφωνα με την παράδοση τελείται στις 12 η ώρα το μεσημέρι του Μεγάλου Σαββάτου, οπότε ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων εισέρχεται στο «κουβούκλιο» του Ναού. Προηγουμένως ο Πατριάρχης ελέγχεται από την Ισραηλινή Αστυνομία , αλλά και ο Πανάγιος Τάφος έχει ελεγχθεί και σφραγιστεί.

Έπειτα ο Πατριάρχης εισέρχεται στον Ναό φορώντας μόνο το στιχάριο (λευκό ράσο) και εξέρχεται με το Άγιο Φως. Λέγεται από πιστούς που έχουν παραβρεθεί την ώρα της Λειτουργίας Αφής του Αγίου Φωτός ότι εμφανίζεται σαν γαλάζιες αστραπές, φωτεινές ανταύγειες ή κινούμενες φλόγες που κανείς δεν γνωρίζει από που προέρχονται. Στον Ναό δεν υπάρχει ηλεκτρικό ρεύμα και ηλεκτροφωτισμός. Μαρτυρίες αναφέρουν ότι πολλές λαμπάδες των πιστών και κανδήλες ανάβουν μόνες τους, ενώ η φλόγα δεν τους καίει τα πρώτα λεπτά. Έτσι θεωρείται από πολλούς θαύμα.

Στον αντίλογο όμως αναφέρεται η περίπτωση ότι τα κεριά δίδονται μόνο από ιερείς στην είσοδο του Ναού και ότι τα κεριά έχουν εμποτιστεί προηγουμένως με φώσφορο, ο οποίος έχει την ιδιότητα της αυτανάφλεξης μετά από κάποιο χρονικό διάστημα. (εφόσον το υγρό εξατμίζεται και μένει στο φυτίλι ο Φώσφορος).

Όμως άλλοι αναφέρουν ότι η εικασία αυτή παραβλέπει το γεγονός ότι τα κεριά δεν αυταναφλέγονται άκαιρα, αν και η προμήθεια τους γίνεται από πλανόδιους εμπόρους ή καταστήματα, τα οποία έχουν τα κεριά εκτεθειμένα στον αέρα, και μάλιστα η προμήθεια των κεριών, συχνά γίνεται αρκετές ημέρες πριν την Ανάσταση. Επίσης θα ήταν εύκολο να πραγματοποιηθεί η αυτανάφλεξη αυτή από τον οιονδήποτε.

Άλλοι πάλι θεωρούν ότι, δεν πρόκειται για θαύμα, αλλά για απάτη και το αποδίδουν σε τέχνασμα των κληρικών του ελληνορθόδοξου Πατριαρχείου με σκοπό την εκμετάλλευση των πιστών. Στηρίζονται στην άποψη του Αδαμάντιου Κοραή, που απέρριπτε την ερμηνεία του αγίου φωτός ως θαύματος υποστηρίζοντας πως επρόκειτο για μηχανορραφία και «απάτη» με σκοπό οικονομικά οφέλη (αν και ο ίδιος δεν είχε ταξιδέψει ποτέ από το Παρίσι στα Ιεροσόλυμα για να παραβρεθεί στο γεγονός).

Λέγεται ότι και ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Εφραίμ Β΄ κατάργησε την τελετή του αγίου φωτός ως ανθρώπινη μηχανουργία , καθώς ο ίδιος γνώριζε από την προσωπική του εμπειρία τον μηχανισμό εμφάνισής του.

Όμως αναφέρεται ότι κάτι τέτοιο γράφτηκε από τον Νεόφυτο Καυσοκαλυβίτη και ότι δεν υπάρχει γραπτή δήλωση του πατριάρχη Εφραίμ ,αλλά ούτε και στήριξη από τη βιβλιογραφία για τους ισχυρισμούς του Νεοφύτου περί κατάργησης της τελετής.

Τέλος, πολλοί λέγουν, ότι, θα έπρεπε να μας προβληματίσει και η ύπαρξη ή η ανυπαρξία καλύτερα επίσημων ή ανεπίσημων γραπτών ή προφορικών «καταγγελιών» της Ισραηλινής Αστυνομίας, σχετικά με την αφή του Αγίου Φωτός . Εφόσον η Αστυνομία ελέγχει και σφραγίζει τον πανάγιο τάφο δεν θα γνώριζε την οποιαδήποτε στημένη «μηχανή» ή απάτη; ή μήπως δεν θα ενδιαφέρονταν να εξερευνήσει την αλήθεια και να την καταγγείλει δημόσια ώστε να χτυπήσει ευθέως ένα μικρό θεμέλιο της ορθόδοξης χριστιανικής πίστης; Δηλαδή εάν το γνώριζαν, μήπως δεν θα το κοινοποιούσαν για να προστατέψουν τον ορθόδοξο χριστιανισμό; ή μήπως αδιαφορεί πλήρως για το «μυστήριο» της Αφής του Αγίου Φωτός, ενώ όλη η «φασαρία» γίνεται μέσα στη χώρα τους; 

Πολλά άλλα θα μπορούσαμε να αναφέρουμε για να γίνει φανερό ότι οι απόψεις διίστανται, για το θέμα του Αγίου φωτός αλλά και για όλα τα θέματα των θρησκειών (ύπαρξη ή μη του Θεού, δημιουργία , μεταθανάτια ζωή)κ.α.

Βεβαίως και θα πρέπει να ερευνώνται όλα τα θέματα αφού το «πίστευε, και μη ερεύνα» είναι ουσιαστικά «πίστευε και μη, ερεύνα» (προσοχή στο κόμμα) δηλαδή είτε πιστεύεις, είτε όχι, να ερευνάς.

Πολλές φορές όμως οι έρευνες δεν έχουν τα επιθυμητά για πολλούς αποτελέσματα ,

είτε αποβαίνουν άκαρπες, είτε τα αποτελέσματα δεν γίνονται αποδεκτά από το σύνολο ή μέρος του επιστημονικού κόσμου ή του λαού.

Το ζήτημα τελικά δεν είναι τα αποτελέσματα των ερευνών αλλά η πίστη ή δυσπιστία σε αυτά.

Πως μπορεί να δεχτεί κάποιος την Αφή του Αγίου Φωτός ως θαύμα εάν δεν πιστεύει; μπορεί όμως να δεχθεί ανεπιφύλακτα οποιαδήποτε «επιστημονική ερμηνεία» τεκμηριωμένη ή μη, αρκεί να είναι σύμφωνη με τα δικά του πιστεύω. Εάν η απάντηση – ερμηνεία είναι όμοια με αυτή που αναμένει, τη δέχεται χωρίς περαιτέρω έρευνα , αν όχι, τότε την απορρίπτει.

Οπότε και η έρευνα από μόνη της δεν μας λύνει το πρόβλημα.

Πως μπορείς να πείσεις κάποιον για το αντίθετο, εάν είναι πλημμυρισμένος από πίστη για αυτό; Πως μπορείς να κλονίσεις την πίστη του στο Θεό ή την απιστία του σε Αυτόν. Ό,τι και εάν του παρουσιάσεις ή του αποδείξεις δεν θα γίνει αποδεκτό.

Όλα τελικά είναι θέμα πίστης.

Πίστη…μια έμφυτη ιδιότητα και τάση του ανθρώπου να αναζήτα και να προσκολλάται στο αποτέλεσμα της αναζήτησης του.

Αν κάποιος αναζητά τρόπους να αποδείξει ότι το Άγιο Φως είναι απάτη, θα βρει τις ανάλογες απαντήσεις και θα πιστέψει σε αυτές.

Εκείνος που αναζητά τρόπους να ενισχύσει την πίστη του στο Θεό μπορεί να βρει χιλιάδες, ένας από αυτούς είναι και το Θαύμα της Αφής του Αγίου Φωτός.

Μα, τι είναι θαύμα ;

Θαύμα είναι η επέμβαση της άκτιστης ενέργειας του Θεού στο κόσμο, χωρίς την παύση ή τη διακοπή των φυσικών νόμων που διέπουν τη λειτουργία του σύμπαντος.

Εξάλλου πίσω από κάθε φυσικό φαινόμενο βρίσκεται ο Θεός,(ή το θείο γενικότερα) και κάθε φυσικό φαινόμενο που ενεργεί διαφορετικά από το σύνηθες μπορεί να βιωθεί ως θαύμα.

Η αποδοχή του «θαύματος» είναι θέμα της προαίρεσης του ανθρώπου, και όχι κάτι που αποδεικνύεται πέραν πάσης αμφιβολίας. Διαφορετικά δεν θα μιλούσαμε για «πίστη», αλλά για «απόδειξη». Και θεός αποδεικνυόμενος, δεν είναι θεός, αλλά κτιστή οντότητα.

Για να δούμε πάλι τον τίτλο του άρθρου, 

«Άγιο Φως!! Θαύμα, Απάτη ή Φυσικό Φαινόμενο;»

Εσείς τι θα απαντούσατε;;;

Βιβλιογραφία – Πηγές

• Περί επιταφίου φωτός, διατριβή του Νεόφυτου Καυσοκαλυβίτη, κώδικας 1457 της βιβλιοθήκης του πανεπιστημίου Αθηνών.
• Αδαμάντιος Κοραής, Άτακτα (1825), «Διάλογος περί του εν Ιεροσολύμοις αγίου φωτός», Τόμος Γ΄
• Φωτομαχικά – Αντιφωτομαχικά, Το φως του Παναγίου Τάφου στον διάλογο Διαφωτισμού – Ορθοδοξίας, Γεώργιος Μεταλληνός, Εκδ. Κάτοπτρο,2001.
• Η Μεγάλη Εβδομάδα και το Πάσχα στην ελληνορθόδοξη εκκλησία, Αλκιβιάδης Κ. Καλύβας, Εκδ. Πουρναράς,1999
• Δογματική και Συμβολική Θεολογία Β΄ Νικόλαος Ματσούκας Εκδ. Πουρναράς Θεσσαλονίκη
• Επιστήμη, φιλοσοφία και θεολογία στην Εξαήμερο του Μ. Βασιλείου”, Ν. Ματσούκα, εκδ. Πουρναρά, Θεσσαλονίκη
• Άρθρο του Νίκου Παπαχρήστου στην εφημερίδα Καθημερινή την 07-04-07

• http://el.wikipedia.org

• http://athens.indymedia.org

• http://oodegr.com/oode/asynithista/thavma1.htm