Η δράση αυτή αποτελεί το δεύτερο κομμάτι της δράσης “Διαμόρφωση κλίματος αλληλοσεβασμού, εμπιστοσύνης και σεβασμού της διαφορετικότητας: Φύλο, Ισότητα, Ανθρώπινα Δικαιώματα”.
Το πρώτο κομμάτι της δράσης που αφορούσε τα Ανθρώπινα δικαιώματα έγινε στις 14 Δεκεμβρίου 2022.
Το δεύτερο κομμάτι της δράσης έγινε στις 26 Απριλίου 2023.
Τα βήματα που ακολουθήσαμε την ημέρα αυτή (26/4/2023) ήταν τα εξής:
- Το πρώτο δίωρο της ημέρας έγινε ένα βιωματικό παιχνίδι με το τμήμα Β1 και το δεύτερο δίωρο με το τμήμα Α2. Το παιχνίδι οργανώθηκε από τη ΔΙΟΔΟ (Κέντρο
Πρόληψης των Εξαρτήσεων και Προαγωγής της Ψυχοκοινωνικής Υγείας Περιφερειακής Ενότητας Ρόδου) και αφορούσε θέματα για την ισότητα των δύο φύλων. Τα παιδιά συμμετείχαν με ενθουσιασμό στο
παιχνίδι και τους δόθηκε η ευκαιρία να εκφραστούν και να συζητήσουν για αυτά τα θέματα μέσα από πολλά παραδείγματα της καθημερινής ζωής που αφορούν στερεότυπα, στάσεις ζωής, δικαιώματα, τη βία
κατά των γυναικών, επαγγέλματα και άλλα θέματα που σχετίζονται με το φύλο και την ισότητα.
- Αργότερα, παρουσιάστηκε στα τμήματα αυτά από τις καθηγήτριες της ομάδας ένα βίντεο που αφορούσε θέματα ισότητας και μια ιστορική αναδρομή του
φεμινιστικού κινήματος.
- Ακολούθησε συζήτηση τους μαθητές.
- Τέλος ζητήσαμε από τα παιδιά να φτιάξουν σελιδοδείκτες με χαρτόνι που τους δώσαμε στους οποίους γράψανε κάποιες προτάσεις που είχαν σχέση με την
ισότητα. Σε αυτή την τελευταία δραστηριότητα μας βοήθησε και η καθηγήτρια των καλλιτεχνικών.
ΔΙΟΔΟΣ
ΒΙΝΤΕΟ ΓΙΑ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟ ΚΙΝΗΜΑ
Ιστορία του Γυναικείου Κινήματος
Σύνδεσμος βίντεο:
https://www.youtube.com/watch?v=u_n1MuocuE4
Μετάφραση
Στις αρχές του 20ού αιώνα οι περισσότερες γυναίκες δούλευαν στο σπίτι. Σήμερα οι γυναίκες είναι ένα μεγάλο κομμάτι του εργατικού δυναμικού. Αυτή η αλλαγή δεν έγινε εύκολα ή μέσα σε μια μέρα.
0: 53 – 1:12 . Οι γυναίκες έχουν παλέψει όλα αυτά τα χρόνια για τα δικαιώματά τους, τις θέσεις εργασίας τους, τα επιτεύγματά τους σε κάθε τομέα της κοινωνίας.
1:13 – 1:22 Αυτές που πέτυχαν το κατόρθωσαν με πολλές περισσότερες δυσκολίες από ότι οι περισσότεροι άντρες. Σήμερα οι γυναίκες συνεχίζουν να αναζητούν να γίνουν ισότιμα μέλη της κοινωνίας.
Ισότητα- Η Ιστορία του γυναικείου κινήματος (στην Αμερική)
1:28 – 1:36 Η Ιστορία του γυναικείου κινήματος. Οι άνθρωποι που διαμόρφωσαν την πορεία του. Τα γεγονότα που καθορίσανε την αποστολή του.
1:46 Άμπιγκέιλ Άνταμς (1776), σύζυγος του Τζόν Άνταμς,
2:57 Ο Τζον Άνταμς ζητούσε τη γνώμη της συζύγου του και συμβουλές γιατί μόνο αυτήν μπορούσε να εμπιστευτεί.
3: 15- 3: 25 Τον 18ο αιώνα μόνο οι άντρες θεωρούνταν πολίτες και τα δικαιώματα για ελευθερία και ισότητα που αναφέρονταν στην Αμερικανική Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας αφορούσαν μόνο σε ελεύθερους άντρες, όχι σε δούλους ή γυναίκες.
3: 26 – 3: 53 Στη Βρετανία και την Αμερική οι γυναίκες δεν είχαν δικαιώματα. Με το που παντρεύονταν χάνανε όλα τα δικαιώματα στην περιουσία τους: Αν είχαν κληρονομήσει κάποια περιουσία, αυτή η περιουσία πήγαινε αυτομάτως στον σύζυγο.
3: 54 Όμως η Άμπιγκέιλ Άνταμς, μια γυναίκα με παιδεία και κουλτούρα, πίστευε ότι τα πράγματα θα έπρεπε να αλλάξουν. Πίστευε ότι οι γυναίκες θα έπρεπε να έχουν ίσα νόμιμα δικαιώματα και γνώριζε ότι οι γυναίκες θα μπορούσαν να προσθέσουν την άποψή τους στον πολιτικό διάλογο.
4:10 Το 1777 Η Άμπιγκέιλ έγραψε στον σύζυγό της ένα από τα βασικά ντοκουμέντα του γυναικείου κινήματος. « Θέλω να θυμηθείς τις γυναίκες και να είσαι πιο γενναιόδωρος και ευνοϊκός προς αυτές από ότι οι πρόγονοί σου. Μην τοποθετείς τόση απεριόριστη δύναμη στα χέρια των ανδρών-συζύγων. Να θυμάσαι ότι όλοι οι άνδρες είναι εν δυνάμει τύραννοι. Αν δεν δοθεί αρκετή φροντίδα και προσοχή στις κυρίες θα οδηγηθούμε σε μια επανάσταση και κανένας νόμος δεν θα την καταστείλει.
5: 58 Ο σύζυγός της δεν έλαβε στα σοβαρά αυτό το γράμμα.
6: 02 – 6:35 Το 1797 Ο Τζόν Άνταμς εκλέχθηκε ο δεύτερος πρόεδρος των Ηνωμένων πολιτειών και η Αμπιγκέιλ έγινε πρώτη σύζυγος προέδρου των ΗΠΑ που θα ζούσε στον Λευκό Οίκο. Ο αποκλεισμός των γυναικών από τον πολιτικό διαλογο συνεχίστηκε. Παρόλο που πραγματοποιήθηκε η Ανεξαρτησία των ΗΠΑ, δεν απολάμβαναν όλοι και όλες τους καρπούς της ελευθερίας. Οι γυναίκες και οι Αφροαμερικάνοι δεν μοιράζονταν τα ίδια δικαιώματα με τους άντρες που γράψανε τους νόμους αυτού του νέου έθνους. Για αυτό οι αγώνες τους για ισότητα μόλις είχαν ξεκινήσει.
6: 41 Γκλόρια Στάινεμ (πολύ διάσημη φεμινίστρια): Λέει ότι οι γυναίκες και οι έγχρωμοι άντρες αντιμετωπίζονταν σαν αντικείμενα που μπορούσε κάποιος να κατέχει, όπως τα τραπέζια και οι καρέκλες. Δεν ήταν άνθρωποι. Δεν ήταν πολίτες. Δεν είχαν δικαίωμα ψήφου. Χρειάστηκαν 150 χρόνια μεγάλου αγώνα, ώστε να αποκτήσουν νόμιμη ταυτότητα ως ανθρώπινες οντότητες. Για τις γυναίκες όλων των φυλών.
7:06 Οι γυναίκες-αρχηγοί που αναδύθηκαν το 1840 ως οι πρωταθλήτριες για τα δικαιώματα των γυναικών ήταν κάποιες μορφωμένες, αφοσιωμένες αγωνίστριες.
7:13 Όπως η Λουκρίσια Μοτ,
7: 15 Και η Ελίζαμπεθ Κέιντυ Στάντον
Που πίστευαν ότι η κοινωνία και οι νόμοι έπρεπε να αλλάξουν ώστε οι γυναίκες να μπορέσουν να προχωρήσουν μπροστά.
8: 03 Οι δυο τους οργανώσανε τη συνάντηση γυναικών στη Νέα Υόρκη όπου συζητήθηκαν αυτά τα θέματα.
8: 09 – 8: 12 Το 1848 η Στάντον, η Μότ και άλλες ακτιβίστριες οργάνωσαν το γνωστή Σύμβαση των Δικαιωμάτων των Γυναικών στο Σένεκα Φολς στη Νέα Υόρκη. Οι γυναίκες υιοθέτησαν μια διακήρυξη αισθημάτων που απαιτούσαν ότι όλες οι γυναίκες θα απολάμβαναν όλα τα δικαιώματα και τα προνόμια που ανήκουν σε αυτές ως πολίτες των Ηνωμένων Πολιτειών. Κυρίως στόχευαν στην κατάργηση νόμων που αφορούσαν την απώλεια της γυναικείας περιουσίας και άλλους κοινωνικούς περιορισμούς.
8: 35 Αλλά η μεγαλύτερη πίεση ήταν για το δικαίωμα ψήφου.
8:40 Κύριο ρόλο σε αυτό τον αγώνα έπαιξε η Σούζαν Μπι Άντονι
Και επίσης η Ελίζαμπεθ Κέιντυ Στάντον που αφιέρωσε τη ζωή της σε αυτό.
9:46 Για τα επόμενα χρόνια οι δυο τους δούλεψαν μαζί για να κατακτήσουν το δικαίωμα ψήφου για τις γυναίκες στην Αμερική
10:35 Μετά από δεκαετίες αγώνων έγινε ξεκάθαρο στις γυναίκες (Σουφραζέτες) ότι ο μόνος τρόπος για να αποκτήσουν δικαίωμα ψήφου ήταν μια συνταγματική τροποποίηση. Το Κογκρέσο και τα δυο μεγάλα κόμματα ήταν ακόμα εχθρικά προς αυτές. Όμως οι γυναίκες συνέχιζαν να πολεμούν.
11:17 Συνέχισαν με πυρετώδεις ρυθμούς μέχρι το τέλος της ζωής τους να αγωνίζονται να κατακτήσουν τον στόχο τους για το δικαίωμα ψήφου.
11: 45 Η Άντονι πέθανε το 1906, 14 χρόνια πριν το όνειρό της πραγματοποιηθεί.
12: 20 Οργανώθηκαν μεγάλες πορείες και απεργίες πείνας για αυτόν το σκοπό.
Πέρα από το δικαίωμα ψήφου υπήρχε ένα άλλο είδος ακτιβισμού που είχε ήδη ξεκινήσει.
12: 38 Η Βιομηχανική επανάσταση άλλαξε πολλά πράγματα. Δουλειές που πριν γίνονταν στο σπίτι, τώρα γίνονταν σε εργοστάσια και μικρά καταστήματα.
12: 42 Οι γυναίκες κάνανε αυτές τις νέες εργασίες και πληρώνονταν για αυτές.
12: 50 Αυτή η αλλαγή από μια αγροτική οικονομία σε μια βιομηχανική δεν δυνάμωσε τις εργάτριες.
12: 59 Τις κλειδώνανε στην αίθουσα όπου δούλευαν και δεν υπήρχε εξαερισμός σε αυτή γιατί αν φτιάχνανε υφαντά δεν έπρεπε να μπει υγρασία στο δωμάτιο.
13: 40 Αυτό προκάλεσε πυρκαγιά σε μια βιοτεχνία και 150 γυναίκες καήκανε. Οι άνθρωποι εξοργίστηκαν με ότι συνέβη και βγήκαν να διαδηλώσουν στους δρόμους της Νέας Υόρκης για τις συνθήκες εργασίας των γυναικών.
16:: 29 Η Έλεανορ Ρούζβελτ ξεκίνησε από το Κίνημα Εγκατάστασης Προσφύγων στη Νέα Υόρκη (1903) και δραστηριοποιήθηκε πολιτικά έχοντας αυτή την εμπειρία.
16 50 Είναι πολύ δραστήρια με την Ένωση Γυναικών Εμπόρων και τις οργανώσεις γυναικών που εργάζονταν στην κλωστοϋφαντουργία και στην συμπερίληψη γυναικών προσφύγων και Αφροαμερικανίδων σε γυναικείες οργανώσεις. Είναι μια σημαντική πολιτική φιγούρα στη δεκαετία του 1920, πολύ πριν ο σύζυγός της εκλεγεί πρόεδρος των ΗΠΑ.
17:22 Το κοινωνικό κλίμα στην Αμερική είχε αλλάξει επαρκώς ώστε να δεχτεί την ψήφο για τις γυναίκες.
17: 36 Πέρασε με μορφή νόμου τον Αύγουστο του 1920
17: 38 «Με την ψήφο το 1920 γίνανε μεγάλες αλλαγές. Γιατί είχαμε την δύναμη του δικαιώματος ψήφου μπορούσαμε να κάνουμε την ψήφο μας να μετράει». Η Μάγκι Κούν, που ήταν ακτιβίστρια θυμάται την ιστορική μέρα. «Εγώ και η μητέρα μου πήγαμε στο εκλογικό κέντρο, δεν το ξεχνώ, το θυμάμαι πάντα και είμαι ευγνώμων για αυτό»
18: 14 – 18 49 Γκλόρια Στάινεμ: «Τα δικαιώματα που έχουμε τώρα οφείλονται απολύτως στους ανθρώπους που πολέμησαν για αυτά. Τα πράγματα δεν συμβαίνουν αυτομάτως. Συμβαίνουν γιατί εμείς τα κάνουμε να συμβούν. Οπότε η ιδέα ότι οι γυναίκες όλων των φυλών και οι έγχρωμοι άντρες θεωρούνται ως πολίτες και ανθρώπινες οντότητες υπάρχει χάρη στο κίνημα κατάργησης της δουλείας και το κίνημα των σουφραζετών για τα δικαιώματα των γυναικών όλων των φυλών».
18: 50 Στην πραγματικότητα το δικαίωμα ψήφου ήταν το πρώτο βήμα σε ένα μεγάλο ταξίδι προς την κοινωνική και την πολιτική ισότητα.
19: 05 Η Μεγάλη Υφεση / Μεγάλη Κατάθλιψη του 1930 μείωσε απελπιστικά τις θέσεις εργασίας των γυναικών
19: 11 Όμως η έναρξη του δευτέρου Παγκοσμίου πολέμου οδήγησε στην οικονομική και κοινωνική εξέλιξη των γυναικών.
20:00 Από το 1940 ως το 1945 υπήρξε 57% αύξηση του γυναικείου εργατικού δυναμικού, γιατί οι άντρες είχαν φύγει για να πολεμήσουν. Όταν όμως οι άντρες επέστρεψαν οι γυναίκες αναγκάστηκαν να αφήσουν τις δουλειές τους και να επιστρέψουν στον παραδοσιακό τους ρόλο στο σπίτι. Όμως οι γυναίκες που ήδη είχαν μια δουλειά δεν ήθελαν να την αφήσουν. Τους άρεσε να δουλεύουν, να έχουν ένα μισθό, να ανήκουν σε έναν σύλλογο. Έτσι συνεχίζουν τελικά να εργάζονται στη δεκαετία του 1950 κυρίως ως δημόσιοι υπάλληλοι, ή ως πωλήτριες.
21: 17 Στη δεκαετία του 1960 υπήρξε μια αναζωπύρωση του γυναικείου κινήματος
21: 30 Το κίνημα των πολιτικών δικαιωμάτων δημιουργεί μια γενιά ακτιβιστριών γυναικών όπου εκτός από θέματα διακρίσεων με βάση τη φυλή ξεκινούν να θίγουν θέματα διακρίσεων με βάση το φύλο. Οι διακρίσεις αυτές θεωρούνταν νόμιμες ως τη Διακήρυξη των Πολιτικών Δικαιωμάτων το 1964 που απαγόρευε τις διακρίσεις με βάση τη φυλή, τη θρησκεία και το φύλο. Όμως πολλές γυναίκες βρήκαν το κοινωνικό κλίμα να αντιστέκεται στην εξέλιξή τους.
22: 32 Οπότε το 1966 ιδρύθηκε ο Εθνικός Οργανισμός για τις Γυναίκες, ώστε να βεβαιώσει ότι οι ομοσπονδιακοί και κρατικοί νόμοι που αφορούσαν τις διακρίσεις με βάση το φύλο επιβαλλόταν.
23: 02 Υπήρχαν κάποιες σταδιακές αλλαγές, που σχετίζονταν με τους νέους νόμους και με δίκες. Οι γυναίκες άρχισαν να έχουν πρόσβαση σε πράγματα που πριν δεν τους επιτρεπόταν.
23: 28 Τη δεκαετία του 1970 το γυναικείο κίνημα βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη. Οι γυναίκες άρχισαν να αποκτούν την κυριότητα του σώματός τους και της ζωής τους. Πολλές νέες γυναίκες πίστεψαν ότι αυτή ήταν η αρχή μιας νέας εποχής, που θα εγκαινίαζε τις ευκαιρίες για προσωπική και επαγγελματική ανάπτυξη. Οι γυναίκες πλέον ενδιαφέρονται και για άλλα επαγγέλματα, όπως γιατροί, δικηγόροι, που στο παρελθόν θεωρούνταν αντρικά.
26: 45 Η χρονιά της Γυναίκας (1992) . Πολλές γυναίκες εκλέχθηκαν εκείνη τη χρονιά. Μεγάλη αλλαγή συγκριτικά με 20 χρόνια πριν , γιατί στη δεκαετία του 70 οι γυναίκες δεν εκλεγόταν.
28: 12 Το μέλλον του Γυναικείου Κινήματος είναι γεμάτο με ευκαιρίες και υποσχέσεις. Ποτέ πριν οι γυναίκες δεν είχαν τόσα νόμιμα δικαιώματα. Όμως και ποτέ πριν δεν δεχόταν τόση επίθεση αυτά τα δικαιώματα των γυναικών από αυτούς που θέλουν να καθορίσουν τους ρόλους των γυναικών μέσα στην κοινωνία. Έχουν γίνει τεράστια βήματα, όμως και πάντα πρέπει να ασκείται πίεση ώστε να διασφαλίζονται τα δικαιώματα όλων των γυναικών.
28: 37 «Οι περισσότεροι έχουμε μάθει ότι η θέση των γυναικών στη ζωή δεν είναι εξαιτίας της βιολογίας ή του Φρόιντ ή του Θεού. Είναι εξαιτίας της πολιτικής στη βαθύτερη έννοια της πολιτικής. Και παρόμοια και οι έγχρωμοι άντρες και οι έγχρωμες γυναίκες: η θέση τους δεν οφείλεται σε κάποια «θεωρία των Φυλών» που αφορά την ευφυΐα ή οτιδήποτε ή σε μια διαίρεση των φυλών. Οφείλεται σε ένα σύστημα εξουσίας. Και τη στιγμή που το αντιλαμβάνεσαι αυτό, αυτή την ίδια στιγμή αντιλαμβάνεσαι ότι υπάρχει ελπίδα, ότι υπάρχει αλλαγή ότι υπάρχει μέλλον που μπορεί να είναι διαφορετικό».
ΔΕΙΓΜΑΤΑ ΣΕΛΙΔΟΔΕΙΚΤΩΝ ΠΟΥ ΦΤΙΑΧΤΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ/ ΤΙΣ ΜΑΘΗΤΡΙΕΣ
