[…] Το Θησείον. – Οι Στύλοι του Ολυμπίου Διός. – Το Φάληρον. Η εορτή των γαλατάδων. Όλη η ευθυμία, όλο το γλέντι το οποίον εκρατούσε ο κόσμος μέσα του εξέσπασε χθες εις τα Κούλουμα. Όλος ο κόσμος μέση και κατωτέρα τάξις ολίγον προ μεσηβρίας κατηυθύνοντο προς το Θησείον, τους Στύλους του Ολυμπίου Διός και τα δύο Φάληρα. Εις το Θησείον πλήθος κόσμου. Υπερείχον όμως οι γαλατάδες, οι οποίοι συγκεντρωθέντες και εκκινήσαντες από του Ψυρή εν σώματι με τας λευκάς φουστανέλλας καθαράς, καθαρωτάτας, το είχον στήσει παντού εις τον χορόν υπό τους ήχους της πίπιζας και του νταουλιού. Γύρω των αδιαπέραστον τείχος από ανθρώπους διαφόρου φύλου και ηλικίας, παρακολουθούντος με ενδιαφέρον, με επιδοκιμασίας τα τσακίσματα και την παλλικαρίστικη κορμοστασιά του πρώτου του χορού. Άλλος κόσμος είχε καταλάβει τα τραπέζια των πέριξ καφενείων και απ’ εκεί παρηκολούθει την κίνησιν και την φαιδρότητα των διασκεδαζόντων Αθηναίων. Κάπου-κάπου εφαίνετο και κανείς από την ανωτέραν τάξιν, γαντοφορεμένος και με ημίψηλον, όστις παρήρχετο αδιάφορος, υπερήφανος προ του όχλου. Κόσμος επίσης και εις την οδόν Διονυσίου του Αρειοπαγίτου. Όλη η οδός άλλο τίποτε δεν παρουσίαζεν από ένα τεράστιον ανθρώπινον ρεύμα, προχωρούν από τους στύλους του Ολυμπίου Διός μέχρι του Θησείου, όπου εξεχύνετο εις ζωηρούς ομίλους διασκορπιζομένους τήδε κακείσε ανά την πλατείαν. Που και που ανεφαίνετο και καμμία άμαξα, φέρουσα καμμίαν ολόκληρον λαϊκήν οικογένειαν λάμπουσαν από χαράν διά το πηγαίνειν αμαξάδαν. Το καφενείον του Σωκράτους και τα περί αυτό υψώματα βρίθουν από κόσμον Εκεί, μέσω πολυπληθούς συρροής μερικοί ακροβάται επιδεικνύουν την τέχνην των, υπό τα χειροκροτήματα των θεατών, οι οποίοι κάπου-κάπου, ανοίγουν το γεμάτο από πασατέμπο η φουντούκια στόμα διά να εκφωνήσουν ένα μπράβο. Τον περισσότερον όμως κόσμον έχουν συγκεντρώσει οι Στύλοι του Ολυμπίου Διός. Τα τρία τέταρτα των γαλατάδων εκεί είχαν συναθροισθή. Εχόρευον όλοι. […]

Ακρόπολις, 26/02/1902

Τα κούλουμα αύριον, εάν ο καιρός τα ευνοήση και μάλιστα ο αττικός, την τόσον καθαρώς αθηναϊκήν εορτήν, θα είνε ζωηρά μ’ όλην μετά την μέθην των απόκρεω απαιτουμένην σεμνότητα της ημέρας ταύτης. Όλος ο κόσμος φρέσκος φρέσκος θα εκχιθή παντού, όπου πρασινάδα, όπου εξοχή. Τα περιβόλια των Σεπολίων, της Κολοκυνθούς, των Πατησίων, των Αμπελοκήπων, οι στύλοι του Ολυμπίου Διός, οι πέριξ του Σταδίου λόφοι, θα γεμίσουν από κόσμον. Εις το Φάληρον εις το παλαιόν και εις το νέον, εις την Κηφιασίαν, το Αμαρούσιον θα μεταβούν εν ισότητι πάντες και όσοι χρυσότευκτα μέγαρα εώρτασαν και όσοι υπό ταπεινοτέρας στέγας διεσκέδασαν. Ιδίως τα Φάληρα και τα δύο, ο Πειραιεύς, η παράκτιος Κρεμυδαρού όπου η ρομαντική θέα της ευωδιαζούσης θαλάσσης και τα τόσα πολυειδή θαλασσινά σαρακοστινά έχουσιν ιδίαν τέρψιν και προτιμώνται. Όλοι τέλος πάντων θα συναντηθώσιν εις την κάθαρσιν αυτήν των απόκρεω, της μέθης της κρεωφαγίας, των διασκεδάσεων, της τρέλλας. Προς τούτο και άπαντα τα μέσα της συγκοινωνίας, οι σιδηρόδρομοι, οι ιπποσιδηρόδρομοι, κατά τα κατωτέρω δημοσιευόμενα δρομολόγια, θα αυξήσουν την κυκλοφορίαν και θα μεταβιβάζουν κόσμον και κόσμον!

Νέα Εφημερίς, 03/03/1891

Τα κούλουμα χθες, η αθηναϊκωτάτη αύτη εορτή μας, ηυνοήθη υπό ωραίου καιρού. Ο κόσμος όλος από του πλουσίου μέχρι του πτωχοτέρου, μετά την διασκέδασίν των της προχθές, δι’ ης προέπεμψαν τας εφετεινάς απόκρεω, διεχύθη χθες από πρωΐας εις τας εξοχάς, εις τους κήπους, όπου πρασινάδα και εώρτασε μετά ζηλωτής χαράς τα κούλουμα. Τα Πατήσια, η […], τα Σεπόλια, οι Αμπελόκηποι ήταν κέντρα συναθροίσεως οικογενειών, εν ομίλοις φαιδροίς. Επίσης κόσμος ουκ ολίγος ανήλθεν εις την Κηφισσιάν και το Αμαρούσιον, πλείστοι εκ της εκλεκτής ημών κοινωνίας. Και εις τα δύο Φάληρα, εις το νέον και το παλαιόν, άλλη κίνησις, μεγαλειτέρα ενταύθα, παρά την παραλίαν ζωηρώς ευθυμούντων των πλείστων με τα φρεσκότατα της θαλάσσης σαρακοστινά. Οι σιδηρόδρομοι Κηφισσίας, Αθηνών – Πειραιώς, τροχιόδρομοι όλοι εις μεγάλην κίνησιν μετέφερον […] καθ’ όλην την ημέραν τον κόσμον και τον κοσμάκην. Είχον δε τεθή εξαιρετικώς εις ενέργειαν χθες και άλλα μέσα συγκοινωνίας, οίον κάρρα, καρροτσάκια, αμαξάκια, σούστες κλπ. ιδίως διά τας εξοχάς. Επίσης οι παρά τους στύλους του Ολυμπίου Διός λόφοι παρίστων θέαμα ωραίον με τους οικογενειακούς ομίλους των διασκεδαζόντων. Και μέχρι της δύσεως του ηλίου ηκούοντο έτι που και που το τύμπανον και ο αυλός και τα άσματα και επεκράτουν οι χοροί, ιδίως φουστανελλοφόρων λοιδωρικιωτών. Εκεί δε όλα τα δυνάμενα να επιφέρωσι φαιδρότητα, μαϊμούδες, αρκούδες, περικλέτοι, φασουλήδες, λατέρνες, γκάϊδες κλπ. κλπ. Μετά μίαν ώραν τέλος το παν ησύχασεν.

Νέα Εφημερίς, 05/03/1891

Ο Κωνσταντίνος και ο Θεοφάνης Γραικιώτης φοίτησαν στο σχολείο μας οταν αυτό ακόμα στεγαζόταν στην οδό Αχαρνών (186) όπου μέχρι το 1934 στεγαζόταν το ιδιωτικό σχολείο “ΦΑΡΟΣ”. Εκτός από τις φωτογραφίες από τα μαθητικά τους χρόνια, λάβαμε και την πραγματικά συγκινητική ιστορία του Θεοφάνη που θύμισε σε όλους μας τα ξέγνοιαστα παιδικά μας χρόνια, τα χρόνια της αθωότητας

Θεοφάνης Γραικιώτης

Οι παιδικές φωνές δραπέτευαν από το μικρό προαύλιο του 21ου Δημοτικού Σχολειού και απλωνόντουσαν στην Θήρας και στην Αχαρνών. Το προαύλιο είχε γεμίσει με κλέφτες και αστυνόμους. Κλέφτες τα κορίτσια. Αστυνόμοι τα’ αγόρια.

Και ένα ατέλειωτο κυνηγητό ήταν σε εξέλιξη για τους μαθητές και τις μαθήτριες της Β΄Δημοτικου δηλαδή για τους οκτάχρονους μπόμπιρες.

Αστυνόμος και εγώ προσπαθούσα να συλλάβω το κοριτσάκι με την μακριά αλογοουρά και τα τσαχπίνικα ματάκια.

Ήταν πολύ γρήγορη. Μια δυο φορές που την πλησίασα μου ξέφυγε την τελευταία στιγμή. Στην προσπάθεια μου εκείνη είχα χάσει και ένα δύο κουμπιά απ την μπλε ποδιά μου . Και το άσπρο μου γιακαδάκι ήρθε το μπρός πίσω. Εγώ όμως εκεί. Δεν παράταγα την προσπάθεια. Μέχρι που την συνέλαβα. Η σύλληψη δεν ήταν τίποτε άλλο από ένα κτύπημα στην πλάτη. Αυτή δεν έφερε αντίρρηση.

Την έπιασα απ το χέρι και την οδήγησα στη φυλακή. Συγνώμη στον τοίχο του προαυλίου ήθελα να πω. Με κοίταζε με τα μικρά της τσαχπίνικα ματάκια. Την κοίταζα και ‘γω. Με ύφος αστυνομικού βεβαίως. Μου χαμογελούσε και αυτό το χαμόγελο μου τρυπούσε την οκτάχρονη καρδιά μου. Τελικά με νίκησε με το χαμόγελο της.

Χαλάρωσα τα χέρια μου .Τώρα δεν ακουμπούσαν στον τοίχο του προαυλίου.

-Μπορείς να φύγεις της είπα, χωρίς να χάσω την παιδιάστικη σοβαρότητα του ρόλου μου.

Με κοίταξε στα μάτια. Με εκείνα τα τσαχπίνικα μάτια της.

Κούνησε το κεφαλάκι της και η αλογοουρά πήγε κι ήρθε.

-Δεν φεύγω μου είπε θα μείνω εδώ μέχρι να τελειώσει το διάλειμμα.

Ήταν η πρώτη φορά που ένας οκτάχρονος μπόμπιρας καταράστηκε το κουδούνι που σήμανε τη λήξη του διαλείμματος.

Ήταν τα χρόνια της αθωότητας.

Τότε που η καρδιά έτρεχε πιο γρήγορα απ τα πόδια……….

Θ.Α.Γ.

Σχολικό Έτος 1955-1956

Όνομα βαρύ σαν ιστορία… Γιατί κάθε όνομα κρύβει και μια ιστορία: άλλοτε σπουδαία, άλλοτε πιπεράτη, άλλοτε γεμάτη αίμα. Τι κρύβεται λοιπόν πίσω από το όνομα κάθε μιας από τις 27 πρωτεύουσες ευρωπαϊκών χωρών και τι έχει να μας αποκαλύψει αυτό το όνομα για την ιστορία της πόλης, της χώρας, των κατοίκων της…

Άμστερνταμ – Ολλανδία

Ή αλλιώς Αμστελόδαμο! Σημαίνει το φράγμα του ποταμού Άμστελ που διατρέχει την ολλανδική πρωτεύουσα. Για πρώτη φορά καταγράφηκε ως Άμστερνταμ το 13ο αιώνα όταν η πόλη ήταν ακόμη ένα λασπωμένο και φτωχό ψαροχώρι. Οι κάτοικοι έχτισαν ένα φράγμα γιατί τα νερά του ποταμού τους έπνιγαν συνέχεια και ο Κόμης της περιοχής τους παρείχε ένα πιστοποιητικό, ότι “οι κάτοικοι κοντά στο φράγμα του Άμστελ” (Amestelledamme) εξαιρούνται από την πληρωμή προμήθειας για να περάσουν τη γέφυρα. Η λέξη Amstel με τη σειρά της προέρχεται από την ολλανδική φράση “Aeme stelle”, δηλαδή “περιοχή όπου αφθονεί το νερό”.

Βαρσοβία – Πολωνία

Σημαίνει “η πόλη που ανήκει στον Βαρς (Warsz)”. Ο θρύλος θέλει έναν ψαρά ονόματι Βαρς να ερωτεύτηκε μια γοργόνα που ζούσε στον ποταμό Βιστούλα και ονομαζόταν Sawa ( Warsz-awa το όνομα της πόλης στα πολωνικά). Παντρεύτηκαν και ίδρυσαν την σημερινή πρωτεύουσα της Πολωνίας…

Βελιγράδι – Σερβία

Beograd στις αγγλοσαξωνικές γλώσσες. Προέρχεται από από τις σλαβικές λέξεις beo και grad, που σημαίνουν “λευκή πόλη”. Και αυτό γιατί η πόλη πρωτοχτίστηκε μέσα στα άσπρα τείχη ενός φρου

ρίου.

Βερολίνο – Γερμανία

Δυο διαφορετικές εκδοχές για την προέλευση του ονόματος της (νυν) γερμανικής πρωτεύουσας. Το όνομα προέρχεται από τη γερμανική λέξη Bär, που σημαίνει αρκούδα (ο θυρεός της πόλης έχει σύμβολο την αρκούδα). Ωστόσο γλωσσολόγοι εκτιμούν ότι προέρχεται από τη σλαβική λέξη “berl” που θα πει “βάλτος” επειδή η πόλη θεμελιώθηκε στις βαλτώδεις όχθες του ποταμού Spree.

Βουδαπέστη – Ουγγαρία

Όπως ξέρουμε η Βουδαπέστη είναι ουσιαστικά δυο πόλεις: η Βούδα και η Πέστη. Η Βούδα ονομάστηκε έτσι από τον Buda, τον αδελφό του γνωστού Ούνου, Αττίλα, ο οποίος ίδρυσε τον οικισμό. Η Πέστη πιθανότατα οφείλει το όνομά της στο επίθετο “Πέσσιον” που της απέδωσε ο Πτολεμαίος και στην ουσία σημαίνει φρούριο ή και σπηλιά.

Βουκουρέστι – Ρουμανία

Δυο εκδοχές: από το γενναίο Bucur που άλλοι μύθοι τον θέλουν να είναι είτε πρίγκιπας, άλλοι ληστής, άλλοι βοσκός, άλλοι ψαράς. Οι κάτοικοι όμως προτιμούν την εκδοχή που στο Βουκουρέστι σημαίνει “πόλη της χαράς” αφού η ρουμανική λέξη bucur σημαίνει χαρά, ευτυχία.

Βρυξέλλες – Βέλγιο

Το 695 μ.Χ. ένας επίσκοπος θεμελίωσε έναν μικρό οικισμό με την ανέγερση ναού στην περιοχή. Ο οικισμός ονομάστηκε Brosella, που ετυμολογικά σημαίνει “το σπίτι πάνω στον βάλτο”.

Δουβλίνο – Ιρλανδία

Από τις λέξεις “dubh” και “linn” που θα πουν “μαύρη λίμνη”.

Ζάγκρεμπ – Κροατία

Zagrabiti σημαίνει “βρίσκω λαβράκι” και η ιστορία της πόλης είναι ένδοξη: ένας αντιβασιλέας οδηγούσε το στράτευμα του για μια μάχη. Η περιοχή ήταν τόσο άνυδρη που οι στρατιώτες υπέφεραν από τη δίψα. Ο αντιβασιλέας κάρφωσε από την απελπισία του το σπαθί του στη γη. Τότε άρχισε να αναβλύζει νερό. Διέταξε τους στρατιώτες του να σκάψουν στην περιοχή και εκείνοι βρήκαν ολόκληρη υπόγεια λίμνη νερού.

Κίεβο – Ουκρανία

Η κανονική του γραφή είναι “Kyiv” και προέρχεται από τον Kyi και τα τρία του αδέρφια, που ίδρυσαν τον Μεσαίωνα την πόλη.

Κοπεγχάγη – Δανία

Προέρχεται από τη λέξη Køpmannæhafn, που σημαίνει “το λιμάνι των εμπόρων”.

Λευκωσία – Κύπρος

Το αρχαίο όνομα της πόλης ήταν Λήδρα. Ενώ τους ύστερους χρόνους άλλαξε το όνομα σε Καλλινίκιση και στην συνέχεια σε Λευκοθέα, Λευκουσία και Λευκωσία. Οι Φράγκοι κατακτητές, για ανεξήγητους λόγους, μετά το πέρασμά τους από την περιοχή έγραψαν για την “Civitas Nicosie” από όπου και το αγγλικό Nicosia, όπως είναι γνωστή η κυπριακή πρωτεύουσα σε όλο τον κόσμο.

Λισαβόνα – Πορτογαλία

Σύμφωνα με την επικρατέστερη εκδοχή, το όνομα θα πει “ασφαλές λιμάνι”. Όμως υπάρχει και άλλη μια εκδοχή που θέλει τον ομηρικό ήρωα Οδυσσέα να πέρασε από εκεί και να θεμελίωσε την πόλη “Ολισσιπόνα”, (πόλη του Ulysses, δηλαδή του Οδυσσέα).

Λονδίνο – Αγγλία

Υπάρχουν περισσότερες από 10 εκδοχές αλλά καμία δεν έχει επιβεβαιωθεί. Η επικρατέστερη πάντως θέλει να προέρχεται από το βασιλιά Lud που εξουσίασε την πόλη στα προ-ρωμαϊκής εποχής χρόνια.

Λουξεμβούργο – Λουξεμβούργο

Η ονομασία της πόλης (πόλης – κράτους ουσιαστικά) προέρχεται από την κέλτικη φράση “ucilem burg”, που σημαίνει “μικρό κάστρο”.

Μαδρίτη – Ισπανία

Οι Ρωμαίοι έφτιαξαν ένα μικρό οικισμό στις όχθες του ποταμού Manzanares, τον οποίο ονόμασαν Matrice. Η έλευση των Αράβων κατακτητών άλλαξε το όνομα της πόλης σε Mayrit και Majerit. Σταδιακά, το Majerit εξελίχθηκε στο σημερινό Madrid. Όμως υπάρχει και η εκδοχή που θέλει το όνομα της ισπανικής πρωτεύουσας να προέρχεται από τη λέξη “madroño”, που σημαίνει “φραουλιά”. Πάντως το μεσαιωνικό έμβλημα της πόλης περιείχε και μια φράουλα!

Μόσχα – Ρωσία

Από τον περίφημο ποταμό ” Moskva” που διασχίζει την πόλη και θα πει “σκοτεινός” και “θολός”. Άλλες εκδοχές αναφέρουν πως το όνομα σημαίνει “το ποτάμι των αρκούδων” ή πως συνδέεται με την μογγολική λέξη “mushka”, που σημαίνει “απόκρημνος” και αναφέρεται στο τοπίο της αρχικής πόλης.

Μπρατισλάβα – Σλοβακία

Ο πρίγκιπας räslav έδωσε το όνομά του στην πρωτεύουσα της Σλοβακίας, που κατά λέξη θα πει “η δόξα του Μπράσλαβ”. Ο συγκεκριμένος ευγενής πολέμησε για να εξαπλωθεί προς το Βασίλειο της Ανατολικής Φραγκίας τον 9ο αιώνα μ.Χ.

Όσλο – Νορβηγία

Αρχικά ονομαζόταν Áslo (και αργότερα ως Óslo). Σύμφωνα με τις επικρατέστερες εκδοχές λοιπόν, το όνομα προέρχεται είτε από την λέξη ås (κορυφή) – και επομένως σημαίνει “το λιβάδι ανάμεσα στις κορυφογραμμές” – είτε από τους θεούς της νορβηγικής παράδοσης Aesir – και επομένως σημαίνει “πόλη των θεών”.

Παρίσι – Γαλλία

Αρκετά χρόνια προ Χριστού, την εποχή του Χαλκού, στις όχθες του Σηκουάνα ζούσε μια φυλή που ονομαζόταν Parisii…

Πράγα – Τσεχία

Στα σλάβικα “πράγα” θα πει “πέρασμα” και η πόλη θεωρείται το έδαφος από όπου περνά ο ποταμός Βλατάβας. Μία πιο “επική” εκδοχή αναφέρει πως το όνομα Praha προέρχεται από την τσέχικη λέξη práh (κατώφλι) και η πόλη ονομάστηκε έτσι όταν η σύζυγος του μυθικού ιδρυτή της δυναστείας των Premyslid, η οποία διέταξε “η πόλη να χτιστεί εκεί που ένας άνδρας μπορεί να λαξεύσει το κατώφλι του σπιτιού του”, κάνοντας αναφορά σε κάποιο φυσικό “κατώφλι” από πέτρα, το οποίο όμως δεν έχει βρεθεί ποτέ.

Ρέικιαβικ – Ισλανδία

Στα ισλανδικά η λέξη θα πει “καπνισμένος κόλπος” και προέρχεται από τα ηφαίστεια που… καπνίζουν κάθε τρεις και λίγο την πόλη.

Ρώμη – Ιταλία

Είναι ίσως η πιο γνωστή ιστορία από όλες: τα δυο αδέλφια, ο Ρωμύλος και ο Ρέμος, τους οποίους ανέθρεψε μια λύκαινα ιδρύουν την πόλη. Ο Ρωμύλος σκότωσε το Ρέμο μετά από μια φιλονικία και βάφτισε την πόλη από το όνομα του. 

Σαράγιεβο – Βοσνία

Από τις τούρκικες λέξεις “saray ovasi” που στην κυριολεξία σημαίνουν “το χωράφι γύρω από το σαράι”.

Σόφια – Βουλγαρία

Το όνομα της προέρχεται από τον περίφημο ναό της Ιερής Σοφίας που χτίστηκε τον 60 μ.Χ. αιώνα. Ωστόσο ονομάστηκε έτσι από το 14ο αιώνα και μετά γιατί μέχρι τότε η πόλη ονομαζόταν Sredets.

Στοκχόλμη – Σουηδία

Η λέξη stock στα σουηδικά σημαίνει “κορμός” και η λέξη holm “νησάκι”. Με άλλα λόγια, το “νησάκι των κορμών” αναφέρεται πιθανότατα στο νησάκι Helgeandsholmen στο κέντρο της σημερινής πόλης, όπου ίδρυσε την Στοκχόλμη ο Birger Jarl για να προστατεύσει την Σουηδία από ξένες επιδρομές.

Τίρανα – Αλβανία

Δυο είναι οι επικρατέστερες θεωρίες: είτε να προέρχεται από το οχύρωμα Tirkan στην πλαγιά του Dajti, είτε από την ελληνική λέξη “τύρος” που αναφέρεται στα γαλακτοκομικά προϊόντα, το εμπόριο των οποίων αποτελούσε την κυριότερη πηγή εσόδων της περιοχής.
news.gr

Μια όαση πρασίνου στο κέντρο της Αθήνας είναι το προαύλιο των σχολείων μας, Αιωνόβια και άλλα πανύψηλα δέντρα στολίζουν την αυλή και ξεχωρίζουν στο τσιμεντένιο τοπίο. Ανάμεσά τους ξεχωρίζει ένας τεράστιος φίκος, μια αιωνόβια ελιά, φοίνικες, ακακίες και ευκάλυπτοι.

Την ομορφιά των δέντρων επισκίαζε το γεγονός ότι ήταν αδύνατο το κλάδεμά τους καθώς δεν ήταν εφικτή η πρόσβαση στην αυλή μεγάλων οχημάτων. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τη συχνή πτώση ξερών κλαδιών στην αυλή του σχολείου όπου προαυλίζονται περίπου 400 μαθητές και 50 νήπια. Μεγάλος ήταν και ο κίνδυνος από τα τεράστια κλαδιά του φίκου που ακουμπούσαν στη σκεπή του νεοκλασικού με κίνδυνο να αποκολληθούν τα κεραμίδια της σκεπής. Μετά την πτώση ενός τεράστιου κλαδιού στην αυλή του σχολείου σε ώρα λειτουργίας του, η επέμβαση των υπηρεσιών του Δήμου Αθηναίων ήταν άμεση. Οι Τεχνικές Υπηρεσίες φρόντισαν άμεσα για την διαπλάτυνση της κεντρικής εισόδου των σχολείων μας. Η Δ/νση Πρασίνου του 6^ου διαμερίσματος με καλαθοφόρο όχημα και υπό τις οδηγίες γεωπόνων κατάφεραν να κλαδέψουν όλα τα δέντρα της αυλής.

Δυστυχώς αντιμετώπισαν και πολλά προβλήματα στο έργο τους από διάφορους περαστικούς που δεν μπορούσαν να ξεχωρίσουν το κλάδεμα των δέντρων από την κοπή τους και δυστυχώς δεν ενδιαφέρονταν για την ασφάλεια των μαθητών μας. Σε απάντηση όλων αυτών υπενθυμίζουμε ότι την τελευταία πενταετία και κατά τη διάρκεια της εβδομάδας περιβάλλοντος με τη συνδρομή της διεύθυνσης πρασίνου έχουν φυτευτεί στη μικρή αυλή των σχολείων μας 4 ελιές, 5 πικροδάφνες, 4 μπρούνο, παρτέρια και ζαρτινιέρες με αρωματικά φυτά της Ελλάδας. Για του λόγου το αληθές δείτε στον παρακάτω σύνδεσμο μία από τις άπειρες δράσεις των σχολείων μας

https://blogs.sch.gr/21dimath/2012/06/05/477/

Στους μαθητές και τις μαθήτριες της Στ΄τάξης

Αγαπητά μας παιδιά,

σε λίγους μήνες δεν θα είστε πλέον οι “μεγάλοι” του Δημοτικού αλλά τα “πρωτάκια” του Γυμνασίου.

Γνωρίζουμε τη λύπη σας, που αφήνετε πίσω σας κάτι γνώριμο, την αγωνία σας και το άγχος σας για το άγνωστο που σας περιμένει.

Δεκάδες ερωτήσεις απασχολούν το μυαλουδάκι σας:

Μήπως τα μαθήματα είναι πολύ δύσκολα;

Θα είμαι με τους συμμαθητές μου από το δημοτικό στο ίδιο σχολείο;

Θα κάνω καινούριους φίλους;

Μήπως οι καθηγητές είναι πολύ αυστηροί και απόμακροι;

Μήπως με πειράζουν τα μεγαλύτερα παιδιά;

Τα παρακάτω φυλλάδια θα σας βοηθήσουν να απαντήσετε  σε πολλές από τις ερωτήσεις που σας απασχολούν.

Η προσαρμογή σας στο νέο σχολείο θα σας βοηθήσει να αποκτήσετε δεξιότητες σημαντικές για τη ζωή σας, να βάλετε νέους στόχους, να ξεπεράσετε τους φόβους σας, να μάθετε, να δημιουργήσετε, να εξελιχθείτε.

Θα είμαστε πάντα κονά σας, όπως κοντά σας θα είναι οι καθηγητές σας και οι γονείς σας.

Με αγάπη και ευχές για καλή πρόοδο

Οι δάσκαλοί σας και η διευθύντριά σας

ΠΑΤΗΣΤΕ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ

Η λέξη Google προήλθε από αναγραμματισμό της λέξης Googol. Ένα googol αντιστοιχεί σε μία μονάδα, ακολουθούμενη από 100 μηδενικά. Ο όρος καθιερώθηκε από τον Μίλτον Σιρόττα (Milton Sirotta) το 1938 και εκφράζει τον αριθμό 10¹⁰⁰:

1 googol = 10¹⁰⁰ = δέκα τριακονταδυάκις εκατομμύρια

‎Ένα googolplex αντιστοιχεί στο 10, υψωμένο στην 10^100η δύναμη. Δηλαδή:

1 googolplex = 10^googol

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια.