” Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα δέντρο χριστουγεννιάτικο. Κανείς δεν το αγόραζε για να το στολίσει. Μια μέρα περνούσε από εκεί ένα παιδάκι με το μπαμπά του. Το παιδάκι είπε στο δέντρο:

-Είσαι μόνο σου δεντράκι;

-Ναι, είμαι μόνο μου….κανείς δε με παίρνει….

-Μα γιατί; Αφού είσαι τόσο ωραίο δέντρο!!!!

– Να, επειδή τους φαίνομαι μικρό!

Τότε το παιδάκι κοίταξε το μπαμπά του και αμέσως του είπε:

-Μπαμπά, μπορούμε να το πάρουμε εμείς στο σπίτι μας;

Ο μπαμπάς συμφώνησε χωρίς δεύτερη κουβέντα.

-Εντάξει!

-Θα με πάρετε σπίτι σας; ρώτησε με αγωνία το δεντράκι.

-Ναι! απάντησε το παιδί όλο χαρά.

-Σας ευχαριστώ πάρα πολύ!

-Παρακαλούμε δεντράκι. Μπορώ να σε φωνάζω “έλατο”;

-Ευχαρίστως! Εγώ μπορώ να σε φωνάζω “φιλαράκι”;

-Πολύ ευχαρίστως έλατο!

Κι από εκείνη την ώρα το έλατο και το φιλαράκι του άρχισαν να ετοιμάζονται για τα πιο όμορφα Χριστούγεννα!!!!!”

Την παραπάνω ιστοριούλα έγραψε η Κωνσταντίνα Κ., μαθήτρια του Β2. Μπράβο της!!! Καλά Χριστούγεννα σε όλους με υγεία και παιδική καρδιά!!!!