Στα τεύχη «Αστερίκιος εν Ολυμπία», «Μεταξύ ρόδου και ξίφους»,«Αστερίκιος και Κλεοπάτρα» και «Αστερίκιος παρά Σακχαραζάδι»,ο δημοφιλής Γαλάτης και η παρέα του ομιλούν την αττική διάλεκτο της κλασικής εποχής, εμπλουτισμένη με ομηρικές λέξεις.

Τις μεταφράσεις υπογράφει ο καθηγητής Κλασικής Φιλολογίας κ. Φάνης Ι.Κακριδής («Υδέρζιος έγραψεν,Γοσκίνιος συνέγραψεν,Φάνης μετέγραψεν»), ο οποίος στον πρόλογό του σημειώνει: «Απροσδόκητο εγχείρημα η μετάφραση του “Αστερίξ” στα αρχαία ελληνικά,αλλά θελκτικό! Οχι,όχι- μην περιοριστείτε,όταν διαβάζετε,στο να φρεσκάρετε και να επαληθεύσετε τις γνώσεις που αποκομίσατε μελετώντας κάποτε Ξενοφώντα και Πλάτωνα.Τα Αρχαία είναι φυσικά σωστά- και αν βρείτε κάποιο λάθος να μας ενημερώσετε.(…) Ωστόσο το σημαντικό,και ιδιαίτερα διασκεδαστικό,είναι ότι η σεβάσμια γλώσσα του Αισχύλου και του Αριστοτέλη χρησιμοποιείται σε καθημερινές κουβέντες, λογοπαίγνια, καυχησιές, μικροκαβγάδες και πειράγματα.Παιχνίδι ανάρμοστο με την αρχαία κληρονομιά; Οχι βέβαια! Το ίδιο συμβαίνει και με τις κωμωδίες του Αριστοφάνη,που περισσότερο από κάθε άλλον συγγραφέα πλησιάζει τη ζωντανή γλώσσα της αρχαίας αγοράς.΄Η μήπως νομίζετε ότι οι Αρχαίοι άλλο δεν έκαναν παρά να διερευνούν ολημερίς τα θεμέλια της πολιτικής και της φιλοσοφίας;».