“Διάσημοι με αναπηρίες ή / και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες”
Είναι γεγονός πως πολλοί διάσημοι άνθρωποι που διέπρεψαν στις τέχνες, στα γράμματα και στις επιστήμες ήταν άτομα με αναπηρίες.
Κάποιοι έπασχαν από προβλήματα όρασης, ακοής, είχαν δυσλεξία, μαθησιακές ή κινητικές δυσκολίες. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν οι παρακάτω προσωπικότητες όπως: Όμηρος, Μπετόβεν, Άλμπερτ Αϊνστάιν, Ναπολέοντας, Λεονάρντο Ντα Βίντσι, Στήβεν Χώγκιν, Βίνσεντ Βαν Γκογκ και Χανς Κρίστιαν Άντερσεν.
Στήβεν Χώκινγκ
Το 1962 οι γιατροί πληροφόρησαν τον Χώκινγκ ότι έπασχε από μια ασθένεια του νευρομυϊκού συστήματος και ότι του απέμεναν μόνο 2 χρόνια ζωής. Ωστόσο, εκείνος έγινε ένας εξαίρετος ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Καίμπριτζ και επίτιμο μέλος του Conville and Cauius College.Τα έργα του κυρίως εκλαϊκευτικά της φυσικής επιστήμης έχουν εκδοθεί σε δεκάδες εκδόσεις σε όλο τον κόσμο, ιδιαίτερα το περίφημο Το Χρονικό του Χρόνου, που ανατρέπει τα γνωστά ως τώρα δεδομένα για τις συμπαντικές αρχές,καθώς και προβάλλει απόψεις που κάνουν το ευρύτερο κοινό να δει τον κόσμο από διαφορετική οπτική γωνία. Η ασθένεια του (αμυοτροφική πλάγια σκλήρυνση) η οποία διαγνώστηκε όταν ήταν 21 ετών, προχωρά σταδιακά. Αρχικά παρέλυσαν οι κινητικοί του μύες και στη συνέχεια
οι μύες του προσώπου του κάνοντας την ομιλία του δυσνόητη σε πρώτη φάση και
μετέπειτα παρεμποδίζοντας την πλήρως. Σήμερα μιλά μέσω ενός συστήματος παραγωγής τεχνητής ομιλίας, κινώντας τους μύες στο μάγουλό του μπορεί να εισαγάγει τα γράμματα της αλφαβήτου σ΄έναν φορητό υπολογιστή, ο οποίος στη συνέχεια προφέρει τα γράμματα ένα ένα προσομοιώνοντας πραγματική ομιλία. Το σύστημα αυτό χρησιμοποιεί μια τεχνολογία πρόβλεψης των λέξεων (παρόμοια με αυτή πολλών κινητών τηλεφώνων) έτσι ο Χόκινγκ γράφει τουλάχιστον τα τρία πρώτα γράμματα κάθε λέξης και μετά επιλέγει από μια λίστα πιθανών συνδυασμών. Μετά από αρκετά χρόνια χρήσης του συστήματος μιλά με αρκετά γρήγορο ρυθμό ώστε να μπορεί να δίνει διαλέξεις και να συζητά.
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Αϊνστάιν θεωρείται οτι ανήκε στην ομάδα των ατόμων με σύνδρομο Asperger και παράλληλα ταποτελεί το λαμπρότερο παράδειγμα ατόμου με δυσλεξία που έφτασε σε τέτοια επίπεδα διανόησης
Κατά τη γέννησή μου έπαθα ελαφρώς ζημιά στον εγκέφαλο και θέλω οι
άνθρωποι σαν εμένα να δουν ότι δεν θα έπρεπε να αφήνουν μια αναπηρία να μπαίνει στο δρόμο τους. Θέλω να ευαισθητοποιήσω – Θέλω να μετατρέψω την αναπηρία μου σε μια ικανότητα
Susan Boyle
Θαυμάστε το ταλέντο της…..
Η «Ενάτη» του Μπετόβεν
Η «Ενάτη» του Μπετόβεν (Symphony No. 9): Για πολλούς, το κορυφαίο ανθρώπινο δημιούργημα στον τομέα της μουσικής και ασφαλώς το σπουδαιότερο έργο του γερμανού συνθέτη Λούντβιχ φαν Μπετόβεν..Για πολλούς, το κορυφαίο ανθρώπινο δημιούργημα στον τομέα της μουσικής και ασφαλώς το σπουδαιότερο έργο του γερμανού συνθέτη Λούντβιχ φαν Μπετόβεν. Ένας ύμνος στη χαρά και την παγκόσμια συναδέλφωση.
Η Συμφωνία αρ. 9 (Symphony No. 9) υπήρξε αρχικά παραγγελία προς τον συνθέτη της Φιλαρμονικής Εταιρείας του Λονδίνου, το 1817, η οποία στη συνέχεια δεν ευοδώθηκε. Δώδεκα χρόνια μετά την ολοκλήρωση της Όγδοης Συμφωνίας, ο Μπετόβεν άρχισε να δουλεύει το νέο του έργο το 1818 και το ολοκλήρωσε το 1824. Έξι χρόνια για τη σύνθεση ενός κολοσσιαίων διαστάσεων έργου δεν ήταν και μεγάλο διάστημα, δεδομένων και των έντονων προβλημάτων κωφότητας που αντιμετώπιζε. Κυκλοφορεί ως αστικός μύθος ότι η χωρητικότητα του CD στα 74 λεπτά προσδιορίστηκε από τη διάρκεια της «Ενάτης», που είναι γύρω στα 71 λεπτά. Θρυλείται ότι ήταν μια πρόταση του μαέστρου Χέρμπερτ Φον Κάραγιαν προς τον πρόεδρο και συνιδρυτή της SONY Ακίο Μορίτα για να ακούγεται το έργο χωρίς διακοπή. Διαβάστε περισσότερα: http://www.sansimera.gr/articles/257#ixzz2HQUcDhSc |
Κράτησε το πρόσωπο κάτω από τις ηλιαχτίδες και δεν θα δεις ποτέ σκιά, έλεγε η Αμερικανίδα συγγραφέας, Έλεν Κέλερ. Έμοιαζε παράδοξο να το ισχυρίζεται αυτό μια γυναίκα που δεν είχε αντικρύσει ποτέ το φως του ήλιου. Η φύση της φέρθηκε με οργή καθώς έχασε την ακοή και την όραση της 19 μήνες έπειτα από τη γέννηση της. Χάρη στη δασκάλα της Αν Σάλιβαν η Κέλερ άρχισε να επικοινωνεί χρόνια μετά. Τον Μάιο του 1888, η Κέλερ παρακολούθησε το Ινστιτούτο Πέρκινς για τους τυφλούς και το 1894 μετακόμισε στη Νέα Υόρκη για να φοιτήσει στο σχολείο Ράιτ Χάμασον για κωφούς. Το 1904 σε ηλικία 24 ετών, η Κέλερ αποφοίτησε από το Ράντκλιφ και έγινε το πρώτο άτομο κωφό και τυφλό που απέκτησε το πτυχίο Καλών Τεχνών. Έγραψε 12 βιβλία και έμεινε στην ιστορία ως ένα άτομο που κατάφερε να νικήσει την μοίρα
της. Όπως έλεγε άλλωστε:
«Η αισιοδοξία είναι η πίστη που οδηγεί στην επιτυχία. Τίποτε δεν μπορεί να γίνει χωρίς ελπίδα και αυτοπεποίθηση”