Άρθρα ανά μήνα: Δεκέμβριος 2012

Ώρα για ….. ΞΕΒLOGAΡΙΣΜΑ

Τι είναι το ΞΕΒLOGAΡΙΣΜΑ;

Mια ομάδα bloggers που βοηθάει τις μαμάδες που βρίσκονται φυλακισμένες στις γυναικείες φυλακές Ελεώνα Θήβας μαζί με τα παιδιά τους.

http://xeblogarisma.blogspot.gr/

Δάσκαλοι και μαθητές του σχολείου μας, πιστοί στο πνεύμα των ημερών, συγκέντρωσαν είδη πρώτης ανάγκης, τα οποία παρέλαβε φορτηγάκι από το σχολείο μας λίγες μέρες πριν τα Χριστούγεννα.

Το ΞΕΒLOGAΡΙΣΜΑ μας έστειλε το παρακάτω ευχαριστήριο e-mail:

“Ενα μεγάλο ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μας.
Οχι μόνο για τα χρήσιμα πράγματα που μαζέψατε, αλλά και για τον αγώνα που δίνετε μέσα στο σχολείο για να διδάξετε στα παιδιά την ανθρωπιά και την αγάπη.
Εναν αγώνα ουσιαστικό που στηρίζεται όχι στα λόγια, αλλά στα έργα.
Στο νοιάξιμο για το διπλανό μας. Στην προσφορά. Στην αγάπη. Και στο σπάσιμο του εγώ που γίνεται εμείς.

Τις πιο θερμές ευχές μας για τις ημέρες που έρχονται.
Να μεταφέρετε την αγάπη και τις ευχαριστίες μας στα παιδιά, στους γονείς και στους δασκάλους.”

Τεχνικές αντιμετώπισης της παιδικής επιθετικότητας

Βία και Επιθετικότητα

της

Αλίκης  Γιατρά

Εκπαιδευτικού -Ψυχολόγου

Στελέχους του Συμβουλευτικού Σταθμού Νέων

Ζούμε σε μια κοινωνία όπου η βία και η επιθετικότητα είναι φαινόμενα , που μπορεί να πάρουν εκρηκτικές διαστάσεις. Γι’ αυτό τα φαινόμενα αυτού του είδους θα έπρεπε να αντιμετωπίζονται με περισσότερη προσοχή, ως σημαντικά κοινωνικά προβλήματα που δεν αφορούν μόνο τους εμπλεκόμενους μαθητές και τις οικογένειες τους, αλλά και όλο το σχολικό σύστημα.

Πώς μπορούμε να βρούμε  τρόπους να προλάβουμε την εκδήλωση δυσάρεστων  καταστάσεων βίας και να αναπτύξουμε στο σχολείο και τους μαθητές μας την ικανότητα επίλυσης συγκρούσεων, που αντιστοιχεί σε θετικά πρότυπα σκέψης, σχέσεων και διαντίδρασης με τους άλλους;

Πώς μπορούμε να αντιδρούμε εποικοδομητικά, ώστε να χειριζόμαστε τα προβλήματα επιθετικότητας και τις ποικίλες συγκρούσεις στο σχολείο;

Λαμβανομένου υπόψη ότι η επιθετική συμπεριφορά, ακόμα και η υπερβολική ή «παθολογική», είναι κάτι σαν «ευλογία», γιατί μας δείχνει, ότι τα παιδιά έχουν κάποιο πρόβλημα  μέσα τους και θέλουν να επικοινωνήσουν μαζί μας, ώστε να το βγάλουν προς τα έξω, να το δηλώσουν, έστω και με αυτόν τον τρόπο.

Έτσι, αφού σκεφτούμε ψύχραιμα αλλά και λογικά θα προτείναμε για την αντιμετώπιση της «παιδικής επιθετικότητας», μερικές πρακτικές τεχνικές για την αντιμετώπιση της, όταν εμφανιστεί:

v           Αποφεύγουμε τη σωματική τιμωρία.

v           Απομακρύνουμε τα παιδιά από το «ακροατήριο τους», ύστερα από ένα εκρηκτικό επεισόδιο.   Για τη συνέχεια ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ

ΠΗΓΗ: http://www.ssneond.sch.gr/index.htm

Μάθε παιδί μου γράμματα…. με τρόπο

Είναι συχνό το φαινόμενο πολλά παιδιά να μην θέλουν να ανοίξουν τα βιβλία τους  και να συνεχίσουν το διάβασμα μετά από μια κουραστική μέρα στο σχολείο. Οι γονείς καλούνται λοιπόν να βρουν τρόπους ώστε να καταφέρουν να κάνουν τη μελέτη διασκεδαστική.Στη συνέχεια θα βρείτε μερικές συμβουλές της κλινικής ψυχολόγου Τίνιας Απέργη που μπορούν να βοηθήσουν τους γονείς να κάνουν το «ταξίδι» της γνώσης όσο πιο ευχάριστο γίνεται και να κάνουν τη μελέτη αποδοτική.

Διαβάζω για εμένα:

Το πρώτο και βασικότερο πράγμα που πρέπει να κατανοήσει κάθε παιδί, από την πρώτη κιόλας μέρα που θα πάει στο σχολείο, είναι ότι διαβάζει για το μέλλον του και όχι για τους γονείς ή τους δασκάλους του. Οι γονείς οφείλουν να εξηγήσουν ότι η διαδικασία της μάθησης είναι σημαντική για τη ζωή των ίδιων των παιδιών και όχι για να ευχαριστήσου ν τη μαμά και τον μπαμπά.

Διαβάζω ανεξάρτητα:

Κάθε γονιός πρέπει να έχει ως απώτερο στόχο να μάθει το παιδί του να διαβάζει χωρίς τη δική του βοήθεια. Ο μαθητής πρέπει να είναι υπεύθυνος για το τι υπάρχει μέσα στην τσάντα του και να είναι σε θέση να ακολουθήσει μόνος του το πρόγραμμά του. Η ανάμιξη των ενηλίκων πρέπει να σταματάει στο να μάθουν στα παιδιά τους πώς πρέπει να διαβάζουν και να κάνουν επανάληψη, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι το παιδί δεν μπορεί να στραφεί σε αυτούς για βοήθεια. Ο γονιός είναι «προπονητής» και όχι «δάσκαλος».

Βρίσκω μόνος μου τα λάθη:

Κατά τη διάρκεια του ελέγχου των μαθημάτων, ο γονιός πρέπει να σημειώνει τα λάθη χωρίς όμως να προσφέρει την απάντηση. Σε περίπτωση που ο γονιός μετατραπεί σε διορθωτή το παιδί παίρνει λανθασμένα μηνύματα – αφενός ότι δεν μπορεί να διαβάσει μόνο του και αφετέρου ότι πάντα θα υπάρχει κάποιος που θα το κάνει γι αυτό όταν βαριέται.

Διαβάζω αμέσως μετά το σχολείο:

Μαθαίνουμε τα παιδιά μας ότι η ώρα της μελέτης ξεκινάει αμέσως μεά την επιστροφή από το σχολείο . Εξηγούμε ότι πρέπει πρώτα να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του και μετά μπορεί να παίξει ή να δει τηλεόραση. Έτσι, τα παιδιά είναι πολύ πιο πρόθυμα να εργαστούν αφού το παιχνίδι λειτουργεί ως έναυσμα. Καλό είναι επίσης το διάβασμα του Σαββατοκύριακου να γίνεται την  Παρασκευή το μεσημέρι τόσο για να αποφεύγεται η ένταση μέσα στην οικογένεια όσο και για να μπορεί το παιδί να απολαύσει πραγματικά το χρόνο που έχει ελεύθερο.

Τι ζητάς από εμένα;

Είναι εξαιρετικά σημαντικό οι γονείς να αποσαφηνίζουν τις προσωπικές τους απαιτήσεις από το παιδί. Τι σημαίνει για τον καθένα «καλά διαβασμένος»; Ποια μαθήματα είναι πιο σημαντικά;

Διαβάζω στο γραφείο  μου:

Δεν είναι σωστό να επιτρέπουμε στα παιδιά να διαβάζουν όπου  νομίζουν. Χώρος εργασίας είναι το γραφείο τους και όχι το τραπέζι της κουζίνας ή του σαλονιού. Έτσι, τα παιδιά μπορούν ν συγκεντρωθούν καλύτερα, χωρίς να αποσπάται η προσοχή τους.

Το σχολείο δεν είναι το παν!

Η συνδιαλλαγή των γονέων με τα παιδιά τους δεν πρέπει να σταματάει μόνο στις εργασίες του σχολείου. Όπως και όλοι οι άνθρωποι, οι νεαροί μαθητές αντιμετωπίζουν και αυτοί προβλήματα και είναι υποχρέωση της μητέρας ή του πατέρα να τους βοηθήσει να τα λύσουν. Όταν το παιδί αισθάνεται ότι το μόνο που ενδιαφέρει την οικογένειά του είναι οι μαθησιακές του επιδόσεις, τότε τείνει να απομονώνεται και να μην ασχολείται με τη μελέτη του.

Πώς θα με εμψυχώσεις;

Η επιβράβευση είναι ένα απαραίτητο κομμάτι της μαθησιακής διαδικασίας. Οι νέοι και οι νέες πρέπει να αισθάνονται ότι οι προσπάθειές τους δεν πάνε χαμένες. Καλό είναι, λοιπόν, οι γονείς να βρουν έναν τρόπο για να πουν έμπρακτα μπράβο στο παιδί τους.

Τι γίνεται αν δεν κάνω τα μαθήματά μου;

Κάθε μαθητής πρέπει να γνωρίζει ότι σε περίπτωση που δεν είναι συνεπής στις υποχρεώσεις του τότε θα αντιμετωπίσει και τις επιπτώσεις που αυτό συνεπάγεται. Οι επιπτώσεις πρέπει να είναι άμεσες και συσχετισμένες με το διάβασμα. Για παράδειγμα, σε περίπτωση που το παιδί δεν τελειώσει τις ασκήσεις του τότε δεν πάει για ποδόσφαιρο, στίβο, δεν θα δει τηλεόραση εκείνη τη μέρα. Δεν ετεροχρονίζουμε την τιμωρία.

Να κάνω ένα διάλειμμα;

Ακριβώς όπως όλοι οι άνθρωποι δικαιούνται να κάνουν ένα διάλειμμα από την εργασία τους και να πιουν λίγο καφέ ή να πάνε μια βόλτα για να ξεθολώσει λίγο το κεφάλι τους, έτσι πρέπει να επιτρέπεται και στα παιδιά να ξεκουράζονται. Η ώρα που θα σταματάνε πρέπει να είναι προκαθορισμένη από τους γονείς, έτσι ώστε να ξέρουν το πρόγραμμά τους.

Πηγή: Εφημερίδα «Ελεύθερος Τύπος, 21-11 -2009)