Στις 8 Απριλίου 2025, ημέρα Τρίτη, το 1^ο Νηπιαγωγείο Δεμενίκων πραγματοποίησε εκπαιδευτική επίσκεψη στο Τυπογραφείο Ιωάννη Σαλογιάννη και το Κωνσταντοπούλειο Ευγηρείο- Οίκος φροντίδας ηλικιωμένων.

Οι μαθητές/ τριες του Νηπιαγωγείου πήραν μέρος σε δραστηριότητες που πλαισιώνουν εκπαιδευτικές δράσεις και προγράμματα που υλοποιούνται στο Νηπιαγωγείο, τόσο με την βιωματική και ενεργή συμμετοχή τους σε αυτές, όσο και σε μελλοντικές προεκτάσεις/προσεγγίσεις στην τάξη.

• Αναχώρηση από τον χώρο του Νηπιαγωγείου.

• 1^η στάση: Τυπογραφείο Ιωάννης Σαλογιάννης.

Η επίσκεψη στο Τυπογραφείο Ιωάννης Σαλογιάννης αποτελεί μέρος της εκπαιδευτικής διαδικασίας στο πλαίσιο Προγράμματος Φιλαναγνωσίας και Εργαστηρίου Δεξιοτήτων.

Οι μαθησιακές ευκαιρίες και προσεγγίσεις πολλαπλές και πολυδιάστατες. Συν τοις άλλοις, οι μαθητές/τριες του Νηπιαγωγείου, προσέγγισαν το στάδιο της λειτουργίας και χρησιμότητας ενός τυπογραφείου και της αξίας στην εξέλιξη της γραφής και της μεταφοράς κειμένου πάνω σε χαρτί μέσω τυπογραφικών μεθόδων.

[Από τον πηλό…στο μελάνι με το φτερό…και στον ηλεκτρονικό υπολογιστή. Πολλά τα υπόλοιπα στάδια στην ιστοριογραμμή της γραφής και της ανάγνωσης που προηγήθηκαν και ακολούθησαν αυτών που ενασχολούνται τα παιδιά στην τάξη.

Ορίστε, λοιπόν, ένα ακόμα στάδιο γραφής κι ανάγνωσης που αποτελεί στοιχείο πολιτισμού κι εκπαίδευσης στην πόλη των Πατρών: ένα Τυπογραφείο!!! Στην πόλη μας].

• Ο κ. Σαλογιάννης μας υποδέχεται και μας ξεναγεί στις πιο χαρακτηριστικές μηχανές της τυπογραφικής μεθόδου.

• Ακούει και “γράφει” κάποια ονόματα των παιδιών με την εν λόγω μέθοδο.

Κάθε στοιχείο και ένα γράμμα. Από την στοιχειοθήκη παίρνει τα σχετικά “γράμματα” τα στοιχεία. Και ”ράβδους” που είναι τα διάστηματα, τα κενά ανάμεσα στις λέξεις του κειμένου και τις γραμμές, τις “αράδες”.

Το κείμενο το τοποθετεί πάνω στον συνθετήρα στοιχείο- στοιχείο, γράμμα- γράμμα.

Στο επόμενο στάδιο ο συνθετήρας μπαίνει σε “τελάρο” ειδικό μεταλλικό πλαίσιο τον σελιδοθέτη για τη δημιουργία σελίδας. Και με τον σφικτήρα βελτιώνει το κείμενο με διορθωτικές κινήσεις προκειμένου να είναι όλα στο ίδιο μεγέθος.

Κατόπιν, κάνει μία δοκιμή εκτύπωσης. Κι αφού όλα είναι στην κατάλληλη απόδοση συνεχίζεται η οριστική εκτύπωση στα αναγκαία αντίγραφα.

• Στοχεία με παραστάσεις και προεξέχουσα σχέδια.

• Μία επιγραφή με την τυπογραφική μέθοδο δεκαετίες πριν.

• Οι μαθητές/τριες του Νηπιαγωγείου προσέφεραν στον κ. Σαλογιάννη χειροποίητη πασχαλινή κάρτα και από πηλό το δίσκο της Φαιστού, στο πλαίσιο ευχαριστιών για τη φιλοξενία.

• Κατά την αποχώρησή μας, μία ευχάριστη έκπληξη περίμενε τα παιδιά. Ο κ. Σαλογιάννης είχε ήδη έτοιμα και προσέφερε στους/τις μαθητές/τριες από ένα σακουλάκι με τα “γράμματα” της τυπογραφικής μεθόδου, στοιχεία στο πλαίσιο της φιλοξενίας και

• Μας έδωσε επικοδομοιτική παρακίνηση για την εξέλιξη της εργασίας/διαδικασίας των σχετικών δράσεων στην τάξη μας.

Οι μαθητές/τριες του Νηπιαγωγείου μας, εκδήλωσαν ενδιαφέρον και κάποιοι/ες εξέφρασαν με θαυμασμό το πόσο κόπο καταβάλλει ένα στοιχειοθέτης/τυπογράφος για μία τέτοια δουλειά που αποτελεί κομμάτι της τέχνης και του πολιτισμού…”Ωωω! Κοίτα τα ονόματα…κουραστικό ε;”, προτρέποντας τον κ. Σαλογιάννη, εμφανώς συγκινημένο να μας απαγγείλει ένα σχετικό ποίημα για το μεράκι και τον μόχθο ενός τυπογράφου/στοιχειοθέτη.

(…ποίημα που μαζί με τις υπόλοιπες πληροφορίες θα επεξεργαστούμε με προεκτάσεις κατά τη μαθησιακή διαδικασία στην τάξη).

• 2^η στάση: Κωνσταντοπούλειο Ευγηρείο – Οίκος φροντίδας ηλικιωμένων.

Η επίσκεψη στο Κωνσταντοπούλειο Ευγηρείο-Οίκος φροντίδας ηλικιωμένων αποτελεί μέρος της εκπαιδευτικής διαδικασίας στο πλαίσιο προγράμματος Δράσεις Ενεργού Πολίτη και Εργαστηρίου Δεξιοτήτων.

Συν τοις άλλοις, οι μαθητές/τριες του Νηπιαγωγείου συμμετείχαν ενεργά σε διαδικασίες που προάγουν πρακτικές για την προστασία και την ενίσχυση του πράσινου και του φυσικού περιβάλλοντος, τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις μας για τη φροντίδα του εαυτού μας, του συνανθρώπου μας, του περιβάλλοντος για ευημερία κι ανάπτυξη.

Επίσης, δημιούργησαν και μοίρασαν ευχετήριες κάρτες, μοίρασαν πασχαλινά αβγά που έβαψαν μόνα τους, πασχαλινά κουλούρια και δώρισαν τρία (3) δέντρα με τη βοήθεια του Δασαρχείου Πατρών για να φυτέψουν στη θέση των καμένων από την περσινή φωτιά στην περιοχή.

• Οι μαθητές/τριες φτάνουν στο Κωνσταντοπούλειο Ευγηρείο. Έχουν μαζί τους τα δέντρα που θα δώσουν ως μία μικρή βοήθεια για την αναδάσωση της περιοχής.

• Παρατηρούν τον αύλειο και περιβάλλοντα χώρο. Εντοπίζουν τα δέντρα που έχουν καεί από την φωτιά που εκδηλώθηκε το προηγούμενο έτος, Καλοκαίρι 2024.

• Κατά την είσοδό τους στο εσωτερικό χώρο του κτιρίου ακολουθούν τις οδηγίες βάσει του κανονισμού λειτουργίας του Ευγηρείου, φορώντας χειρουργική μάσκα μιας χρήσης φαρμακευτική, ανακαλύπτοντας μία επιπλεόν δεξιότητα μη γνώριμη στην πλειοψηφία των μαθητών/τριών.

• Συστηθήκαμε, προσφέραμε τα κεράσματά μας. Ακολούθησε διάλογος ανάμεσα σε δύο (2) ομάδες γενεών με τόσο διαφορετικές εμπειρίες και ηλικιακή απόσταση. Μια απόσταση που “χάθηκε” στη συνέχεια από τη ζεστασιά της καρδιάς όλων των παρευρισκομένων.

• Ακούσαμε τραγούδια που μας είπαν μόνοι/ες τους. Και ανταποδώσαμε.

• Αυθόρμητη πρόταση από τους /τις κυρίους/ες να ακούσουν αυτοί/ες ένα παραμύθι-μια ιστορία από τα παιδιά. Η προθυμία των παιδιών τεράστια. Και έγιναν…οι παραμυθάδες τους! (Αφήγηση-ακρόαση).

• “Πείτε μας και κάτι ακόμα” ήταν η αυθόρμητη προτροπή που ακολούθησε προς τα παιδιά. Σχεδόν όλα τα παιδιά σηκώθηκαν αυθόρμητα. Και άλλα έθεταν ερωτήσεις κι έδιναν συμβουλές (“είστε καλά;”, “να παίρνετε τα φαρμακά σας”, “να ντύνεστε να μην κρυώνετε”, “περνάτε καλά;”, “έχετε παρέα;”, ”έρχεται το Πάσχα”, ”φοβηθήκατε τη φωτιά;”, “να τρώτε”…), άλλα έδιναν ευχές (“Καλό Πάσχα!”, ”να είστε καλά!”…), άλλα απήγγειλαν ποιήματα, και δέχονταν απαντήσεις κι ανταπόδοση των συμβουλών κι ευχών σε όλα.

• Τα παιδιά τούς ανακοίνωσαν για την προσφορά των τριών (3) δέντρων με τη βοήθεια του Δασαρχείου Πατρών. Τότε άρχισαν να μας λένε πώς έζησαν αυτήν την τραγική εμπερία, μέχρι πού έφτασε η φωτιά, πόσο κινδύνευσαν, πώς τους απομάκρυναν, πόσο χαίρονται για αυτό το αναπάντεχο και πολύτιμο δώρο, όπως το χαρακτήρισαν. Μας υποσχέθηκαν ότι, θα τα φυτέψουν και θα μας προσκαλέσουν να ξαναπάμε να τα δούμε που θα έχουν μεγαλώσει!

• Φάγαμε το δεκατιανό μας στην τραπεζαρία τους. Ενθουσιασμός.

Κατά την αποχώρησή μας τόσο οι μαθητές/τριες όσο και οι εκπαιδευτικοί κρατήσαμε στις καρδιές μας, μαζί με όλα τα στοιχεία της επίσκεψής μας, ως δώρο της φιλοξενίας που τύχαμε, τα χαμόγελα και τα δάκρυα χαράς τους.

Και την υπόσχεση για μελλοντική επίσκεψη!